Pediatria
C4 07.05.2006
Niewydolność krążenia u dzieci
Niewydolność krążenia jest to stan, w którym ilość krwi dostarczanej przez serce nie wystarcza na zaspokojenie całości metabolicznych potrzeb organizmu. Serce nie może utrzymać właściwego rzutu niezbędnego do zaopatrzenia organizmu w tlen (upośledzenie kurczliwości mięśnia sercowego).
Przyczyny niewydolności krążenia:
Wady serca wrodzone i nabyte (po zabiegach kardiochirurgicznych).
Nadmierne obciążenia płynami związane z chorobami nerek, schorzeniami endokrynologicznymi.
Nadmierne obciążenie serca (nadciśnienie, zwężenie aorty).
Krdiomiopatia przerostowa, zwłaszcza ze zwężeniem drogi odpływu.
Zaburzenia czynności mięśnia sercowego spowodowane zwyrodnieniem, zapaleniem i niedotlenienie mięśnia sercowego.
Zaburzenia rytmu serca (w przebiegu wad serca, w zaburzeniach elektrolitowych: hypokaliemia, hyperkaliemia, niedobory magnezu, hypotermia przy spadku temperatury do 30o - migotanie komór; hypotermia złośliwa).
Najczęstsze przyczyny niewydolności krążenia:
Napadowy częstoskurcz komorowy
Bradykardia
Objawy kliniczne niewydolności krążenia:
złe samopoczucie, osłabienie kondycji (starsze dzieci),
szybkie męczenie się,
tachykardia > 130 u niemowląt, a u dzieci po 3 roku życia > 110 uderzeń/min (przyśpieszona akcja serca spowodowana niedotlenieniem),
duszność ze spłyceniem i przyśpieszeniem oddechów > 50/min,
u dzieci starszych skóra blada u niemowląt marmurkowa,
nadmierna potliwość,
ochłodzenie dystalnych części ciała,
słabo wyczuwalne tętno na obwodzie,
poszerzenie żył szyjnych,
osłuchowo nad polami płucnymi słychać rzężenia,
zwiększenie pobudliwości, rozdrażnienie (wynik pobudzenia adrenergicznego),
spadek ciśnienia tętniczego i jego amplitudy,
obrzęki kończyn dolnych - starsze dzieci,
powiększenie wątroby i śledziony,
powiększenie wątroby charakterystyczne dla niemowląt,
wstrząs kardiogenny.
Niewydolność krążenia u dzieci, ze względu na niedojrzałość tego układu, jest stanem bardzo dynamicznym.
Ogólne zasady leczenia niewydolności krążenia:
Tlenoterapia - 100% tlenu, drogą jaką wymaga stan pacjenta (maska, wąsy, namiot tlenowy, intubacja, oddech zastępczy),
Podanie diuretyków - Furosemid 0,5-1 mg/kg m.c. im lub iv,
Bilans wodny, ograniczenie płynów,
Poprawa siły skurczu mięśnia sercowego (naparstnica, katecholaminy- dopamina, adrenalina, dobutamina; digoksyna - szybkie wypełnienie 0,0-4-0,08 mg/kg m.c potem dawka mniejsza w zależności od stanu),
Podanie środków uspokajających lub narkotycznych środków p/bólowych morfina
0,1 mg/kg m.c,
Opanowanie gorączki, środki p/gorączkowe, okłady,
Ułożenie dziecka w wygodnej pozycji pozycja wysoka pod kątem 20-30o,
Monitorowanie funkcji życiowych,
Leczenie przyczynowe.
Zapalenie mięśnia sercowego spowodowane jest najczęściej przez wirusy (koksaki B), bakterie, grzyby
Dochodzi do uszkodzenia komórek mięśnia sercowego które doprowadza do martwicy mięśnia sercowego.
Powikłania: kardiomiopatie
Podstawowe badania:
podwyższenie transaminaz,
w badaniu rtg powiększenie sylwetki serca
w EKG tachykardia, zaburzenia rytmu serca
Leczenie objawów niewydolności mięśnia sercowego: diuretyki, katecholaminy i enkorton
1 mg/kg m.c
U niemowląt i małych dzieci towarzyszy temu posocznica, sepsa spowodowana zakażeniem bakteryjnym.
Wstrząs
Wstrząs jest to stan kliniczny, którego podstawą są zaburzenia perfuzji na poziomie tkanek i komórek. Jest to deficyt tlenowy.
Deficyt tlenowy na poziomie komórki jest bezpośrednią przyczyną zaburzeń metabolizmu. Przemiana materii przechodzi na tory reakcji beztlenowych co prowadzi do gromadzenia się kwaśnych metabolitów tych reakcji i narastania objawów kwasicy metabolicznej. Kwasica metaboliczna uszkadza narządy. W procesie wstrząsu obserwuje się wytwarzanie metabolitów reakcji zapalnej SIRS.
Głównym celem terapii p/wstrząsowej jest poprawa utlenienia tkanek i komórek.
Dostawa tlenu do komórek obwodowych zależy od dwóch czynników: zawartości tlenu we krwi o raz rzutu serca.
Wydolność serca określają:
Rzut serca - objętość krwi jaką wyrzuca lewa komora serca w ciągu 1 minuty. Zależy od akcja serca oraz objętości wyrzutowej.
Objętość wyrzutowa serca zależy od 3 czynników:
obciążenie wstępne preload (zależne od objętości i ciśnienia późnorozkurczowego w komorach)
kurczliwość mięśnia sercowego
obciążenie następcze afterload (zależne od ciśnienia i objętości krwi w komorach w momencie otwierania zastawek ujść tętniczych)
Rodzaje wstrząsów:
wstrząs hypowolemiczny
wstrząs kardiogenny
wstrząs septyczny
Wstrząs hypowolemiczny
Jest efektem zmniejszenia ilości krwi napływającej do prawej komory serca.
Wstrząs hypowolemiczny powstaje w wyniku:
ciężkiego odwodnienia organizmu: biegunki, wymioty, choroby nerek z nadmierną produkcją moczu, ketokwasica w cukrzycy,
krwotoki zewnętrzne lub wewnętrzne,
wtórne rozszerzenie łożyska naczyniowego,
zmniejszenie objętości krwi krążącej
zmniejszenie ilości osocza: w rozległych oparzeniach, niedrożności przewodu pokarmowego.
Histamina - powoduje popuszczenia naczyń włosowatych.
Objawy wstrząsu hypowolemicznego:
wzrost tętna
tachykardia
ochłodzenie dystalnych części kończyn
brak tętna lub słabo wyczuwalne
wydłużony czas wypełnienia łożyska naczyniowego; norma 3 sek.
obniżenie ciśnienia centralnego żylnego
spadek diurezy
spadek objętości wyrzutowej serca
Objawy kompensacji wstrząsu:
spadek ciśnienia
kwasica metaboliczna
anuria
zaburzenia świadomości aż do śpiączki włącznie
głębokie zaburzenie perfuzji
uaktywnienie reakcji zapalnej SIRS
uszkodzenie wielonarządowe
Wstrząs kardiogenny
Jest efektem upośledzenia perfuzji tkanek obwodowych spowodowane zaburzeniami rytmu serca lub jego funkcji mechanicznych (zmniejszenie kurczliwości mięśnia sercowego).
Przyczyny wstrząsy kardiogennego:
u dzieci po zabiegach kardiochirurgicznych
zaburzenia mięśnia sercowego
zatrucia lekami
zapalenie mięśnia sercowego
tamponada serca
kardiomiopatiie wrodzone
ciężkie wady serca
kwasica, hipotermia, hipoglikemia
Objawy wstrząsu kardiogennego:
tachykardia
oziębienie dystalnych części kończyn
słabo wyczuwalne tętno
zaburzenia świadomości
rozszerzenie żył szyjnych
rzężenia nad płucami
obrzęk płuc
wzrost OCŻ
obniżony rzut serca
Wstrząs septyczny (hypowolemiczny + krwotoczny)
Przyczyną wstrząsu septycznego są drobnoustroje chorobotwórcze (bakterie, wirusy, grzyby) oraz produkowane przez nie egzo- i endotoksyny.
Objawy wstrząsu septycznego:
Takie same jak we wstrząsie hypowolemicznym. Na skutek wydzielania toksyn bakteryjnych następuje rozszerzanie łożyska naczyniowego, spadek ciśnienia, zmniejszenie rzutu serca.
Leczenie wstrząsu:
zapewnić dostęp do żyły (najlepiej dwa)
wypełnienie łożyska płynami: krystaloidy (NaCl, płyny Ringera), koloidy (albuminy, koloidy syntetyczne- dekstrany)
jeśli występują krwotok - przetaczanie masy erytrocytarej
tlenoterapia bierna lub intubacja
poprawa pracy mięśnia sercowego
poprawa rzutu serca - katecholaminy endogenne: adrenalina 0,04-0,3 μg/kg min, noradrenalina, dopamina 0,5-2 μg/kg min. w razie potrzeby dawka większa, dobutamina 2-20 μg/kg min.
sterydy - 100 mg Hydrokortyzonu potem we wlewie ciągłym 3 mg/kg min
® 2006 AŁ