DYNAMIKA UKŁADU PUNKTÓW MATERIALNYCH Wykład 12
Układ punktów materialnych zbiór punktów materialnych, w którym położenie każdego punktu jest zależne od położenia innych punktów.
Układ punktów swobodnych układ punktów materialnych, których ruch nie jest ograniczony żadnymi więzami.
Układ punktów nieswobodnych układ punktów
materialnych, których ruch jest ograniczony nałożonymi na te punkty więzami.
W układzie punktów materialnych występują siły wewnętrzne i zewnętrzne.
2 3 P3
S2,1 Sji
Sij
S1,2 S1,4 S4,1
1 4 P4
P1 Rys. 23 Pi siły zewnętrzne
Sij siły wewnętrzne Sij = -Sji
Z zależności Sij = -Sji wynika, że
(24)
Podobnie suma momentów sił wewnętrznych względem dowolnego punktu wynosi zero, gdyż siły te parami się równoważą. Zapisujemy to wzorem
(25)
gdzie
promień wektor z mi
Sij
ri zi
xi y
Rys.24 x yi
Dynamiczne równanie różniczkowe ruchu i-tego
punktu materialnego ma postać
(a)
Równanie wektorowe (a) odpowiada 3 równaniom skalarnym. W przypadku n punktów mamy 3n równań różniczkowych. Rozwiązanie takiego układu równań różniczkowych jest bardzo trudne i tylko w szczególnych przypadkach można uzyskać efektywne rozwiązanie.
Środek masy punktów materialnych
Środkiem masy punktów materialnych nazywamy punkt C którego położenie w przestrzeni określa promień wektor rC
(25)
gdzie
z
zC mn
zi
mi C
m2 ri rC
m3
m1 yi yC y
0
xi
xC
x Rys.25
We współrzędnych kartezjańskich (25) ma postać
(26)
Zasady ruchu środka masy, pędu i krętu
Zsumujmy stronami równania (a), rozciągając sumowanie na wszystkie n punktów układu, w efekcie otrzymamy
(b)
0
{patrz (25)}
ostatecznie
(27)
gdzie
jest sumą geometryczną wszystkich sił
zewnętrznych działających na układ
Równanie (27) jest równoważne trzem równaniom skalarnym
,
,
(28)
Zasada ruchu środka masy
Środek masy każdego układu punktów materialnych porusza
się tak, jakby była w nim skupiona cała masa układu i jakby do tego punktu przyłożone były wszystkie siły zewnętrzne.
Z równania (27) wynika, że jeśli:
P = 0 to aC = 0 czyli VC = constans (c)
Z warunku (c) otrzymujemy: Zasadę zachowania ruchu
środka masy
Jeśli suma geometryczna sił zewnętrznych działających na dany układ punktów materialnych jest równa zeru, to środek masy pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.
Przykład 13
Na końcu A stojącej nieruchomo na wodzie łódki AB o
długości b i masie M stoi człowiek, którego masa równa jest m1 (rys.26a). Obliczyć, o ile przesunie się łódka, gdy człowiek przejdzie na drugi jej koniec (rys.26b). Przy rozwiązywaniu zadania pominąć opór wody.
a) y
S m1
B A x
c Mg
b
b) y m1 S
0 B A x
c Mg
x b
Rys.26
Rozwiązanie
Rozpatrywany układ materialny złożony jest z łódki i człowieka. Siły zewnętrzne tego układu to siły ciężkości Mg i m1g oraz siły wyporu wody S.
Siła pozioma Px = 0. Równanie (28) mamy więc postać
ponieważ Vc =
stąd xC = const. i nie ulega zmianie
gdyż Px = 0
Określenie położenia xC wzór (26) w położeniu łódki z: rysunku 28a
z rysunku 28b
Ponieważ xCa = xCb stąd
Ponieważ x>0, przeto przesunięcie łódki ma taki kierunek, jaki założony został na rys.28b.
Pęd układu punktów materialnych
Pędem układu punktów materialnych nazywamy wektorową sumę pędów wszystkich punktów materialnych tego układu
(29)
mn
C
VC
rC mi
ri Vi
Rys.27 0 m1
Przekształćmy (29)
zgodnie z (25)
ostatecznie
(30)
po zróżniczkowaniu (30) otrzymujemy
(31)
lub w postaci skalarnej
,
,
(32)
Pochodna pędu układu punktów materialnych
względem czasu jest równa sumie geometrycznej wszystkich sił zewnętrznych działających na punkty tego układu.
Zależność (31) można przedstawić
(d)
po scałkowaniu (d) w granicach od t1 do t2 otrzymujemy
(e)
Równania (e) oznacza, że:
Przyrost pędu układu punktów materialnych jest równy popędowi sumy geometrycznej sił zewnętrznych
Zasada zachowania pędu
Jeżeli P = 0 to
stąd
Przykład 14
Z armaty stojącej na gładkiej poziomej płaszczyźnie, wystrzelono pocisk (rys.28). W chwili opuszczania lufy prędkość pocisku V miała kierunek poziomy, a jej wartość wynosiła 300m/s. Wyznaczyć prędkość V1, z którą armata
zacznie się cofnąć po oddaniu strzału. Masa pocisku wynosi m = 10 kg, a masa armaty M = 2000 kg. Masę gazów powstających przy wystrzale pominąć.
V1 V
x Rys.28
Rozwiązanie
Ponieważ przed wystrzałem pęd układu był równy 0, to
stąd
Moment pędu (kręt)
Kręt układu punktów materialnych względem dowolnego
punktu 0 (bieguna), jest to wektor równy sumie geometrycznej krętów wszystkich punktów materialnych układu względem bieguna (rys.29).
z
mn mi
ri Vi
m1 miVi
Kiz
0 Kiy y
Kix
x Rys.29
(32)
Wartości rzutów wektora krętu K0 na osie xyz są
(33)
Pochodna krętu (32) ma postać
(34)
Jeśli M0 = 0 to K0 = const (35)
Pochodna względem czasu krętu punktów materialnych względem dowolnego punktu 0 równa jest sumie geometrycznej momentów sił zewnętrznych, jeżeli punktem 0 jest punkt nieruchomy lub środek masy układu C. (Dowód podano na str.176 kin i dyn, autor J. Misiak)
Przykład 15
Punkt materialny o masie m1 = 2 kg porusza się z prędkością V1 = 10 m/s po okręgu w płaszczyźnie poziomej. W pewnej chwili zderza się z drugim punktem o masie
m2 = 3 kg, który przed zderzeniem był nieruchomy
(rys.30). Po zderzeniu oba punkty materialne są złączone i poruszają się po tym samym torze. Oblicz wspólną prędkość V12 tych punktów materialnych.
m1 V1
m2 m1
V12 0
R
Rys.30
Rozwiązanie
Na podstawie zasady zachowania krętu (35)
stąd prędkość obu punktów po zderzeniu ma wartość
27dyn
28dyn
29dyn
30dyn
31dyn
32dyn
33dyn
34dyn