Opracowanie do egzaminu
Zestaw 1.
a) Organy uprawnione do prowadzenia postępowania administracyjnego
Organami uprawnionymi do prowadzenia postępowania administracyjnego są:
Organy administracji rządowej zespolonej i niezespolonej, jeżeli zostały upoważnione do załatwiania spraw indywidualnych e drodze decyzji administracyjnej.
Organy samorządu terytorialnego jeżeli działają w ramach swoich kompetencji,
Państwowe jednostki organizacyjne
Jednostki komunalne podległe organom samorządu terytorialnego
Jednostki spółdzielcze
Jednostki samorządu zawodowego
Organizacje społeczne z mocy prawa upoważnione są do załatwiania indywidualnych spraw w drodze decyzji administracyjnej.
b) Kiedy przeprowadza się rozprawę administracyjną?
Rozprawa administracyjna przeprowadzana jest w celu uniknięcia przewlekłości postępowania i jest tylko częścią składową postępowania wyjaśniającego. Okoliczności obowiązkowe przeprowadzania rozprawy administracyjnej at.89:
Przyspieszenia lub uproszczenia postępowania
W celach wychowawczych
Jeżeli przepis tego wymaga
Okoliczności nieobowiązkowe:
Gdy zachodzi konieczność uzgodnienia istotnych interesów stron
Gdy jest to potrzebne do wyjaśnienia sprawy przy udziale świadków lub biegłych albo w drodze oględzin.
c) Pojęcie decyzji i jej elementy
Decyzja jest aktem administracyjnym rozstrzygającym sprawę, co do jej istoty w całości lub części. Jest władczym, jednostronnym oświadczeniem woli organu administracji publicznej opartym na przepisach prawa administracyjnego. Określa ona sytuację prawną adresata konkretnego adresata w indywidualnie oznaczonej sprawie, nakładając nań uprawnienie bądź obowiązek.
Elementy składowe:
Oznaczenie organu administracyjnego, - kto wydał decyzję
Data wydania
Oznaczenie stron
Podstawa prawna - przepis prawa materialnego np. ustawa lub przepis prawa wydany z uprawnienia ustawy
Rozstrzygnięcie o jej meritum (wyrażenie zgody, nakazanie, zabronienie)
Uzasadnienie faktyczne i prawne
Faktyczne - dowody, które są brane pod uwagę w trakcie badania sprawy; Prawne - podstawa prawna, przytoczony przepis w pełnym brzmieniu wskazujący związek między oceną stanu faktycznego a rozstrzygnięciem.
Pouczenie o środkach prawnych, czy i w jakim terminie stronie służy odwołanie od decyzji.
Podpis (imię i nazwisko) i stanowisko osoby upoważnionej do wydawania decyzji,
Dodatkowy element to np. rygor natychmiastowej wykonalności
Zestaw 2
a) Charakterystyka kodeksu postępowania administracyjnego
Jest to ustawa z 14 czerwca 1960r. z późn. zmianami, która składa się z 3 części administracyjnych i 1 części sądowej.
1 część ogólna reguluje sposób postępowania organów administracji publicznej względem obywatela, jak i odwrotnie. Dotyczy spraw indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych.
2 część to postępowanie w sprawie skarg i wniosków - reguluje sposób załatwiania skarg, wniosków i petycji
3 część zawiera postępowanie w sprawie wydawania zaświadczeń
Część sądowa uregulowała rozstrzyganie sporów o właściwość między organami administracji publicznej a sądami. Spory te rozstrzyga Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym.
b) Przygotowanie do rozprawy
organ wzywa strony do złożenia wyjaśnień przed rozprawą i złożenia dokumentów lub innych dowodów,
doręcza stronom wezwanie do stawienia się na rozprawę osobiście bądź przez ich pełnomocnika
wzywa świadków, biegłych - zawiadomienie powinno być wysłane tak, aby dotarło do odpowiednich rąk na 7 dni przed rozprawą.
można powiadomić prokuratora, organizacje społeczną - jeżeli organ uzna że obecność ich jest konieczna.
c) Podmioty uprawnione do wniesienia skargi do NSA
Podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, organizacja społeczna. Skargę można wnieść po wyczerpaniu środków odwoławczych. Przez wyczerpanie środków odwoławczych należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek odwoławczy przewidziany w ustawie. Skargę wnosi się bezpośrednio do sądu w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Prokurator lub RPO mogą wnieść skargę w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej.
Osoby fizyczne mogą działać osobiście lub przez pełnomocników. Skarżący może cofnąć skargę. Sąd nie jest związany granicami skargi. Nie może jednak wydać orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu.
Zestaw 3
a) Do jakich postępowań nie stosuje się przepisów kpa
KPA nie stosuje się wobec:
postępowań w sprawach karno - skarbowych
sprawach uregulowanych w ustawie - Ordynacja Podatkowa
spraw z zakresu kodeksu celnego,
postępowań w sprawach wynikających z podległości służbowej: układ przełożony - podwładny
niektórych spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych
w sprawach nadrzędności i podległości organizacyjnej między organami państwowymi i innymi jednostkami organizacyjnymi
b) Podmiot kierujący rozprawą
Rozprawą kieruje wyznaczony pracownik:
Który sprawdza obecność - jeśli nieobecność jest usprawiedliwiona to rozprawę się odracza;
informuje o przedmiocie rozprawy i proponuje jej porządek
pyta strony czy mają uwagi ze swojej strony
referuje sprawę
udziela głosu stronie.
Przebieg sprawy jest protokołowany. Protokół winien być sporządzony w trakcie czynności lub bezpośrednio po niej - nie można go odwlekać. Powinien być odczytany wszystkim obecnym osobom, biorącym udział w czynnościach a następnie podpisany. Podpisuje - protokolant, prowadzący rozprawę, strony - obligatoryjnie, pozostałe osoby - fakultatywnie.
c) Sposób wnoszenia skargi do NSA
Skargę wnosi się z powodu niezgodności z prawem
Skargę można wnieść po wyczerpaniu drogi odwoławczej
skargę może wnieść każdy, kto ma w tym interes prawny, czyli podmiot, któremu przysługują prawa strony
skargę wnosi się bezpośrednio do sądu w terminie 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia sprawy
Jeżeli organ I instancji wydaje decyzję to odwołanie najpierw składa się do organu II instancji, jeżeli zaś decyzje wydał organ wyższego szczebla i nie można się odwołać, to składa się wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, a następnie można dopiero złożyć skargę do NSA.
Zestaw 4
a) Zasada praworządności w postępowaniu administracyjnym
Jest to zasada konstytucyjna, zgodnie z nią organ administracji publicznej może ingerować w sferę życia obywateli tylko na podstawie prawa i w jego granicach. Zasada praworządności skierowana jest do organów administracji publicznej ze względu na to, że organy te mają prawo stosować przymus państwowy.
b) Uprawnienia kierownika rozprawy administracyjnej
Rozprawą kieruje wyznaczony do przeprowadzenia rozprawy pracownik tego organu administracji publicznej, przed którym toczy się postępowanie. Gdy postępowanie toczy się przed organem kolegialnym, rozprawa kieruje przewodniczący albo wyznaczony członek organu kolegialnego.
Nieobecność na rozprawie stron należycie wezwanych na rozprawę nie stanowi przeszkody do jej przeprowadzenia
Odroczy ją jeżeli stwierdzi nieprawidłowości w wezwaniu strony, bądź niestawienie usprawiedliwione strony zostało spowodowane trudną do przezwyciężenia przeszkodą.
Przewodniczący rozprawy może uchylić zadawane świadkom, biegłym i stronom pytania, jeżeli nie mają istotnego znaczenia dla sprawy. Za niewłaściwe zachowanie się w czasie rozprawy strony, świadkowie, biegli i inne osoby uczestniczące w rozprawie mogą być, po uprzednim ostrzeżeniu, wydalone z miejsca rozprawy przez kierującego rozprawą oraz ukarane grzywną do 100 zł. Na postanowienie o ukaraniu grzywną służy zażalenie.
c) Elementy składowe decyzji
Decyzja jest aktem administracyjnym rozstrzygającym sprawę, co do jej istoty w całości lub części. Jest władczym, jednostronnym oświadczeniem woli organu administracji publicznej opartym na przepisach prawa administracyjnego. Określa ona sytuację prawną adresata konkretnego adresata w indywidualnie oznaczonej sprawie, nakładając nań uprawnienie bądź obowiązek.
Elementy składowe:
Oznaczenie organu administracyjnego, - kto wydał decyzję
Data wydania
Oznaczenie stron
Podstawa prawna - przepis prawa materialnego np. ustawa lub przepis prawa wydany z uprawnienia ustawy
Rozstrzygnięcie o jej meritum (wyrażenie zgody, nakazanie, zabronienie)
Uzasadnienie faktyczne i prawne
Faktyczne - dowody, które są brane pod uwagę w trakcie badania sprawy; Prawne - podstawa prawna, przytoczony przepis w pełnym brzmieniu wskazujący związek między oceną stanu faktycznego a rozstrzygnięciem.
Pouczenie o środkach prawnych, czy i w jakim terminie stronie służy odwołanie od decyzji.
Podpis (imię i nazwisko) i stanowisko osoby upoważnionej do wydawania decyzji,
Dodatkowy element to np. rygor natychmiastowej wykonalności
Zestaw 5
a) Pojęcie zasad procesowych i ich znaczenie w postępowaniu administracyjnym
Zasady postępowania administracyjnego są zawarte w art. Od 6 - 16 kpa. Są one obowiązującymi normami, a nie tylko zaleceniami. Ich nieprzestrzeganie jest naruszeniem prawa, które kontrolowane jest np. przez sąd administracyjny. Jako pierwszą można tutaj przytoczyć
zasadę praworządności (legalności) organy adm. publicznej działają na podstawie przepisów prawa.
zasada prawdy obiektywnej - zobowiązuje organy adm. aby dołożyli starań w wyjaśnieniu stanu faktycznego i załatwienia sprawy.
Zasada sądowej kontroli dec. Admin. - możliwość zaskarżania ostatecznych decyzji do NSA
Zasada czynnego udziału stron - zawiadamiania z urzędu lub na wniosek stron o wszczęciu postępowania, terminie i miejscu przeprowadzania rozprawy administracyjnej
Zasada pisemności - wymaga, aby sprawa załatwiona została w formie pisemnej. Ogłosić można ustnie decyzję, lecz następnie należy wydać decyzję.
Zasada udzielania informacji prawnej stronom - organ administracji jest zobowiązany do należytego pouczenia strony o jej prawach bądź obowiązkach wynikających ze sprawy.
Zasada dwuinstancyjności postępowania - strona niezadowolona z rozwiązania ma prawo do wniesienia odwołania od decyzji. Jeżeli decyzja jest ostateczną ma prawo do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Zasada trwałości decyzji admin. - ochrona praw nabytych przez strony na mocy decyzji ostatecznych. Decyzja staje się ostateczna, gdy: upłynie termin do złożenia odwołania (14 dni); nie zostanie zaskarżona do II instancji.
b) Policja sesyjna na rozprawie administracyjnej
Rozprawą kieruje wyznaczony do przeprowadzenia rozprawy pracownik tego organu administracji publicznej, przed którym toczy się postępowanie. Gdy postępowanie toczy się przed organem kolegialnym, rozprawa kieruje przewodniczący albo wyznaczony członek organu kolegialnego. Nieobecność na rozprawie stron należycie wezwanych na rozprawę nie stanowi przeszkody do jej przeprowadzenia
Odroczy ją, jeżeli stwierdzi nieprawidłowości w wezwaniu strony, bądź niestawienie usprawiedliwione strony zostało spowodowane trudną do przezwyciężenia przeszkodą.
Przewodniczący rozprawy może uchylić zadawane świadkom, biegłym i stronom pytania, jeżeli nie mają istotnego znaczenia dla sprawy. Za niewłaściwe zachowanie się w czasie rozprawy strony, świadkowie, biegli i inne osoby uczestniczące w rozprawie mogą być, po uprzednim ostrzeżeniu, wydalone z miejsca rozprawy przez kierującego rozprawą oraz ukarane grzywną do 100 zł. Na postanowienie o ukaraniu grzywną służy zażalenie.
c) Uzasadnienie decyzji
Decyzja jest oświadczeniem woli organu administracji. Jest jednostronnym, władczym rozstrzygnięciem sprawy. Decyzja musi być uzasadniona - wyjątek, - gdy decyzja jest korzystna dla strony w całości. Uzasadnienie decyzji składa się z dwóch elementów:
uzasadnienia faktycznego - przedstawienie rozumowania organu wydającego rozstrzygnięcie, wskazuje się dowody na podstawie których oparto rozstrzygnięcie sprawy.
Uzasadnienie prawne - organ podaje podstawę prawną, przytoczony przepis, wskazuje związek między stanem faktycznym a rozstrzygnięciem.
Zestaw 6
a) Zasada prawdy obiektywnej
Zobowiązuje organ administracji publicznej do wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy. Organ działa na mocy ustawy. Realizacji tej zasady służą instytucje procesowe np. wyłączenie pracownika (organu administracji) od załatwiania sprawy. Zasada ta pozwala dopuścić wszystko co mogłoby być dowodem i może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
b) Rozstrzygnięcia kończące rozprawę administracyjną
Przewodniczący po przedstawieniu porządku przedstawia przedmiot sprawy i udziela głosu stronom, później świadkom. Replika przysługuje tylko stronom i można ja wygłosić tylko raz. Strony mają prawo zadawania pytań świadkom, biegłym. Na koniec rozprawy strony mogą ustosunkować się do przebiegu sprawy. Przebieg sprawy jest protokołowany (wymóg procesowy). Protokół podpisują prowadzący, protokolant, strony. Nie jest dopuszczalne przedłożenie protokołu do podpisu w terminie późniejszym lub traktowanie listy obecności jako podpisanie protokołu.
c) Elementy dodatkowe decyzji
Decyzja może zawierać elementy dodatkowe, tj.:
rygor natychmiastowej wykonalności - nadaje się decyzji nieostatecznej, np. ze względu na ochronę życia lub zdrowia ludzkiego, ważny interes gospodarczy państwa, interes społeczny, interes stron.
termin - termin od którego decyzja obowiązuje, albo termin do którego decyzja obowiązuje.
warunek - zespół czynności, które strona musi wykonać by decyzja mogła być zrealizowana.
zlecenie - czynność prosta lub jednorazowa np. dostarczenie dokumentów, uzupełnienie braków w wyposażeniu.
Zestaw 7
a) Zasada czynnego udziału stron w postępowaniu administracyjnym
Organ administracji publicznej zobowiązany jest zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, zaś przed samym wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się, przejrzenia kat i ustosunkować się do zebranych dowodów i materiałów. Akta przegląda się w siedzibie organu, w czasie przeglądania można robić notatki, wyciągi. Jeśli sporządza się odpis to organ musi go uwierzytelnić. Czynny udział - nie jest obowiązkiem, lecz prawem. Strona może skorzystać z tego prawa bądź z niego zrezygnować, ale organ administracji prowadzący postępowanie obowiązany jest do powiadomienia o toczącym się postępowaniu.
b) Pojęcie świadka w postępowaniu i kto nie może być świadkiem
Świadkiem jest osoba posiadająca wiadomości interesujące organ, zdolna do dokonania spostrzeżeń i komunikowania o swoich spostrzeżeniach. KPA nie określa wieku świadka.
KPA określa, kogo nie można przesłuchać w charakterze świadka:
osoby niezdolnej do dokonania spostrzeżeń, komunikowania się
osoby obowiązane do zachowania tajemnicy państwowej lub służbowej, o ile nie zostały z tego obowiązku zwolnione
duchownego - co do faktów objętych tajemnicą spowiedzi.
Również nie przesłuchuje się:
adwokata - prowadzącego przesłuchanie, bądź udzielającego porady prawnej
radcy prawnego
doradcy podatkowego
c) Zagadnienia wstępne przy wydawaniu decyzji
Załatwienie sprawy administracyjnej następuje przez wydanie decyzji. Decyzja jest oświadczeniem woli organu administracji publicznej, wydanym w imieniu państwa. Jako akt ma charakter jednostronny, władczo rozstrzyga sprawę. Może nałożyć obowiązek na stronę, bądź uprawnienie. Wydanie decyzja zakańcza postępowanie w danej sprawie.
Podstawowym elementem aby sprawa nabrała toku to złożenie przez stronę wniosku do organu administracji publicznej w celu jego rozpatrzenia. Aby sprawa została rozstrzygnięta w formie decyzji administracyjnej organ administracji musi zbadać wszystkie dowody (Tak jak w przypadku decyzji o przyznanie dodatku mieszkaniowego - wniosek, deklaracja, zaświadczenia), niezbędne do wydania decyzji.
Niekiedy do wydania decyzji niezbędne jest zajęcie stanowiska lub wydanie opinii przez inny organ, wówczas to organ prowadzący postępowanie zwraca się do innego organu o zajęcie stanowiska i zawiadamia o tym stronę. Organ ten ma na zajęcie stanowiska 14 dni.
Zestaw 8
a) Zasada udzielania pomocy (informacji) uczestnikom postępowania
Zobowiązuje organy administracyjne do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków, które sa przedmiotem postępowania administracyjnego. Polega to na obligatoryjnym pouczeniu strony o skutkach prawnych niezastosowania się do wezwania, czy o przysługującym prawie wniesienia odwołania, skargi do NSA. Naruszenie obowiązku pouczenia może przynieść stronie szkodę. Powstała szkoda z powodu braku informacji powinna być naprawiona w dalszym postępowaniu, np. przez przywrócenie terminu, dopuszczenie dowodu, rozpoznanie wniosku złożonego po terminie.
b) Odwołanie od decyzji i sposób jej wnoszenia
Odwołanie się od decyzji jest środkiem prawnym, zwyczajnym, samoistnym i formalnym. Wniesienie odwołania od decyzji następuje w terminie 14 dni od jej doręczenia stronie. Przepisy szczególne mogą określać inne terminy.
Niezbędny element każdej decyzji jest pouczenie o tym, czy i w jakim terminie oraz trybie można wnieść od niej odwołanie.
Odwołanie nie wymaga uzasadnienia. Wystarczy, że strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji. Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję, tj. organu I instancji. To pośrednictwo w przekazaniu odwołania jest obowiązkowe.
Jeżeli decyzję w I instancji wydał organ naczelny lub SKO - odwołanie wówczas nie przysługuje (decyzja ostateczna), ale istnieje możliwość złożenia „wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy” Jest to substytut niezbędny do wyczerpania toku instancji, który jest niezbędny przy składaniu skargi do NSA.
c) Prawo odmowy zeznań
Na mocy art. 83 KPA nikt nie ma prawa odmówić zeznać w charakterze świadka, za wyjątkiem:
małżonka strony
wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz jeje powinowatych do I stopnia (brat, siostra - ich dzieci już nie mogą odmówić)
prawo odmowy zeznań trwa także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, kurateli.
Świadek może odmówić odpowiedzi na niektóre pytania, jeśliby odpowiedź naraziła go lub jego krewnych na odpowiedzialność karną, bezpośrednią szkodę majątkową, naraziła na hańbę. Organ przystępując do przesłuchania osoby jako świadka obowiązany jest pouczyć go o przysługującym mu prawie do odmowy zeznań i spytać czy z takiego prawa korzysta.
Świadek w przypadku niestawienia się na wezwanie i odmówił złożenia zeznania może być ukarany przez organ przeprowadzający dowód grzywną do 50 zł, a w razie ponownego niezastosowania się do wezwania - grzywną do 200 zł. Na postanowienie o ukaraniu grzywną służy zażalenie. Ukaranie grzywną nie wyklucza możności zastosowania do opornego świadka środków przymusu przewidzianych w przepisach szczególnych.
Zestaw 9
a) Zasada przekonywania
Organy administracji publicznej powinny wyjaśniać stronom zasadność przesłanek, którymi kierują się przy załatwieniu sprawy, aby w ten sposób w miarę możności doprowadzić do wykonania przez strony decyzji bez potrzeby stosowania środków przymusu. Zasada ta ma na względzie uświadamianie niezadowolonej stronie z wydanej decyzji, że organ może wydać decyzję tylko w granicach określonych przepisami prawa, którego organ jest wykonawcą.
b) Prawo do odmowy odpowiedzi na niektóre pytania
Na mocy art. 83 KPA nikt nie ma prawa odmówić zeznać w charakterze świadka, za wyjątkiem:
małżonka strony
wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz jeje powinowatych do I stopnia (brat, siostra - ich dzieci już nie mogą odmówić)
prawo odmowy zeznań trwa także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, kurateli.
Świadek może odmówić odpowiedzi na niektóre pytania, jeśliby odpowiedź naraziła go lub jego krewnych na odpowiedzialność karną, bezpośrednią szkodę majątkową, naraziła na hańbę. Organ przystępując do przesłuchania osoby jako świadka obowiązany jest pouczyć go o przysługującym mu prawie do odmowy zeznań i spytać czy z takiego prawa korzysta.
Świadek w przypadku niestawienia się na wezwanie i odmówił złożenia zeznania może być ukarany przez organ przeprowadzający dowód grzywną do 50 zł, a w razie ponownego niezastosowania się do wezwania - grzywną do 200 zł. Na postanowienie o ukaraniu grzywną służy zażalenie. Ukaranie grzywną nie wyklucza możności zastosowania do opornego świadka środków przymusu przewidzianych w przepisach szczególnych.
Świadkiem jest osoba posiadająca wiadomości interesujące organ, zdolna do dokonania spostrzeżeń i komunikowania o swoich spostrzeżeniach. KPA nie określa wieku świadka.
KPA określa, kogo nie można przesłuchać w charakterze świadka:
osoby niezdolnej do dokonania spostrzeżeń, komunikowania się
osoby obowiązane do zachowania tajemnicy państwowej lub służbowej, o ile nie zostały z tego obowiązku zwolnione
duchownego - co do faktów objętych tajemnicą spowiedzi.
c) Skutki prawne wniesienia odwołania od decyzji
Od decyzji wydanej w I instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Przed upływem terminu wniesienia odwołania decyzja nie ulega wykonaniu. Wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie decyzji.
Skutki prawne:
decyzja nie podlega wykonaniu
organ, który wydał zaskarżoną decyzję może (w terminie 7 dni) ją uchylić, zmienić - o ile przychyli się w całości do żądania strony.
Zestaw 10
a) Zasada dwuinstancyjności
Art. 15 stanowi, że postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne. Oznacza to, że sprawa administracyjna rozstrzygnięta decyzją w postępowaniu prowadzonym przez jeden organ będzie musiała być na żądanie uprawnionego podmiotu rozpoznana i rozstrzygnięta w drugim postępowaniu, prowadzonym przez organ drugiej instancji, a więc organ wyższego stopnia.
Wyjątkiem jest postępowanie w jednej instancji, kiedy decyzję w I instancji wydaje SKO bądź minister, odwołanie nie przysługuje. Decyzja jest ostateczna i podlega wykonaniu - w tym przypadku strona może złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
b) Obowiązek świadka stawienia się na wezwanie.
Na mocy art. 83 KPA nikt nie ma prawa odmówić zeznać w charakterze świadka, za wyjątkiem:
małżonka strony
wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz jeje powinowatych do I stopnia (brat, siostra - ich dzieci już nie mogą odmówić)
prawo odmowy zeznań trwa także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, kurateli.
Świadek może odmówić odpowiedzi na niektóre pytania, jeśliby odpowiedź naraziła go lub jego krewnych na odpowiedzialność karną, bezpośrednią szkodę majątkową, naraziła na hańbę. Organ przystępując do przesłuchania osoby jako świadka obowiązany jest pouczyć go o przysługującym mu prawie do odmowy zeznań i spytać czy z takiego prawa korzysta.
Świadek w przypadku niestawienia się na wezwanie i odmówił złożenia zeznania może być ukarany przez organ przeprowadzający dowód grzywną do 50 zł, a w razie ponownego niezastosowania się do wezwania - grzywną do 200 zł. Na postanowienie o ukaraniu grzywną służy zażalenie. Ukaranie grzywną nie wyklucza możności zastosowania do opornego świadka środków przymusu przewidzianych w przepisach szczególnych.
c) Jakie rodzaje rozstrzygnięć może wydać organ II instancji
SKO może :
utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję w mocy;
uchylić zaskarżoną decyzję w całości lub w części
uchylić zaskarżoną decyzję i jednocześnie umorzyć postępowanie organu I instancji
umorzyć postępowanie odwoławcze, gdy strona wycofa wniosek, ale gdy decyzję wydano z naruszeniem prawa to wówczas organ nie jest związany żądaniem strony,
może uchylić zaskarżoną decyzję i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania. Przekazując do ponownego rozpoznania organ II instancji może wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy,
może wydać decyzję uchylającą i rozstrzygającą co do jej istoty,
Decyzja, która przeszła tok odwoławczy staje się decyzja ostateczną i podlega wykonaniu.