Kilka zasad greckiej gramatyki:

• Medi - strona zwrotna -lubię się (się)

• Activi - strona czynna lubię

• Passivi - jestem lubiany

• Perfectum czas teraźniejszy dokonany, albo czas dokonany (którego skutek trwa do teraz - tak jakby) (perfectum można tłumaczyć czasem jako czas teraźniejszy)

• Plusquamperfectum - czas zaprzeszły (?)

• Imperfectum czas przeszły niedokonany

• aoryst - czas przeszły dokonany (można stosować wymiennie z perfectum), wszystkie aorysty (1- sygmatyczny, słaby; 2 -asygmatyczny, mocny; 3 pierwiastkowy) tłumaczymy tak samo

• perfectum czas przeszły krórego skutek trwa do teraz - można tłumaczyć czasami jako czas teraźniejszy

• Participium preasentis activi (imiesłów przymiotnikowy czynny - lubiący, lubiaca, lubiące oraz lubiąc -imiesłów przysłówkowy (nieodmienny w porównaniu z przymiotnikowym) wspólczesny)

• Participium preasentis activi można czasem tłumaczyć przez zdanie wzgledne (który, która, które) jeśli wychodzi

• Participium perfecti (imiesłów przymiotnikowy bierny) prowadzony - prowadzeni (-ny -ły -ty -ni)

• Participium medi pasivi tłumaczymy pasywnie (biernie)

• Participium preasentis medi pasivi (to jakby połaczenie imiesłowu przym. Biernego z czasem teraź. niedokonanym) dosłownie np: być prowadzonym -,często można to tłumaczyć ze słówkiem „gdy” ale wychodzi z tego czas przeszły niedokonany -byli prowadzeni np: gdy byli prowadzeni, można też tłumaczyć w przybliżeniu „będąc prowadzonymi/ prowadzonym, ale znaczy to wtedy to samo co podążając - a więc tak jak participium praesentis activi,(im. przysł. wspólczesny -ąc (czynny -ący -ąca -ące)) a medi pasivi należy tłumaczyć biernie -ny -ni tak więc właściwym jest tłumaczenie ze słówkiem gdy (gdy byli prowadzeni) dzięki słowu gdy nie traci się czasu teraźniejszego a jednocześnie zachowuje się tłumaczenie pasywne (-ny, - ni) prowadzeni, oczywiście czasem kontekst nie pozwala na tłumaczenie pasywne wtedy w tłumaczeniu wyrażamy wszystko jak w imperfectum (przeszły niedokonany) gdy szli, podążali. Słownik podaje że medi pasivi można tłumaczyć nie tylko pasywnie „być prowadzonym” ale także podążać.)

• Participium aoristi pasivi - w polskim tłumaczeniu dodaje się (przedtem) -ny -ty (wymyślony) aby odróżnić go od participium perfecti pasivi który się tłumaczy tak samo wymyślony

• nie przejmować się infinitivami przeszłymi i innymi tłumaczyć jako zwykłe infinitywy

• odzielna jest odmiana dla aorystu passivi (-ny) odzielna dla medi (się)

• coniunctivus (subiunctivus) - tryb przypuszczający (jeśli, jeżeli, gdyby zrobiłbym coś - w praktyce można powiedzieć że jest tylko troszkę przypuszczający: Ponieważ można go tłumaczyć - nie bój się (coniunctivus jako zakaz), bedziesz się bał (coniunctivus futurum), bał bałbyś się (jedynie ten ostatni jest troszkę przypuszczający) - wydaje się że okręśla się nim to co jest niepewne (niedokonane)

• coniunctivus jak zdanie podrzędne(która, które...) to tłumaczymy żeby, aby

• optativus tryb życzący (oby) (chyba także; niech - boi się-)

• zdania podrzędne, przyczynowe, przyzwolone (chociaż), celowe, warunkowe, skutkowe

Hebrajski:

- Końcówki przymiotników odpowiadają rodzajowi rzeczownika

לַ,לְ,לִ - bezokoliczniki tworzy się za pomocą przedrostków la, le, li (לַ,לְ,לִ)

- czasowniki w języku hebrajskim tworzą trzy litery - stanowiąc jego rdzeń - formą podstawową jest 3 osoba liczby pojedynczej czasu przeszłego

ְ - na początku wyrazu znak diakrytyczny „szewa” jest zawsze ruchomy i dlatego należy odczytywać go jako krótkie „e”

ג'- ż (niektóre głoski z apostraofem czyta się inaczej; zazwyczaj tylko w wyrazach obcych)

צ'- cz

ז' - dż

דַ - d ze znakiem patah czytamy da

אופנה אָפְנָה - istnieje w hebrajskim:

- pisownia pełna (ktiw male) - bez znaków diakrytycznych (w prozie i korespondencji)- zamiast znaków samogłoskowych „i” (ֹ)stosuje się literę jod(י), a zamiast o i u(ֻ ִ) literę waw (ו)

- pisownia zwięzła (ktiw chaser) - ze znakami diakrytycznymi - stosuje się ją w literaturze pięknej i naukowej (w prozie i korespondencji nie używa się znaków diakrytycznych)

הַ - w jęz. Hebr. Występuje rodzajnik określony (hei hajedia) - w odróżnieniu od swoich odpowiedników w jęz.: fr.,ang., niem., jest przedrostkiem ha-. Łączy się z rzeczownikiem, zaimkiem i liczebnikiem i jest jednakowy dla obu rodzajów zarówno w liczbie pojedynczej jak mnogiej; szulchan - stół, haszulchan - ten stół (konkretny, określony)

ה - rzeczowniki zakończone na „h” są na ogół rodzaju żeńskiego

ְת,ִית,וּת- rzeczowniki które mają końcówki et (ְת ), it (ִית), ut (וּת) jeżeli ת nie należy do rdzenia są rodzaju żeńskiego…

הַרֵפוּבלִיקַה הַפוֹלַנִית

-Rzeczpospolita Polska (הרפובליקה הפולנית)

---