Akredytywa to forma rozliczeń krajowych i zagranicznych za pośrednictwem banku stosowana jako instrument zabezpieczający interesy stron kontraktu. Dokument określający warunki tych rozliczeń, zwany jest także listem kredytowym (ang. Letter of Credit, L/C, LC, LOC).
W obrocie stosowanych jest wiele rodzajów akredytyw, ale wspólny mechanizm ich działania można opisać następująco:
Kredytodawca, którym najczęściej jest kupujący, zabezpiecza w banku określoną sumę, najczęściej poprzez dokonanie blokady albo złożenie gwarancji.
Kredytodawca instruuje bank, pod jakimi warunkami i do jakiej kwoty strony trzecie (zazwyczaj sprzedający) mają prawo korzystać z tych pieniędzy. Sposób korzystania z kredytu może być różny, np. może to być kredyt dla sprzedającego, akceptacja weksli sprzedającego, zapłata sprzedającemu itp. Jeśli akredytywa służy jako zabezpieczenie interesów sprzedającego, to musi być nieodwołalna.
Bank wystawia akredytywę (list kredytowy) zgodnie z instrukcjami.
Strona upoważniona (najczęściej sprzedający) korzysta z kredytu pod warunkiem przedstawienia bankowi dowodu, że wywiązuje się ze swych zobowiązań.
Tzw. akredytywę dokumentową wystawia bank na wniosek kupującego i zgodnie z jego instrukcjami. W akredytywie bank zobowiązuje się wypłacić określoną kwotę sprzedającemu pod warunkiem, że ten przedstawi i złoży w banku komplet dokumentów dowodzących, iż wywiązał się ze swych zobowiązań kontraktowych oraz innych dokumentów wymaganych przez kupującego. Wspomnianym dowodem jest zazwyczaj konosament albo list przewozowy podpisany przez odbiorcę na znak, że towar został dostarczony na miejsce przeznaczenia (albo na inne miejsce, zgodnie z bazą kontraktu); dowodem takim może być też np. protokół odbioru usługi.
Dyskonto weksla (ang. bili discount) - zakup przez bank weksla przed terminem jego płatności po cenie pomniejszonej o kwotę odsetek dyskontowych (potocznie określanych mianem dyskonta). Wysokość potrącanej kwoty zależy od wysokości stosowanej przez bank stopy dyskontowej oraz ilości dni liczonych od daty przyjęcia weksla do dyskonta do dnia jego płatności. Wysokość stopy dyskontowej oferowanej przez bank jest w głównej mierze wynikiem oceny wiarygodności płatników wekslowych. Banki przyjmują do dyskonta tylko weksle spełniające formalne wymogi prawa wekslowego. Ponadto dyskontowany weksel powinien: być podpisany przez co najmniej dwóch solidnych płatników - wystawcę weksla, poręczyciela (zob.też poręczenie wekslowe), indosanta lub akceptanta; posiadać określoną datę płatności; mieć uiszczoną opłatę skarbową; jako miejsce płatności powinien wskazywać oddział banku prowadzący rachunki dłużnika; posiadać bezwarunkowy akcept trasata obejmujący całą sumę wekslową, bez wzmianek w tekście lub indosach ograniczających prawo przeniesienia własności weksla lub prawo zwrotnego poszukiwania wierzytelności. W razie podjęcia przez bank decyzji o przyjęciu weksla do dyskonta podawcy zostaje udzielony kredyt dyskontowy.
odpowiadaja wymogom okreslonym w ustawie z dnia 28 kwietnia 1936 r. -
Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282), to jest zawierajace:
a) nazwe weksel w samym tekscie dokumentu,
b) bezwarunkowe polecenie zapłacenia okreslonej sumy pienie"nej (w
wekslu trasowanym) lub bezwarunkowe przyrzeczenie zapłaty
oznaczonej sumy pienie"nej (w wekslu własnym),
c) nazwisko (nazwe) osoby, która ma zapłacic, tj. akceptanta - w wekslu
trasowanym, wystawcy - w wekslu własnym,
d) nazwisko (nazwe) osoby, na której rzecz lub na której zlecenie zapłata
ma byc dokonana (remitenta),
e) oznaczenie terminu i miejsca płatnosci weksla,
f) oznaczenie daty i miejsca wystawienia weksla,
g) oznaczenie domicyliata wyra"ajace sie w słowach „płatny u .....”, „płatny
w ......”,
h) podpis wystawcy weksla,
1