POPYT - ilość dóbr i usług, jaką nabywcy są w stanie nabyć po określonej cenie i w określonym czasie.
PRAWO POPYTU - wielkość popytu na dobro rośnie, gdy cena tego dobra maleje; przy pozostałych wielkościach stałych! Wielkość popytu będzie większa przy cenach niskich niż wysokich.
PODAŻ - ilość dóbr i usług zaoferowana przez producentów do sprzedaży po danej cenie i w określonym czasie.
PRAWO PODAŻY - zależność między wysokością ceny a wielkością podaży.
BUDŻET PAŃSTWA - plan finansowy zawierający dochody i wydatki rządowe związane z realizacją przyjętej polityki społecznej i gospodarczej, sporządzany na okres jednego roku, zatwierdzany jest przez władzę ustawodawczą.
KIEROWANIE - działanie, którego celem jest spowodowanie funkcjonowania innych rzeczy, zgodnie z celem tego, który (kto) nimi kieruje.
ZARZĄDZANIE - forma kierowania w węższym znaczeniu; oznacza działania składające się na proces kierowania ludźmi w procesie gospodarowania zasobami dowolnej instytucji. Podmiotem zarządzania jest zawsze człowiek a przedmiotem człowiek i rzeczy, którymi posługuje się on i które wykorzystuje w procesie gospodarowania.
PRZEDSIĘBIORSTWO - podmiot gospodarczy prowadzący na własny rachunek działalność produkcyjną lub usługową w celu osiągnięcia określonych korzyści (maksymalizacja zysku w długim okresie).
EKONOMIA (współcześnie) - jest nauką o procesach gospodarczych, tzn. procesach produkcji, podziału, wymiany i konsumpcji środków zaspokajania potrzeb ludzkich. Ekonomia stara się wykrywać i opisywać pewne ogólne prawidłowości, które rządzą tymi procesami (prawa ekonomiczne).
MIKROEKONOMIA - bada poszczególne elementy tworzące gospodarkę (gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa, sektory danej gospodarki, rynki określonych produktów i usług), analizuje sposób działania i zachowania się na rynku poszczególnych producentów i konsumentów, sprzedawców i nabywców; bada czynniki wpływające na kształtowanie się produkcji i podaż poszczególnych produktów i usług, rozmiary pobytu na w/w oraz wysokość ich cen.
MAKROEKONOMIA - analiza gospodarki jako całości. Bada między innymi czynniki wpływające na poziom i zmianę takich wielkości ekonomicznych, jak: całkowita produkcja i konsumpcja w danej gospodarce, globalna podaż produktów i usług i globalny popyt na nie, ogólny poziom ich cen, globalne zatrudnienie, wydatki państwa, itd. itp.
PRODUKCJA - celowa, świadoma działalność mająca na celu przystosowanie zasobów przyrody do potrzeb człowieka.
PRODUKT (DOBRO GOSPODARCZE) - rezultat celowy i świadomy działalności człowieka. Ilość produktów określona jest przez możliwości wytwórcze człowieka.
DOBRA WOLNE - to takie, które nie są produktami, lecz w gotowej postaci czerpane są z przyrody; zasoby naturalne.
PRACA - zespół świadomych i celowych czynności człowieka, dzięki którym oddziałuje on na otaczającą go przyrodę, przekształca ją i zmienia.
USŁUGI - Zaspokajają ludzkie potrzeby pozaprodukcyjne, np. poczucie bezpieczeństwa, przekazywanie wiedzy, dostarczanie rozrywki itp.; usługi niematerialne i materialne.
PRZEDMIOTY PRACY - środki podlegające przetwarzaniu.
ŚRODKI PRACY - środki, za pomocą których przetwarzamy przedmioty pracy, czyli np. maszyny, urządzenia.
ŚRODKI PRODUKCJI - przedmioty + środki pracy; środki produkcji obrotowe (zużywane jednorazowo) i środki produkcji trwałe (zużywane stopniowo).
CZYNNIKI PRODUKCJI - praca ludzka, kapitał, ziemia (dary natury), niezbędne do produkcji budynki, maszyny, finanse itp. itd. Wszystko, co uczestniczy w produkcji i w efekcie daje dochód.
PROCES GOSPODAROWANIA - działalność gospodarcza ludzi, działalność ciągła, stale się powtarzająca.
PODMIOT GOSPODARCZY - każdy aktywny uczestnik procesu gospodarowania.
DECYZJE GOSPODARCZE - proces gospodarowania polega na podejmowaniu przez podmioty gospodarcze różnych decyzji, tj. decyzji gospodarczych właśnie.
STOSUNKI EKONOMICZNE - stosunki społeczne nawiązujące się pomiędzy ludźmi w procesie gospodarowania.
STOSUNKI WŁASNOŚCIOWE - powstają między ludźmi w związku z własnością różnego rodzaju zasobów gospodarczych.
WŁASNOŚĆ - zbiór efektywnie wykorzystywanych uprawnień czy praw własności, jakimi dany właściciel dysponuje w odniesieniu do określonego obiektu własności.
TOWAR - produkt pracy ludzkiej przeznaczony do wymiany czy na sprzedaż, w wyniku której następuje zmiana właściciela.
CENA - wartość wymienna towaru wyrażona w pieniądzu. Ceny pieniężne to rzeczywiste miary wartości wymiennej.
RYNEK - porozumienie umożliwiające kupującym i sprzedającym dokonanie transakcji w taki sposób, że ceny będą ustalone a wymiana dokonana.
PIENIĄDZ - powszechny ekwiwalent wartości wszystkich towarów, zapewnia porównywalność wszystkich towarów.
REALNY DOCHÓD - dochód, który mamy do dyspozycji i możemy za ten dochód kupić określoną ilość różnych dóbr i usług.
CENA RYNKOWA - cena równowagi; zapewnia na rynku równowagę między popytem a podażą.
CZYNNIKI STAŁE - czynniki, których ilość nie może być szybko i łatwo zmieniona. Potrzeba względnie dużo czasu, by te czynniki zbudować, zmontować i zainstalować, np. budynki czy wyspecjalizowane maszyny.
CZYNNIKI ZMIENNE - ich ilość może być szybko i łatwo zmieniona, np. paliwa, energia elektryczna, praca.
PRODUKT CAŁKOWITY - ilość dóbr i usług wyprodukowana w ciągu roku przez daną liczbę pracowników.
PRODUKT KRAŃCOWY - zmiana produktu całkowitego spowodowana zwiększeniem lub zmniejszeniem liczby zatrudnionych o jednego.
PRODUKT PRZECIĘTNY - obliczamy dzieląc produkt całkowity przez liczbę pracowników.
KOSZTY ZMIENNE - bezpośrednie, koszty zmiennych czynników produkcyjnych. Zmieniają się proporcjonalnie do zmian produkcji: rosną gdy produkcja rośnie i maleją, gdy produkcja maleje. Płace, koszty surowców, paliw, energii elektrycznej, opakowań i transportu.
KOSZTY STAŁE - pośrednie, koszty stałych czynników produkcji; gdy firma zmniejsza lub zwiększa swoją produkcję - koszty stałe pozostają niezmienne, np. czynsz dzierżawczy, procent od pożyczek, ubezpieczenia.
KOSZTY CAŁKOWITE - suma kosztów zmiennych i stałych.
KOSZTY KRAŃCOWE - miara pokazująca o ile zmieniają się koszty całkowite jeżeli produkcja zmieni się o jednostkę.
KOSZTY PRZECIĘTNE - jednostkowe; stanowią iloraz kosztu całkowitego i ilości sprzedanych produktów; aby znaleźć koszt przeciętny, dzielimy koszt całkowity przez ilość sztuk.
PRZYCHÓD CAŁKOWITY - iloczyn ceny i ilości sprzedanych produktów.
PRZYCHÓD PRZECIĘTNY - iloraz przychodu całkowitego i ilości sprzedanych produktów.
PRZYCHÓD KRAŃCOWY - wzrost przychodu całkowitego spowodowany wzrostem ilości sprzedanych usług o jednostkę.
ZYSK CAŁKOWITY - uzyskujemy, jeżeli koszt całkowity odejmiemy od całkowitego przychodu.
ZYSK PRZECIĘTNY - uzyskujemy, jeżeli przeciętny koszt odejmiemy od ceny produktu.
ZYSK KRAŃCOWY - stanowi zmianę zysku całkowitego spowodowaną wzrostem ilości sprzedanych produktów o jednostkę, można go również obliczyć odejmując od przychodu całkowitego kosztu krańcowego.
PRODUKT KRAJOWY BRUTTO (PKB) - wartość produktów wytworzonych przez czynniki produkcji umiejscowione na terenie danego kraju. Całkowita produkcja wytworzona przez czynniki twórcze zlokalizowane w danym kraju łącznie z tymi, które są własnością firm zagranicznych.
PRODUKT NARODOWY BRUTTO (PNB) - miernik całkowitych dochodów osiąganych przez obywateli danego kraju, niezależnie od miejsca świadczenia usług przez czynniki produkcji. PNB = PKB powiększony o dochody netto z tytułu własności za granicą. PNB = PKB + dochód z aktywów zagranicznych.
PRODUKT NARODOWY NETTO (PNN) - niższy od PNB o wartość zużytych w trakcie procesów produkcyjnych w danym okresie maszyn, urządzeń i innego majątku.