ORGANIZACJE SPOŁECZNE I POLITYCZNE LUDÓW GERMAŃSKICH I SŁOWIAŃSKICH
|
LUDY GERMAŃSKIE (największa rola w likwidacji cesarstwa zachodniego) |
LUDY SŁOWIAŃSKIE (zaważyły na losach cesarstwa wschodniego) |
1. OKRES PLEMIENNY |
W czasie, gdy rozwijały się greckie państwa niewolnicze a Rzym dochodził do wielkiej potęgi - północna Europa zasiedlona była przez ludy celtyckie, germańskie i słowiańskie, które stały na niższym poziomie rozwoju społecznego i żyły w ustroju wspólnoty plemiennej. Lud celtycki częściowo został podbity przez Cezara (I w. pne) i uległ romanizacji, a z Brytanii został wyparty przez ludy germańskie (V w. ne). Plemiona celtyckie utrzymały się w Szkocji, Walii, Bretanii i Irlandii) |
|
|
Podstawową jednostką organizacji społecznej był RÓD (kilka rodzin mających wspólnego przodka). Spełniał on funkcje: religijne (kult wspólnych przodków), gospodarcze (ród osiedlał się na wspólnej ziemi, początkowo stanowiącą wspólną rodową własność) i społeczne (zapewnienie ochrony jednostce) Większa liczba rodów tworzyła PLEMIĘ PAŃSTEWKA PLEMIENNE wykształciły się w okresie wędrówek (opierały się na związku osób, nie miały charakteru terytorialnego) - funkcje państwa plemiennego ograniczały się do obrony plemienia na zewnątrz i funkcji sądowych - wojskowość opierała się na powszechnym obowiązku wszystkich wolnych; w otoczeniu królów / wodzów powstały drużyny utrzymywane i uzbrajane przez wodza - sądownictwo w najważniejszych sprawach sprawował wiec, w pozostałych wybrani na wiecu naczelnicy ziem WIEC - główny organ władzy w plemieniu (zgromadzenie wszystkich ludzi wolnych zdolnych do noszenia broni); decyzje w najważniejszych sprawach (wypowiedzenie wojny i zawarcie pokoju, wybór króla lub wodza) |
|
|
Były to organizacje państwowe wyższego rzędu, powstałe z połączenia plemion. Pojawiły się u Germanów w III i IV w. w okresie wędrówek ludów, które nasiliły się w V w. na skutek presji mongolskiego ludu Hunów nacierającego ze wschodu. Cesarstwo rzymskie nie było już w stanie bronić swych granic przekraczanych przez zorganizowane szczepy germańskie i zmuszone było iść na układy - ostatecznie pozwolono im osiedlać się w charakterze sprzymierzeńców.
Osiadłe w Rzymie szczepy germańskie rozbudowały własną państwową organizację, która po upadku cesarstwa zachodniego (476 r.) rozwijała się dalej w sieć szczepowych państw germańskich. Rywalizacja między tymi państwami doprowadziła do zamętu w Europie. Najsilniejszym okazało się państwo frankońskie, które później doprowadziło do pewnej stabilizacji stosunków politycznych w Europie zachodniej.
Główne państwa szczepowe:
|
wyodrębnienie się 3 słowiańskich grup etnicznych: wschodniej, zachodniej i południowej Podobnie jak u Germanów zauważa się rozkład ustroju wspólnoty pierwotnej, a składająca się wcześniej z osób równouprawnionych ludność ulega rozwarstwieniu i na czoło życia społecznego wysuwali się najbogatsi. |
2. ORGANIZACJE SPOŁECZNE I POLITYCZNE |
RÓŻNICE PAŃSTW SZCZEPOWYCH I PAŃSTWA RZYMSKIEGO
|
Ustrój gospodarczy, społeczny i polityczny nie różnił się od ustroju ludów germańskich. Podstawową jednostką organizacji społecznej był początkowo ród Wraz z rozwojem sił wytwórczych powstawały organizacje społeczne wyższego rzędu - ORGANIZACJE PLEMIENNE, bardzo zbliżone do plemiennych państewek Germanów |
3. PAŃSTWA SZCZEPOWE |
|
Państwa szczepowe Słowian powstały na przełomie V i VI w. Przed końcem X w. przekształciły się one w szereg państw o dość zaawansowanym poziomie rozwoju (m.in. państwo serbskie, bułgarskie, chorwackie, wielkomorawskie, czeskie, polskie) |
9
3