Aborcja - jest kilka metod zależnych od zaawansowania ciąży:
- tabletki wczesno poronne brane do 24 godzin od momentu zapłodnienia
- bardzo gorąca kąpiel, leżenie w wannie
- gwaltowne skoki, nadwyrężanie mięśni brzucha, bardzo intensywny wysiłek obciążający brzuch
- napary z kwatu czarnej malwy (po 6 tygodniu nie dział)
Metodą zasysania w wieku 8 tygodni
http://www.hli.org.pl/pl/obr_zycia/aborcja/ab5_1.jpg
Metodą zasysania w wieku 10 tygodni
http://www.hli.org.pl/pl/obr_zycia/aborcja/ab4_1.jpg
rozdrobnienie i usunięcie - Metodę tę stosuje się po 12 tygodniu. Potrzebne jest narzędzie przypominające kombinerki (kleszczyki Weirtheima - abortcang), ponieważ kości i czaszka dziecka są już częściowo zwapnione. Nie stosuje się znieczulenia wobec dziecka. Aborcjonista wprowadza narzędzie do macicy, chwyta nogę lub inną część, a następnie obracając wyrywa ją z ciała dziecka. Czynność tę powtarza raz po razie. Kręgosłup musi zostać rozłamany, a czaszka zmiażdżona, aby ich usunięcie stało się możliwe. Funkcja pielęgniarki polega na skolekcjonowaniu części ciała dziecka, w celu upewnienia się, że wszystko zostało usunięte.
http://www.hli.org.pl/pl/obr_zycia/aborcja/ab1_1.jpg
Zatrucie płodu stężonym roztworem soli - Metodę tę stosuje się po 16 tygodniu ciąży. Dużą igłę wprowadza się przez powłoki brzuszne matki do worka owodniowego dziecka. Do wód owodniowych wprowadza się stężony roztwór soli. Dziecko połyka go oraz na skutek funkcjonowania odruchu oddechowego, wprowadza do płuc. Jest zatruwane i walczy o życie, czasami dostaje konwulsji. Zabicie dziecka trwa nieco ponad godzinę. Gdy wszystko przebiega zgodnie z planem, następnego dnia matka rozpocznie poród i urodzi martwe dziecko
http://www.hli.org.pl/pl/obr_zycia/aborcja/ab6_1.jpg
usunięcie płodu przy zastosowaniu prostagladyn - Jest to metoda polegająca na wprowadzeniu do worka owodniowego dziecka Prostin F2a - niezłożonej postaci ludzkich hormonów. Hormony te mają za zadanie wywołać gwałtowną czynność porodową, która spowoduje przedwczesne urodzenie się dziecka.
http://www.hli.org.pl/pl/obr_zycia/aborcja/ab7_1.jpg
Skutki psychiczne aborcji
* istnieje wyraźny związek pomiędzy brakiem szczęśliwego dzieciństwa, a zgodą na dokonanie aborcji,
* osoba zaniedbana i doświadczona przemocą w dzieciństwie, chce przed tym samym ustrzec swe dziecko i decyduje się na aborcję,
* agresja i poczucie skrzywdzenia przenoszone jest na własne nie urodzone dziecko, jak na kozła ofiarnego,
* złość, smutek i lęk są częstsze u kobiet po aborcji, niż u tych, które jej nie przeszły; złość ta koreluje się z przemocą słowną i fizyczną wobec kolejnych dzieci, zaś lęk z zaniedbaniami wobec kolejnych dzieci,
* ludzie dokonują projekcji wobec nie urodzonych dzieci, widząc w nich cechy seksualnych partnerów w myśl zasady: "nie chcę, by był tak zły, jak on",
* kobiety, zwłaszcza doświadczone przemocą seksualną, mogą chcieć dokonać aborcji, by odzyskać kontrolę nad swym ciałem w myśl zasady: "to moje ciało, nic mu do tego",
* ludzie opuszczeni lub zaniedbywani w dzieciństwie, przeżywają lęk przed opuszczeniem ze strony partnera, a mężczyźni często sami straszą opuszczeniem, jeżeli kobieta nie dokona aborcji,
* dokonanie aborcji wiąże się z wystąpieniem zaburzeń psychicznych - PAS (post abortion syndrom), PAD (post abortion distress), PTSD (post traumatic stress disorder),
* wystąpienie powyższych zaburzeń jest związane z "instynktem" rodzicielskim i macierzyńskim, a nie religią czy stanowiskiem wobec początków życia,
* 100% kobiet po aborcji doświadcza wieloletniego smutku i poczucia utraty, 92% poczucia winy, 81% odczuwa obniżone poczucie własnej wartości, 81% wciąż myśli o abortowanym dziecku, 73% cierpi na depresję,
* 73% kobiet po aborcji czuje się nieswojo w obecności dzieci i tyleż samo ma wyraźne trudności w przebaczaniu sobie i innym,
* po aborcji wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia choroby psychicznej: 25% kobiet dokonujących aborcji leczy się psychiatrycznie (z czego 39% leczy się na anoreksję lub bulimię), w porównaniu do 3% ogólnej populacji,
* kobiety dokonujące aborcji częściej dopuszczają się aktów autoagresji: nadużywają alkoholu, korzystają z narkotyków, szybko jeżdżą samochodem, samookaleczają się; kobiety dokonujące aborcji 6 razy częściej popełniają samobójstwo, niż kobiety rodzące, uzależnienia zdarzają się 5 razy częściej po aborcji, niż po porodzie i 4 razy częściej, niż po poronieniu, 30% kobiet po aborcji cierpi na lekomanię,
* dokonanie aborcji powoduje rzadsze dotykanie żyjących dzieci oraz szybszą rezygnację z karmienia piersią,
* od 36% do 58% kobiet po aborcji cierpi na zaburzenia snu (bezsenność, płytki sen).
Opracowanie na podstawie:
* Konferencja "Aborcja - przyczyny, następstwa, terapia", Warszawa, 2004 r.,
* Rue V., Trauma symptoms postabortion (...), w: Psychological effects of abortion, Rome 1996,
* Ryś M., Natura nie wybacza nigdy, w: Służba Życiu IX/99,
* Speckhardt dr, Uniwersytet Minnesota 1985 r., w: Michalik R., Pomóż ocalić życie bezbronnemu, Kraków 2003,
* Simon W, "Konsekwencje aborcji u kobiet", Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie,
* Simon W., Gajowy M. "Psychologiczne konsekwencje współwystępowania przemocy i zaniedbania w dzieciństwie oraz utraty ciąży", Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie oraz II Klinika Psychiatryczna Akademii Medycznej w Warszawie,
* Simon W., Gajowy M., Terapia grupowa HPLCARR dla osób doświadczających następstw przemocy, zaniedbania i straty ciąży, Psychiatria Polska, 2002, tom XXXVI, numer 6.
Somatyczne skutki aborcji:
1. śmierc dziecka:
* serce dziecka zaczyna bić 21. dnia od poczęcia,
* w czwartym tygodniu dziecko ma już główkę, tułów, zawiązki kończyn, pierwotne nerki, wątrobę, przewód pokarmowy i naczynia krwionośne,
* odruchy nerwowe pojawiają się w 41. dniu,
* fale elektromagnetyczne mózgu można zarejestrować już w szóstym tygodniu,
* w drugim miesiącu żołądek wydziela soki trawienne, a nerki usuwają kwas moczowy z krwi,
* w trzecim miesiącu całe ciało nabiera wrażliwości na dotyk, mięśnie twarzy przyjmują układ zgodny z odziedziczonymi cechami, dziecko porusza się w macicy, występuje odruch przeciągania się i ziewania,
2. u kobiety poddającej się aborcji od 30% do 90% wzrasta ryzyko raka piersi,
3. u kobiet po aborcji następuje osłabienie ogólnego stanu zdrowia, u 49% kobiet po aborcji występują zakażenia bakteryjne,
4. u kobiet po aborcji częściej występują poronienia (22%), porody przedwczesne, wady wrodzone noworodków, ciąże pozamaciczne, odklejenie łożyska, bezpłodność, a kolejne dzieci mają niską wagę urodzeniową.
Na podstawie:
* Deszczowa J., 9 pierwszych miesięcy życia dziecka, w: Michalik R., Pomóż ocalić życie bezbronnemu, Kraków 2003,
* Konferencja "Aborcja - przyczyny, następstwa, terapia", Warszawa, 2004 r.,
* Simon W, "Konsekwencje aborcji u kobiet", Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Ważnym zadaniem społecznym jest zapobieganie ciąży wśród nastoletnich dziewcząt. Za podjęciem aktywnych działań w tym kierunku przemawiają względy społeczne i medyczne.
Młodzi ludzie nie są jeszcze przygotowani do odgrywania roli rodziców. Chociaż nieplanowana ciąża jest problemem dla obojga partnerów, to jednak jej konsekwencje, tak zdrowotne, jak i społeczne, ponoszą przede wszystkim dziewczęta. Wiele z nich jest jeszcze dziećmi i nie mogą lub nie potrafią wziąć na siebie odpowiedzialności za własne dziecko. Często ciąża i macierzyństwo utrudniają lub wręcz uniemożliwiają młodym kobietom dalszą naukę, a tym samym zdobycie kwalifikacji, które ułatwiłyby im osiągnięcie niezależności materialnej.
W wielu wypadkach ciąża wymusza zawarcie małżeństwa, a więc podjęcie decyzji życiowej, której warunkiem powinna być przecież nie tylko zgoda kobiety i mężczyzny, ale przekonanie obojga, że właśnie tego pragną.
Ciąża u nastoletniej dziewczyny obciążona jest wyższym ryzykiem niż u kobiety starszej. Fakt, że większość nastoletnich dziewcząt może zajść w ciążę, nie oznacza, że ich ciała są dostatecznie rozwinięte, by ciąża i poród przebiegały prawidłowo.
Chociaż wiek osiągnięcia pełnej dojrzałości jest sprawą indywidualną, to przeciętnie rozwój układu kostnego trwa do czasu osiągnięcia przez dziewczynę 18 lat, a pełny rozwój dróg rodnych zostaje osiągnięty około 20-21 roku życia. Jest to przyczyną częstszego występowania wśród nastoletnich dziewcząt komplikacji podczas porodu (np. zbyt wąska miednica powoduje konieczność przeprowadzenia cesarskiego cięcia).
Ciąża w znaczący sposób zwiększa zapotrzebowanie rozwijającego się jeszcze organizmu dziewczyny na składniki odżywcze.
Niedobory żywieniowe odbijają się niekorzystnie na rozwoju zarówno jej organizmu, jak i organizmu płodu, i są przyczyną częstszego u nastolatek opóźnienia rozwoju wewnątrzmacicznego płodu (33% w wypadku dziewcząt rodzących przed ukończeniem 16 roku życia, 20,3% u dziewcząt rodzących między 17 a 18 rokiem życia, i 12,6% u dziewcząt po ukończeniu 18 roku życia)4. Najczęściej występujące problemy związane z ciążą u nastoletnich kobiet to: zatrucie ciążowe, przodujące łożysko, położenie miednicowe płodu, zakażenie dróg moczowych.
Doświadczenia wielu krajów potwierdzają, że nastoletnie dziewczęta rzadziej korzystają z dobrej opieki medycznej podczas ciąży niż kobiety starsze. Jest to szczególnie niekorzystne zjawisko w sytuacji, gdy właśnie te ciąże odznaczają się wyższym ryzykiem.
Romuald Dębski, Ciąża i poród u młodocianych, Wychowanie seksualne i Planowanie Rodziny w Polsce, TRR,1997
..BLOG NIENARODZONEGO DZIECKA....
5 października
Od dzisiaj żyję. Rodzice, jeszcze o tym nie wiedzą, ale już jestem. Mam być dziewczynką- blondynką o niebieskich oczach. Wszystko to już jest ustalone, nawet to, że będę kochać kwiaty.
19 października
Niektórzy twierdzą, że jeszcze wcale nie jestem osobą i że tylko moja mama istnieje. Ale przecież ja jestem prawdziwą osobą, tak samo jak okruszynka chleba jest chlebem. Mama istnieje i ja też istnieję.
23 października
Już zaczęłam otwierać usta. Pomyślcie tylko, że mniej więcej za rok będę się śmiać, a potem mówić.Wiem,że moim pierwszym słowem będzie: MAMUSIA
25 pażdziernika
Dziś zaczęło bić moje serduszko. Odtąd będzie bez chwili odpoczynku bić przez całe moje życie. Po wielu latach zmęczy się ustanie, i wtedy umrę.
2 listopada
Codziennie jestem troszeczkę większa. Zaczynają się kształtować moje rączki i nóżki. Ale będę musiała długo czekać, zanim zdołam stanąć na tych nóżkach i pobiec w ramiona mamy, albo zanim te małe rączki potrafią narwać kwiatów i objąć tatusia.
12 listopada
Na rączkach zaczynają mi się tworzyć paluszki. Jakież są śmiesznie mała! Będę nimi mogła głaskać mamę po włosach.
20 listopada
Dopiero dzisiaj mama dowiedziała się od lekarza, że żyję tutaj, pod jej sercem. Ach, jakże musi być szczęśliwa! Cieszysz się mamusiu?
25 listopada
Mamusia i tatuś chyba już myślą o tym, jakie mi dać imię. Ale przecież nie wiedzą, że jestem dziewczynką. Chciałabym mieć na imię Kasia. Robię się już taka duża.
10 grudnia
Rosną mi włoski. Są miękkie i błyszczące. Ciekawe jakie włosy ma mamusia?
13 grudnia
Już niedługo będę widzieć. Wokół mnie jest ciemno. Gdy mamusia wyda mnie na świat, będzie tam pełno słońca i kwiatów. Ale najbardziej chciałabym zobaczyć mamę. Jak wyglądasz, mamusiu?
24 grudnia
Ciekawe, czy mama słyszy szmer mojego serduszka? NIektóre dzieci rodzą się chorowite. Ale moje serce jest silna i zdrowe. Bije tak równo: puk-puk, puk-puk. Bedziesz mieć zdrową córeczkę mamusiu!
28 grudnia
Dzisiaj
moja mamusia
mnie zabiła.