zajęcie cyfra 2, scenariusze, wiersze, uroczystości


SCENARIUSZ ZAJĘCIA Z OBSZARU EDUKACJI MATEMATYCZNEJ I RUCHOWEJ

Grupa: dzieci 5 i 6 letnie

Temat: Wprowadzenie liczby, cyfry 2. Zabawy i ćwiczenia ruchowe.

Treści programowe: Posługiwanie się liczebnikami głównymi w zakresie 6 ( 5- latki) i 10 ( 6- latki):

  1. liczenie przedmiotów i zauważanie niezależności liczby elementów w zbiorze od sposobu liczenia ( liczenie wstecz), przyporządkowanie dokładnie jednego liczebnika.

Poznanie liczebników porządkowych i praktyczne posługiwanie się liczbą porządkową w zakresie 6 ( 5- latki) i 10 ( 6- latki).

Poznanie liczb oznaczających liczby od 0 do 10.

Posługiwanie się pojęciem „para” przy określaniu zbioru dwuelementowego np. para butów. Wykorzystanie Metody Ruchu Rozwijającego. Prawidłowe posługiwanie się i utrwalenie pojęć dotyczących orientacji w schemacie własnego ciała.

CELE:

Dzieci:

Metody:

Formy: z całą grupą, indywidualna, grupowa.

Środki dydaktyczne:

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

    1. Zabawa integrująca „ Gimnastyka”.

Gimnastykę lubimy, przez nią siłę ćwiczymy.

Gdy będziemy ćwiczyli, na zuchów wyrośniemy.

Raz, dwa, trzy, raz, dwa, trzy.

Stańmy wszyscy w rzędzie, raz, dwa, trzy, raz, dwa, trzy.

Gimnastyka będzie.

Ręce w bok, teraz w przód, no a teraz w górę.

Raz, dwa, trzy, raz, dwa, trzy.

Hop! I złapiemy chmurkę.

    1. Wspólne oglądanie odzieży, nazywanie jej. Określanie z czego jest zrobiona, jak wygląda, jakie jest jej przeznaczenie, w jakiej porze można ją nosić.

    2. Omówienie przez dzieci obrazka „Palto”.

    3. Wysłuchanie wiersza pt. „ Łata i dziura”.

Miało palto dwa rękawy:

Łatany był rękaw prawy,

A lewy- dziurawy.

Rzecze lewy do prawego:

„ Fe, kolego,

jak się zgodzić można na to,

żeby świecić taką łatą?”

Na to prawy odpowiada:

„ Łata, kolego, nie wada,

dziura wiele nie wskóra,

lepsza jest brzydka łata niźli ładna dziura”.

Rękawiczki nierozłączki, z lewej, z prawej rączki

Dzieci mówią tekst, uderzając naprzemiennie w ręce partnera. Mówienie tekstu od umiarkowanego natężenia głosu aż do wyrazistego szeptu.

    1. Wysłuchanie wiersza „ Psotne buty”. Rozmowa na temat właściwego ubierania butów, kapci. Nazywanie butów- prawy , lewy.

Dwa psotne buty nocą

Zamieniły się miejscami.

Tam gdzie stał lewy, stanął prawy

A gdzie stał prawy- lewy stanął.

I kiedy Kamil się obudził rano

Uparte buty twardo stały

Tak jak się pozamieniały:

Lewy gdzie prawy,

Prawy gdzie lewy.

A Kamil w płacz: Mamo, mamo

Nogi mi się nocą pozamieniano!

    1. Zabawa „ Spacer według instrukcji”. Dziecko porusza się zgodnie z instrukcją udzielaną przez nauczyciela np. zrób dwa kroki do przodu, zatrzymaj się , następnie wykonaj dwa kroki w prawo i dwa kroki do tył, itd.

    2. Praca przy stoliku omówienie wyglądu cyfry 2; pisanie cyfry 2 w powietrzu i po stole; wypełnianie plasteliną konturu cyfry 2; pisanie cyfry 2 - zgodnie z kierunkiem strzałek.

    3. Zabawa pantomimiczna „ Czego masz dwa?” Dzieci wskazują np.: dwoje oczu, dwoje uszu, dwa łokcie, dwa kolana, dwie nogi, dwie ręce, dwa kapcie. Wzbogacają zabawę poprzez stosowanie określeń np. oczy - patrzą, widzą; uszy- słyszą; nogi- chodzą, tańczą; ręce- klaszczą, piszą, niosą.

    4. Ćwiczenia indywidualne: