Pytania Teoria Polityki
rodzaje praw ilościowych jakościowych
Prawa inkluzyjne - inkluzja, czyli włączenie; charakter ten ma większość praw naukowych w polityce; dodawanie „polityczny, polityczna, polityczne” -> np. elita polityczna; część ogólniejsza w węższym zbiorze zjawisk, natomiast część węższa w szerszym zbiorze zjawisk
Prawa inkluzji równościowej - w przypadku prawa inkluzji równościowej zachodzi równość klas: a = b oraz b = a . Posiadanie cechy a jest warunkiem koniecznym i wystarczającym posiadania cechy b.
- Prawa inkluzji właściwej - odwołuje się do mechanizmu uzyskania relacji między zjawiskami, np. definicja partii - taki typ, który dąży do utrzymania bądź zdobycia władzy, wszystkie partie polityczne są ruchami społecznymi, ale nie każdy ruch społeczny dąży do zdobycia i utrzymania władzy
Prawa porządkowe -> fazy zależności pozostające właściwościami atrybutywnymi -
- prawa o charakterze porównawczym (zestawiają wspólne ale i różne cechy explanansu), np. marksowskie prawo wartości ekonomicznej (?), almondowskie prawo typu kultur politycznych (są trzy idealne typy, występują z pewną kolejnością):
- zaściankowa
- poddańcza
- partycypacyjna
- strukturalne - odwołują się do struktury zjawisk, zależności między podmiotami, zależnościami, etapami procesu
• Prawa o charakterze ilościowym
- prawo zależności funkcyjnej -> dane zjawiska zachodzą, gdy zostaną spełnione określone warunki
- prawo monotoniczne - oznaczają zależności o powtarzalnym charakterze, np. klasyczne prawo cyklu gospodarczego; koncepcja 3 fal demokratyzacji: I fala -> XIX wiek, emancypacja społeczeństwa, kontynentu Płd. I środkowo amerykańskiego, część Europy II fala -> po I wojnie światowej, efekt występowania radykalnych nastrojów w Europie, trwa krótko, do lat 20-30tych, demokracje upadają III fala -> po II wojnie światowej, procesy kolonizacyjne, próbują wprowadzić mechanizmy demokracji (m.in. Płw. Iberyjski)
Prawa stwierdzające stałość i wartość liczbową pewnych wielkości (stałych) - w skrócie „prawa stałe". Szczególnie doniosłą rolę odgrywają w fizyce tzw. stałe uniwersalne, jak prędkość światła, ładunek i masa elektronu, stała powszechnej grawitacji, stała Plancka itp. Równości stwierdzające ich wartości liczbowe w odpowiednich jednostkach należą do fundamentalnych praw fizyki, ustalanych na podstawie doświadczenia.
Czy opis jest funkcją teoretyczną nauki, - nie
Fakt politologiczny - rodzaj faktów naukowych, istnienie faktów politycznych (przedmiotowe) i politologicznych (naukowe).
co oznacza warunek sprawdzalności empirycznej
Świat zjawisk doświadczalnych jest punktem wyjścia do badań; weryfikacja empiryczna jest ostatnią fazą procesu poznania. Prawa naukowe skupiają się na rzeczach najistotniejszych. Właściwości różniące się traktujemy jako rzeczy mniej istotne
Atrybuty- właściwości dzięki, którym dane zjawisko jest jakie jest. Cechy atrybutywne demokracji: legalne wzorce władzy politycznej, dwóch konkurentów … Atrybuty partii: walka o władzę polityczną bądź uzyskanie wpływu na władzę
definicja partii politycznej w ujęciu strukturalnym i funkcjonalnym
Orientacja strukturalna w postrzeganiu i interpretowaniu partii politycznej ujawnia się przede wszystkim w traktowaniu jej jako struktury, politycznej instytucji będącej "jednością" organizacji i układu ujawniających się w niej ról. Rzecznicy takiego postrzegania partii politycznej traktują ją przede wszystkim jako zorganizowaną strukturę aktywności (ten aspekt ich interesuje i sądzą, iż odgrywa on istotną rolę w wyjaśnieniu motywów działania partii jako takiej). Skoro jest to wspólnota celów i interesów, znajdująca swoje ucieleśnienie w określonych formach organizacyjnych, to zwolenników orientacji strukturalnej interesują takie kwestie, jak np. wewnętrzna organizacja partii politycznej, struktura i dystrybucja władzy determinowana przez sposób rozdziału i alokacji zasobów, charakterystyka poziomów organizacyjnych w partii czy sposób rekrutacji liderów/selekcji kandydatów.
W orientacji funkcjonalnej zwraca się uwagę na funkcje, jakie partie wypełniają (bądź powinny wypełniać) w ramach systemu politycznego i w konsekwencji, w jaki sposób oddziałują np. na elektorat i inne partie polityczne. Rzecznicy takiej właśnie interpretacji przyjmują, iż partie muszą dążyć do realizacji określonych celów czy wypełniać pewne funkcje, ponieważ występują w roli ogniwa pośredniczącego między społeczeństwem a państwem (władzą państwową). Obserwujemy więc odwołanie się do systemowej roli partii politycznej (koncepcji reprezentacji), skoro ułatwiają one wyborcy podjęcie decyzji (np. upraszczając mechanizm samego wyboru czy oferując alternatywy programowe).
definicja teorii w ujęciu strukturalnym i funkcjonalnym
W ujęciu strukturalnym - łańcuch praw naukowych powiązanych ze sobą praw naukowych lub generalizacji; zwraca uwagę na budowę wewnętrzną; atrybuty - zjawisko bez nich jest innym zjawiskiem
2) W ujęciu funkcjonalnym - kładzie akcent na praktykę -> wykorzystywanie wiedzy (np. studenci zostają na uczelni i wykładają, udzielanie odpowiedzi na pytania) Oznacza dostrzeganie określonych ról
Dwie opcje:
- sama nauka jako taka
- sfera praktyki społecznej
Teoria naukowa jest próbą dogłębnego poznania rzeczywistości.
Nauka musi być krytyczna wobec siebie w nauce nie ma dogmatów.
taksonomia zjawisk politycznych
Generalizacja - O ile prawa naukowe budowanymi mogą być zarówno w postaci formuły dedukcyjnej jak i w drodze indukcyjnej, o tyle generalizacje są budowane tylko w drodze indukcyjnej. Indukcja to w największym skrócie sposób postępowania badawczego biegnącego od szczegółu do ogółu. Polega ona na budowaniu zdań ogólnych jak najwierniej odzwierciedlających obszar rozważań znajdujących się w kręgu zainteresowania badacza i służących jako podstawa wnioskowania. Jeżeli zatem mamy do czynienia ze zbiorem faktów, które wcześniej zdołaliśmy odpowiednio precyzyjnie opisać, scharakteryzować, budujemy nad tymi faktami pewną formułę zdaniową, która odnosi się tylko do tego zbioru faktów, wcześniej wystarczająco dobrze poznanego, to mamy do czynienia właśnie z generalizacją. Generalizacje pozostają takimi twierdzeniami, które w swojej zawartości zawierają najczęściej odniesienia przestrzenne i czasowe. Są zatem osadzone w pewnych ramach obowiązywania.
Sprzężenie zwrotne u Eastona
Różnica między panowaniem a władzą u Webera
W kontraście do władzy będącej szansą realizacji dla jednostki albo grupy swojej woli w obrębie wspólnego działania, panowanie oparte jest na założeniu, iż dany rozkaz będzie wykonany z uwzględnieniem wpływu wiary osób w prawomocność władzy wydającej rozkaz. Panowanie oparte jest na stosunku nadrzędności oraz podrzędności.
Rozumiane w ten sposób panowanie najczyściej występuje w trzech postaciach:
I/ panowanie legalne opierające się na określonym systemie różnych praw stosowanych zarówno w działalności prawnej jak również administracyjnej, w których obowiązuje posłuszeństwo względem ustanowionej zasady. Równocześnie rozkazujący jest jej w pewien sposób posłuszny . Istniejącym jest przekonanie o dowolności wprowadzania zmian w prawie pod warunkiem, iż zachowane pozostaną formalne procedury w tym procesie . Weber rozumiał panowanie jako legalną władzę sprawowaną poprzez zorganizowaną hierarchicznie administrację - biurokrację.
II/ panowanie tradycyjne opierające się na mocnej wierze w prawomocność zawsze istniejącej władzy. Czystym jego typem jest patriarchalizm - władza pana posiadana nad swoim domem, który w bardzo złożonych systemach społecznych zwykle przeradza się w tzw. władzę patrymonialną - charakteryzującą się połączeniem różnych spraw publicznych z wszystkimi sprawami prywatnymi danego władcy. Co warto podkreślić o treści wielu rozkazów decyduje tradycja - nierozważne jej naruszenie przez osobę panującego mogłoby zagrozić prawomocności władzy posiadanej przez niego, która opiera się jedynie na tzw. świętości tradycji. Utworzenie nowego prawa , które będzie przeciwko normom tradycyjnym, będzie uchodziło za coś w zasadzie niemożliwego.
III/ panowanie charyzmatyczne realizowane w oparciu o tzw. charyzmę - czyli cechę osobowości sprawiającej, iż jednostka jest traktowana jakby była wyposażona w nadnaturalne i nadludzkie bądź przynajmniej szczególne władze, a także własności, które sprawiają , iż jest uznawana za przywódcę. Bycie posłusznym takiemu panowaniu opiera się na irracjonalnych przesłankach, jest też z natury bardzo nietrwałe, ponieważ charyzma wymaga pewnego dowodu. Ulotność tychże właściwości charyzmatycznych staje się przyczyną depersonalizacji oraz instytucjonalizacji panowania charyzmatycznego opisanego w powyższy sposób.
Wyjaśnianie teoriologiczne
W tym rodzaju wyjaśniania, eksplanandum stanowi teoria, rozumiana jako strukturalnie zorganizowany system praw. tak wyjaśnianie teoriologicze w eksplanansie musi zawierać inną, wyraźnie wskazaną teorię wyjaśniającą eksplanandum.
Co to jest eksplanandum / eksplanans
Model ten zakłada, że w każdym jednostkowym rozumowaniu naukowym, mającym na celu "wyjaśnienie" - czyli odpowiedź na pytanie dlaczego dane zjawisko ma miejsce, występują dwa zbiory zdań logicznych:
opisujące fenomen, który podlega wyjaśnieniu - nazywany eksplanandum - [S] - co jest wyjaśniane - przyczyna
wyjaśniające opisywany fenomen - nazywany eksplanansem - [P] - wyjaśnienie fenomenu, skutek
Aby rozumowanie było poprawne w sensie naukowym muszą być spełnione tylko dwa kryteria:
eksplanans musi zawierać minimum jedno zdanie, któremu da się przyporządkować relację wynikania w stosunku do minimum jednego zdania w eksplanandum
przynajmniej jedno ze zdań z eksplanansu, z którego wynika jedno ze zdań eksplanandum musi mieć charakter "prawa ogólnego" (Dla wszystkich X spełniony jest warunek Y)
Ludzie zabawy wg F. Znanieckiego
jedna z kategorii typologicznych osobowości społecznej Floriana Znanieckiego określająca osoby, które w dzieciństwie i młodości podlegały głównie grupom rówieśniczym, w kręgach zabawy z małą kontrolą osób starszych[1]. W życiu dorosłym tego typu osoby związane są z polityką, prowadzeniem "życia towarzyskiego", czy także wojen. Wojna i polityka są zracjonalizowanymi formami zabaw dziecięcych
Ogniwa partii politycznych wg Gramsciego - nie jestem pewny czy to jest właściwa odpowiedź
Ogniwo pośredniczące między państwem a obywatelami. Może ono przybierać formę ogniwa:
partycypacyjnego: Partie starające się wrócić do korzeni (np. partie zielonych). Starają się zapewnić swoim członkom oraz sympatykom udział w wewnątrzpartyjnym procesie decyzyjnym. Demokracja wewnątrzpartyjna ma się opierać głównie na inicjatywie oddolnej. Stwarzana jest struktura organizacyjna sprzyjająca partycypacji obywatelskiej, która objawia się np. w decentralizacji procesu decyzyjnego.
wyborczego: Scenariusz przygotowany przez partię, a oferowany w celu maksymalizacji poparcia wyborczego, uwzględnia strategie mieszane. Jednakże w demokracjach ustabilizowanych partie występują przede wszystkim w roli ogniwa wyborczego. Konsekwencją tego faktu jest zjawisko elitaryzacji współczesnej polityki partyjnej. Realizacja funkcji wyborczej przez partie, oznacza zajęcie centralnej funkcji w tym procesie przez elity partyjne, którzy w procesie selekcji kandydatów na stanowiska publiczne, kontrolują ich zachowanie, włącznie z możliwością zdecydowania o ich odwołaniu.
klientelistycznego: Polega na silnym ujawnieniu się w polityce państwa interesów lokalnych i regionalnych, przenoszonych na ten poziom przez partie polityczne. W strategii partii dominuje pierwiastek "lokalizmu".
Warunki jakie musi spełniać wyjaśnianie naukowe
*prawdziwości
*prawomocności
* spójności semantycznej
* sprawdzalności empirycznej
* zupełności pragmatycznej
* unifikacji
Jakim modelem pojęciowym posługują się behawioraliści
Nie zrezygnowali natomiast z szerokiego pojmowania tej kategorii i przyjęli stosowany przez behawiorystów model pojęciowy służący wyjaśnianiu zachowań. Pierwotnie model ten miał kształt relacji: bodziec-reakcja (SgR)-wpływ pierwszego członu na drugi. Później Edward Tolman (neobehawiorysta) dodał do tego schematu pośredniczącą kategorię, tworząc układ trójelementowy: bodziec-organizm-reakcja (SgOgR), pozwalający na częściowe wyjaśnienie odmienności zachowań zachodzących pod wpływem identycznych bodźców.
Ile kręgów społecznych wyróżnił Weber
3
Modernizacja
Modernizacja to proces prowadzący od społeczeństw zapóźnionych pod względem gospodarczym ekonomicznym do państw rozwiniętych.
Procesy przeobrażeń: 1) Gospodarka, modernizacja w niej oznacza po pierwsze wysunięcie się przez przemysł na czoło trzech sektorów. W krajach słabo rozwiniętych działa na ogół słabo rozwinięte rolnictwo. Część badaczy uznała ze najważniejszym miernikiem pozwalającym na ocenę postępu modernizacji jest stopień zastąpienia ludzi maszynami. Im więcej czynności wykonują maszyny tym bardziej nowoczesna gospodarka. W strukturach gospodarki: im więcej przemysłu o charakterze nowoczesnym tym sama gospodarka jest nowocześniejsza. Socjologie kładą nacisk na społeczno gospodarczy aspekt modernizacji, aby gospodarka mogła funkcjonować musi być odpowiednio przygotowana (lepiej wykształcona) siła robocza. Rozwój techniczny musi pociągnąć za sobą edukację siły roboczej. 2)
Trzy modele procesów modernizacyjnych:
1) Model wysp modernizacji/ cech modernizacyjnych - sam proces nie ma jednolitego charakteru na terenie całego kraju zazwyczaj zaczyna się w pewnych obszarach. Zwykle są to miejskie ośrodki które dysponują wystarczającym rynkiem siły roboczej. Albo w okręgach przemysłowych.
2) Model agend przetrwanie krajów rozwijających się byłoby niemożliwe gdyby nie pewne instytucje które w tych państwach istnieją i istniały: ARMIA i BIUROKRACJA. Im sprawniejsza armia, tym większe prawdopodobieństwo utrzymania się u władzy. Armia zapewnia posłuch i bezpieczeństwo, ale także im bardziej surowa polityka tym większe środki musza być przeznaczane na armie i na unowocześnienie jej. Coraz nowocześniejsze uzbrojenie natomiast wymaga coraz bardziej wykwalifikowanej kadry wojskowej. Biurokracja - proces oddziaływania na modernizacje jest inny, b. często elity Polit. Państw rozwijających się chciały z jednej strony efektywności biurokracji, a z drugiej strony nie umieli stworzyć innej biurokracji niż ta kolonialna. Kolonialna w przeciwieństwie do europejskiej nie była produktem wielowiekowej ewolucji. Biurokracji bardzo często staje się na terenie krajów rozwijających się przedmiotem korupcji. (Przykłady: administracja publiczna przechwytuje pomoc i ją sprzedaje zamiast rozdać biednym tak jak powinno być). W tych krajach nie ma efektywnych mechanizmów kontrolowania biurokratyzacji, nawet elity polityczne w pewnym sensie są pod kontrolą tej biurokracji i bez niej tez nie mogą się obejść. 3) Model podatności na proces modernizacji - jeżeli nie ma czynników adaptacyjnych w społeczeństwie to żadna modernizacja sukcesem się nie skończy (znowu ta klasyfikacja cech Alexa Inkel…(???) ) Aby wprowadzić pewne zmiany w kraju musi istnieć na to odpowiedni klimat społeczny.
Prawa synchroniczne
Prawa synchroniczne - prawa stosunków przestrzennych - wyrażają zależności między czynnikami a właściwościami życia zbiorowego z drugiej; -> np. konflikty społeczeństw -> jedna z form kontaktu cywilizacyjnego - prawa funkcyjne - np. przekonanie, że krystalizacja interesów jest funkcją stopnia natężenia potrzeb społecznych; , konkluzja wynikająca z badań empirycznych - prawa strukturalne - wyrażają zależności między poziomem złożoności zjawiska i ich elementami z drugiej strony; - abstrakcyjne - wszystko inne, np. prawo funkcji systemu politycznego
Prawa diachroniczne
Prawa diachroniczne - przyczynowe -> wpływ zjawiska wcześniejszego na to, które pod jego wpływem pojawia się - wyjaśniają wpływ zjawiska, np. prawo krzywej Johna Davis`a, -> fałszywość przekonania, że ewolucja wybucha wtedy, kiedy społeczeństwo nie ma dobrego nastroju społecznego - ewolucji - odnoszą się do sekwencji zachodzących po sobie zmian, np. formacji społeczno - ekonomicznej
Następnik - Explanandum / poprzednik - Explanans
Twierdzenie ogólne to bezpośrednie tworzywo teorii naukowej
Zdanie ścisłe ogólne - prawa naukowe, twierdzenia wolne od ograniczeń
Teorie średniego zasięgu - typ teorii socjologicznej odnoszącej się do pewnych zjawisk społecznych czy populacji, której nie da się ekstrapolować w skali globalnej, za to jest przydatna do opisu szczególnych warunków życia społecznego. Budowa tego typu teorii zaproponowana została przez Roberta Mertona, aby przeciwstawić się istniejącej w pierwszej połowie XX wieku tendencji do budowy wielkich gmachów teoretycznych mało przydatnych do interpretacji szczególnych przypadków rzeczywistości społecznej
czym generalizacja różni się od praw nauki
Typy idealne panowania w teorii Maxa Webera / ile i jakie kręgi polityczności wyróżnił Max Weber
Rozumiane w ten sposób panowanie najczyściej występuje w trzech postaciach:
I/ panowanie legalne opierające się na określonym systemie różnych praw stosowanych zarówno w działalności prawnej jak również administracyjnej, w których obowiązuje posłuszeństwo względem ustanowionej zasady. Równocześnie rozkazujący jest jej w pewien sposób posłuszny . Istniejącym jest przekonanie o dowolności wprowadzania zmian w prawie pod warunkiem, iż zachowane pozostaną formalne procedury w tym procesie . Weber rozumiał panowanie jako legalną władzę sprawowaną poprzez zorganizowaną hierarchicznie administrację - biurokrację.
II/ panowanie tradycyjne opierające się na mocnej wierze w prawomocność zawsze istniejącej władzy. Czystym jego typem jest patriarchalizm - władza pana posiadana nad swoim domem, który w bardzo złożonych systemach społecznych zwykle przeradza się w tzw. władzę patrymonialną - charakteryzującą się połączeniem różnych spraw publicznych z wszystkimi sprawami prywatnymi danego władcy. Co warto podkreślić o treści wielu rozkazów decyduje tradycja - nierozważne jej naruszenie przez osobę panującego mogłoby zagrozić prawomocności władzy posiadanej przez niego, która opiera się jedynie na tzw. świętości tradycji. Utworzenie nowego prawa , które będzie przeciwko normom tradycyjnym, będzie uchodziło za coś w zasadzie niemożliwego.
III/ panowanie charyzmatyczne realizowane w oparciu o tzw. charyzmę - czyli cechę osobowości sprawiającej, iż jednostka jest traktowana jakby była wyposażona w nadnaturalne i nadludzkie bądź przynajmniej szczególne władze, a także własności, które sprawiają , iż jest uznawana za przywódcę. Bycie posłusznym takiemu panowaniu opiera się na irracjonalnych przesłankach, jest też z natury bardzo nietrwałe, ponieważ charyzma wymaga pewnego dowodu. Ulotność tychże właściwości charyzmatycznych staje się przyczyną depersonalizacji oraz instytucjonalizacji panowania charyzmatycznego opisanego w powyższy sposób.
Rodzaje zawodu polityka wg. Maxa Webera / Kategorie polityków wg. Maxa Webera
1. Polityk adwokat -> typ zawodu prawniczego, tylko oni mają szansę czynnego uczestniczenia w życiu politycznym, ich szczególna przydatność Posiadają wiedzę prawniczą przydatną w parlamencie (proces stanowienia prawa) Zdolności oratorskie, sztuka obrony i oskarżania, posiadają umiejętność do przekonywania do swoich racji (np. w kampaniach wyborczych) Potrafią walczyć o racje swoje i swojego ugrupowania
2. Polityk dziennikarz -> skomplikowane problemy przekładają na prosty język aby przeciętny człowiek zrozumiał. Również łączy funkcję osoby, która informuje, agituje i uprawia propagandę.
3. Polityk urzędnik -> styk świata polityki i administracji Wypełnia funkcje w innych organach państwa , najczęściej o charakterze kontrolnym, nadzorczym Pogodzenie dwóch wymiarów życia politycznego Są po to, by resort administracji mógł sprawnie funkcjonować
4. Boss partyjny -> funkcje organizatorskie, talent oratorski Przywódcy polityczni -> potrafią podjąć ryzyko, pójść pod prąd, potrafią ponosić konsekwencje -> np. odejść z życia politycznego
Zachowanie polityczne w behawioryzmie / jakie modele pojęciowe behawioraliści wykorzystywali w badaniu zachowań
Nie zrezygnowali natomiast z szerokiego pojmowania tej kategorii i przyjęli stosowany przez behawiorystów model pojęciowy służący wyjaśnianiu zachowań. Pierwotnie model ten miał kształt relacji: bodziec-reakcja (SgR)-wpływ pierwszego członu na drugi. Później Edward Tolman (neobehawiorysta) dodał do tego schematu pośredniczącą kategorię, tworząc układ trójelementowy: bodziec-organizm-reakcja (SgOgR), pozwalający na częściowe wyjaśnienie odmienności zachowań zachodzących pod wpływem identycznych bodźców.
Tendencje w ruchu elit / czym jest kontrelita u Vilfredo Pareto
Paretowska teoria krążenia elit - gdy zasługi i władza występują łącznie, to konsekwencją tego jest stabilna równowaga społeczna. Kiedy stan ten zostanie zaburzony, to wówczas następuje krążenie elit, tj. nowe elity zastępują stare.
Paretowska koncepcja cyrkulacji elit - w elicie rządzącej powinni znajdować się ludzie wybijający się w polityce dzięki swoim osobistym zdolnościom. Ze względu na brak skutecznych zabezpieczeń nie zawsze tak się dzieje. Do elity przedostają się jednostki mierne a w masach rodzą się wybitne co istotnie narusza stan równowagi społecznej. Równowaga może nastąpić dwiema drogami: albo przez kooptację wybitnych jednostek z mas do elity rządzącej i ogólnej, czyli przez stopniową infiltrację, lub przez obalenie władzy starej elity, czyli rewolucję.
Pareto mówił: „elita musi dbać o świeżą krew” - odświeżanie krwi. Jest to układ idealny. Jednak elita ma tendencję do zamykania się, do hermetyzacji. Elita rządząca wcale nie chce usuwać, tych którzy przestali spełniać te bardzo wysokie wymogi stawiane przez elitę. Ci, którzy są przy władzy chcą jak najdłużej utrzymać się w elicie. Elita musi być zawsze mniejszością, nie może się rozrosnąć. Zatem jeśli elita nie odrzuca tych członków, nie może przyjmować też nowych. Elita, by mogła prawidłowo funkcjonować, musi dbać o odświeżanie krwi. Zatem osoby, które chcą dostać się do elity, a z wymienionej wcześniej przyczyny nie mają takiej możliwości - zakładają kontrelitę. Co jest głównym celem kontrelity? Głównym celem kontrelity jest stanie się elitą, a więc przejęcie władzy. Prawdziwym motywem - rezyduum jest przejęcie władzy, ale pod rygorem wycięcia z życia politycznego, kontrelita nie może się do tego przyznać.
Czyste typy kultury politycznej wg. G. Almonda / definicja kultury politycznej Amlonda
Kultura polityczna jest wzorem indywidualnych postaw i orientacji wobec polityki, występujących wśród członków systemu politycznego. Jest dziedziną subiektywną, leżącą u podstaw działań politycznych i nadającą im znaczenia.
parafialna kultura polityczna - poddani wykazują całkowity brak zainteresowania systemem politycznym; charakterystyczna dla kultur politycznych prymitywnych plemion afrykańskich;
poddańcza kultura polityczna - z silną orientacją skierowaną ku systemowi politycznemu i jego efektom, ale niską w stosunku do aktywnego w nim uczestnictwa;
uczestnicząca kultura polityczna - gdzie obywatele czynnie zainteresowani są nie tylko tym, co system polityczny im daje, ale także tym, jak mogą w tym systemie uczestniczyć.
Instrumentalne ujęcie władzy / władza jako wpływ polityczny
- instytucje- administracja (osiąganie celów cząstkowych partii rządzącej, wprowadzenie przepisów w życie) policja (utrzymanie ładu publicznego) aparat więziennictwa, sądownictwo (orzekanie), armia (cele wewnętrzne) sposób reagowania na niepokoje społeczne. Różne formy uzasadniania istniejącej władzy- legitymizacja Wizja przyszłość- uzasadnienie (ujęcie teleologiczne? ) Starożytność, średniowiecze- religia (władza pochodzi od bogów, Boga) Nowożytność- liberalizm Wiek XX- środki masowego przekazu (druk, radio) Teraz: Internet, telefony komórkowe
definicja władzy jako wpływu - władza to możliwość wywierania wpływu, wpływ pojawia się wtedy, kiedy pojawia się autorytet,