ADMINISTRACJA PUBLICZNA Wg prof. Ochendowskiego - jest to wszelka zorganizowana działalność, o charakterze trwałym, celowym i planowym.
Cechy administracji publicznej wg Ochendowskiego
Administracja publiczna jest zjawiskiem społecznym - przedmiotem działań administracja publiczna jest społeczeństwo jako takie, administracja pub ukierunkowana jest na zaspakajanie potrzeb społeczeństwa, zarówno w interesie publicznym jak i jednostkowym
Administrację cechuje aktywność, inicjatywa i działania ukierunkowane na przyszłość
Administracja podejmuje konkretne środki do uregulowania spraw jednostkowych
Cechy administracji publicznej:
przymus,
monopolistyczny charakter,
trwałość,
planowość.
ciągłość,
stabilność,
apolityczność,
fachowość, osiągana dzięki wykształceniu urzędników, przygotowaniu praktycznemu i doświadczeniu,
wyodrębnienie i uporządkowanie organizacyjne oraz kompetencyjne,
legalizm, oparcie na obowiązujących przepisach prawa w zakresie prawa materialnego i proceduralnego,
poszanowanie interesu publicznego (dobra ogólnego), czyli np. ochrona obywateli, ale i środowiska naturalnego (w oparciu o konstytucyjne zasady zrównoważonego rozwoju i społecznej gospodarki rynkowej).
ze względu na możliwość stosowania środków przymusu państwowego prawne formy działania dzielą się na formy:
- władcze - formy gdzie organ administracji publicznej jednostronnie rozstrzyga o pozycji prawnej drugiego podmiotu który musi podporządkować się woli organu mającego uprawnienia do stosowania środków przymusu państwowego w postaci odpowiedzialności karnej, dyscyplinarnej, administracyjnej.
- niewładcze - formy w którym pozycja organu administracji publicznej i drugiego podmiotu są równe, lub organ nie posiada pozycji zdecydowanie nadrzędnej. Podmiot nie ponosi tu odpowiedzialności, a jednocześnie organ nie zawsze ma możliwość jednostronnego ukształtowania pozycji prawnej
porozumienie administracyjne - jest niewładczą prawną formą administracji, jest ono innym działaniem o charakterze zewnętrznym i wielostronnym. Porozumienia administracyjne mogą dotyczyć współdziałania między organami, lub współdziałania z innymi podmiotami, albo ze zlecaniem wykonywania zadań z zakresu administracji publicznej (porozumienia komunalne). Porozumienia administracyjne dotyczą wyłącznie zadań z zakresu administracji publicznej. Podmiotami uczestniczącymi w zawarciu porozumienia jest zawsze organ administracji publicznej i inny podmiot, którym może być również organ administracji. Warunkiem zawarcia porozumienia administracyjnego jest zdolność administracyjna do nawiązywania i kształtowania stosunków prawnych. Porozumienie administracyjne zawierane jest między podmiotami wzajemnie niepodporządkowanymi. porozumienie administracyjne zawierane jest w oparciu o podstawy prawne albo o ogólne normy kompetencyjne. Cechą charakterystyczną porozumień jest krzyżowanie się i nakładanie kompetencji, interesów, oraz celów. Porozumienie administracyjne dochodzi do skutku poprzez złożenie zgodnych oświadczeń woli stron porozumienia. Traci ono swoją moc w przypadku osiągnięcia celu przewidzianego w sposób określony w samym porozumieniu lub na skutek rozstrzygnięć nadzorczych.
Organem administracji publicznej
Za organ administracji uważa się wewnętrzną jednostkę organizacyjną danego podmiotu prawa, która jest wyposażona w uprawnienia wyrażania woli tego podmiotu (np. państwa, samorządu terytorialnego). Uprawnieni to opiera się na prawie i ujęte jest przez wykaz zadań i kompetencji danego organu (definicja wg Jerzołowskiej)
Cechy organu administracji publicznej:
- stanowi wyodrębnioną część aparatu administracji publicznej, tworzonej na podstawie prawa i w sposób przez prawo przewidziany
- działa w imieniu i na rachunek państwa, albo w imieniu i na rachunek jednostki samorządu terytorialnego, będącej odrębnym podmiotem władzy publicznej w państwie
- jest upoważniony do stosowania środkami władczymi, o ile prawo to dopuszcza
- wykonuje zadania publiczne z zakresu administracji, działa w granicach prawa przyznanego przez państwo
Stosunek administracyjno prawny - gdy podmiot administracji występuje wobec innego podmiotu np. obywatela, gdy żąda od niego jakieś czynności, świadczenia, lub nakłada na niego obowiązek, lub na coś mu zezwala, to wówczas nawiązuje z tym podmiotem stosunek prawny. Stosunki między państwem i działającymi w jego imieniu podmiotami administracji publicznej, a obywatelami i innymi podmiotami, oparte są na normach prawa administracyjnego, dlatego też stosunki te nazywamy stosunkami administracyjno-prawnymi.
Cechy stosunku administracyjno-prawnego:
- charakter władczy - jedna ze stron (organ administracyjny) może w razie konfliktu z pozostałymi uczestnikami stosunku zastosować środki przymusu
-powstaje na podstawie wyraźnie dopuszczających takie rozwiązanie, przepisów prawa administracyjnego
-charakter obowiązkowy, co oznacza ograniczoną swobodę lub całkowity jej brak przy określaniu współuczestników stosunku, jak również przy formułowaniu jego treści
- rozstrzyganie konfliktów powstałych na tle jego treści następuje w trybie procedury administracyjnej
Pojęcie prawa administracyjnego.
Sensu largo są to wszelkie normy odnoszące się do ustroju, organizacji lub administracji, bez względu na to czy mają charakter normy prawa publicznego czy prywatnego
Sensu stricte - Normy publiczno prawne dostosowane specjalnie do potrzeb i wymagań i administracji, czy administrowania