Oznaczanie chlorków metodą Mohra
Metoda Mohra polega na bezpośrednim miareczkowaniu obojętnego roztworu zawierającego jony Cl- , mianowanym roztworem azotanu(V) srebra w obecności chromianu(VI) potasu jako wskaźnika.
Ag+ + Cl-
AgCl
Po całkowitym wytrąceniu jonów Cl- , jony Ag+ reagują z chromianem(VI), wtedy zabarwienie roztworu zmienia się z żółtego na czerwonobrunatne, co wskazuje końcowy punkt miareczkowania.
2Ag+ + CrO42-
Ag2CrO4
Chromian(VI) srebra jest lepszym rozpuszczalnikiem w wodzie niż chlorek srebra, dlatego najpierw rozpuszcza się AgCl.
Metodą Mohra można oznaczać chlorki w roztworach o pH 6,5 - 10,5. jeśli roztwór wyjściowy jest kwaśny, to zobojętnia się go najpierw wodorotlenkiem sodu wobec fenoloftaleiny, następnie dodaje się rozcieńczonego roztworu kwasu octowego do odbarwienia wskaźnika. Oznaczeniu jonów chlorkowych przeszkadzają: węglany, fosforany(V) i inne aniony, które tworzą z jonami Ag(I) w środowisku obojętnym rozpuszczalne związki.
Wykonanie doświadczenia:
Odmierzyłam pipetą 10 cm3 badanej próby, przeniosłam do kolby stożkowej, dodałam 1 cm3 chromianu(VI) potasu i miareczkowałam mianowanym roztworem azotanu(V) srebra do zmiany barwy z żółtej na czerwonobrunatną.
Ag+ + Cl-
AgCl
Z równania wynika, że 1 mol jonów Ag+ reaguje z jednym molem jonów Cl-.
MCl - 35,5
CAgNO3 - stężenie roztworu AgNO3
VAgNO3 - objętość roztworu AgNO3 użytego do miareczkowania