ODNOWA BIOLOGICZNA
Szereg oddziaływań pedagogicznych, psychologicznych i biologicznych na organizm człowieka w celu przeciwdziałania przeciążeniu pracą oraz przywróceniu pełnej sprawności fizycznej i motywacji psychicznej zmniejszonej wskutek:
wyczerpującej pracy fizycznej i umysłowej
przeciążeń lokalnych, głownie narządu ruchu
pochorobowej rekonwalescencji itp.
ODNOWA BIOLOGICZNA
Szeroko pojęta profilaktyka zdrowotna chorób cywilizacyjnych i przeciążeń sportowych
ODNOWA BIOLOGICZNA (sport)
Świadome działanie na ustrój przy pomocy różnych naturalnych lub sztucznych środków i warunków środowiskowych, w celu optymalizacji fizjologicznych procesów wypoczynkowych, ochrony zdrowia oraz utrzymania względnie podniesienia wydolności psychofizycznej sportowca
BIOREGENERACJA
Uodparnianie organizmu na wpływ czynników zewnątrz środowiskowych w różnych okolicznościach działaniowych i eliminacja negatywnych skutków tego wpływu
WYPOCZYNEK
Przerwa czasowa pomiędzy jedną praca a drugą.
Dynamicznie zmienny stan ustroju następujący bezpośrednio po zakończeniu bądź zmniejszeniu intensywności wysiłku fizycznego lub umysłowego (w. całkowity, częściowy), w którym przeważają procesy asymilacyjne (gromadzenie energii) nad dysymilacyjnymi a produkty przemiany materii są usuwane.
Właściwości procesów wypoczynkowych.
nierównomierność przebiegu procesów restytucyjnych
faza szybka (kilka, kilkanaście minut)
faza wolna (2-3 dni)
fazowy charakter odnowy zdolności do pracy - zjawisko superkompensacji
niejednoczasowość restytucji funkcji wegetatywnych i gotowości do pracy
Czynniki warunkujące charakter procesów wypoczynkowych:
rodzaj wysiłku (siłowy, wytrzymałościowy)
parametry obciążenia (objętość, częstotliwość, czas, intensywność)
poziom zdolności wysiłkowej (formy sportowej)
charakter wypoczynku po uprzednim obciążeniu
czynniki genetyczne
rytmy biologiczne (aktualna faza)
środowisko pracy
organizacja pracy
Środki odnowy biologicznej
pedagogiczne |
psychologiczne |
medyczno-biologiczne |
TRENER |
CAŁY ZESPÓŁ |
LEKARZ FIZJOTERAPEUTA |
Metody postępowania „odnawiającego”
W czasie treningu lub zawodów |
Po treningach i zawodach |
|
|
ZASADY POSTĘPOWANIA RESTYTUCYJNEGO:
- zasada racjonalnego i w pełni przemyślanego stosowania środków odnowy - wykorzystanie wiedzy z zakresu fizjologii wysiłku i restytucji oraz doświadczenia praktycznego w danej dyscyplinie sportowej w celu uzyskiwania oczekiwanych efektów zgodnie z wcześniejszym planem.
- zasada indywidualnego doboru środków odnowy - szczególnie pracując z dużą grupą sportowców (np. gry zespołowe) powinno się uwzględniać przy doborze zabiegów takie cechy jak wiek, płeć, stan zdrowia, stopień wytrenowania, rodzaj odczynów powysiłkowych, tolerancja zabiegów fizykalnych itp.
- zasada specyficznego doboru środków odnowy - zespół szkoleniowy musi uwzględniać dyscyplinę sportową, etap przygotowań, specyfikę okresu treningowego, objętość i intensywność poszczególnych treningów, wielkość obciążeń startowych, zadania na następne mikrocykle itp.
- zasada stopniowania intensywności zabiegów i ich różnicowania - należy wziąć pod uwagę jedną z ważniejszych cech organizmu człowieka jaką jest zdolność adaptacji do określonych, stałych bodźców. Bez zmiany ich intensywności i zróżnicowania efekty oddziaływania będą coraz mniejsze.
- zasada kompleksowego stosowania środków odnowy - im więcej środków i metod odnowy zastosujemy tym bardziej doprowadzimy do wielokierunkowego oddziaływania na organizm zawodnika.
- zasada cyklicznego stosowania środków odnowy -przestrzeganie czasokresu i częstotliwości stosowania zabiegów odnawiających (dobranych do procesu szkoleniowego).
- zasada systematycznego stosowania środków odnowy - tak jak systematycznie obciążamy organizm wysiłkiem fizycznym doprowadzając do wyższego poziomu wytrenowania tak systematycznie stymulowane procesy restytucyjne zwiększają swoją efektywność.
CELE ODNOWY BIOLOGICZNEJ:
- w procesie treningowym w miarę potrzeb przygotowywanie organizmu zawodnika do mającego nastąpić wysiłku fizycznego (np. masaż przedwysiłkowy, przedstartowy), wykorzystywać niektóre formy odnowy biologicznej w trakcie aktywności fizycznej (np. masaż treningowy) lub zastępować jednostkę treningową odpowiednio dobranymi zabiegami fizjoterapeutycznymi (np. sauna).
- w procesie odpoczynku organizowanie i przeprowadzanie odnowy biologicznej w zależności od częstotliwości i natężenia treningu w poszczególnych okresach szkolenia sportowego (makro-, mezo- i mikrocyklach) uwzględniając nierównomierny, fazowy i niejednoczasowy charakter przebiegu procesów restytucyjnych. Istotne jest aby zawodnik poprzez odpowiednią stymulację naturalnych i nabytych możliwości wypoczynkowych zniwelował negatywne skutki aktywności fizycznej i w odpowiedniej dyspozycji, zarówno psychicznej jak i fizycznej przystąpił do realizacji następnych zadań treningowych i startowych.
- stosowanie szeroko rozumianej celowanej profilaktyki uwzględniając znajomość specyfiki danej dyscypliny sportowej i charakterystycznych dla niej chorób przeciążeniowych (np. stawy skokowe u piłkarzy nożnych, staw łokciowy u tenisistów i oszczepników). Główny kierunek oddziaływania powinien dotyczyć narządu ruchu i związanych z nim mikrourazów doprowadzających do przeciążeń powolnych. Nie należy zapominać o profilaktycznym oddziaływaniu na układ krążenia, oddechowy i nerwowy. Ważnym elementem zapobiegawczym jest hartowanie czyli usprawnianie mechanizmów obronno-adaptacyjnych do zmiennych warunków otoczenia w jakich odbywa się proces szkolenia zawodnika.
- przeprowadzanie postępowania rehabilitacyjnego w ścisłej współpracy z lekarzami sportowymi w przypadkach uszkodzeń, urazów i stanów chorobowych szczególnie narządu ruchu.
Programowanie zabiegów odnowy biologicznej
podokres przygotowania ogólnego - zabiegi hartujące (natryski zmienne, kąpiele), masaż ręczny lub podwodny (2-3 razy tyg.), naświetlania lampą kwarcowa lub Soluksem (ogólne lub lokalne), sauna, łaźnia lub gorąca kąpiel (1 raz tyg.) + profilaktyka
podokres przygotowania specjalnego - częściej zabiegi lokalne na najbardziej eksploatowane elementy narządu ruchu (solanki, wirówki, masaże, kompresy, ciepło lokalnie), 1,2-3 razy tyg. zabieg ogólnie przegrzewający (sauna, kąpiel, itp.) + profilaktyka
okres główny - w zależności od dyscypliny sportowej - sporty wytrzymałościowe - ogólne zabiegi tonizujące oraz lokalne przegrzewająco-rozluźniające - sporty szybkościowe - głównie zabiegi miejscowe przegrzewająco-rozluźniające i 2 razy w tygodniu sauna lub kąpiel gorąca - sporty walki - duża różnorodność zabiegów, codziennie lokalne i co drugi dzień ogólne - gry sportowe - po treningach i meczach zmienne natryski, 12-24 godz. po meczu kompleksowa odnowa, codziennie zabiegi profilaktyczne
okres przejściowy - różnorodne zabiegi doleczające kontuzje, głównie zabiegi ogólne 1,2-3 razy w tyg. (sauna, masaż podtrzymujący, hydroterapia)
Wskazania zabiegowe w zależności od obciążeń treningowych
na określone grupy mięśni - głównie środki odnowy miejscowej (masaż wibracyjny, wirówki, masaż ręczny, solanki, parafina, solux, itp.)
o charakterze ogólnym - środki o działaniu ogólnym: - trening o dużej objętości - sauna, łaźnia, kąpiele całkowite, bicze szkockie, solanki ogólne, naświetlania (solarium) - trening o dużej intensywności - zmienne natryski, kąpiele letnie, masaż rozluźniający