Praca socjalna ca, PRACA SOCJALNA

CELE/ ZADANIA SZCZEGÓŁOWE PRACY SOCJALNEJ:

Zapewnienie podstawowych warunków życia, tym, którzy są ich pozbawienie, czyli cel ratowniczy (np. udzielanie schronienia osobom bezdomnym).
Zaspokajanie potrzeb, które nie mogą być realizowane samodzielnie lub w ramach instytucji, czyli cel kompensacyjny (przyznanie stałego zasiłku rodzinie).
Minimalizowanie negatywnego wpływu tych czynników, które nie mogą być zmienione lub usunięte, czyli cel protekcyjny (celem tego typu działania może być trening w zakresie radzenia sobie z problemami życia codziennego - bezrobocie).
Osiągnięcie bardziej satysfakcjonującego poziomu i jakości życia poprzez wspomaganie w rozwiązywaniu problemów, w pokonywaniu trudności, czyli cel promocyjny.
Wzmacnianie zdolności grup i społeczności lokalnych do samodzielnego rozwoju i rozwiązywania własnych problemów (inicjowanie funkcjonowania grup samopomocowych, klubów pracy).
Efektywne organizowanie zróżnicowanych form pomocy oraz zarządzanie nimi, a taki rozwój właściwej infrastruktury odpowiadającej zmieniającym się potrzebom społecznym (np. założenie jadłodajni dla klientów pomocy społecznej czy zorganizowanie kursów podnoszących kwalifikacje).

ELEMENTY OKREŚLAJĄCE SKUTECZNOŚĆ DZIAŁANIA PRACOWNIKA SOCJALNEGO:

Sposób odnoszenia się do klienta.
Dyspozycje osobowościowe
Zakres posiadanej wiedzy i umiejętności, ściśle związany z działalnością zawodową.

CECHY CHARAKTERYZUJĄCE DOBREGO POMAGAJĄCEGO. DOTYCZĄ ONE:

Samoświadomości - w tym samoświadomości własnych ograniczeń; pracownik socjalny zna siebie oraz ma potrzebę autorozwoju.
Zainteresowania innymi ludźmi.
Indywidualnej ideologii polegającej na wierze, że chce pomagać innym, że inni chcą pomóc samym sobie.
Zdolności do korzystania i oceny metod i technik pomagania.
Utrzymywania dynamicznej równowagi pomiędzy nauczaniem dyrektywnym, kiedy pracownik socjalny mówi klientowi, co i jak ma robić, a kształtowaniem postaw i zachowań klienta.

WYZNACZNIKI PROFESJONALIZMU PRACOWNIKA SOCJALNEGO: