KRIOTERAPIA W CHOROBACH SKÓRY
ŹRÓDŁA NISKICH TEMPERATUR
* najprostsze źródła: - lód
- lód eutektyczny (mieszanina lodu zwykłego z chlorkiem sodu - obniżenie temperatury do -21oC)
- suchy lód (zestalony pod ciśnieniem dwutlenek węgla)
- pasta śniegowa (suchy lód zmieszany z alkoholem, eterem lub acetonem w stosunku 1:15)
* inne źródła: skroplone gazy (ciecze kriogeniczne)
- chlorodifluorometan (-40,8o C)
- chlorek dimetylu i propan (24o C i - 42o C)
- zestalony dwutlenek węgla (-78,9o C)
- podtlenek azotu (-88,7o C)
- ciekły azot (-195,8o C)
Sposoby uzyskiwania niskich temperatur w aparatach kriochirurgicznych:
1. zmiana stanu skupienia
2. rozprężanie gazu
3. efekt termoelektryczny
TECHNIKI ZAMRAŻANIA
Zamrożenie przy pomocy tamponów
* poprzez kontakt skóry z wacikiem zanurzonym uprzednio w ciekłym azocie
* metoda niewygodna, stosowana rzadko
* zbyt mała objętość nawiniętej na pałeczkę waty zmusza do częstego zanurzania
* zbyt ścisłe nałożenie waty zmniejsza pojemność wacika
* zbyt luźne nałożenie waty sprzyja spływaniu ciekłego azotu na skórę
* zbyt duży nacisk wacika na skórę - spływanie ciekłego azotu
* zamrożenie jest powolne i powierzchowne
* zastosowanie - małe brodawki
Metoda natryskowa
* pod wpływem ciśnienia na skórę rozpylony zostaje ciekły azot
* w wyniku parowania ciekłego azotu dochodzi do oziębienia skóry
* natrysk prowadzi się z reguły z odległości 1 cm (ułatwia to kontrolę zabiegu i ogranicza boczny rozprysk ciekłego azotu)
* zamrażaną powierzchnię pokrywa się jednolicie ruchem pędzla, spiralnym lub obrotowym
* wykwity o dużej powierzchni zamraża się pasami tworząc rysunek gęstej siatki
* ocena rzeczywistego czasu mrożenia trudna, zależna od wielkości zamrażanej powierzchni i szybkości przemieszczania urządzenia mrożącego
* metoda wymaga krótkich, okresowych przerw, aby zapewnić równomierną konwersję cieczy w gaz
* przy zbyt wielkim obniżeniu temperatury pojawiają się krople azotu - spływanie poza obszar mrożenia i uszkodzenie zdrowych tkanek
Metoda natryskowa zamknięta
* modyfikacja metody natryskowej
* użycie osłony powoduje wytworzenie zamkniętej komory
* temperatury mrożenia są niższe w porównaniu z metodą natryskową
* modyfikacja umożliwia wykorzystanie do natrysku podtlenku azotu
Zamrażanie krioaplikatorami zamkniętymi
* powierzchnia mrożących końcówek z reguły okrągła
* końcówki wymienne o różnej średnicy
* czas zabiegu dłuższy niż przy metodzie natryskowej
* efekt tym lepszy, im lepsze przyleganie końcówki aplikatora do skóry
* końcówka w kształcie stożka - głębsza martwica
* wywarcie nacisku i nałożenie obojętnego żelu pozwala uzyskać głębszą martwicę
DOBÓR PACJENTTÓW
Czynniki decydujące o wyborze krioterapii:
rodzaj zmian skórnych i głębokość ich nacieku
wiek pacjenta (częściej u osób starszych)
przeciwwskazania do zabiegu operacyjnego (rozrusznik serca, zły stan ogólny, konieczność przyjmowania leków przeciwzakrzepowych)
kondycja psychiczna pacjenta (osoby „bojące się noża”)
immunoniekompetentność (zakażenie WZW, AIDS, stan po chemiotearapii, przyjmowanie leków immunosupresyjnych)
metoda paliatywnego leczenia nowotworów i ich przerzutów do skóry
LECZENIE NOWOTWORÓW SKÓRY
Rak podstawnokomórkowy (Epithelioma basocellulare, BCC)
Wskazania:
zmiany wyraźnie odgraniczone (zwłaszcza powierzchowne typy odmiany guzkowej i wrzodziejącej)
wykwity mnogie i sąsiadujące z ogniskami rogowacenia starczego - leczenie jednoczasowe
guzy o średnicy do 2 cm (wyjątek- odmiana wieloogniskowa)
ogniska zlokalizowane nad tkanką chrzęstną lub kostną
guzy na powiekach, nosie i małżowinach usznych
zmiany zainfekowane
guzy nawrotowe po radioterapii
Przeciwwskazania względne:
guzy o średnicy powyżej 2 cm
nawroty po innych metodach leczenia
ogniska położone w rejonie zwiększonego ryzyka nawrotu (fałd nosowo-wargowy, przedni skrawek małżowiny usznej i okolica zamałżowinowa)
guzy na kończynie dolnej (stopa, goleń)
guzy bocznej powierzchni palców i dołka łokciowego
nawroty naciekające chrząstkę lub okostną
brak doświadczenia osoby wykonującej zabieg
twardzinopodobne utkanie nabłoniaka
Rak kolczystokomórkowy (Carcinoma spinocellulare, SCC)
* zakres wskazań podobny do wskazań BCC, należy jednak w pierwszej kolejności rozważyć leczenie operacyjne
* zmiany na małżowinie usznej i nosie często naciekają chrząstkę i powinny być leczone innymi metodami
* zmiany na powiekach również nie powinny być leczone metodą kriochirurgii
* ryzyko nawrotu jest ściśle zależne od głębokości nacieku
LECZENIE NOWOTWORÓW SKÓRY
Techniki zabiegów:
* technika podstawowa - szybkie zamrożenie, powolne rozmrożenie i natychmiastowe powtórzenie cyklu
* jedyny gaz gwarantujący wystarczająco niską temperaturę w strefie mrożenia to ciekły azot
* kriochirurgia wymaga krionekrozy takiej objętości tkanek, jaka zostałaby usunięta podczas zabiegu chirurgicznego wycięcia
* kliniczne określenie granic nacieku nowotworu jest tylko orientacyjne
* pole wymrażane powinno być dobrze oświetlone
* BCC słabo nacieka tkankę tłuszczową - krionekroza zmian w okolicach o grubszej podściółce tłuszczowej może być płytsza (przy braku klinicznych cech nacieku)
* w obszarach, gdzie warstwa tłuszczowa jest skąpa wskazane jest wymrażanie głębsze (małżowiny uszne, czoło)
* w zmianach powierzchownych o nieregularnych zarysach i powierzchni, w zmianach rozległych i licznych preferowana jest metoda natryskowa
* zmiany dobrze odgraniczone o równej powierzchni i małej średnicy leczy się metoda kontaktową
* orientacyjny czas zamrażania zmiany o średnicy 1 cm2:
- metoda natryskowa - 45 sekund
metoda natryskowa zamknięta - 20-25 sekund
metoda kontaktowa 90-180 sekund
* zabieg powinien być wykonany w pozycji leżącej
* przed zabiegiem wskazane jest znieczulenie nasiękowe zmiany żelem z 1-2% lignokainą
* przy wymrażaniu zmian nowotworowych z rozpadem wskazane jest wcześniejsze usunięcie zalegających strupów
* przy nacieku zapalnym wokół zmian wskazane jest stosowanie maści steroidowych na kilka dni przed zabiegiem
* wskazana jest ochrona tkanek otaczających zwłaszcza przy metodzie natryskowej (gaziki nasączone maścią do przewodów nosowych i słuchowych, wprowadzenie pod powiekę termoodpornych osłon)
* kilkanaście minut do pół godziny po zabiegu pojawia się rumień wokół wymrażanej strefy
* w pierwszej dobie po zabiegu pojawia się obfity wysięk surowiczo-krwisty z pęcherzem na obwodzie
* sączenie utrzymuje się przez 7-10 dni
* gojenie pod strupem trwa 3-4 tygodnie
STANY PRZEDRAKOWE
Rogowacenie starcze, słoneczne (Keratosis senilis, solaris)
* u 50% osób powyżej 40 r.ż.
* 60% BCC rozwija się z ognisk rogowacenia
* liczba nowych wykwitów rośnie o 22% rocznie
* widoczny defekt kosmetyczny (lokalizacja na grzbietach dłoni, twarzy, małżowinach usznych, łysinie)
* części zmian towarzyszy świąd, pieczenie, krwawienie po niewielkim urazie
* krioterapia jest najczęstszą formą leczenia zmian o typie rogowacenia
Techniki zabiegu:
* preferowany jest jednorazowy, krótkotrwały natrysk (5-30 sekund)
* natrysk powinien być wykonywany jednolicie, z widocznym przekroczeniem brzegu
* w mrożeniu większych ognisk krioaplikator przesuwa się ruchem pędzla
* prawidłowość zabiegu sprawdza się tuż po wykonaniu palpacyjnie
* rzadko stosuje się znieczulenie nasiękowe
* odczyn pęcherzowy jest wyraźny
* przy leczeniu licznych ognisk na skórze czoła często obserwuje się reakcję obrzękową powiek
* rzadziej stosowana metoda: zamrażanie zanurzonym w ciekłym azocie wacikiem o kształcie zależnym od kształtu ogniska
* wskazany jest lekki ucisk ogniska wacikiem w trakcie mrożenia
* zabieg powinien być dłuższy (30 sekund) i powtórzony po rozmrożeniu ogniska
* wyniki leczenia obiema metodami bardzo dobre - ślad po mrożeniu prawie niewidoczny, z reguły brak nawrotów
ZNAMIONA
Brodawka łojotokowa (Verucca seborrhoica)
* wskazane jest złuszczenie mas rogowych przed zabiegiem
* zamrażanie powinno być powierzchowne - działanie typu niedomrożenia i ewentualne powtórzenie zabiegu
* w metodzie natryskowej istotne jest ograniczenie rozprysku ciekłego azotu na skórę zdrową
* w metodzie kontaktowej średnica aplikatora powinna być mniejsza od średnicy brodawki
* czas mrożenia bez wywierania ucisku - 15-30 sekund
Rogowiak kolczystokomórkowy (Keratoacanthoma)
* do zabiegu kwalifikuje się zmiany małe
* w przypadku zmian dużych krioterapia wiąże się z wydłużonym czasem oddzielania tkanek martwiczych i gojeniem
* wyniosłą część guza należy usunąć skalpelem, krioterapia dotyczy jedynie podstawy zmiany
* stosuje się zarówno metodę natryskową i kontaktową
* w metodzie kontaktowej końcówka krioaplikatora może mieć średnicę mniejszą od zmiany, umiejscawia się centralnie w podstawie ściętego rogowiaka
* zamrożenie wykonuje się dwukrotnie
* czas mrożenia w metodzie natryskowej wynosi 30-60 sekund, w kontaktowej 45-90 sekund
CHOROBY WIRUSOWE SKÓRY
Brodawki wirusowe
* u około 10% nastolatków
* defekt kosmetyczny (zlokalizowane na dłoniach i stopach)
* dolegliwości subiektywne (lokalizacja na stopach)
* brak metody leczenia skutecznej we wszystkich przypadkach
* krioterapia jest jedną z najpowszechniejszych metod leczenia brodawek
Brodawki zwykłe i podeszwowe
* przed zabiegiem zmiany powinny być maksymalnie spłaszczone i rozmiękczone
* czas stosowania środków keratolitycznych waha się od 2 dni do 2 tygodni
* rozmiękczoną powierzchnię brodawki usuwa się przed zabiegiem skalpelem aż do punktowego krwawienia
* najmniejsze brodawki usuwa się zamrażając pałeczką z zanurzonym w ciekłym azocie wacikiem o średnicy mniejszej niż średnica zmiany
* czas mrożenia krótki, do momentu przesunięcia się frontu lodowego na 1-3 mm poza brodawkę
* czas mrożenia w metodzie natryskowej zależy od wielkości wykwitu (3-30 sekund)
* w zmianach niezbyt wyniosłych o równej powierzchni zalecana jest metoda kontaktowa
* średnica końcówki krioaplikatora powinna być mniejsza od średnicy zmiany
* czas zamrażania w metodzie kontaktowej powinien być dłuższy w porównaniu z natryskową
Brodawki okołopaznokciowe
* przy brodawkach w obrębie wału paznokciowego i wolnego brzegu paznokcia mrożenie powinno być głębsze
* zmiany okalające płytkę można leczyć odcinkami
* po zabiegu można spodziewać się niewielkiego zmniejszenia łożyska paznokcia
* mrożenie od strony obrąbka z reguły nie uszkadza macierzy paznokcia
* sporadycznie obserwuje się podłużne prążkowanie płytki
* ze względu na dużą bolesność wskazane jest znieczulenie nasiękowe
* brodawki wrastające pod łożysko są trudne do usunięcia, sugerowane są inne metody terapeutyczne (laser CO2)
* czas mrożenia- 45-60 sekund
* odsetek wyleczenia po jednym zabiegu wynosi 93%
Brodawki płaskie
* kwalifikowane do krioterapii dopiero przy braku poprawy po leczeniu miejscowym keratolitycznym
* przydatne jest zaznaczenie markerem planowanych do wymrożenia zmian
* preferowana jest metoda powierzchownego natrysku bez wytworzenia odczynu pęcherzowego (tzw. śniegowanie)
* zabieg krótkotrwały, w razie potrzeby można go powtórzyć
Kłykciny kończyste (Condylomata acuminata)
* najczęstsza choroba przenoszona drogą płciową
* lokalizacja u mężczyzn - wędzidełko, rowek zażołędny, wewnętrzna blaszka napletka, okolica odbytu
* lokalizacja u kobiet - tylna część przedsionka pochwy, wargi sromowe mniejsze, ujście cewki moczowej, krocze
* liczba zakażeń stale wzrasta, często nosicielstwo HPV jest bezobjawowe
* w grupach ryzyka zakażonych jest 23-52% osób
* badanie wzrokiem obarczone jest 25% błędem
* ocenę rozległości zmian ułatwia zastosowanie 2-5% roztworu kwasu octowego założonego na 5-10 minut na zewnętrzne narządy płciowe i okolicę odbytu
* po zdjęciu okładu w obrębie kłykcin utrzymuje się zbielenie
* przy przewlekłych stanach zapalnych lub grzybicy wyniki mogą być fałszywie dodatnie
* znieczulenie nasiękowe stosuje się sporadycznie
* wystarczające jest znieczulenie miejscowe lignokainą w żelu lub aerozolu
* w metodzie natryskowej zmian małych wystarcza jeden zabieg trwający 10-20 sekund
* w ogniskach rozległych natrysk powinien być dłuższy (45-60 sekund)
* w metodzie kontaktowej zamrażanie powinno trwać 30-90 sekund
* w obu metodach obszar zamrażany powinien być większy o 1-2 mm od wykwitów
* w metodzie kontaktowej małych zmian wskazane jest nałożenie obojętnego żelu na kłykciny
* zamrażanie przeprowadza się w delikatnym odciągnięciu, co zapobiega uszkodzeniu tkanek otaczających
* zabieg powtarza się z zależności od potrzeb i stanu gojenia po 7-14 dniach
* w przypadku licznych kłykcin napletka zabieg przeprowadza się odcinkami
* bezpośrednio po zabiegu pojawia się silne pieczenie
* w ciągu kilku godzin narasta obrzęk i pojawiają się pęcherze
* dyskomfort mija po 2 dniach, może dłużej utrzymywać się świąd
* owrzodzenia goją się w czasie 7-21 dni bez śladu lub z pozostawieniem niewielkich odbarwień
* liczba zabiegów różna - od jednego do kilkunastu
* nawroty obserwuje się u 8-15% leczonych
* skuteczność krioterapii kłykcin przewyższa leczenie miejscowe, porównywalna jest z leczeniem metodą elektrokoagulacji
Mięczak zakaźny (Moluscum contagiosum)
* najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym
* najczęstsza lokalizacja: ręce, twarz, okolice narządów płciowych
* rutynowe leczenie: usuniecie treści zmiany i jodynowanie
* krioterapia - krótki natrysk (3-10 sekund) przy użyciu otoskopu celem ograniczenia pola natrysku
* z reguły wystarcza jednorazowy zabieg (kolejne zabiegi mają na celu usuwanie zmian niewidocznych podczas pierwszego mrożenia)
INNE WSKAZANIA
* plamy soczewicowate
* znamię komórkowe
* czerniak złośliwy (rzadko)
* łysienie plackowate
* bliznowiec
* trądzik pospolity
* ziarniniak obrączkowaty
* znamię naskórkowe
* świerzbiączka guzkowa
* kępki żółte
* grzybice tropikalne
* usuwanie tatuaży
7