Rozporządzenie Ministra rolnictwa i Rozwoju wsi z dn. 18 maja 20005r w sprawie wymagań weterynaryjnych dla mleka oraz produktów mlecznych.
Mleko surowe mleko otrzymane po przez wydzielanie gruczołów mlecznych, krów, owiec, kóz lub bawolic, które nie zostało ogrzane do temp. Przekraczającej 40oC lub poddane innym zabiegom dający równoważny efekt.
Mleko przeznaczone do produkcji produktów mlecznych mleko surowe przeznaczone do przetwórstwa lub mleka płynnego albo mleka zamrożonego, otrzymane z mleka surowego podanego lub niepoddanego procesom fizycznym w tym obróbce cieplnej lub terminizacji, niezależnie od zmiany jego składu, usunięciu naturalnych składników mleka.
Mleko spożywcze mleko uzyskane po podaniu obróbce cieplnej mleka, oferowane do sprzedaży konsumentom w tym instytucjom, jako mleko pasteryzowane w wysokiej temp, mleko UHT lub mleko sterylizowane lub mleko poddane pasteryzacji przeznaczone do sprzedaży w dużych zbiornikach na zamówienie indywidualnego konsumenta
Mleko pitne mleko spożywcze lub mleko surowe w opakowaniu przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi
Obróbka cieplna obróbka polegająca na ogrzewaniu powodującym że wyniki testu na obecność fosfatazy wykonanego bezpośrednio po ogrzaniu jest negatywny
Produkty mleczne przetwory otrzymywane wyłącznie z mleka, z dodatkiem substancji niezbędnych do ich wytworzenia, przy czym substancje te nie mogą być użyte w celu częściowego lub całkowitego zastąpienia którego kol wiek ze składników mleka oraz w których mleko lub przetwory z mleka stanowią podstawowe części, biorąc pod uwagę ilość lub wpływ tego składnika na ostateczny charakter produktu
Terminizacja ogrzewanie mleka surowego przez co najmniej 15 sekund w temp 57-68oC w wyniku którego test na obecność fosfatazy zastosowany bezpośrednio po podgrzewaniu daje wynik pozytywny
Wymagania weterynaryjne przy pozyskiwaniu mleka surowego. Mleko surowe powinno pochodzić od:
1.krów które dają co najmniej 2 litry mleka dzienni i bawolic
ze stad uznanych za urzędowo wolne od gruźlicy, urzędowo wolnych lub wolnych od brucelozy
u których nie występują objawy chorób zakaźnych zwierząt przenoszonych na człowieka po przez mleko
których mleko posiada właściwe cechy organoleptyczne
o dobrym ogólnym stanie zdrowia, bez widocznych objawów chorobowych w tym wycieków z narządów rodnych, zapalenia jelit, biegunką i gorączką oraz rozpoznawalnego zapalenia wymienia
które nie wykazują uszkodzeń wymienia mających wpływ na jakość mleka
którym nie podano substancji mających negatywny wpływ na zdrowie ludzi i mogących przenikać do mleka lub którym podano substancje dla których upłyną okres karencji
2.owiec i kóz
gospodarstw uznanych za urzędowo wolne od brucelozy (brucelloza melitensis)
u których nie występują objawy chorób zakaźnych zwierząt przenoszonych na człowieka po przez mleko
których mleko posiada właściwe cechy organoleptyczne
o dobrym ogólnym stanie zdrowia, bez widocznych objawów chorobowych w tym wycieków z narządów rodnych, zapalenia jelit, biegunką i gorączką oraz rozpoznawalnego zapalenia wymienia
które nie wykazują uszkodzeń wymienia mających wpływ na jakość mleka
którym nie podano substancji mających negatywny wpływ na zdrowie ludzi i mogących przenikać do mleka lub którym podano substancje dla których upłyną okres karencji
Niedopuszczalne jest przeznaczenie mleka surowego do spożycia przez ludzi jeśli zostało pozyskane od zwierząt, którym podano substancje o działaniu hormonalnym lub tyreostatycznym.
Wymagania higieny doju, skupu mleka surowego i jego transportu z gospodarstw produkcyjnych do punktu lub zakładów
dój przeprowadza się w warunkach higienicznych
nie zwłocznie po zakończeniu doju mleko surowe umieszcza się w czystym miejscu zapewniającym ochronę przed zarazkami
Jeżeli mleko nie zostało odebrane w ciągu 2h od zakończenia doju powinno zostać schłodzone do temp:
nie wyższej niż 8oC w przypadku codziennego odbioru
do temp nie wyższej niż 6oC gdy mleko surowe nie jest odbierane codziennie
podczas transportu mleka surowego do zakładu obróbki cieplnej lub zakładu przetwórczego jego temp nie powinna przekraczać 10oC
Mikroflora tzw. mikroflora pierwotna 10% całości. Podczas doju w wyniku zetknięcia się produktu z otoczeniem zwiększa się stopień zanieczyszczenia, są to drobnoustroje ze strzyka, wymienia rąk dojarzy, naczyń do mleka.
Mikroflora wtórna to drobnoustroje dostające się do mleka po udoju. Jest ona mocno zróżnicowana pod względem systematycznym oraz z uwagi na cechy biochemiczne
Całość mikroflory występujących w mleku można podzielić na 3 grupy:
Drobnoustroje pożyteczne bakterie właściwej fermentacji mlekowej daje zdolności rozkładu laktozy do kwasu mlekowego. Odgrywają role w kształtowaniu cech organoleptycznych. Rozwój bakterii fermentacji mlekowej ogranicza wzrost pozostałych gru drobnoustrojów. To:
Z rodz. Lactobacilleceae
Z rodz. Micrococoaeae
Z rodz. Bacillaceae
Dzielimy je na 2 grupy
Homofermentatyczne ok. 90% rozkładu stanowi kwas mlekowy
Heterofermentatyczne 50% kwas mlekowy, reszta kwas octowy etanol
Drobnoustroje szkodliwe to szkodniki w przemyśle mleczarskim, są w zasadzie nie szkodliwe dla zdrowia człowieka, ale wytworzone przez nie substancje psują produkt np. E. coli dyskwalifikuje produkt nadając mu niekorzystne cechy smakowo-zapachowe. Bakterie z grupy Micrococaceae powodują ciągliwość mleka, goryczkę serów. Szkodliwość bakterii polega na tym że enzymy komórek bakteryjnych powodują chemicznie szkodliwie przemiany mleka.
Drobnoustroje chorobotwórcze należą do niej bakterie względnie chorobotwórcze, żyjące w symbiozie z organizmem zwierzęcym i ludzkim, albo tez będące dla nich chorobotwórcze.
Badaniami mikrobiologicznymi oceniamy tzw. Jakość higieniczną mleka , oznaczając:
Ogólna liczbę drobnoustrojów
Liczbę kom. Somatycznych
Obecność substancji hamujących
Rodzaje rozcieńczalników stosowanych w mikrobiologii:
Roztwór fizjologiczny z pentonem
Woda pentonowa
Roztwór ortofosforanu jednopotasowego
Roztwór ortofosforanu dwupotasowego
Roztwór ortofosforanu dwupotasowego z substancją antypieniacą
Roztwór cytrynianu sodowego
Roztwór ringera (rozcieńczony)
Rozcieńczenie pierwsze zawiesina, roztwór otrzymany po zmieszaniu określonej ilości produktu z dziesiętną ilością rozcieńczalnika
Rozcieńczenie dziesiętne (dalsze) zawiesiny, roztwory uzyskane po zmieszaniu określonej objętości z pierwszego rozcieńczenia z dziewięciokrotną ilością rozcieńczalnika
Pożywka (podłoża) środowisko i pożywienie w którym sztucznie stworzono drobnoustrojom warunki do wzrostu i rozwoju
Ze względu na właściwości fizyczne:
1.Płynne , bulion mleko
2.Pół płynne, bulion z dodatkiem 0,25-0,5% agaru
3.Stałe
Podłoże żelatynowe - bulion plus 10-15% żelatyny
Podłoże agarowe - bulion plus 1,5-2% agaru
Ścięta surowica
Ścięte podłoże jajowe
Ze względu na wartość użytkową podłoża:
1.Podstawowe pozwalające na rozwój większości bakterii o przeciętnych wymaganiach wzrostowych np.
Bulion odżywczy
Agar odżywczy
Żelatyna odżywcza
2.Wzbogacone służą do hodowli drobnoustrojów o znacznych wymaganiach odżywczych, jako substancje wzbogacającą podłoże, stosuje się:
Krew
Surowicę
Wyciąg drożdżowy
Żółtko jaja
Glukozę
3.Wybiórcze (selektywne) używane są do wyosobniania tylko określonych gatunków drobnoustrojów z materiału silnie zakażonego inna florą
4.Różnicujące znajdują zastosowanie do odróżnienia poszczególnych gatunków bakterii na podstawie ich odmiennych właściwości biochemicznych
Ze względu na skład chemiczny:
1.Syntetyczne każdy składnik znany ilościowo i jakościowo
2.Niesyntetyczne w których jeden lub kilka składników nie jest określone ilościowo lub jakościowo (wyciąg mięsny)
Dobra pożywka powinna spełnić następujące wymagania:
1.Musi być jałowa
2.Musi posiadać odpowiednie wartości odżywcze
3.Powinna być możliwie przejrzysta
4.Musi posiadać odpowiednie pH i ciśnienie somatyczne
5.Powinna zapewnić typowy wzrost bakterii
Badaniami mikrobiologicznymi oceniamy tzw. jakość higieniczną mleka, oznaczając:
-ogólna liczbę drobnoustrojów OLB
-liczbę komórek somatycznych LKS
-obecność substancji hamujących s.h.
Oznaczenie OLB
1.Metoda referencyjna
Odwoławcza metoda płytkowa
2.Metody rutynowe
Uproszczona metoda płytkowa
Metoda petrfilm
Metody instrumentalne (urządzenia bactoscan, BacTrac)
Posiew wgłębny
L-liczba drobnoustrojów w 1ml
C-suma koloni na wszytki płytkach wybranych do liczenia
N1-liczba płytek z 1 liczonego rozcieńczenia
N2-liczba płytek z drugiego liczonego rozcieńczenia
d-wskaźnik rozcieńczenia odpowiadający pierwszemu (najniższemu) rozcieńczeniu
Zastosowanie płytek petryfilm są to płytki z gotowym podłożem na której wysiewa się próbkę o rozcieńczeniu 10-4. Inkubuje się w temp 30oC przez 48-72h.
Służą do oznaczania:
-ogólnej liczby drobnoustrojów
-liczby bakterii grupy coli
-liczby bakterii z grupy coli z uwzględnieniem E. coli
-liczby pleśni
Innymi badaniami możemy określić:
-Ogólną liczbę bakterii psychofilnych
-liczbę bakterii kwaszących
-obecność bakterii z grupy E. coli
Miano coli to liczba określająca największe rozcieńczenie w którym stwierdza się jeszcze bakterie grupy Coli
Substancje hamujące grupa substancji którą wspólną cecha jest hamowanie wzrostu i rozwoju bakteryjnych szczepów wskaźnikowych
Naturalne substancje hamujące znajdujące się w mleku:
1.Laktoferyna wiąże żelazo, któro staje się niedostępne dla bakterii
2.Laktoproksydaza powoduje utlenienie występującego w mleku tiocyjanu w obecności H2O2 wytworzonego przez bakterii do związku toksycznego dla bakterii hipotiocyjanu
3.Lizozym powoduje uszkodzenie ściany komórkowej głównie bakterii G+ (wywoływanie bakteriolizy)
4.Aglutyniny Przeciwciała powodujące zapalenie się kom. Bakteryjnych
5.Laktotransferyny podobnie jak laktoferyna wiąże żelazo
Obce substancje hamujące występujące w mleku
1.Antybiotyki
2.Substancje sanitarne
- środki myjące
-Środki dezynfekujące
-konserwanty
Metody wykrywania substancji hamujących w mleku:
1.Netody mikrobiologiczne
Mikrobiologiczna metoda dyfuzyjna z zastosowaniem szczepu testowego Bacillus Stearothemophikus var. Colidolactus.
Szybki test dyfuzyjny (STD Abiotest)
Dyfuzyjny test wskaźnikowy (Polutest M)
2.Metody enzymatyczne
penzym służy do wykrywania antybiotyków beta laktanowych, penicylina
Komórki somatyczne są to:
- Całe lub zniszczone komórki nabłonka pęcherzyków przewodów i zatok mlecznych
- składniki morfologiczne krwi i limfy, leukocyty w tym granulocyty i agranulocyty, erytrocyty i komórki kolostralne (spotyka się je w okresie siarowym)
Zmiana składu chemicznego mleka o podwyższonej liczbie komórek somatycznych:
obniżenie zawartości suchej masy o ok. 1-3%
ogólna zawartość białek nie ulega zmianie bądź wzrasta w niewielkim stopniu
zmniejsza się zawartość kazeiny z ok77% do ok. 68% a w chronicznych przypadkach nawet do 50%
zwiększa się 5-krotnie zawartość białek serwatkowych a w szczególności albumin mleka , immunoglobulin
obniżeni zawartości tłuszczu o 0,5-1,5%
obniżenie zawartości laktozy o ok.4,3% a w ostrych stanach zapalnych nawet do 2%
zmniejsza się koncentracja składników mineralnych takich jak : wapnia o 35%, fosforu o 30%, potasu o 40%, Wit. O 10-40%
podwyższenie zawartości chlorków z poziomu 1,1g/l aż do 3g/l
odczyn mleka jest obojętny lub lekko zasadowy a kwaśność miareczkowo się obniża