LEKI PODWYŻSZAJĄCE KRZEPLIWOŚĆ KRWI

Etamsylate* CYKLONAMINA

Etamsylat

Haemostaticum

ATC: B 02 BX

2,5-Dihydroksybenzenosulfonian N-etyloetanaminy

MD 141, CAS: 2624-44-4, E 141

Synonimy Etamsilate, Cyclonamine, Ethamsylate

Działanie. Syntetyczny lek o działaniu hemostatycznym, skraca czas krwawienia. Zwiększa liczbę płytek krwi, natomiast inne składniki krwi pozostają praktycznie nie zmienione. Nie daje ryzyka nadmiernej krzepliwości, czas protrombinowy oznaczony metodą Quicka nie zmienia się. Działa wybiórczo na ściany naczyń krwionośnych i uszczelniając je, przeciwdziała ich łamliwości i kruchości. Wstrzyknięty domięśniowo lub dożylnie maksym. działanie osiąga po upływie 1-2 h, podany doustnie - po 3 h, działanie to trwa 4-6 h.

Wskazania. Etamsylat jest stosowany zapobiegawczo i leczniczo w chirurgii, otorynolaryngologii, stomatologii, ginekologii, okulistyce, w krwotokach pourazowych, plamicach krwotocznych różnego pochodzenia; zapobiegawczo w cukrzycy, schorzeniach związanych ze zwiększoną łamliwością i przepuszczalnością naczyń włosowatych.

Przeciwwskazania. Ciąża. Nie należy stosować w I trymestrze.

Działania niepożądane. Może powodować reakcje alergiczne.

Dawkowanie. Doustnie zwykle 500 mg 3 razy dz. przez 10-20 dni w miesiącu. W nagłych krwotokach początkowo dożylnie lub domięśniowo 500-750 mg. Przed zabiegiem chirurgicznym doustnie 500 mg 3 razy dz. przez 3 dni, na 1 h przed zabiegiem dożylnie lub domięśniowo 500 mg; podczas operacji w zależności od potrzeby; po zabiegu dożylnie lub domięśniowo 250 mg 2 razy dz. lub doustnie 1,5 g dz. Dzieciom i niemowlętom podaje się połowę dawki. Miejscowo - nałożyć na krwawiące miejsce tampon nasączony roztworem z ampułki.

Fibrinogen

Fibrynogen

Haemostaticum

ATC: B 02 BB

Glikoproteina

Synonimy Factor I, Czynnik I

Działanie. Fibrynogen jest glikoproteiną o m.cz. 330 000-350 000. Bierze udział w początkowej fazie procesu krzepnięcia krwi - wspólnie z jonami wapniowymi uczestniczy w procesie agregacji płytek, pełniąc rolę kofaktora. W końcowej fazie osoczowego krzepnięcia krwi fibrynogen w obecności czynnego enzymu, jakim jest trombina, ulega procesowi degradacji. Dochodzi do powstania monomeru fibryny, który łącząc się z innymi monomerami, tworzy polimer fibryny. W wyniku precypitacji polimeru tworzy się żel fibrynowy. Okres półtrwania fibrynogenu wynosi 4-6 dni.

Wskazania. Fibrynogen jest stosowany we wrodzonych ilościowych lub jakościowych zaburzeniach fibrynogenu (afibrynogenemia, hipofibrynogenemia, dysfibrynogenemia), w zespołach ciężkiego uszkodzenia miąższu wątroby, w zespołach ostrej hipofibrynogenemii spowodowanej koagulopatią ze zużycia i wtórną hiperfibrynolizą oraz w pierwotnej hiperfibrynolizie, po zabiegach chirurgicznych i przeszczepach skórnych.

Przeciwwskazania. Niewyrównana niewydolność serca, obrzęk płuc, skąpomocz i bezmocz.

Działania niepożądane. Niekiedy obserwuje się odczyny alergiczne, podwyższenie temp. ciała. Zbyt szybko wstrzyknięty może spowodować powstanie zakrzepu śródnaczyniowego, częstoskurcz i sinicę. Należy brać pod uwagę możliwość przeniesienia chorób krwiopochodnych.

Dawkowanie. Podawany w dożylnym wlewie kropl. w początkowej dawce 1-2 g. Następne dawki ustala się indywidualnie, na podstawie oceny stężenia fibrynogenu w krwi. W celu przygotowania roztworu do wstrzyknięć należy 1 g preparatu fibrynogenu rozpuścić w 50-100 ml rozpuszczalnika. Roztwór podaje się we wlewie kropl. z szybkością 1 ml/min.

Uwagi. Preparat liofilizowany może być przechowywany w lodówce w temp. 2-8°C przez 5 lat.

Thrombin

Trombina

Haemostaticum

ATC: B 02 BC, B 02 BD

Enzym proteolityczny Glikoproteina

Działanie. Preparat otrzymany z osocza krwi bydlęcej. Jest enzymem proteolitycznym warunkującym przejście fibrynogenu w fibrynę, a tym samym wytworzenia się skrzepu. Należy do glikoprotein.

Wskazania. Miejscowo stosowana jako lek przeciwkrwotoczny w chirurgii, ginekologii, laryngologii i stomatologii do hamowania krwawień, gł. zewnętrznych. Doustnie. W krwawieniach z przewodu pokarmowego (np. w chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy), w krwawieniach z przełyku. Stosowana również jako odczynnik laboratoryjny w badaniach zaburzeń krzepnięcia krwi.

Interakcje. Nie ma.

Przeciwwskazania. Nie wolno stosować dożylnie ze względu na możliwość utworzenia się zakrzepu i w konsekwencji spowodowania śmierci.

Działania niepożądane. Nie ma.

Dawkowanie. Do bezpośredniego zastosowania na krwawiące miejsce lub po rozpuszczeniu w załączonym rozpuszczalniku (0,9% roztwór NaCl) w postaci tamponu z gazy, lub do zatrzymania krwawienia z nosa lub zębodołu jako tampon z gąbki Spongostan.

[A.A.-S.]

Preparaty proste

•Gastrotrombina (Biomed Lublin, PL): fiol. 5 tys. j.m. i 10 tys. j.m. trombiny (subst. liofiliz.) + fiol. 50 ml rozpuszczalnika (bufor fosforanowy o pH 7,6). Dz. Bufor fosforanowy zobojętnia kwaśne środowisko żołądka i stwarza optymalne warunki do działania trombiny. D. Rozpuścić trombinę w 10 ml załączonego rozpuszczalnika, wlać do szklanki z resztą rozpuszczalnika, dokładnie wymieszać i wypić. Dawkę można powtórzyć zgodnie z zaleceniami lekarza. Roztwór należy wypić bezpośrednio po przygotowaniu. U. Tylko do stosowania doustnie.

---