WYKŁAD IX - 04.01.2011
Starszy paleozoik:
Kambr: 542-488 Ma
Ordowik: 488-444 Ma
Sylur: 444-416 Ma
Prekambr: wend, ediakar - najmłodszy prekambr.
Metazoa:
Kimberella - jedyny organizm prekambryjski posiadający twardy element szkieletowy jednotarczowiec. Odżywiały się i oddychały całą powierzchnią ciała.
Fauna Ediacara (Wendozoa) - znaleziona po raz pierwszy w Australii, podobne skamieniałości występują na wszystkich kontynentach,
m.in. w Szkocji, na Syberii, w Afryce, Nowej Funlandii. Były to zwierzęta tkankowe.
Fauna ta przypisana jest do zróżnicowanych stref klimatycznych.
Elementami tej fauny są np.:
Mawsonites springi - jamochłon
Tribrachidium
Cyclomedusa plana
Spriggina owata - jamochłon
Pudra morskie - Charna
Budowa Wendozoa:
Organizmy są „puste” w środku
Szkielet hydrauliczny lub pneumatyczny
Budową przypominają „materac”
Prekambryjskie skamieniałości:
3,8 Ga - Isua Iran - węgiel prawdopodobnie pochodzenia organicznego
3,1 Ga - Fig-Tree
2,7 Ga - Soudon Iron
2,0 Ga - Gunflint - najstarsze Eukoryota
0,7 Ga - Ediacara
Prokaryota: 5-60 um rozmiarów
Eukaryota: 30 um - do kilku cm
> 100 um - Eukaryota
Kambr (542-488 Ma)
Od rzymskiej prowincji Cambria, która znajdowała się na obszarze północnej Walii
Granica prekambr/kambr wyznaczone we wschodniej Kanadzie - Nowa Funlandia
Pojawienie się skamieniałości śladowej Phycodes pudem wyznacza dolną granicę kambru
Kambr dzieli się na 4 oddziały: 1, 2, 3 oraz Furgon
Wczesny kamb - 540 Ma:
Rodinia lub Pangea I istnieje 5 kontynentów
Późny kambr - 500 Ma:
Iapetus rozszerza do wczesnego Ordowiku, mniejsze kontynenty przesuwają się na północ. Szkocja znajdowała się po drugiej stronie oceanu Iapetus niż reszta Wysp Brytyjskich.
Kambryjska aktywność tektoniczna:
Wiek |
Wydarzenie |
Fazy |
Późny kambr |
Transgresja (Kanada, Arktyka, Australia) Regresja (środkowa i południowa Europa, centralna Azja, Australia) |
~ sandomierska ~ sardyjska |
Środkowy kambr |
Maksimum kambryjskiej transgresji Transgresja (północna Europa, Masyw Czeski) |
~ późna salairska |
Wczesny kambr |
Regresja (północna Europa, Grenlandia) Transgresja (Maroko, północna i północno-zachodnia Europa, Grenlandia, Appalachy, Góry Skaliste, Syberia, wschodnia Azja, Australia) |
~ wczesna salairska |
Prekambr |
|
~ assantyjska = bajkalska = kadomijska |
Klimat prekambru:
Ciepły i suchy (sprzyjający powstawaniu ewaporatów); dodatkowo boksyty
Świat organiczny:
Dominacja zwierząt z twardym szkieletem
Stawonogi: Arthropoda i Priapula pierwouste
Mięczaki: Mollusca, Echinodermata, Cnidaria
Dwubocznie symetryczne: Bilateria - Ecdysozoa (np. Arthropoda), Lophotrochozoa (np. Annelida), Deuterostroma (np. Echinodermata).
Poza Bryozoa mszywiołów, w kambrze występują wszystkie typy zwierząt.
Gąbki jako skamieniałości śladowe są odnajdywane w neoproterozoiku.
Wczesny kambr:
N-D liczne skamieniałości, ale mało zróżnicowane, fauna syberyjska
T-A fauna tommocka (środkowy wczesny kambr), drobne organizmy szkieletowe = większa różnorodność
Były to okresy przed-trylobitowe.
B/T - górny wczesny kambr - pojawienie się trylobitów
Organizmy zaczęły tworzyć szkielety jako proces ochronny przed „stresem wapniowym” - włączały CaCO3 w swe struktury.
Kambr środkowy - fauna z Burgas - 510-500 Ma
Kambr wczesny - Changilong Sirus Passet
Fauna tommocka:
Mollusca
Cephalopoda
Muszle ślimaków, małże
Igły gąbek
Radiacja Metazoa:
Pierwsze znaczne pojawienie się organizmów z twardymi elementami szkieletowymi kambryjska eksplozja
Pojawienie się przedstawicieli prawie wszystkich typów zwierząt (poza Bryozoa-mszywiołami)
Specyficzna fauna np. fauna z Burgess - zachowane ciało miękkie, twarde elementy szkieletowe; znalezione również w Chinach i na Syberii, na Grenlandii (fauna z Chenglijang starsza od tej z Burgess)
Podobnie jak fauna z Ediacara, kontrowersyjna fauna z Burgess w całości nie ma odpowiedników we współczesnym świecie żywym.
Stawonogi:
Chelicerata - pajęczaki, mają 4 pary nóg: skorpiony, pająki, wielkoraki
Crustacea - skorupiaki, mają najczęściej 10 nóg: małżoraczki
Trilobitomorpha
Owady - 3 pary nóg
Trylobity:
Pygidium/cephalon - proporcje:
Mikropygidialne pygidium dużo mniejsze od cephalonu (Redlichia) - cecha prymitywna, wczesne trylobity
Subizopygidialne - pygidium dorównuje cephalonowi
Izopygidialne - pygidium wielkości cephalonu
Makropygidialne - pygidium większe od cephalonu, np. Scutlelum
Szwy policzkowe:
Służyły do zrzucania pancerzy
Brak szwów policzkowych - trylobity wczesne
Szwy opistoparialne, gonioparialne, proparialne
Segmentacja na glabelli - wskazuje na wiek; im więcej segmentów, tym trylobit był starszy
Typy oczów:
Holochroiczne - wczesne trylobity, duża ilość pojedynczych oczek
Schizochroiczne - od ordowiku do permu
Abathochroiczne
Możliwość zwijania się trylobitów - ochrona przed drapieżnikami. Możliwość zwijania się cechowała bardziej zaawansowane trylobity.
Ichnoskamieniałości:
Rusophycus
Cruziana
Diplichnites