WYKŁAD 7 3.12.2004

I. Antypedagogika - nury kontestacyjny

Contestation - zakwestionowanie, negacja dotychczasowego stanu

Wyrasta z zaprezentowania nowego, wypływającego z wyższych wartości widzenia

Ośrodki:

USA - od ruchu Hojna Holta - walczył o prawa dziecka

Niemcy - E. v Braunmuhl, H. v Schonebech (jego książki były tłumaczone na j. polski)

Francja - F. v Leboyer (chciał porodów w domu, traktowania dziecka jako autonomiczna

jednostkę, a nieposiadany przedmiot)

Szwajcaria - A. Miller

II. Odrzucenie

1. wychowania

2. poglądu o naturalnej zależności genetycznej

3. nieufnego stosunku do dziecka (szerzej do człowieka)

III. Prezentowanie

1. antropocentrycznego stanowiska (nawiązanie do psychologii humanistycznej)

2. poglądów na temat różności praw wszystkich ludzi

3. nowego modelu relacji opartego na dwu podmiotowości

IV. Każdy pragnie się rozwijać i samorealizować

Każdy człowiek wie, co jest dla niego dobre. Ktoś, kto realizuje siebie (to, co jest dla niego dobre) jest wolny, szczęśliwy i autentyczny.

V. Idea równouprawnienia dzieci - gdyż prawo traktuje dzieci wyłącznie w kategoriach przedmiotu opieki.

Stąd:

Formułowanie katalogów praw dzieci. Powstanie organizacji i stowarzyszeń walki o prawa dziecka.

VI. Stare racje oparte na zależności:

Góra wychowawca

Wy-

cho- Roszczenie wychowawcze (pedagogiczne)

wa-

nie.

Dół wychowanek

VII. Nowe relacje - partnerskie:

Człowiek (dorosły) Człowiek (dziecko) = Wspieranie bez roszczeń

Wychowanek, czyli przedłużenie mojego ja. Wychowawca mówi podopiecznemu, co ma zrobić, sugeruje mu, co ma robić, ale jak wychowanek nie wybierze tak jak radził wychowawca to on źle o nim myśli.

Wspieranie. Wychowawca tylko doradza a wychowane sam podejmuje decyzje. Wychowanek sam odpowiada za swoje czyny, wychowawca jest przy wychowanku i nie bierze odpowiedzialności za jego czyny.

---