SCENARIUSZ ZAJĘCIA Z OBSZARU EDUKACJI MATEMATYCZNEJ I RUCHOWEJ
Grupa: dzieci 5 i 6 letnie
Temat: Wprowadzenie liczby, cyfry 2. Zabawy i ćwiczenia ruchowe.
Treści programowe: Posługiwanie się liczebnikami głównymi w zakresie 6 ( 5- latki) i 10 ( 6- latki):
liczenie przedmiotów i zauważanie niezależności liczby elementów w zbiorze od sposobu liczenia ( liczenie wstecz), przyporządkowanie dokładnie jednego liczebnika.
Poznanie liczebników porządkowych i praktyczne posługiwanie się liczbą porządkową w zakresie 6 ( 5- latki) i 10 ( 6- latki).
Poznanie liczb oznaczających liczby od 0 do 10.
Posługiwanie się pojęciem „para” przy określaniu zbioru dwuelementowego np. para butów. Wykorzystanie Metody Ruchu Rozwijającego. Prawidłowe posługiwanie się i utrwalenie pojęć dotyczących orientacji w schemacie własnego ciała.
CELE:
Dzieci:
potrafią wypowiadać się całymi zdaniami na temat obrazka , wiersza;
znają cyfrę 2;
poprawnie wykonują polecenia nauczycielki;
potrafią skoncentrować swoją uwagę na zajęciu;
kojarzą cyfrę z liczbą elementów;
znają pojęcie „ para”;
znają liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2;
mają świadomość korzyści wynikających z ćwiczeń gimnastycznych usprawniających ciało i korygujących nieprawidłowości rozwoju fizycznego;
umiejętnie współdziałają z innymi;
posługują się określeniami dotyczącymi stronności własnego ciała.
Metody:
elementy metody W. Sherborne, masaż;
słowna, oglądowa, czynna
Formy: z całą grupą, indywidualna, grupowa.
Środki dydaktyczne:
obrazek Palto;
wiersze „ Łata i dziura”, „ Psotne buty”;
karty pracy;
książka ABC sześciolatka;
tablica do pisania;
plastelina;
kredki, ołówki;
wieszak, klamerki;
kartoniki z liczbami;
ilustracja z cyfrą 2 i ze zbiorem.
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
Zabawa integrująca „ Gimnastyka”.
Gimnastykę lubimy, przez nią siłę ćwiczymy.
Gdy będziemy ćwiczyli, na zuchów wyrośniemy.
Raz, dwa, trzy, raz, dwa, trzy.
Stańmy wszyscy w rzędzie, raz, dwa, trzy, raz, dwa, trzy.
Gimnastyka będzie.
Ręce w bok, teraz w przód, no a teraz w górę.
Raz, dwa, trzy, raz, dwa, trzy.
Hop! I złapiemy chmurkę.
Wspólne oglądanie odzieży, nazywanie jej. Określanie z czego jest zrobiona, jak wygląda, jakie jest jej przeznaczenie, w jakiej porze można ją nosić.
Omówienie przez dzieci obrazka „Palto”.
Wysłuchanie wiersza pt. „ Łata i dziura”.
Miało palto dwa rękawy:
Łatany był rękaw prawy,
A lewy- dziurawy.
Rzecze lewy do prawego:
„ Fe, kolego,
jak się zgodzić można na to,
żeby świecić taką łatą?”
Na to prawy odpowiada:
„ Łata, kolego, nie wada,
dziura wiele nie wskóra,
lepsza jest brzydka łata niźli ładna dziura”.
Omówienie treści wiersza, pokazanie na obrazku rękawa prawego, lewego i łat;
Zabawa ruchowa w parach do tekstu:
Rękawiczki nierozłączki, z lewej, z prawej rączki
Dzieci mówią tekst, uderzając naprzemiennie w ręce partnera. Mówienie tekstu od umiarkowanego natężenia głosu aż do wyrazistego szeptu.
Wysłuchanie wiersza „ Psotne buty”. Rozmowa na temat właściwego ubierania butów, kapci. Nazywanie butów- prawy , lewy.
Dwa psotne buty nocą
Zamieniły się miejscami.
Tam gdzie stał lewy, stanął prawy
A gdzie stał prawy- lewy stanął.
I kiedy Kamil się obudził rano
Uparte buty twardo stały
Tak jak się pozamieniały:
Lewy gdzie prawy,
Prawy gdzie lewy.
A Kamil w płacz: Mamo, mamo
Nogi mi się nocą pozamieniano!
Zabawa „ Spacer według instrukcji”. Dziecko porusza się zgodnie z instrukcją udzielaną przez nauczyciela np. zrób dwa kroki do przodu, zatrzymaj się , następnie wykonaj dwa kroki w prawo i dwa kroki do tył, itd.
Praca przy stoliku omówienie wyglądu cyfry 2; pisanie cyfry 2 w powietrzu i po stole; wypełnianie plasteliną konturu cyfry 2; pisanie cyfry 2 - zgodnie z kierunkiem strzałek.
Zabawa pantomimiczna „ Czego masz dwa?” Dzieci wskazują np.: dwoje oczu, dwoje uszu, dwa łokcie, dwa kolana, dwie nogi, dwie ręce, dwa kapcie. Wzbogacają zabawę poprzez stosowanie określeń np. oczy - patrzą, widzą; uszy- słyszą; nogi- chodzą, tańczą; ręce- klaszczą, piszą, niosą.
Ćwiczenia indywidualne:
W siadzie płaskim witanie się ze sobą poszczególnymi częściami ciała np. dłonie ze stopami, łokcie z piętą, dłonie z kolanami;
W siadzie prostym uderzanie o podłogę piętami;
Turlanie się po podłodze.
Ćwiczenia w parach ( utrwalenie pojęcia para):
Dzieci siedzą plecami do siebie. Jedno pcha plecami partnera starając się pokonać jego opór;
Dzieci stoją do siebie i przepychają się rękami;
Stanie- jedno dziecko stoi tyłem do drugiego - chwyt pod pachy, huśtawka na boki;
W parach ciągnięcie za przeguby rąk ćwiczącego leżącego na brzuchu
Jedno dziecko leży na brzuchu, drugie na nim i próbują się czołgać;
Spacer parami po sali. Dzieci idą trzymając się za ręce. Jedno idzie wysoko podnosząc kolana, drugie ma nogi złączone w kolana.
Zabawa „ Liczenie klamerek”. Do wieszaka na ubranie dzieci przypinają tyle klamerek, ile pokazuje liczba na etykiecie ( 2).
Rysowanie w każdej pętli tyle elementów, ile wskazuje cyfra napisana na kartoniku z prawej strony pętli - praca indywidualna.
Relaks - masaż w parach przy wierszyku:
„ Pisze pani na maszynie
A B C - przecinek, A B C -przecinek.
Przyszedł słoń, przebieg koń,
Przeszła pani na szpileczkach
Z gryzącymi pieseczkami.
Przejechał pociąg, popadał deszczyk
I „przeszedł” dreszczy.
14. Umieszczenie cyfry 2 oraz zbioru na tablicy do stałego demonstrowania.