Dlaczego niebo jest niebieskie?

Niebieski kolor nieba to efekt rozpraszania światła słonecznego przez ziemską atmosferę. Promienie słoneczne zanim dotrą do nas, przechodzą przez warstwę gazów otaczających Ziemię, których cząsteczki rozpraszają światło w różnych kierunkach i je pochłaniają.

Światło widzialne zawiera się w przybliżeniu w zakresie długości fal od 380 do 780 nanometrów (w całym widmie są też fale, których nie dostrzega nasze oko, jak podczerwień czy nadfiolet).

Światło niebieskie ma bardzo małą długość fali (do 490 nanometrów) i jest rozpraszane bardziej niż pozostałe barwy, ponieważ im mniejsza długość fali, tym większe rozpraszanie.

Kiedy więc podnosimy głowę do góry, widzimy z całego światła widzialnego rozproszone fale niebieskie. 

Natomiast gdy Słońce leży nisko nad horyzontem (podczas zachodu lub wschodu), jego promienie pokonują dość długą drogę w atmosferze i tracą część światła niebieskiego, toteż dociera do nas więcej światła o niskich częstościach, tj. światła w kolorze czerwonym.

Szare niebo widzimy, gdy w powietrzu znajdują się kropelki wody, kryształki lodu, ziarenka pyłów. Ich cząsteczki są duże w porównaniu z długością światła widzialnego, dlatego wszystkie kolory są rozpraszane podobnie i do naszych oczu dociera całe rozproszone światło (białe). 

Tymczasem księżyc nie ma atmosfery (nie otacza go warstwa zagęszczonych gazów), dlatego nad nim „niebo” jest zawsze czarne, podobnie jak w przestrzeni kosmicznej. Gdyby światło słoneczne nie było rozpraszane przez ziemską atmosferę, to nasze niebo byłoby również czarne i w dzień moglibyśmy oglądać gwiazdy.

---