PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA - wykład, dn. 09.03.2011
*Dwa stanowiska w traktowaniu grupy:
Grupa to zbiór jednostek, co nie ustanawia nowej jakości.
Grupa to nowa całość istniejąca realnie. Prawidłowości jej funkcjonowania nie można ani wywieść z właściwości jej członków (jako jednostek) ani sprowadzać do właściwości jednostek, z których grupa się składa.
*Generalne podejścia do definiowania grupy:
Branie pod uwagę jednego kryterium - w myśl takiego podejścia grupą jest każdy zbiór osób, w odniesieniu do których o danym kryterium można mówić.
Branie pod uwagę wielu kryteriów jednocześnie - przy takim sposobie definiowania o grupie można mówić tylko wówczas, gdy jednocześnie pojawiają się wszystkie kryteria w odniesieniu do danego zbioru osób.
*Orientacje teoretyczne w badaniach nad małymi grupami (wg Cartwrighta i Zandera):
Teoria pola.
Teoria interakcji.
Teoria systemowa.
Orientacja socjometryczna (podkreślanie roli wyborów interpersonalnych wśród członków grupy).
Orientacja psychoanalityczna.
Orientacja „ogólnopsychologiczna” - próba wyjaśniania procesów grupowych przez odwołanie się do czynników kierujących zachowaniami jednostki, takimi jak: uczenie się, motywacja, percepcja itp.
Orientacja empiryczno - statystyczna - prawidłowości funkcjonowania grup można odkryć stosując analizę statystyczną, zwłaszcza analizę czynnikową.
Orientacja modelowo-formalna - konstruowanie formalnych modeli zachowania grupowego przy pomocy rygorystycznych procedur matematycznych.
*Sposoby definiowania grupy:
W terminach spostrzegania:
Smith (1945) - „Grupa społeczna to związek składający się z wielu odrębnych organizmów, świadomych własnej jedności oraz mających zdolność do działania lub działających w jednolity sposób na rzecz ich środowiska”.
Bales (1950) - „Jest to pewna liczba osób biorących udział we wzajemnej interakcji, w pojedynczym spotkaniu twarzą w twarz lub w serii takich spotkań, gdzie każdy uzyskuje pewne wrażenie lub spostrzeżenie każdego z pozostałych dostatecznie wyraźnie, by potrafił zapytany (…) zareagować na każdego z nich jako pojedynczą osobę”.
W terminach motywacji:
Bass (1961) - „Grupa społeczna to zbiór jednostek, dla którego istnienie w postaci zbioru jest nagradzające w stosunku do pozostawania w pojedynkę”.
Cattel (1991) - „Grupa społeczna jest to zbiór organizmów, w którym istnienie każdego z nich jest niezbędne do zaspokojenia określonych indywidualnych potrzeb każdego z nich”.
W terminach celów:
Mills (1967) - „Grupa to związek dwóch lub więcej osób nawiązujących i rozważających wzajemne kontakty z punktu widzenia jakiegoś celu”.
Zwykle w takich definicjach chodzi o to, że ów cel daje się osiągnąć tylko pod warunkiem, że nad jego osiągnięciem pracuje jednocześnie więcej niż jedna osoba.
W terminach organizacji:
McDavid i Harara (1968) - „Grupa jest to zorganizowany system, składający się z dwóch lub więcej jednostek powiązanych tak, że system ten spełnia pewną funkcję, posiada wzorzec określający role we wzajemnych relacjach członków grupy i każdego z jej członków”.
Opis w terminach wzajemnej zależności:
Lewin (1951) - „Grupa jest dynamiczną całością, opartą na wzajemnej zależności członków grupy” (w jego nomenklaturze: podczyści grupy).
W kategoriach interakcji:
Bonner - „Grupa to szereg ludzi pozostających we wzajemnej interakcji, który to proces interakcji odróżnia tę grupę od zbioru”.
*Metody badań - zdaniem Shawa można mówić o trzech głównych klasach metod:
Zadania w warunkach naturalnych, stosujące różne techniki - opisowo-eksploracyjne i eksperymenty naturalne.
Eksperymenty laboratoryjne z udziałem różnych grup - naturalnych, selekcjonowanych, desygnowanych.
Zadania zadawane w symulacji komputerowej
*Definiowanie małych grup społecznych:
-Granice liczebności:
Dolna: 2-3 osoby.
Górna: 25-30 osób. Kryterium to samoistny rozpad grupy.
*Przyjmowane kryteria definiowania małych grup:
Czteroczynnikowa definicja Hare'a - jej punktem wyjścia są cztery rodzaje stosunków, w jakie mogą ze sobą wchodzić jednostki:
Wzajemna zależność (Cartwright i Zander).
Wzajemna interakcja - komunikowanie się: bezpośrednie, twarzą w twarz (Homans).
Interakcja ta powinna być częsta, długotrwała i umożliwiać identyfikację członków grupy z grupą (Merton), dzięki czemu możliwy jest rozwój poczucia odrębności grupy i poczucia przynależności do niej.
Relacje między członkami są oparte na akceptacji lub przestrzeganiu określonych norm (Newcomb, Sherif).
*W efekcie, aby uznać zbiór osób za grupę, powinien on posiadać następujące cechy:
Między członkami musi istnieć bezpośrednia interakcja.
Muszą posiadać wspólny cel.
Muszą wypracować (lub przyjąć) wspólne normy postępowania.
W takim zbiorze musi istnieć struktura.
-Wszystkie te cechy są stopniowalne (Mika).
NORMY
STAN RZECZY |
NORMA |
PATOLOGIA |
naturalny (przyrodniczy) |
to, co jest i jakie jest |
istotne odstępstwo (brak, nadmiar, niezgodność itp.) |
postulowany, modelowany |
to, co być powinno (zgodność z założeniem) |
to, co jest (jeśli nie realizuje w pełni założeń) |
wartościowany, oceniany |
realizacja hierarchii wartości |
konflikt z hierarchią wartości |
*Pytania M. Sherifa:
Co zrobi grupa ludzi, która znajdzie się w niejasnej sytuacji?
Czy różne jednostki z tej grupy zaczną formułować sądy bez ładu i składu?
A może zostanie ustanowiona wspólna norma właściwa dla tej szczególnej sytuacji, a związana z obecnością tych ludzi razem i z wywieranym wzajemnie na siebie wpływem?
*Czym są normy wg Sherifa:
Są produktem interakcji społecznej.
Są bodźcami społecznymi, oddziaływującymi na każdą jednostkę będącą członkiem danej grupy, która to grupa posiada takie normy.
*Normy - definicje:
Normy to reguły zachowania określające pożądane zachowania członków grupy w celu utrzymania jej spójności.
Normy to reguły zachowania wypracowane przez członków grupy.
Normy wywodzą się (służą realizacji) z wartości (Myers).
*Typy norm:
Normy generalne - są to reguły społeczne, kontrolujące i kierujące zachowaniem społecznym. Umożliwiają przewidywanie zachowań i ich uporządkowanie.
Normy grupowe - reguły funkcjonowania wypracowane przez członków grupy i obowiązujące członków tej grupy.
*Rodzaje norm:
Przepisy określające, jak coś należy zrobić (tzw. normy techniczne).
Normy alternatywne - określają, jakie zachowania dopuszczalne są w takiej samej sytuacji.
Normy społeczne - sposób zachowania w danej społeczności.
Normy kulturowe - zachowanie w danym kręgu kulturowym (normy realizują system wartości kulturowych.
*Cechy norm:
Mają zakres.
Obowiązują wszystkich.
*Funkcje norm (wg Cartwrighta i Zandera):
Sprzyjają osiągnięciu grupowego celu.
Ułatwiają utrzymanie grupy przy życiu (umacniają grupę jako grupę).
Pomagają członkom grupy uzasadniać przeświadczenie o „prawdziwości” ich opinii.
*Charakter norm:
Normy formalne - np. zapisane w statucie, określone w dokumentach pisanych lub wynikające z ustnych ustanowień.
Normy nieformalne - w procesie interakcji wytworzone przez członków grupy.
*Mechanizmy przyswajania norm:
Podporządkowanie się normom formalnym.
Branie udziału w wytwarzaniu normy.
Naśladowanie (poprzez obserwację).
Uczenie się wzmacniane przez kary i nagrody.
*Kary i nagrody w procesie przyswajania i przestrzegania/nieprzestrzegania norm:
Kary - dezaprobata, przydzielenie nieciekawej pracy, odrzucenie.
Nagrody - aprobata, wyższa pozycja, pochwały.
*Normy a łamanie norm:
Istnieją normy pozwalające łamać normy - np. te, które zapobiegają dyskryminacji płciowej. Tzw. „instytucjonalizacja” łamania norm.
Korozja norm.
Normy mogą mieć dwa końce:
mogą kształtować życie grupy (społeczności)
mogą tworzyć problemy społeczne
DOCZYTAĆ: o tworzeniu się normy !!!