psychopatologia ogolna, ŚCIĄGI PIELĘGNIARSTWO, psychiatria


PSYCHOPATOLOGIA OGÓLNA

opisuje objawy zaburzeń psychicznych oraz wyjaśnia znaczenie używanych nazw

ROZKOJARZENIE MYŚLENIA (dissociatio) - brak związku logicznego między poszczególnymi fragmentami wypowiedzi, nawet między poszczególnymi zdaniami;

NIEPRAWIDŁOWOŚCI PSYCHICZNE U CZŁOWIEKA ZDROWEGO:

Objawy psychopatologiczne = bliżej nieokreślone zaburzenia psychiczne;

[“Objaw” używany zamiennie z “cechą” - gł. dotyczy opisu zaburzeń osobowości oraz niedorozwoju psychicznego]

Zespół psychopatologiczny - zbiór objawów, występujących łącznie i przez to charakterystyczne dla niektórych osób.

[Zespół maniakalny - podwyższenie nastroju, przyspieszenie toku myślenia, pobudzenie ruchowe]

Symptomokompleks - pojęcie zbliżone bardziej do objawu; np. niepokój ruchowy.

Wymiar - pewna jakość, występuj ąca z różnym nasileniem, określany przez podanie jednego z biegunów: ekstawersja - introwersja; dominacja - uległość.

Proporcja - pojęcie używane szczególnie, gdy zaistnieje potrzeba wyraźnego podkreślenia współistnienia u tego samego człowieka dwóch jakości, np. stałości emocjonalnej i chwiejności (wobec różnych okoliczności i zadań).

[ Autyzm - zamykanie się w świecie doznań psychotycznych, izolowanie się od innych ludzi i otoczenia.

Postawa syntoniczna - dążenie do wchodzenia w kontakty z ludźmi.]

Wrażenie - elementarne zjawisko psychiczne, które polega na odzwierciedleniu cechy przedmiotu działającego na receptor; poznawcze zjawisko (proces) psychiczne; określenie pojedyńczej cechy, zjawisko izolowane.

Spostrzeżenie - poznawczy proces psychiczny, polegający na odzwierciedleniu przedmiotu działającego na receptor lub receptory; odzwierciedlenie całego przedmiotu; podstawa procesów poznawczych; treść spostrzeżenia zależy od znajomości przedmiotów podobnych, widzianych poprzednio i zapamiętanych, a także od stanu emocjonalnego; przedmioty są postrzegane w sposób stały, czyli w prawidłowych rozmiarach i kształtach (domu widzianego z daleka nie mylimy z zabawką).

ZABURZENIA SPOSTRZEGANIA - ZŁUDZENIA I OMAMY

ZŁUDZENIA

  1. ZŁUDZENIA FIZJOLOGICZNE - podlegają ocenie krytycznej

  1. złudzenia geometryczne - uwarunkowane strukturą spostrzeganego przedmiotu

  1. złudzenia uwarunkowane przez nastawienie (podanie informacji, emocje)

  1. ZŁUDZENIA PSYCHOPATOLOGICZNE (illusiones) - zniekształcone spostrzeżenia, których chory nie koryguje, mimo dowodów błędności

OMAMY (hallucinationes) - przeżywanie spostrzeżeń przedmiotów, które nie znajdują się w jego otoczeniu lub w ogóle nie istnieją i umiiejscawianie ich w otaczającej rzeczywistości; cechy charakterystyczne - spostrzeżenia lub wrażenia powstające bez udziału bodźców zewnętrznych, rzutowanie (projekcja) na zewnątrz (słyszenie głosów z daleka, widzenie postaci w oddali, itp.) oraz towarzyszące poczucie realności (chory przekonany jest o rzeczywistym istnieniu przedmiotów, pozostających treścią jego omamów).

  1. Elementarne - przeżywanie doznań typu wrażeń (błyski, migotanie, pojedyńcze dźwięki)

  2. Proste - spostrzeżenia dotyczące jednego analizatora (widzenie postaci lub słyszenie rozmowy)

  3. Złożone (synestetyczne)- dotyczące większej niż jedna liczby analizatorów (postrzeganie całych scen)

OMAMY WZROKOWE

[Schizofrenia - objaw sobowtóra - chory wyczuwa i dostrzega własną postać obok siebie]

OMAMY SŁUCHOWE

OMAMY SMAKOWE

OMAMY WĘCHOWE

OMAMY DOTYKOWE

OMAMY CZUCIA USTROJOWEGO

PSEUDOHALUCYNACJE = OMAMY RZEKOME

HALUCYNOIDY (hallucinoides) - wrażenia lub spostrzeżenia powstające bez bodźców działających z zewnątrz, które chory ocenia krytycznie, uznając za objaw chorobowy; padaczka, niektóre guzy mózgu; zab. psychosensoryczne.

ZABURZENIA PSYCHOSENSORYCZNE - występowanie krótkotrwałych halucynoidów (błyski, smugi, szmery, smak, zapach); świadomość zwykle przymglona, bez zab. jakościowych, po ataku ocena krytyczna napadu; występują w padaczce, guzach mózgu, kile mózgu, w stanach po przebytym zapaleniu mózgu, po zatruciach uszkadzających tkankę mózgową;

ZABURZENIA MYŚLENIA

ZABURZENIA POZNANIA dotyczą zarówno treści, jak i toku myślenia.

ZABURZENIA TREŚCI - urojenia (obj. psychotyczny), idee nadwartościowe (zab. osobowości), natręctwa myślowe (obj. nerwic).

ZABURZENIA TOKU MYŚLENIA - rozkojarzenie (podejrzenie schizofrenii), przyspieszenie (obj. zesp. maniakalnego, zab. świadomości), spowolnienie (depresja, przygnębienie).

ZABURZENIA MYŚLENIA Z PRZEWAGĄ ZABURZEŃ TREŚCI

UROJENIA (delusiones) - fałszywe sądy, które chory wypowiada z głębokim przekonaniem o ich prawdziwości, których nie koryguje, mimo oczywistych dowodów błędności.

P O D Z I A Ł U R O J E Ń W E D Ł U G T R E Ś C I

  1. PRZEŚLADOWCZE - przeświadczenie chorego, że jest prześladowany (ludzie, siły nadprzyrodzone, itp.); są nie do podważenia; wyjątkowo występują jako objaw jedyny, często razem z omamami

  2. ZAZDROŚCI - urojeniowa forma interpretacji drobnych zdarzeń codziennych, poczytywanych jako dowody zdrady

  3. HIPOCHONDRYCZNE - nieuzasadnione przeświadczenie o chorobie niszczącej organizm

  4. UROJENIA ZNIEKSZTAŁCENIA CIAŁA (dysmorphobia) - często twarzy - uważanie twarzy za zniekształconą, odrażającą (zwracanie się do chorurga plastycznego) lub zapachu - przeświadczenie o wydzielaniu odrzucającej, cuchnącej woni; u ludzi młodych dysmorfobia per se - lęk inatrętna myśl o własnej brzydocie.

  5. GRZESZNOŚCI I WINY - przypisywanie sobie różnych przestępstw i zbrodni, za które, ku przygnębieniu chorego, muszą pokutować niewinni

  6. DEPRESYJNE PONIŻENIA, UPOŚLEDZENIA, ZUBOŻENIA, NICOŚCI (nihilistyczne) - chory uważa się za skrzywdzonego, niezdolny do wykonywania nawet najmniejszych czynności (np. rozpada mu się ciało, choruje, itp.)

[Zespół Cotarda - urojenia nihilistyczne, o absurdalnej, rozbudowanej treści - rozpad członków ciała, utrata

materialności, bycie nicością, oraz urojenia wiecznego potępienia]

  1. WIELKOŚCIOWE - dot. osobistych przedmiotów chorego wyróżniających go w jego mniemaniu ponad otoczenie i porzeciętność

  2. ODNOSZĄCE (ksobne) - często współistnieją z u. prześladowczymi lub wielkościowymi; chory odnosi do siebie wydarzenia odgrywające się wokół niego (milknięcie ludzi w sklepie, gdy wchodzi - oni coś wiedzą…, aluzje do siebie w radio czy TV, itp.); polegają na urojeniowej interpretacji rzeczywistości, czase, wiążą się z zab. spostrzegania

  3. ODDZIAŁYWANIA - przeświadczenie chorego, że na jego umysł lub ciało ktoś oddziałuje (bezpośrednio lun przez zmyślną aparaturę)

  4. OWŁADNIĘCIA - poczucie działanie siły, często wewn., bycie nią owładniętym; myśli nie są swobodne, tylko narzucane; wyobrażenia nasuwają się uparcie i automatycznie (objaw automatyzmu psychicznego) bez udziału chorego, wbrew jego chęci

[Zespół Kandinskiego - Clerambaulta - urojenia owładnięcia + pseudohalucynacje]

P O D Z I A Ł U R O J E Ń W E D Ł U G B U D O W Y

  1. PARANOICZNE - usystematyzowane - tworzące pewien system dot. konkretnej sprawy; urojenia powiązane, pozornie logiczne, wykazujące wewn. spoistość; mogą różnić się pod względem treści (prześladowcze, wielkości - posłanie religijnego, zadrości, inne)

  2. PARANOIDALNE - nieusystematyzowane - brak wyraźnej budowy, luźno powiązane; należą do najczęstszych

  3. NIESPÓJNE - inkoherentne - brak spójności, zmienność treści, absurdalne; char. dla porażenia postępującego (np. zapewnianie o byciu królem wszechświata…)

Urojeniowa interpretacja wydarzeń rzeczywistych - tłumaczenie faktów w sposób urojeniowy

Nastawienie urojeniowe - gotowość do myślenia w sposób urojeniowy

Często dochodzi do rzutowania (projekcji) urojeń wstecz - interpretacja urojeniowa wydarzeń minionych

IDEE NADWARTOŚCIOWE - przekonania, które człowiek uważa za szczególnie ważne, słuszne, z którymi jest związany emocjonalnie; przywiązywanie szczególnej uwagi do pewnych dążeń, planów życiowych, celów i ich realizacji - “myśli nadwartościowe”; żarliwe propagowanie pewnych poglądów (np. religijnych), dążenia do celu, który dawno stracił na aktualności; nie zawsze zawiarają sądy fałszywe, nie są całkiem niedostępne perswazji krytycznej;

- fizjologia - idea nadwartościowa wiodąca - np. badacz czy wynalazca; silny czynnik motywujący i scalający działanie;

- psychopatologia - idea nadwartościowa skrajna; przytłacza, uniemożliwia harmonijne funkcjonowanie osobowości

(np. fanatyzm)

NATRĘCTWA (obsessiones) - myśli lub wyobrażenia uporczywie narzucające się lub czynności ruchowe wielokrotnie wykonywane, mimo przeświadczenia o ich niedorzeczności; podlegają ocenie ktyrycznej; zaprzestanie czynności, odsuwanie ich od siebie kończy się zwykle niepowodzeniem;

Dominacja natręctw w obrazie chorobowym - zespół anankastyczny.

AUTOMATYZM PSYCHICZNY - objawy występują w schizofrenii, padaczce, pourazowym lub pozapalnym uszkodzeniu mózgu; traktowane jako własne (różnica z natręctwami);

FOBIE (phobiae) - zab. procesów emocjonalnych; występowanie lęku w określonych sytuacjach, dążenie do ich unikania, przeżywanie lęku przed tymi sytuacjami; chory uważa swój lęk za nieuzasadniony; zachowana ocena krytyczna; uporczywość występowania objawów;wraz z natręctwami stanowią dominujący objaw nerwicy lękowej.

ZABURZENIA MYŚLENIA Z PRZEWAGĄ ZABURZEŃ TOKU

  1. PRZYSPIESZENIE TOKU MYŚLENIA - różny stopień, od gonotwy myślowej do stanów maniakalnych; gonitwa myślowa - słowotok, spłycenie poznawania rzeczywistości, uniemożliwiona analiza faktów - raczej zab. treści;

  2. ZWOLNIENIE MYŚLENIA

  3. ZAHAMOWANIE MYŚLENIA - zatrzymanie wolno przesuwającego się wątku myślowego z tow. poczuciem smutku oraz spowolnienieniem lub zahamowaniem ruchowym; mutismus - całkowite zamilknięcie w przypadku osłupienia, proces myślowy może być zahowany.

  4. ZATAMOWANIE - nagłe przerwanie myślenia dotąd przesuwającego się sprawnie; pozostaje pustka po urwanej myśli

  5. ROZKOJARZENIE - dysocjacja myślenia - brak logicznego związku między poszczególnymi dłuższymi fragm. wypowiedzi lub zdaniami;

  1. SPLĄTANIE TOKU MYŚLENIA - rozerwanie związków myślowych - zupełne porwanie wątku myślowego, skojarzenia powierzchowne, przypadkowe, przyspieszony bieg myśli; char. dla zesp. splątaniowego;

  1. LEPKOŚĆ MYŚLENIA - WISKOTYCZNOŚĆ (viscositas cogitationis) - char. zwłaszcza dla otępienia padaczkowego; przywieranie do jednego tematu (podawanie wielkiej ilości szczegółów nieważnych, zacierających istotę rzeczy)

  2. ROZWLEKłOŚĆ MYŚLENIA - wprowadzanie wątków ubocznych, oddalających od tematu zasadniczego; zwykle uwarunkowana zmianami organicznymi (np. otępienie starcze)

  3. MYŚLENIE AUTYSTYCZNE - objaw osiowy schizofrenii (razem z rozkojarzeniem myślenia oraz upośledzeniem życia uczuciowego);

  1. MYŚLENIE MAGICZNE - niedostateczne odróżnianie znaku, słowa, symbolu od tego, co reprezentuje, łączenie nieracjonalnymi związkami pewnych zdarzeń; łączy się z myśleniem symbolicznym (przypisywanie szczególnych znaczeń)

  2. AMBIWALENCJA INTELEKTUALNA = AMBISENTENCJA - char. dla schizofrenii; współwystępowanie sądów sprzecznych;

Ambiwalencja intelektualna oraz ambisentencja są wyrazem myślenia paralogicznego (niezgodnego z prawami logiki).

Ponadto w schizofrenii spotykamy się z:

Wyróżniamy ponadto depersonalizację oraz derealizację nerwicową.

NIEDOCZYNNOŚĆ PAMIĘCI I INNE JEJ NIEPRAWIDŁOWOŚCI

PAMIĘĆ polega na utrwalaniu, przechowywaniu, rozpoznawaniu i odtwarzaniu treści doznanych uprzednio spostrzeżeń, myśli, emocji oraz dokonanych czynności ruchowych;

  1. NADCZYNNOŚĆ PAMIĘCI (hypermnesia) - zdolność szybkiego zapamiętywania obszernego materiału oraz odtwarzanie treści w sposób dokładny i szybki; czasami dotyczy odób niedorozwiniętych umysłowo (hypermnesie jednostronna - super w rachunkach wielocyfrowych), osób w stanach hipomaniakalnych, poddanych hipnozie;

  2. NIEDOCZYNNOŚĆ PAMIĘCI (hypomnesia)

  1. NIEPAMIĘĆ (amnesia) - luka pamięciowa - krótko- lub długotrwała;

  1. ZAFAŁSZOWANIE PAMIĘCI (paramnesia)

“już przeżyte” - deja vecu

“ już widziane” - deja vu

“już pomyślane” - deja pensee

“już słyszane” - deja entendu

jamais vu - poczucie obcości w sytuacji znanej - w przeciwieństwie do ww

ZABURZENIA UKIERUNKOWANIA CZYNNOŚCI POZNAWCZYCH

UWAGA - skierowanie czynności poznawczych w określonym kierunku;

ZABURZENIA UWAGI:

  1. nadmierna przerzutowość - szczególnie w stanie maniakalnym;

  2. trudność przenoszenia uwagi - przy otępieniu

Roztargnienie.

PSYCHOPATOLOGIA EMOCJI

Uczucie = emocje - wyrażają stosunek podmiotu do ludzi, rzeczy, zjawisk, bądź do siebie, swego organizmu lub własnego działania; są czynnikiem motywacyjnym (popychającym do działania i je ukierunkowującym); wywierają wpływ na gotowość organizmu do działania:

- emocja steniczna - zwiększa gotowość do działania (np. gniew)

- emocja asteniczna - zmniejsza zdolność do działania lub ją poraża

- emocje związane z popędami

- emocje wyższe, char. tylko dla ludzi

Stan emocjonalny - nazwa ogólna, obejmująca różne rodzaje emocji.

Cechy emocji:


- treść

- znak (np. emocje dodatnie lub ujemne)

- siła (natężenie)

- trwałość (czas trwania)

- głębokość - wyraża funkcję motywacyjną

- ekspresja - zewnętrzny wyraz stanu emocjonalnego

- przedmiot emocji


  1. NASTROJE - stany emocjonalne o nieznacznym natężeniu oraz stosunkowo długim okresie trwania; subiektywnie określane jako bezprzedmiotowe, np. przygnębienie

  2. WZRUSZENIA - stany emocjonalne o nagłym początku, z zaznaczonymi obj. wegetatywnymi, często obniżeniem zdolności logicznego myślenia, krótkotrwałe; o różnym natężeniu; np. gniew, radość, rozpacz

  3. AFEKTY - silne wzruszenie; stan fizjologiczny; nagły początek, silne natężenie, wyraźne objawy wegetatywne, obniżenie zdolności logicznego myślenia, którki czas trwania, znużenie po ustąpieniu;

Typowe objawy:

LĘK (anxietas, pavor) - przejawy psychiczne i fizyczne; bezprzedmiotowe, brak konkretnego zagrożenia

STAN LĘKOWY - długotrwałe utrzymywanie się lęku

FOBIE - lęk ukierunkowany

STRACH - sytuacja bezpośredniego zagrożenia

OBNIŻONY NASTRÓJ (hypothymia) = przygnębienie (stan fizjologiczny lub patologiczny przygnębienie nerwicowe)

DYSFORIA - “nastrój gniewny”, d r a ż l i w o ś ć (irritabilitis, tendencja do wygórowanych reakcji emocjonalnych, często w postaci wybuchów gniewu, działań agresywnych); często uwarunkowany zmianami organicznymi

NIETRZYMANIE AFEKTU (incontinentia affectiva) - zatracanie kontroli nad reakcjami emocjonalnymi, epizodyczne wyładowania afektu

APATIA - obniżenie zainteresowań i aktywności, przygnębienie oraz poczucie rezygnacji

ZOBOJĘTNIENIE UCZUCIOWE (obtusio affectiva) - zanik uczuć wyższych, płytkie, niedostosowane do sytuacji reakcje emocjonalne: parathymia (reagowanie radością na wiadomość tragiczną), paramimia (ekspresja niezgodna z treścią emocji); objaw siowy schizofrenii;

OTĘPIENIE UCZUCIOWE (dementia affectiva) - na podłożu zmian organicznych; obniżona sprawność intelektualna, zab. pamięci i orientacji, zachowanie dobrego kontaktu z otoczeniem;

AUTYZM

PODWYŻSZONY NASTRÓJ (hyperthymia): euforia (umiarkowane podwyższenie nastroju char. dla chrób o podłożu organicznym, uczucie zadowolenia, pogody, beztroski, brak krytycyzmu wobec swojego stanu chorobowego); moria (char. obj. guzów płatów czołowych i następstw mechanicznego uszkodzenia tejże okolicy, wesołkowatość, dowcipkowanie, brak powściągliwości działań popędowych oraz dystansu)

CHWIEJNOŚĆ EMOCJONALNA (labilitas affectiva) - obj. char. dla zespołu psychoorganicznego, zmienność nastroju

LEPKOŚĆ EMOCJONALNA (viscositas affectiva) - nadmiernie długie trwanie raz wzbudzonego nastroju (zaleganie afektu) lub stanu wzruszenia

AMBIWALENCJA EMOCJONALNA - dwuwartościowość

ZABURZENIA AKTYWNOŚCI I DZIAŁAŃ RUCHOWYCH

AKTYWNOŚĆ - świadome, uporządkowe, wytrwałe dążenie do określonego celu

ZABURZENIA AKTYWNOŚCI

  1. OBNIŻENIE AKTYWNOŚCI (hypobulia)

  1. PODWYŻSZENIE AKTYWNOŚCI (hyperbulia) - char. dla płytkich stanów hipomaniakalnych, bezładny niepokój

ZABURZENIA RUCHU

  1. SPOWOLNIENIE lub ZAHAMOWANIE

  1. STEREOTYPIE RUCHOWE - wielokrotne, monotonne wykonywanie stale takich samych czynności ruchowych (np. kołysanie się)

  1. ZMANIEROWANIE RUCHOWE - typowe dla schizofrenii, wykonywanie dziwacznych czynności ruchowych

  1. NATRĘCTWA RUCHOWE

  2. POBUDZENIE RUCHOWE - stopniowe narastanie, szybkie ruchy, wykonywane jedne po drugich, mimika, gestykulacja żywa

  1. ZABURZENIA DZIAŁAŃ POPĘDOWYCH (actiones impulsivae)

  1. PARAGNOMEN - actio praeter expectationem - działanie wbrew oczekiwaniu

ZABURZENIA ŚWIADOMOŚCI

ŚWIADOMOŚĆ (conscientia) - poczucie przeżywania zjawisk psychicznych

JAŻŃ - samoświadomość - podmiot przeżywanych zjawisk psychicznych

PRZYTOMNOŚĆ - stan gotowości OUN do reagowania na bodźce, utrzymywanie stałego poziomu czuwania, umożliwiającego selekcjonowanie oraz interpretowanie bodźców; sen fizjologiczny oraz jawa;

I L O Ś C I O W E Z A B U R Z E N I A Ś W I A D O M O Ś C I

  1. SENNOŚĆ PATOLOGICZNA = SOMNOLENCJA - niezależna od rytmu dobowego

  2. GŁĘBOKI SEN PATOLOGICZNY = SOPOR - wygaszana przytomność, zachowana reaktywność na silne bodźce, z zachowaniem odruchów obronnych

  3. ŚPIĄCZKA = COMA - wyłączenie całkowite świadomości, zanik reaktywności

Zwężenie pola świadomości - brak percepcji niektórych treści, rejestracja części bodźców; ograniczenie świadomości

J A K O Ś C I O W E Z A B U R Z E N I A Ś W I A D O M O Ś C I

OBJAWY WSPÓLNE:

  1. PRZYMGLENIE PROSTE - dyskretne zab., zab. spostrzegawczości, zubożenie motoryki, nastrój obojętny

  2. ZESPÓŁ MAJACZENIOWY (delirium) - orientacja autopsychiczna zachowana (co do własnej osoby), zaburzona orientacja allopsychiczna (miejsca, czasu, przestrzeni, sytuacji własnej); niepokój ruchowy, iluzje, omamy (przeważnie wzrokowe), urojenia (często prześladowcze); niepamięć częściowa

  3. ZESPÓŁ POMROCZNY (obnubilatio) - naprzemienne rozdwojenie osobowości, totalne dezorientacja, gwałtowne wyładowania ruchowe, autoagresja, wyspy pamięciowe

  4. ZESPÓŁ SPLĄTANIOWY (amentia) - zupełna niepamięc, rozwój stopniowy, jaktacje (bezładne miotanie się), rozerwanie wątku myślowego, utrata kontaktu

OSOBOWOŚĆ I ZABURZENIA OSOBOWOŚCI

OSOBOWOŚĆ - wszystkie dyspozycje i cechy psychiczne oraz fizyczne osoby, ukształtowane dziedzicznie i przez środowisko; cechy osobowości - intelekt, uczucia, wola, napęd

GRUPY TEORII OSOBOWOŚCI

  1. teorie typologiczne - biologiczne uwarunkowanie rozwoju osobowości; Hipokrates - typologia temperamentów: melancholiczny, choleryczny, flegmatyczny, sangwiniczny; typy Kretschmera:

Odpowiednie kontinua od stanu zdrowia do choroby psychicznej:

  1. teorie dynamiczne - psychoanaliza

  1. teorie cech osobowości - rónorodne czynniki składające się na rozwój jednostki; klasyfikacja wg cech (cecha - hipotetyczna komponenta osobowości); kategorie opisowe; osobowość - układ cech;

  2. teorie systemowe - poznawcze teorie osobowości; ujęcie holistyczne

Potrzeba - wymaganie stawiane środowisku.

Zachowania regulacyjne:

ZABURZENIA OSOBOWOŚCI

  1. ZMIANA OSOBOWOŚCI BEZ NARUSZENIA JEJ STRUKTURY PODSTAWOWEJ - zmiany ilościowe: ubuytki, naddatki, wzmożenie lub zubożenie; zachowanie jednolitości i zwartości podst. struktury osobowości; np. zesp. otępienny

  2. NAPRZEMIENNE ROZDWOJENIE OSOBOWOŚCI - stany pomroczne, zab. jakościowe świadomości, dezorientacja wielokierunkowa

  3. JEDNOCZESNE ROZSZCZEPIENIE OSOBOWOŚCI (rozpad struktury osobowości) - schizofrenia; nienaruszona świadomość; brak łączności między poszczególnymi sferami osobowości;



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Psychopatologia ogólna Pojęcie zdrowia psychicznego i choroby w psychiatrii
zaburzenia swiadomosci, Medycyna, Psychiatria, Psychopatologia ogólna
sciagi pszcho, PSYCHOLOGIA, Psychologia ogólna
Psychoterapia i socjoterapia, pielęgniarstwo psychiatryczne
ZABURZENIA PSYCHICZNE zdrowie, Studia Pedagogiczne, Psychologia ogólna
Podręcznik PSYCHOPATOLOGIA OGÓLNA, psychiatria
Psychopatologia ogólna i podstawowe pojęcia stosowane w psychiatrii
Zdrowie Psychiczne- ref, Studia Pedagogiczne, Psychologia ogólna
psychopatologia ogólna, Psychiatria, Psychopatologia
Psychologia ogólna Historia psychologii Sotwin wykład 7 Historia myśli psychologicznej w Polsce
Psychologia ogólna Umiejętności akademickie Wykresy
Psychologia ogólna Psychologiczne koncepcje sztuki Waligórska wykład 4 Gestalt

więcej podobnych podstron