PSYCHOPATOLOGIA OGÓLNA
opisuje objawy zaburzeń psychicznych oraz wyjaśnia znaczenie używanych nazw
ROZKOJARZENIE MYŚLENIA (dissociatio) - brak związku logicznego między poszczególnymi fragmentami wypowiedzi, nawet między poszczególnymi zdaniami;
NIEPRAWIDŁOWOŚCI PSYCHICZNE U CZŁOWIEKA ZDROWEGO:
rozkojarzenie / nieprawidłowości myślenia w okresie senności / znużenia / wzruszenia
złudzenia fizjologiczne (złudzenia w procesie postrzegania)
zniekształcenia materiału zapamiętanego
zmienność nastrojów (np. u dzieci)
złudzenia pamięciowe
uleganie przesądom przez ludzi wylształconych
myślenie magiczne (magiczno-lękowe, magiczno-życzeniowe)
przejściowe obniżenie sprawności intelektualnej
epizodycznie pojawiające się objawy o cechach fobii (niepokój przy przebywaniu w pustym mieszkaniu, lęk przed chorobą)
NASTAWIENIE ODNOSZĄCE (bliskie są mu lękowe zafałszowanie spostrzegania oraz obawa przypominająca fobię) - odnoszenie zdarzeń bezpośrednio do siebie bez dostatecznej przyczyny; wypływa z nieufności do otoczenia, poczucia zagrożenia, przeświadczenia o braku akceptacji przez grupę, itd.)
OMAMY HIPNAGOGICZNE - zjawisko fizjologiczne; pojawiają się przy zapadaniu w sen - w stanie przysennym (hipnagogicznym) doznawanie wyrazistych wyobrażeń wzrokowych lub słuchowych, które pojawiają się samorzutnie i trwają, mimo prób oderwania się od nich; często pozostają w związku z treścią dnia, zatracana zdolność oceny krytycznej, mogą niepostrzeżenie przejść w marzenia senne;
OMAMY HIPNOPOMPICZNE - zjawisko fizjologiczne; pojawiają się w chwilach półprzebudzenia ze snu lękowego; z chwilową dezorientacją co do czasu i miejsca, z niepewnością, co było prawdą, a co snem - nieprawidłowość myślenia;
Objawy psychopatologiczne = bliżej nieokreślone zaburzenia psychiczne;
objawy chorób psychicznych - objawy psychotyczne (psychosis - choroba psychiczna)
objawy nerwic / nerwicowe - obj. zab. osobowości
[“Objaw” używany zamiennie z “cechą” - gł. dotyczy opisu zaburzeń osobowości oraz niedorozwoju psychicznego]
Zespół psychopatologiczny - zbiór objawów, występujących łącznie i przez to charakterystyczne dla niektórych osób.
[Zespół maniakalny - podwyższenie nastroju, przyspieszenie toku myślenia, pobudzenie ruchowe]
Symptomokompleks - pojęcie zbliżone bardziej do objawu; np. niepokój ruchowy.
Wymiar - pewna jakość, występuj ąca z różnym nasileniem, określany przez podanie jednego z biegunów: ekstawersja - introwersja; dominacja - uległość.
Proporcja - pojęcie używane szczególnie, gdy zaistnieje potrzeba wyraźnego podkreślenia współistnienia u tego samego człowieka dwóch jakości, np. stałości emocjonalnej i chwiejności (wobec różnych okoliczności i zadań).
[ Autyzm - zamykanie się w świecie doznań psychotycznych, izolowanie się od innych ludzi i otoczenia.
Postawa syntoniczna - dążenie do wchodzenia w kontakty z ludźmi.]
Wrażenie - elementarne zjawisko psychiczne, które polega na odzwierciedleniu cechy przedmiotu działającego na receptor; poznawcze zjawisko (proces) psychiczne; określenie pojedyńczej cechy, zjawisko izolowane.
Spostrzeżenie - poznawczy proces psychiczny, polegający na odzwierciedleniu przedmiotu działającego na receptor lub receptory; odzwierciedlenie całego przedmiotu; podstawa procesów poznawczych; treść spostrzeżenia zależy od znajomości przedmiotów podobnych, widzianych poprzednio i zapamiętanych, a także od stanu emocjonalnego; przedmioty są postrzegane w sposób stały, czyli w prawidłowych rozmiarach i kształtach (domu widzianego z daleka nie mylimy z zabawką).
ZABURZENIA SPOSTRZEGANIA - ZŁUDZENIA I OMAMY
ZŁUDZENIA
ZŁUDZENIA FIZJOLOGICZNE - podlegają ocenie krytycznej
złudzenia geometryczne - uwarunkowane strukturą spostrzeganego przedmiotu
złudzenie Sandera - jeżeli jeden z rysunków dwóch kół jednakowej wielkości otoczyć pierścieniem kół małychh, a drugi kół dużych, to te dwa jednakowe koła wydają się nierówne - pierwsze większe od drugiego;
złudzenie Zollnera - występuje po przecięciu linii równoległych skośnymi odcinkami;
złudzenia uwarunkowane przez nastawienie (podanie informacji, emocje)
ZŁUDZENIA PSYCHOPATOLOGICZNE (illusiones) - zniekształcone spostrzeżenia, których chory nie koryguje, mimo dowodów błędności
OMAMY (hallucinationes) - przeżywanie spostrzeżeń przedmiotów, które nie znajdują się w jego otoczeniu lub w ogóle nie istnieją i umiiejscawianie ich w otaczającej rzeczywistości; cechy charakterystyczne - spostrzeżenia lub wrażenia powstające bez udziału bodźców zewnętrznych, rzutowanie (projekcja) na zewnątrz (słyszenie głosów z daleka, widzenie postaci w oddali, itp.) oraz towarzyszące poczucie realności (chory przekonany jest o rzeczywistym istnieniu przedmiotów, pozostających treścią jego omamów).
Elementarne - przeżywanie doznań typu wrażeń (błyski, migotanie, pojedyńcze dźwięki)
Proste - spostrzeżenia dotyczące jednego analizatora (widzenie postaci lub słyszenie rozmowy)
Złożone (synestetyczne)- dotyczące większej niż jedna liczby analizatorów (postrzeganie całych scen)
OMAMY WZROKOWE
duża różnorodność: różnie wyraźne, szybkie, żywe (char. dla zesp. majaczeniowego) lub statyczne
o cechach wrażeń - FOTOPSJE (photopsiae)
o cechach spostrzeżeń - OMAMY MAKROPTYCZNE (znacznie powiększone rozmiary) lub MIKROPTYCZNE
[Schizofrenia - objaw sobowtóra - chory wyczuwa i dostrzega własną postać obok siebie]
OMAMY SŁUCHOWE
elementarne, o chechach wrażeń (trzaski, pukanie, szmery) - ACOASMATA
o cechach spostrzeżeń
omamy imperatywne - zawierają nakazy, zakazy, polecenia; groźne - chory może dokonać czynnów niebezpiecznych dla niego lub dla otoczenia (podszepty o samobójstwie)
OMAMY SMAKOWE
omamy czucia ustrojowego dołączają czasami - chory widzi potwierdzenie trującego działanie potrawy na organizm, którą wcześniej ze względu na dziwny smak uznał za taką
OMAMY WĘCHOWE
należy różnicować z halucynoidami ( oceniane krytycznie, napadowe odczuwanie przykrych zapachów odczuwane w padaczce; zab. psychosensoryczne, wywołane podrażnieniem zakrętu hakowego)
OMAMY DOTYKOWE
OMAMY CZUCIA USTROJOWEGO
elementarne doznania napływające w odczuciu chorego z jego narządów wewn. lub różnych części ciała
PSEUDOHALUCYNACJE = OMAMY RZEKOME
spostrzeżenia lub myśli powstające bez udziału bodźców z zewnątrz, nie mające cech obiektywnej przedmiotowej rzeczywistości, lecz cechy wyobrażeń zlokalizowanych w przestrzeni wewnętrznej, odczuwane jako obce, narzucone z zewnątrz doznania (np. słyszenie głosów sumienia)
psychozy schizofreniczne, zab. świadomości typu onejroidalnego, stany depresyjne
HALUCYNOIDY (hallucinoides) - wrażenia lub spostrzeżenia powstające bez bodźców działających z zewnątrz, które chory ocenia krytycznie, uznając za objaw chorobowy; padaczka, niektóre guzy mózgu; zab. psychosensoryczne.
ZABURZENIA PSYCHOSENSORYCZNE - występowanie krótkotrwałych halucynoidów (błyski, smugi, szmery, smak, zapach); świadomość zwykle przymglona, bez zab. jakościowych, po ataku ocena krytyczna napadu; występują w padaczce, guzach mózgu, kile mózgu, w stanach po przebytym zapaleniu mózgu, po zatruciach uszkadzających tkankę mózgową;
halucynoidy
zaburzenia syntezy spostrzeżeń - pozorna zmiana kształtu, wielkości, barwy, zmiania położenia i odległości przedmiotów względem siebie (falowanie poidłogi, obsuwanie sufitu)
zaburzenia schematu ciała - odczuwanie wydłużania kończyn, zmiany kształtu, ciężaru
ZABURZENIA MYŚLENIA
ZABURZENIA POZNANIA dotyczą zarówno treści, jak i toku myślenia.
ZABURZENIA TREŚCI - urojenia (obj. psychotyczny), idee nadwartościowe (zab. osobowości), natręctwa myślowe (obj. nerwic).
ZABURZENIA TOKU MYŚLENIA - rozkojarzenie (podejrzenie schizofrenii), przyspieszenie (obj. zesp. maniakalnego, zab. świadomości), spowolnienie (depresja, przygnębienie).
ZABURZENIA MYŚLENIA Z PRZEWAGĄ ZABURZEŃ TREŚCI
UROJENIA (delusiones) - fałszywe sądy, które chory wypowiada z głębokim przekonaniem o ich prawdziwości, których nie koryguje, mimo oczywistych dowodów błędności.
P O D Z I A Ł U R O J E Ń W E D Ł U G T R E Ś C I
PRZEŚLADOWCZE - przeświadczenie chorego, że jest prześladowany (ludzie, siły nadprzyrodzone, itp.); są nie do podważenia; wyjątkowo występują jako objaw jedyny, często razem z omamami
ZAZDROŚCI - urojeniowa forma interpretacji drobnych zdarzeń codziennych, poczytywanych jako dowody zdrady
HIPOCHONDRYCZNE - nieuzasadnione przeświadczenie o chorobie niszczącej organizm
UROJENIA ZNIEKSZTAŁCENIA CIAŁA (dysmorphobia) - często twarzy - uważanie twarzy za zniekształconą, odrażającą (zwracanie się do chorurga plastycznego) lub zapachu - przeświadczenie o wydzielaniu odrzucającej, cuchnącej woni; u ludzi młodych dysmorfobia per se - lęk inatrętna myśl o własnej brzydocie.
GRZESZNOŚCI I WINY - przypisywanie sobie różnych przestępstw i zbrodni, za które, ku przygnębieniu chorego, muszą pokutować niewinni
DEPRESYJNE PONIŻENIA, UPOŚLEDZENIA, ZUBOŻENIA, NICOŚCI (nihilistyczne) - chory uważa się za skrzywdzonego, niezdolny do wykonywania nawet najmniejszych czynności (np. rozpada mu się ciało, choruje, itp.)
[Zespół Cotarda - urojenia nihilistyczne, o absurdalnej, rozbudowanej treści - rozpad członków ciała, utrata
materialności, bycie nicością, oraz urojenia wiecznego potępienia]
WIELKOŚCIOWE - dot. osobistych przedmiotów chorego wyróżniających go w jego mniemaniu ponad otoczenie i porzeciętność
ODNOSZĄCE (ksobne) - często współistnieją z u. prześladowczymi lub wielkościowymi; chory odnosi do siebie wydarzenia odgrywające się wokół niego (milknięcie ludzi w sklepie, gdy wchodzi - oni coś wiedzą…, aluzje do siebie w radio czy TV, itp.); polegają na urojeniowej interpretacji rzeczywistości, czase, wiążą się z zab. spostrzegania
ODDZIAŁYWANIA - przeświadczenie chorego, że na jego umysł lub ciało ktoś oddziałuje (bezpośrednio lun przez zmyślną aparaturę)
OWŁADNIĘCIA - poczucie działanie siły, często wewn., bycie nią owładniętym; myśli nie są swobodne, tylko narzucane; wyobrażenia nasuwają się uparcie i automatycznie (objaw automatyzmu psychicznego) bez udziału chorego, wbrew jego chęci
[Zespół Kandinskiego - Clerambaulta - urojenia owładnięcia + pseudohalucynacje]
P O D Z I A Ł U R O J E Ń W E D Ł U G B U D O W Y
PARANOICZNE - usystematyzowane - tworzące pewien system dot. konkretnej sprawy; urojenia powiązane, pozornie logiczne, wykazujące wewn. spoistość; mogą różnić się pod względem treści (prześladowcze, wielkości - posłanie religijnego, zadrości, inne)
PARANOIDALNE - nieusystematyzowane - brak wyraźnej budowy, luźno powiązane; należą do najczęstszych
NIESPÓJNE - inkoherentne - brak spójności, zmienność treści, absurdalne; char. dla porażenia postępującego (np. zapewnianie o byciu królem wszechświata…)
Urojeniowa interpretacja wydarzeń rzeczywistych - tłumaczenie faktów w sposób urojeniowy
Nastawienie urojeniowe - gotowość do myślenia w sposób urojeniowy
Często dochodzi do rzutowania (projekcji) urojeń wstecz - interpretacja urojeniowa wydarzeń minionych
IDEE NADWARTOŚCIOWE - przekonania, które człowiek uważa za szczególnie ważne, słuszne, z którymi jest związany emocjonalnie; przywiązywanie szczególnej uwagi do pewnych dążeń, planów życiowych, celów i ich realizacji - “myśli nadwartościowe”; żarliwe propagowanie pewnych poglądów (np. religijnych), dążenia do celu, który dawno stracił na aktualności; nie zawsze zawiarają sądy fałszywe, nie są całkiem niedostępne perswazji krytycznej;
- fizjologia - idea nadwartościowa wiodąca - np. badacz czy wynalazca; silny czynnik motywujący i scalający działanie;
- psychopatologia - idea nadwartościowa skrajna; przytłacza, uniemożliwia harmonijne funkcjonowanie osobowości
(np. fanatyzm)
NATRĘCTWA (obsessiones) - myśli lub wyobrażenia uporczywie narzucające się lub czynności ruchowe wielokrotnie wykonywane, mimo przeświadczenia o ich niedorzeczności; podlegają ocenie ktyrycznej; zaprzestanie czynności, odsuwanie ich od siebie kończy się zwykle niepowodzeniem;
NATRĘTNE MYŚLI - uporczywie doznawane wątpliwości
NATRĘTNE WYOBRAŻENIA - np. scen erotycznych przy patrzeniu na obrazy świętych, które chorego odrzucają, krępują
NATRĘTNE CZYNNOŚCI - czasami przyjmują postacie rytuału - szczegónie przy myciu rą (ablutomania)
Dominacja natręctw w obrazie chorobowym - zespół anankastyczny.
AUTOMATYZM PSYCHICZNY - objawy występują w schizofrenii, padaczce, pourazowym lub pozapalnym uszkodzeniu mózgu; traktowane jako własne (różnica z natręctwami);
automatyzm ruchowy - wykonywanie pewnych czynności - poruszanie kończynami, uderzanie pięścią, odczuwanych jako obce, niezależne, przebiegające wbrew niemu, przymusowe;
napór obcych myśli (mantyzm) - schizofrenia; myśli traktowane jako własne, choć przykre i niepotrzebne.
FOBIE (phobiae) - zab. procesów emocjonalnych; występowanie lęku w określonych sytuacjach, dążenie do ich unikania, przeżywanie lęku przed tymi sytuacjami; chory uważa swój lęk za nieuzasadniony; zachowana ocena krytyczna; uporczywość występowania objawów;wraz z natręctwami stanowią dominujący objaw nerwicy lękowej.
ZABURZENIA MYŚLENIA Z PRZEWAGĄ ZABURZEŃ TOKU
PRZYSPIESZENIE TOKU MYŚLENIA - różny stopień, od gonotwy myślowej do stanów maniakalnych; gonitwa myślowa - słowotok, spłycenie poznawania rzeczywistości, uniemożliwiona analiza faktów - raczej zab. treści;
ZWOLNIENIE MYŚLENIA
ZAHAMOWANIE MYŚLENIA - zatrzymanie wolno przesuwającego się wątku myślowego z tow. poczuciem smutku oraz spowolnienieniem lub zahamowaniem ruchowym; mutismus - całkowite zamilknięcie w przypadku osłupienia, proces myślowy może być zahowany.
ZATAMOWANIE - nagłe przerwanie myślenia dotąd przesuwającego się sprawnie; pozostaje pustka po urwanej myśli
ROZKOJARZENIE - dysocjacja myślenia - brak logicznego związku między poszczególnymi dłuższymi fragm. wypowiedzi lub zdaniami;
SCHIZOFAZJA (schizophasia) - brak komunikacji, przerywane słowa, rozpad myśli;
WERBIGERACJA - wielokrotne powtarzanie pewnych słów lub zgłosek , nie tworzących żadnej sensownej całości, czasami podobnych w dźwięku;
PERSEWERACJA - uporczywe trwanie przy tych samych słowach lub zdaniach, wypowiadanych w odpowiedzi na różne pytania;
ITERACJA - wielokrotne powtarzanie słowa;
STEREOTYPIE SŁOWNE - słowa wypowiadane w sposób niemal identyczny, zautomatyzowany
SPLĄTANIE TOKU MYŚLENIA - rozerwanie związków myślowych - zupełne porwanie wątku myślowego, skojarzenia powierzchowne, przypadkowe, przyspieszony bieg myśli; char. dla zesp. splątaniowego;
inkoherencja myślenia - splątanie (zab. toku myślenia)
zespół amentywny - zesp. splątaniowy
LEPKOŚĆ MYŚLENIA - WISKOTYCZNOŚĆ (viscositas cogitationis) - char. zwłaszcza dla otępienia padaczkowego; przywieranie do jednego tematu (podawanie wielkiej ilości szczegółów nieważnych, zacierających istotę rzeczy)
ROZWLEKłOŚĆ MYŚLENIA - wprowadzanie wątków ubocznych, oddalających od tematu zasadniczego; zwykle uwarunkowana zmianami organicznymi (np. otępienie starcze)
MYŚLENIE AUTYSTYCZNE - objaw osiowy schizofrenii (razem z rozkojarzeniem myślenia oraz upośledzeniem życia uczuciowego);
autyzm - zamykanie się w świecie doznań psychotycznych, izolowanie się od innych ludzi i otoczenia;
dereizm - odsuwanie się od rzeczywistości, odbieranej w sposób zmieniony, chory przechodzi jakby obok;
syntonia - chęć uczestnictwa w niektórych przejawach życia, potrzeba kontaktu;
proporcja syntoniczno-autystyczna (proportio syntono-autistica)
MYŚLENIE MAGICZNE - niedostateczne odróżnianie znaku, słowa, symbolu od tego, co reprezentuje, łączenie nieracjonalnymi związkami pewnych zdarzeń; łączy się z myśleniem symbolicznym (przypisywanie szczególnych znaczeń)
AMBIWALENCJA INTELEKTUALNA = AMBISENTENCJA - char. dla schizofrenii; współwystępowanie sądów sprzecznych;
Ambiwalencja intelektualna oraz ambisentencja są wyrazem myślenia paralogicznego (niezgodnego z prawami logiki).
Ponadto w schizofrenii spotykamy się z:
tworzeniem neologizmów
depersonalizacją - poczucie zmainy własnej osobowości, brak połączenia między dawnym a obecnym “ja”
derealizacją - odbieranie świata w sposób zmianiony
Wyróżniamy ponadto depersonalizację oraz derealizację nerwicową.
NIEDOCZYNNOŚĆ PAMIĘCI I INNE JEJ NIEPRAWIDŁOWOŚCI
PAMIĘĆ polega na utrwalaniu, przechowywaniu, rozpoznawaniu i odtwarzaniu treści doznanych uprzednio spostrzeżeń, myśli, emocji oraz dokonanych czynności ruchowych;
pamięć świeża (dynamiczna, przemijająca) - podłożem uczynnienie zamkniętych, samowzbudzających się obwodów neuronów korowo-wzgórzowych
pamięć trwała (statyczna)
NADCZYNNOŚĆ PAMIĘCI (hypermnesia) - zdolność szybkiego zapamiętywania obszernego materiału oraz odtwarzanie treści w sposób dokładny i szybki; czasami dotyczy odób niedorozwiniętych umysłowo (hypermnesie jednostronna - super w rachunkach wielocyfrowych), osób w stanach hipomaniakalnych, poddanych hipnozie;
NIEDOCZYNNOŚĆ PAMIĘCI (hypomnesia)
czynnościowa - upośledzenie zapamiętywania na skutek rozproszenia uwagi wywołanego wzruszeniem
organiczna - char. dla zesp. psychoorganicznego
NIEPAMIĘĆ (amnesia) - luka pamięciowa - krótko- lub długotrwała;
niepamięć śródczesna (amnesia congrada) - całkowita niepamięć po głębokich zab. świadomości (śpiączka, splątanie);
wyspy pamięciowe - możliwość odtworzenia części zdarzeń w płytszych zab. świadomości;
niepamięć wsteczna (amnesia retrograda) - rozciągnięta na okres poprzedzający utratę lub zab. świadomości; stopniowo okresy pamięci ulegają skróceniu;
niepamięć następcza (amnesia anterograda) - pokrycie niepamięcią okresu po ustąpieniu zab. świadomości;
ZAFAŁSZOWANIE PAMIĘCI (paramnesia)
konfabulacja - czasem luki wypełniane treścią fałszywą, przypadkową; zafałszowanie pamięci; zmyślanie w przeświadczeniu o trafności wypowiedzi
złudzenia pamięciowe
omamy pamięciowe - przeświadczenie o realności przeżyć, których chory nie doznał, a wystąpiły jedynie w jego wyobraźni)
zjawiska typu deja vu - złudzenia pamięciowe utożsamiające - poczucie znajomości sytuacj nowej;
“już przeżyte” - deja vecu
“ już widziane” - deja vu
“już pomyślane” - deja pensee
“już słyszane” - deja entendu
jamais vu - poczucie obcości w sytuacji znanej - w przeciwieństwie do ww
różnicować ze zniekształceniem treści spostrzeżeń
ZABURZENIA UKIERUNKOWANIA CZYNNOŚCI POZNAWCZYCH
UWAGA - skierowanie czynności poznawczych w określonym kierunku;
uwaga dowolna - aktywne skierowanie czynności poznawczych na określony przedmiot oraz/lub wzbudzenie gotowości do działania, mimo, iż sam przedmiot nie przyciąga uwagi
uwaga mimowolna (spontaniczna) - nie zamierzona, wywołana właściwościami przedmiotu
zakres (pojemność) uwagi - liczba elementów, które daje się spostrzec w ciągu krótkiego czasu ekspozycji
skupienie (koncentracja) - ześrodkowanie uwagi na przedmiocie spostrzeganym lub na przedmiocie działania
trwałość - dłuższe utrzymanie uwagi, warunkowana przez dostrzeganie nowych cech i związków
przerzutność - szybkie przenoszenie uwagi
podzielność - jednoczesne wykonywanie kilku czynności, z których każda wymaga uwagi
wybiórczość
ZABURZENIA UWAGI:
nadmierna przerzutowość - szczególnie w stanie maniakalnym;
trudność przenoszenia uwagi - przy otępieniu
Roztargnienie.
PSYCHOPATOLOGIA EMOCJI
Uczucie = emocje - wyrażają stosunek podmiotu do ludzi, rzeczy, zjawisk, bądź do siebie, swego organizmu lub własnego działania; są czynnikiem motywacyjnym (popychającym do działania i je ukierunkowującym); wywierają wpływ na gotowość organizmu do działania:
- emocja steniczna - zwiększa gotowość do działania (np. gniew)
- emocja asteniczna - zmniejsza zdolność do działania lub ją poraża
- emocje związane z popędami
- emocje wyższe, char. tylko dla ludzi
Stan emocjonalny - nazwa ogólna, obejmująca różne rodzaje emocji.
Cechy emocji:
- treść
- znak (np. emocje dodatnie lub ujemne)
- siła (natężenie)
- trwałość (czas trwania)
- głębokość - wyraża funkcję motywacyjną
- ekspresja - zewnętrzny wyraz stanu emocjonalnego
- przedmiot emocji
NASTROJE - stany emocjonalne o nieznacznym natężeniu oraz stosunkowo długim okresie trwania; subiektywnie określane jako bezprzedmiotowe, np. przygnębienie
WZRUSZENIA - stany emocjonalne o nagłym początku, z zaznaczonymi obj. wegetatywnymi, często obniżeniem zdolności logicznego myślenia, krótkotrwałe; o różnym natężeniu; np. gniew, radość, rozpacz
AFEKTY - silne wzruszenie; stan fizjologiczny; nagły początek, silne natężenie, wyraźne objawy wegetatywne, obniżenie zdolności logicznego myślenia, którki czas trwania, znużenie po ustąpieniu;
AFEKT PATOLOGICZNY - krótkotrwały stan psychotyczny, epizod chorobowy; przeważnie o podłożu organicznym - uszkodzenie mózgowia; zwężenie pola świadomości, zaburzenia o cechach stanu pomrocznego;
Typowe objawy:
nagły początek (reakcja na bodziec sytuacyjny)
burzliwy przebieg z silnym wyładowaniem ruchowym (działanie agresywne)
silnie wyrażone objawy wegetatyne
krótki czas trwania
silne znużenie, prowadzące do snu
całkowita niepamięć (wyspy pamięciowe), czasem niepamięć wsteczna
LĘK (anxietas, pavor) - przejawy psychiczne i fizyczne; bezprzedmiotowe, brak konkretnego zagrożenia
STAN LĘKOWY - długotrwałe utrzymywanie się lęku
FOBIE - lęk ukierunkowany
STRACH - sytuacja bezpośredniego zagrożenia
OBNIŻONY NASTRÓJ (hypothymia) = przygnębienie (stan fizjologiczny lub patologiczny przygnębienie nerwicowe)
DYSFORIA - “nastrój gniewny”, d r a ż l i w o ś ć (irritabilitis, tendencja do wygórowanych reakcji emocjonalnych, często w postaci wybuchów gniewu, działań agresywnych); często uwarunkowany zmianami organicznymi
NIETRZYMANIE AFEKTU (incontinentia affectiva) - zatracanie kontroli nad reakcjami emocjonalnymi, epizodyczne wyładowania afektu
APATIA - obniżenie zainteresowań i aktywności, przygnębienie oraz poczucie rezygnacji
ZOBOJĘTNIENIE UCZUCIOWE (obtusio affectiva) - zanik uczuć wyższych, płytkie, niedostosowane do sytuacji reakcje emocjonalne: parathymia (reagowanie radością na wiadomość tragiczną), paramimia (ekspresja niezgodna z treścią emocji); objaw siowy schizofrenii;
OTĘPIENIE UCZUCIOWE (dementia affectiva) - na podłożu zmian organicznych; obniżona sprawność intelektualna, zab. pamięci i orientacji, zachowanie dobrego kontaktu z otoczeniem;
AUTYZM
PODWYŻSZONY NASTRÓJ (hyperthymia): euforia (umiarkowane podwyższenie nastroju char. dla chrób o podłożu organicznym, uczucie zadowolenia, pogody, beztroski, brak krytycyzmu wobec swojego stanu chorobowego); moria (char. obj. guzów płatów czołowych i następstw mechanicznego uszkodzenia tejże okolicy, wesołkowatość, dowcipkowanie, brak powściągliwości działań popędowych oraz dystansu)
CHWIEJNOŚĆ EMOCJONALNA (labilitas affectiva) - obj. char. dla zespołu psychoorganicznego, zmienność nastroju
LEPKOŚĆ EMOCJONALNA (viscositas affectiva) - nadmiernie długie trwanie raz wzbudzonego nastroju (zaleganie afektu) lub stanu wzruszenia
AMBIWALENCJA EMOCJONALNA - dwuwartościowość
ZABURZENIA AKTYWNOŚCI I DZIAŁAŃ RUCHOWYCH
AKTYWNOŚĆ - świadome, uporządkowe, wytrwałe dążenie do określonego celu
ZABURZENIA AKTYWNOŚCI
OBNIŻENIE AKTYWNOŚCI (hypobulia)
zespół apatyczno-abuliczny - nikła aktywność (napęd), zobojętnienie
PODWYŻSZENIE AKTYWNOŚCI (hyperbulia) - char. dla płytkich stanów hipomaniakalnych, bezładny niepokój
ambitendencja - sprzeczne dążenia
ZABURZENIA RUCHU
SPOWOLNIENIE lub ZAHAMOWANIE
znamienne dla zesp. depresyjnego (czasami z niepokojem ruchowym) osłupienie depresyjne (stupor melancholicus)
osłupienie katatoniczne (supor catatonicus) - ustępuje z godziny na godzinę; czasami nagłe - zryw ruchowy (raptus catatonicus) - bezładna ucieczka wśród oznak strachu, z czynami agresywnymi, wybuchem gniewu
osłupienie efektoryczne (sztywny) - pozostawanie w bezruchu, utrzymywanie głowy nad poduszką (obj. poduszki powietrznej), elastyczny opór przy zginaniu biernym, po którego pokonaniu utrzymanie kończyny w nadanej pozycji (gibkość / giętkość woskowa - flexibilitas cerea); giętkość rzekomowoskowa - kończyna stosunkowo szybka wraca do poprzedniej pozycji; negatywizm czynny - aktywne przeciwstawianie się (prosimy o otwarcie oczu, chory je zamyka)
osłupienie receptoryczne (onejroidalne, wiotkie) - spowolonienie nie osiąga zahamowania; zmiana pozycji, wolne poruszanie się; negatywizm bierny - chory nie spełnia kierowanych do nich poleceń, przeciwstawia się zmianie położenia ciała
STEREOTYPIE RUCHOWE - wielokrotne, monotonne wykonywanie stale takich samych czynności ruchowych (np. kołysanie się)
echopraksja - naśladowanie czyichś ruchów
echomimia - naśladowanie mimiki
echolalia - powtarzanie słów i zdań wypowiadanych przez innych
ZMANIEROWANIE RUCHOWE - typowe dla schizofrenii, wykonywanie dziwacznych czynności ruchowych
NATRĘCTWA RUCHOWE
POBUDZENIE RUCHOWE - stopniowe narastanie, szybkie ruchy, wykonywane jedne po drugich, mimika, gestykulacja żywa
niepokój ruchowy (i słowny) - np. w depresji
podniecenie katatoniczne - dążenie do chaotycznych wyładowań ruchowych
ZABURZENIA DZIAŁAŃ POPĘDOWYCH (actiones impulsivae)
zab. popędu samozachowawczego - tendencje i zamachy samobójcze, samookaleczenie
zab. popędu płciowego - obniżenie, wzmożenie, zmiana ukierunkowania i sposobu zaspakajania potrzeb
zab. popędu do odżywiania się - anorexia, parorexia, bulimia, uzależnienia
zab. popędu do snu
inne: działania impulsywne: popęd do podpalania, wędrowania, kradzieży
PARAGNOMEN - actio praeter expectationem - działanie wbrew oczekiwaniu
ZABURZENIA ŚWIADOMOŚCI
ŚWIADOMOŚĆ (conscientia) - poczucie przeżywania zjawisk psychicznych
JAŻŃ - samoświadomość - podmiot przeżywanych zjawisk psychicznych
PRZYTOMNOŚĆ - stan gotowości OUN do reagowania na bodźce, utrzymywanie stałego poziomu czuwania, umożliwiającego selekcjonowanie oraz interpretowanie bodźców; sen fizjologiczny oraz jawa;
wywołane przyczynami somatycznymi
I L O Ś C I O W E Z A B U R Z E N I A Ś W I A D O M O Ś C I
SENNOŚĆ PATOLOGICZNA = SOMNOLENCJA - niezależna od rytmu dobowego
GŁĘBOKI SEN PATOLOGICZNY = SOPOR - wygaszana przytomność, zachowana reaktywność na silne bodźce, z zachowaniem odruchów obronnych
ŚPIĄCZKA = COMA - wyłączenie całkowite świadomości, zanik reaktywności
Zwężenie pola świadomości - brak percepcji niektórych treści, rejestracja części bodźców; ograniczenie świadomości
J A K O Ś C I O W E Z A B U R Z E N I A Ś W I A D O M O Ś C I
OBJAWY WSPÓLNE:
zaburzenia funkcji poznawczych
zab. pamięci
zab. wyższych funkcji myślowych (rozerwanie związków myślowych)
obniżenie bystrości spostrzeżeń
dezorientacja
obniżenie sprawności intelektualnej
zab. afektu
zab. popędu
jakościowa zmiana osobowości (rozszczepienie naprzemienne)
wahania głębokości zab. świadomości
PRZYMGLENIE PROSTE - dyskretne zab., zab. spostrzegawczości, zubożenie motoryki, nastrój obojętny
ZESPÓŁ MAJACZENIOWY (delirium) - orientacja autopsychiczna zachowana (co do własnej osoby), zaburzona orientacja allopsychiczna (miejsca, czasu, przestrzeni, sytuacji własnej); niepokój ruchowy, iluzje, omamy (przeważnie wzrokowe), urojenia (często prześladowcze); niepamięć częściowa
ZESPÓŁ POMROCZNY (obnubilatio) - naprzemienne rozdwojenie osobowości, totalne dezorientacja, gwałtowne wyładowania ruchowe, autoagresja, wyspy pamięciowe
ZESPÓŁ SPLĄTANIOWY (amentia) - zupełna niepamięc, rozwój stopniowy, jaktacje (bezładne miotanie się), rozerwanie wątku myślowego, utrata kontaktu
Zespół majaczeniowo-splątaniowy = onejroidalny - psychozy schizofreniczne, zatrucia, infekcje, padaczka
OSOBOWOŚĆ I ZABURZENIA OSOBOWOŚCI
OSOBOWOŚĆ - wszystkie dyspozycje i cechy psychiczne oraz fizyczne osoby, ukształtowane dziedzicznie i przez środowisko; cechy osobowości - intelekt, uczucia, wola, napęd
GRUPY TEORII OSOBOWOŚCI
teorie typologiczne - biologiczne uwarunkowanie rozwoju osobowości; Hipokrates - typologia temperamentów: melancholiczny, choleryczny, flegmatyczny, sangwiniczny; typy Kretschmera:
o. schizotymiczna - asteniczny typ budowy, skłonność do introwersji i schizofrenii
o. cyklotymiczna - pyknik, zmienność nastrojów, cyklofrenia (psychoza maniakalmo-depresyjna)
o. iksotymiczna - atletyczny typ budowy ciała, padaczka
o. skirtotymiczna - chwiejność uczuć i działań, samowola, brawura, romantyzm
Odpowiednie kontinua od stanu zdrowia do choroby psychicznej:
schizotynia - schizoidia - schizofrenia
cyklotynia - cykloidia - cyklofrenia
iksotymia - iksodia - epilepsja
histerotymia - histaroidia - histeria
teorie dynamiczne - psychoanaliza
teorie cech osobowości - rónorodne czynniki składające się na rozwój jednostki; klasyfikacja wg cech (cecha - hipotetyczna komponenta osobowości); kategorie opisowe; osobowość - układ cech;
teorie systemowe - poznawcze teorie osobowości; ujęcie holistyczne
regulacyjna teoria osobowości - osobowość traktowana jsko centralny system regulacji i integracji zachowań człowieka: podstawowy system popędowy, system struktur poznawczych
Potrzeba - wymaganie stawiane środowisku.
Zachowania regulacyjne:
akomodacyjne
adaptacyjne
mechanizmy obronne: stłumienie, wyparcie, konwersja, racjonalizacja, projekcja, introjekcja, identyfikacja, fantazjowanie, regresja, izolacja, sublimacja, kompensacja, nadkompensacja, agresja, ucieczka, itp.
ZABURZENIA OSOBOWOŚCI
ZMIANA OSOBOWOŚCI BEZ NARUSZENIA JEJ STRUKTURY PODSTAWOWEJ - zmiany ilościowe: ubuytki, naddatki, wzmożenie lub zubożenie; zachowanie jednolitości i zwartości podst. struktury osobowości; np. zesp. otępienny
NAPRZEMIENNE ROZDWOJENIE OSOBOWOŚCI - stany pomroczne, zab. jakościowe świadomości, dezorientacja wielokierunkowa
JEDNOCZESNE ROZSZCZEPIENIE OSOBOWOŚCI (rozpad struktury osobowości) - schizofrenia; nienaruszona świadomość; brak łączności między poszczególnymi sferami osobowości;
ambiwalencja
ambisentencja
ambitendencja
paratymia - oddzielenie myślenia od uczuć; brak równoległości lub dostosowania reakcji uczuciowych do treści sądów i wypowiedzi - brak adekwatności uczuciowej
paramimia
parafonia - niedostosowanie intonacji i modulacji głosu
autyzm
dereizm - odwrócenie od rzeczywistości