Autoportret z psem
słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1997
kap. II próg
Mój pies nie lubi psów |
A D A |
A ja nie lubię ludzi |
D A |
Woń zadów, jazgot słów |
H e H |
Obu nas szczerze nudzi |
e H |
|
|
Czasami ktoś się zbliży |
c G |
Upewnić się czym pachnę |
c G A |
I pies mój go poliże |
d A |
I ja ogonem machnę. |
d A H |
A ów w słabiznę mi |
e H |
Swój nos bezczelnie wtyka |
e H Cis |
I tylko po to, by |
fis Cis |
Z pogardą się odsikać. |
fis Cis |
Więc odchodzimy w dal |
D A |
Nie dbając o ogładę |
h fis |
Brodząc z połyskiem fal |
D A |
Za swoim własnym śladem. |
H E |
|
|
Mój pies nie lubi psów |
A D A |
A ja nie lubię ludzi |
D A |
Woń zadów, jazgot słów |
H e H |
Obu nas szczerze nudzi |
e H |
|
|
Czasem, jak pomylony |
c G |
Pędzi za którąś z suczek - |
c G A |
Ja miałem już dwie żony |
d A |
I starczy nam nauczek. |
d A H |
Więc go do wody - buch! |
e H |
Wrzucam wśród fal rozprysków, |
e H Cis |
Wprawiamy łapy w ruch |
fis Cis |
I radość bije z pysków. |
fis Cis |
Potem w słonecznym śnie |
D A |
Sierść nam paruje słono, |
h fis |
Więc otrząsamy się |
D A |
Od nosów do ogonów. |
H E |
|
|
Mój pies nie lubi psów |
A D A |
A ja nie lubię ludzi |
D A |
Woń zadów, jazgot słów |
H e H |
Obu nas szczerze nudzi |
e H |
|
|
Siadamy na krawędzi |
c G |
Wpatrzeni w morski majak, |
c G A |
Ja drapię się - gdzie swędzi, - |
d A |
On liże się po jajach. |
d A H |
Mieszamy tak dzień w dzień |
e H |
Te piesko-ludzkie światy, |
e H Cis |
Wdychamy przestrzeń lśnień |
fis Cis |
Rzucamy sobie patyk. |
fis Cis |
Mną szczęsny skowyt łka: |
D A |
Jak pięknie bez człowieka! |
h fis |
Jak pięknie jest bez psa! |
D A |
Zgodnie mój pies zaszczeka. |
H E |
|
|
I aż nas zmierzch ostudzi |
A D A |
Siedzimy tak we dwóch - |
D A |
Bo on nie lubi ludzi, |
H e |
A ja - nie lubię psów... |
A E A |