AFAZJA
W. Jakimowicz „Neurologia kliniczna“
OŚRODKI MOWY :
znajdują sięw półkuli dominującej
oprócz dwóch głównych wyodrębniono jeszcze inne ośrodki odpowiedzialne za mowę
mowa jest sumą czynności poszczególnych ośrodków
• ośrodek ruchowy mowy (Broca) :
zlokalizowany w tylnej części zakrętu czołowego dolnego (pole 44 i 45)
• ośrodek czuciowy mowy (Wernickego) :
zlokalizowany w zakręcie skroniowym górnym (gyri transversi)
OBRAZ KLINICZNY :
• obraz kliniczny zależy od :
wieku pacjenta (plastyczność mózgu) :
u młodych większa plastyczność
dynamiki narastania przyczyny afazji :
cięższy w procesach nagłych np. udar
lżejszy w procesach przewlekłych np. guzy
okoliczności towarzyszących :
wyczerpanie, zdenerwowanie, wzruszenia nasilają zaburzenia mowy
poziomu wykształcenia chorego
• prawie nigdy nie widuje się czystych afazji czuciowych, lub ruchowych.
• najczęściej są mieszane
AFAZJA RUCHOWA :
chory nie może wyrazic słowami swoich myśli
z zachowania chorego wynika, że rozumie co się do niego mówi, zdaje sobie sprawę z popełnianych błędów, jest zakłopotany i stara się je poprawić
chorzy mówią mało i powoli
afazji ruchowej często towarzyszą mniej lub bardziej wyrażone agrafia i aleksia (uszkodzenie okolicy ciemieniowo - potylicznej zwłaszcza zarętu kątowego)
• chorzy z lżejszą postacią afazji posiadają większy zasób słów, ale ich składanie i tworzenie zdań dobywa się z wysiłkiem
• monofazja :
chorzy z ciężką postacią afazji ograniczają się tylko do kilku słów, które ciągle powtarzają odpowiednio je modulując
• parafrazje głoskowe :
chory zamienina, opuszcza i przestawia głoski
• parafrazje słowne :
chory wtrąca błędne słowa
• agramatyzmy :
słowa mają niewłaściwą formę gramatyczną
• styl depeszowy (telegraficzny) :
chory upraszcza sobie budowę zdania opuszczając przyimki, nadając niewłaściwe końcówki wyrazów
• upośledzenie mowy rzędowej :
wyliczania we właściwej klejności np. dni tygodnia, pór roku, liczb itp.
• upośledzenie powtarzania cudzych słów :
AFAZJA CZUCIOWA :
chory nie rozumie wypowiadanych do niego słów
w postaciach lzejszych chory rozumie zadawane pytania, lub wypowidzi dopiero po kilkakrotnym powtórzeniu
w postaciach cięższych chory rozumie pojedyncze wyrazy, lub nawet krótkie zwroty, ale ma trudnosci ze zrozumieniem całego zdania
w postaciach najcięższych chory zupełnine nie rozumie co się do niego mówi tak jakby mówiono w obcym języku
obok upośledzenia rozumienia mowy prawie zawsze obserwuje się zaburzenia tworzenia słow i zdań
chorzy zwykle mówią dużo, a gadatliwość ich trudno opanować (logorrhoea)
mowa obfituje w parafrazje głoskowe i słowne oraz agramatyzmy
chrzy czasem łaczą zgłoski w dziwaczne, pozbawione znaczenia neologizmy, a niezrozumiała mowa chrego robi wrażenie jakby mówił w obcym jezyku (afazja żargonowa)
upośledzone jest także powtarzanie cudzych słów i nazywanie przedmiotów
mowa rzędowa zwykle nieznacznie upośledzona
chory liczy, recytuje wiersze
utarte zwroty często chory wypowiada dobrze
chorzy na ogół nie zdają sobie sprawy z popełnianych błędów
często wpadają w rozdrażnienie z powodu kilkakrotnie zadawanych tych samych pytań
afazji czuciowej towarzyszy upośledzenie mówienia i czytania
rozumienie tekstu czytanego jest gorszeniz pojmowanie słów mówionych
AFAZJA AMNESTYCZNA :
chorzy mają trudności ze znalezieniem właściwego słowa do określenia przedmiotów i pojęć
przedmioty określają opisowo np. to do pisania
po podpowiedzeniu pierwszej zgłoski szybko i dobrze wypowidają słowo w całości
najczęściej występuje w uszkodzeniu płata skroniowego, lub dolnej części płata ciemieniowego w półkuli dominującej
2