Leki kardiotoniczne
Są to leki wzmagające siłę skurczu m. sercowego, działają inotropowo dodatnio, stosowane w niewydolności serca różnego pochodzenia, wszystkie mają niski współczynnik terapeutyczny
glikozydy nasercowe (inhibitory ATP-azy Na/K)
leki dopaminergiczne oraz leki β1 - adrenergiczne
inhibitory fosfodiesterazy
leki uczulające na jony wapnia Ca++
agoniści kanałów wapniowych
antagoniści kanałów potasowych
1. glikozyd
zmniejszają przepuszczalność błony komórkowej dla K i Na, zmniejszają zawartość K w komórce --> komórka bardziej pobudliwa
zwiększają wrażliwość miocytu na ACh, A i NA
hamują działanie cholinesterazy
hamują ATP-azę - zwiększają zawartość ATP w kom.
wzmagają tworzenie aktynomiozyny
zmniejszają zużycie tlenu
blokują kanały Na, zwiększają jego zawartość w komórce -> zwiększają przechodzenie Ca++ do kom
- glikozydy naparstnicy - gitalina, digitalna, ditoksyna, digitoksyna
- działają tylko na przerośnięty mięsień sercowy w przewlekłej niewydolności
- działanie po 12 godzinnym nasyceniu
- zatrucie - bradykardia, kołatanie serca, arytmia, wymioty, nudności, zawroty głowy, trudności w oddychaniu, widzenie na żółtozielono
- leczenie - odstawienie glikozydów, podaż potasu doustnie KCl 15%, eliminacja Ca wersenianami
- dawka 0,5 - 1,2mg - dawka nasycająca przez 3 dni
- dawka 0,1 - 0,2mg - dawka podtrzymująca
ciśnienie żylne maleje
ciśnienie tętnicze się nie zmienia lub lekko rośnie
objętość skurczowa zwiększa się
ilość skurczów maleje
wydzielanie moczu rośnie
napięcie ścian serca
zastosowanie
niewydolność serca prawego (glikozydy naparstnicy), lewego (strofantyna)
niewyrównane wady zastawek serca
migotanie/trzepotanie przedsionków
bloki przedsionkowo - komorowe
napadowa tachykardia komorowa (glikozydy naparstnicy), bradykardia (strofantyna)
przerost mięśnia sercowego(glikozydy naparstnicy)
niedomoga z nadciśnieniem (G.N.), podciśnieniem (S)
przewlekła niewydolność serca (GN), ostra niewydolność serca (S)
przeciwwskazania
tętniaki, kilaki, aorty, miażdżyca aorty, zwężenia ujść tętniczych
wczesny okres zawału m. sercowego
częstoskurcz
hipokaliemia
interakcje
leki adrenergiczne,
insulina, amfoterycyna, glikokortykosteroidy,
witamina D, wapń
leki moczopędne
dopamina
podawana we wlewie ciągłym
0,5 - 3 µg/kg/min - pobudza receptory w nerkach, zwiększa przepływ nerkowy, stosowany przy skąpomoczu
5 - 10 µg/kg/min - pobudza receptory β1 adrenergiczne w sercu, zwiększa objętość wyrzutową, pojemność minutową, działa inotropowo dodatnio
>10 µg/kg/min - działa na receptory α1 w naczyniach krwionośnych obwodowych, uwalnia NA, powoduje skurcz naczyń i podwyższenie ciśnienia
Dobutamina - receptory β1 adrenergiczne w sercu, działa inotropowo dodatnio
Dopeksamina - zwiększa pojemność minutową serca, lekko zwiększa ciśn. krwi, działa receptory β2 adrenergiczne i dopaminergiczne
inhibitory fosfodiesterazy
cAMP bierze udział w przekazywaniu sygnałów do komórki po pobudzeniu receptorów w jej błonie, ( fosfodiesteraza rozkłada cAMP do monofosforanów ) zwiększa się ilość cAMP w komórce, czego skutkiem jest jej pobudzenie, jak w przypadku pobudzenia β1-adrenergicznego.
Np. metyloksantyna zawarta w kawie i herbacie
Agoniści kanałów wapniowych (a także inhibitory fosfodiesterazy) - działają inotropowo dodatnio poprzez pobudzanie kanałów wapniowych, blokują także kanały potasowe, zwiększając pobudliwość miocytów
Amrynon, milrynon, enoksymon, piroksymon, wesnarymon
leki uczulające na jony wapnia - timobendan - inhibitor fosfodiesterazy, zwiększają aktywność aktyny i miozyny