Stopień zagrożenia powodziami jest determinowany gęstością zaludnienia,
sposobem użytkowania dolin i terenów zalewowych, infrastrukturą techniczną,
komunikacyjną itp. Za skalę powodzi przyjmuje się wielkość strat, do których zalicza
się: zagrożenie życia ludzi, zniszczenie domów, dróg, upraw, zabytków kultury,
dezorganizację życia społecznego, skażenie terenu i wód substancjami szkodliwymi.
Stopień zagrożenia powodziami jest determinowany gęstością zaludnienia,
sposobem użytkowania dolin i terenów zalewowych, infrastrukturą techniczną,
komunikacyjną itp. Za skalę powodzi przyjmuje się wielkość strat, do których zalicza
się: zagrożenie życia ludzi, zniszczenie domów, dróg, upraw, zabytków kultury,
dezorganizację życia społecznego, skażenie terenu i wód substancjami szkodliwymi.
Skala i skutki zagrożenia
zalane powierzchnie - głównie użytki zielone i grunty orne (straty w rolnictwie,
obniżenie wartości rolniczej terenów zalanych wodą),
zniszczone i uszkodzone budynki (mieszkalne, użyteczności publicznej,
gospodarcze),
zniszczone i uszkodzone mosty, drogi,
zniszczone i uszkodzone urządzenia wodne - wały przeciwpowodziowe, budowle
hydrotechniczne, zabudowy brzegów rzek i potoków,
zniszczenia lub uszkodzenia w liniach energetycznych, wodno-kanalizacyjnych lub
w trakcjach komunikacyjnych, awarie w zakładach przemysłowych,
zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi.
Odpady komunalne i przem.
Odpady od wieków towarzyszą człowiekowi. Jednak dopiero w XX wieku stały się prawdziwym problemem. Wynika to z coraz większej ich ilości i negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Odpady to materiały i substancje stałe i ciekłe, z wyjątkiem ścieków, powstałe w skutek działalności człowieka, nieprzydatne i uciążliwe dla środowiska. Część odpadów zwłaszcza przemysłowych nadaje się do powtórnego użycia jako surowiec wtórny, jednak większość jest składowana na wysypiskach. Niektóre odpady np. promieniotwórcze są tak niebezpieczne dla środowiska naturalnego i zdrowia człowieka, że musza być składowane w specjalnych warunkach. Rocznie każdy z nas ? produkuje? ok. 320kg śmieci. W Polsce funkcjonuje ok. 1300 oficjalnych składowisk śmieci, ale większość z nich jest już przepełniona, a coraz trudniej znaleźć tereny na nowe wysypiska.
Odpady komunalne bytowe to stałe i ciekłe odpady powstające w gospodarstwach domowych, w obiektach użyteczności publicznej i obsługi ludności, w tym nieczystości gromadzone w zbiornikach bezodpływowych, porzucone wraki pojazdów mechanicznych oraz odpady uliczne, z wyjątkiem odpadów niebezpiecznych z zakładów opieki zdrowotnej i zakładów.
Odpady komunalne stałe (OKS) są bardzo zróżnicowane pod względem składu fizycznego i chemicznego. Zależy on głównie od wyposażenia budynków w urządzenia techniczno-sanitarne (głównie sposobu ogrzewania), rodzaju zabudowy, stopy życiowej mieszkańców. Składniki zawarte w odpadach komunalnych, głównie organiczne ulegają przemianom biochemicznym i oddziałują na środowisko poprzez produkty rozkłady: dwutlenek węgla, amoniak, siarkowodór, metan, azotany, azotyny, siarczany i in. Odpady komunalne stwarzają zagrożenie dla środowiska także ze względu na możliwość skażenia powietrza, wód gruntowych i powierzchniowych mikroorganizmami chorobotwórczymi, dla których stanowią pożywkę. Ponadto na wysypiskach odpadów komunalnych panują dobre warunki dla żerowania różnego rodzaju insektów, gryzoni, ptaków, które mogą przenosić na inne tereny zarazki chorób np.: duru brzusznego, paraduru, tężca, czerwonki.
Odpady przemysłowe stanowią ponad 90% całkowitej ilości odpadów powstających w Polsce. Odpady przemysłowe to uboczne produkty działalności człowieka, powstające na terenie zakładu przemysłowego i niepożądane w miejscu ich powstawania. Są szkodliwe lub uciążliwe dla środowiska. Zalicza się do nich oleje, opakowania, żużel i popiół, odpady mineralne, odpady metaliczne. Mają bardziej jednorodny skład niż odpady komunalne. Najwięcej odpadów wytwarzają: energetyka, górnictwo i przemysł metalurgiczny.
Dzikie wysypiska:
Najczęściej są to pobocza dróg, lasy, wyrobiska popiaskowe, miejsca wypoczynku i rekreacji, a nawet centra miast. I chyba naprawdę niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że beztrosko wyrzucone odpady rozkładają się latami, nawet przez setki lat stanowiąc zagrożenie dla ludzi i środowiska!
Plastikowa butelka rozkłada się 500 lat, plastikowe torebki 300 lat, worki foliowe od 100- 200 lat, gumowa opona 50-80 lat, metalowa puszka 10 lat, guma do żucia 5 lat, niedopałek papierosa 1,5 roku, ogryzek z jabłka 6 miesięcy, chusteczki papierowe 3 miesiące a szklana butelka aż 4 tys. lat!
Zagrożenia z dzikich wysypisk:
-zanieczyszczenie gleb, wód podziemnych
-zwierzęta leśne zagrożone przez dzikie wysypiska
-zanieczyszczenie wód pitnych
-zagrożenie pożarowe
-niszczenie środowiska
-wybuchanie epidemii
-samozapłony gazów
TRANSPORT
Slajd1: Dynamiczny rozwój transportu ostatnich dekad jest istotnym czynnikiem rozwoju gospodarczego świata i jednocześnie znaczącym źródłem uciążliwości i problemów istotnych szczególnie w skali lokalnej, zwłaszcza w dużych aglomeracjach miejskich
Slajd 2: transport drogowy: jest jednym z głównych źródeł emisji zanieczyszczeń powietrza, stanowiących zagrożenie dla środowiska przyrodniczego. Wskutek spalania paliw w silnikach pojazdów do powietrza trafiają: tlenek węgla, tlenki azotu, węglowodory, w tym wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne oraz cząstki stałe i metale ciężkie
Slajd 3: Emisja zanieczyszczeń komunikacyjnych ma również wpływ na powstawanie epizodów smogowych, a także na zakwaszanie środowiska.
Jako jedno z głównych źródeł emisji tlenków azotu, transport drogowy w istotny sposób
wpływa na depozycję zanieczyszczeń powodujących negatywne konsekwencje dla
roślinności (zwłaszcza lasów, przede wszystkim wysokogórskich), konstrukcji stalowych,
fundamentów betonowych oraz elementów wykonanych z piaskowca i wapienia.
Sektor ten w znacznej mierze odpowiada za intensyfikację efektu cieplarnianego, będąc
źródłem (bezpośrednim lub pośrednim) emisji gazów cieplarnianych, takich jak dwutlenek węgla (CO2), metan (CH4) podtlenek azotu (N2O), ozon troposferyczny (O3), tlenek węgla (CO) oraz tlenki azotu (NOx) i lotne związki organiczne (LZO).
Juda-Rezler K.: Oddziaływanie zanieczyszczeń powietrza na środowisko, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej; Warszawa 2000.
Pomimo że infrastruktura drogowa w Polsce zajmuje ok. 3% powierzchni kraju, to w zasięgu bezpośredniego oddziaływania zanieczyszczeń komunikacyjnych znajduje się ok. 50% obszaru Polski. Należy mieć na uwadze, że roślinność w pasie do 50 m od drogi może być tak silnie zanieczyszczona, że nie będzie się nadawać nawet dla celów wypasu zwierząt. W bliskich odległościach od tras komunikacyjnych istotny może być wpływ zanieczyszczeń pyłowych pokrywających roślinność warstwą izolującą, ograniczającą dopływ promieni słonecznych i zakłócającą proces fotosyntezy oraz inne funkcje metaboliczne.