ZESPÓŁ SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH I SPORTOWYCH
PODSTAWY PRZEDSIĘBIORCZOŚCI
Imię i nazwisko	Klasa	Data inicjacji	Data prezentacji
	III B	14.11.2008r.	17.11.2008r.
Temat lekcji: Komunikacja interpersonalna.
Koordynator:
Temat zadania:
1. Komunikacja to wymiana informacji między jej uczestnikami. Nośnikami danych mogą być słowa (komunikacja werbalna), gesty, teksty, obrazy, dźwięki czy też sygnały elektryczne albo fale radiowe. Ważne jest, aby były one zrozumiałe dla nadawcy i odbiorcy. Do aktu komunikacji dojdzie jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną następujące warunki: informacja zostanie przekazana w języku zrozumiałym dla obu komunikujących się stron, zaistnieje skuteczny nośnik tej informacji, przekaz pozostanie czysty od zniekształceń przez czynniki zewnętrzne (tzw. szum), przekaz spotka się z odbiorem, informacja w założeniu będzie przeznaczona dla danego odbiorcy.

2.. Komunikacja werbalna to komunikacja z użyciem języka naturalnego czyli mowy jako środka komunikacji. Jest to podstawowy sposób komunikacji międzyludzkiej. Aby komunikacja werbalna mogła mieć miejsce, musi istnieć mówiący i słuchający. Posługują się oni językiem, który musi być znany obu osobom. Biorąc pod uwagę kierunek przesyłanych komunikatów, rozróżniamy komunikację pionową i poziomą. Komunikacja pionowa dotyczy najczęściej komunikatów formalnych np. przepływających pomiędzy pracownikami i ich przełożonymi w celu przekazania informacji i poleceń. Mówimy wówczas o komunikacji skierowanej ku dołowi. Odwrotny kierunek komunikacji pionowej czyli skierowanej ku górze np. ma miejsce gdy podwładni informują przełożonych o swoich osiągnięciach, stopniu wykonanych zadań, występujących w pracy problemach itp. Z komunikacją poziomą mamy do czynienia wówczas, gdy przebiega ona między członkami tej samej grupy lub pracownikami pełniącymi funkcje na tym samym poziomie. Komunikacja ta może mieć charakter formalny i nieformalny. Komunikacja werbalna to przekazywanie informacji za pomocą wyrazów. Dużą rolę odgrywają tu takie czynniki, jak: akcent stopień płynności mowy treść wypowiedzi Komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy komunikacja niewerbalna. W trakcie rozmowy przekazywanym treściom towarzyszą gesty oraz mimika, które w przyjętym kodzie językowym w danej kulturze potwierdzają komunikaty zwerbalizowane. 3. KOMUNIKACJA NIEWERBALNA. Mowa ciała, język ciała, komunikacja niewerbalna - zespół niewerbalnych komunikatów nadawanych i odbieranych przez ludzi na wszystkich niewerbalnych kanałach jednocześnie. Informują one o podstawowych stanach emocjonalnych, intencjach, oczekiwaniach wobec rozmówcy, pozycji społecznej, pochodzeniu, wykształceniu, samoocenie, cechach temperamentu itd. Komunikaty te nadawane są i odbierane najczęściej na poziomie nieświadomym, jednak mogą być również nadawane i odbierane świadomie (tak jak większość gestów - emblematów czy wiele wyrazów mimicznych). Komunikaty niewerbalne są pewnym sygnałem społecznym kodowanym przez nadawcę i odkodowywanym przez odbiorcę. Informują o stanie emocjonalnym drugiego człowieka, o jego intencjach. Są to ekspresja mimiczna, gesty, przenoszenie spojrzenia i inne działania ujęte w kanały niewerbalne : Mimika Spoglądanie Głos Gesty Pozycja Dotyk Zachowanie przestrzenne Wygląd Style komunikacji niewerbalnej: - tendencja afiliatywna (bliski dystans, dotyk, kontakt wzrokowy, uśmiech) - tendencja dominatywna (wyprostowana postawa, uniesiona głowa, szybka mowa, jednostronna komunikacja werbalna) Przyczyny zaburzeń w komunikowaniu: brak przygotowania do rozmowy brak jasności komunikatu okoliczności niedokładny odbiór/wybiórczość subiektywizm brak zaufania/szacunku

---