Czynniki wpływające na własności materiału
-skład chemiczny
- budowa struktura
-materiał własności
Własności mechaniczne
własności statyczne - przy wolno wzrastającym obciążeniu, dynamiczne - przy obciążeniu działającym gwałtownie, zmęczeniowe - przy obciążeniach cyklicznych oraz własności przy obciążeniu stałym i długotrwałym. Badania te są prowadzone zarówno w temperaturze pokojowej, jak i w temperaturze podwyższonej i obniżonej.
Metody badawcze
Statyczna próba rozciągania
Pomiary twardości
Próba udarności
Metody mechaniki pękania
Próby zmęczeniowe
Próby pełzania
Próba ściskania
Próba zginania
Próba skręcania
Materiał ciągliwy z wyraźną granica plastyczności
Materiał ciągliwy bez wyraźnej granicy plastyczności - umowna granica plastyczności Rp0,2
Materiał kruchy
Charakterystyczne obszary
I - zakres liniowego wydłużenia - obowiązuje prawo Hook'a
II - zakres płynięcia materiału - silne wydłużenie związane z odkształceniem plastycznym
III - zakres umacniania się materiału w wyniku odkształcenia plastycznego
Naprężenie rzeczywiste i umowne
Naprezenie- s [MPa]
Naprezenie bezwzględne delta L
Naprezenie względne epsylone [%]lub wydłużenie wzgledne
GRANICA PROPORCJONALNOŚCI
GRANICA SPRĘŻYSTOŚCI
UMOWNA GRANICA SPRĘŻYSTOŚCI
WYRAŹNA GRANICA PLASTYCZNOŚCI
Przewężenie
Prawo Hooke'a zakres sprężysty
E=Naprężenie/odkształcenie
Modul Younga stosunek przyrostu naprezeniedo odp mu przyrostu wydluzena
De kohezja- pekniecie rozdzielenie.
Pomiar twardości polega na wciskaniu w płaską powierzchnie próbki znormalizowanego wgłębnika.
Twardość materiału jest własnością opisującą opór jaki stawia materiał podczas wciskania w jego powierzchnie narzędzia jakim jest wgłębnik.
Wyróżnia się kilka podstawowych metod badawczych:
Pomiar twardości metodą Rockwella,
Pomiar twardości metodą Brinella,
Pomiar twardości metodą Vickersa,
Istnieje również kilka innych metod stosowanych rzadziej:
Metoda Knoopa,
Metoda Chruszczowa - Bierkowicza
Metoda Grodzińskiego
Do pomiarów twardości w metodzie Rockwella stosuje się trzy rodzaje wgłębników:
-stożek diamentowy o kacie wierzchołkowym 120o - skale A, C, D, N
- zahartowana kulka stalowa o średnicy 1,5875 mm - skale B, F, G, T
-zahartowana kulka stalowa o średnicy 3,175 mm - skale E, H i K.
Miarą twardości w metodzie Rockwella jest różnica pomiędzy stałą głębokością K odpowiadającą wstępnemu obciążeniu Fo wgłębnika, oraz trwałego przyrostu głębokości h wywołanego obciążeniem zasadniczym F1. W przypadku skali B i C twardość określa się na podstawie zależności:
Dla skali B twardość oznaczamy symbolem HRB a przy skali C symbolem HRC
METODA BRINELLA
Pomiar twardości polega na wciskaniu w powierzchnię próbki kulki z węglika spiekanego. Miarą twardości jest stosunek obciążenia F do powierzchni czaszy kulistej trwałego odcisku S. Kulka może mieć średnicę 10, 5, 2,5 lub 1 mm. Wartość obciążenia dobiera się na podstawie zależności: F=9,807KD2, gdzie stała K dobierana jest z tablic w zależności od rodzaju obciążenia.
W przypadku pomiaru twardości metoda Brinella twardość oznacza się symbolem HBW lub HB. Twardość określa się na podstawie zależności:
F - siła, D - średnica kulki, d - średnica odcisku
Pomiar twardości metoda Vickersa polega na wciskaniu w powierzchnie materiału wgłębnika diamentowego o kształcie ostrosłupa prawidłowego o podstawie kwadratu i kącie pomiędzy przeciwległymi ścianami równym 136o.
Miara twardości jest stosunek obciążenia F do powierzchni bocznej trwałego odcisku S. Twardość Vickersa oznacza się symbolem HV.
Udarność jest to odporność materiału na obciążenia udarowe (dynamiczne). Miarą udarności jest energia pochłonięta przez znormalizowana próbkę w trakcie jej łamania odniesiona do pola przekroju poprzecznego próbki J/cm2.
Zmęczenie materiału jest procesem ciągłego gromadzenia uszkodzeń tworzących się w odpowiednio długim czasie pod wpływem zmiennych naprężeń mechanicznych, powodującym zarodkowanie i propagację pęknięcia, kończącym się zniszczeniem materiału. Proces ten wywołuje zmiany właściwości fizycznych i mechanicznych materiału. Wskutek cyklicznego odkształcenia mikroplastycznego tworzą się lokalne naprężenia maksymalne, zdolne do zniszczenia wiązań międzyatomowych, podczas inicjacji zarodków mikropęknięć zmęczeniowych oraz ich rozwoju aż do całkowitego pęknięcia materiału.
Wydłuzenie % próbki jest to wyrażony w procentach przyrost długości pomiarowej próbki po rozerwaniu w stosunku do początkowej długości pomiarowej(A)=Lu-Lo)*100%/Lo
Wytrzymalosc na rozciaganie Rm jest to naprężenie odpowiadające największej sile Fm występującej podczasproby.Fm/So