Czynniki warunkujące odporność na stres
Odporność na stres jest uwarunkowana trzema kategoriami czynników;
1.Wpływ na tolerowanie stresu w pewnym zakresie mają zadania i czynności jakie człowiek wykonuje .Mogą to być zadania o różnym stopniu trudności, nawet bardzo trudne, ale znane człowiekowi i dobrze przez niego wyćwiczone. Wówczas jego czynności utrzymują się na wysokim poziomie organizacji nawet przy bardzo silnym stresie.
2.Procesy fizjologiczne .które warunkują zdolność do tolerowania stresu. Choroba i zmęczenie znacznie obniżają stopień tolerancji na stres.
3.Zdolność do tolerowania stresu zdeterminowana jest stałymi właściwościami jednostki, wyznaczające jej styl reagowania, określające strukturę jej osobowości, Reykowski
zalicza do tych czynników;
-cechy układu nerwowego
-doświadczenia w okresie dzieciństwa
-samoocenę
-cechy reagowania emocjonalnego
-sposób spostrzegania rzeczywistości
Badania psychologów wykazały, że osoby cechujące się silnym układem nerwowym wykazują wyraźnie wyższą tolerancję na stres niż osoby mające słaby typ. Osoby o słabym typie reagują na sytuacje stresowe nieproporcjonalnie silnym napięciem emocjonalnym, co wpływa zakłócająco na przebieg wykonywanych przez nią czynności.
Mało odporni na stres są ludzie o dużej potrzebie osiągnięć, ponieważ mają skłonność do nadmiernego pobudzenia emocjonalnego, jakie wywołuje u nich rzeczywista czy antycypowana sytuacja niepowodzenia. Przy nazbyt wysokim natężeniu potrzeb, trudna sytuacja może wpłynąć dezorganizująco na wykonywanie tych czynności i zadań, które są przez te potrzeby motywowane, gdyż wywołują nadmierny poziom emocjonalności. Nie odporne na stres są również osoby, które czują się niedocenione. Natomiast ludzie z adekwatna samooceną wykazują cechę odporności na stres. Ma to zapewne związek z poczuciem własnej wartości Ludzie tacy posiadają dystans do własnej osoby, potrafią adekwatnie oceniać własne możliwości w oparciu, o które wyznaczają sobie zadania i cele życiowe. Łatwiej również adaptują się do sytuacji trudnych, które potrafią sobie realnie wytłumaczyć .Odporność na stres jest też związana ze sposobem, w jaki człowiek spostrzega rzeczywistość. Jeżeli percepcja świata i innych ludzi ma charakter realistyczny, to człowiek taki będzie wykazywał zrównoważenie emocjonalne, a tym samym odporność na stres.
Osoby, które spostrzegają świat i innych ludzi jako źródło zagrożenia, frustracji i niebezpieczeństwa, są skłonne do reagowania silnymi reakcjami emocjonalnymi, które wywołują dezorganizacyjny wpływ na ich działanie. Badania wykazały, że osoby z wyższym ilorazem inteligencji są bardziej odporne na stres, ponieważ potrafią realistycznie ocenić sytuacje stresowe, potrafią je analizować z rożnych punktów widzenia. Pondto mają zaufanie do siebie i wiarę w swoje potencjalne możliwości, a cechy te właśnie charakteryzują ludzi odpornych na stres. Istotnym dla odporności na stres jest rodzaj doświadczeń z okresu dzieciństwa .Zarówno zbyt traumatyzujące doświadczenia i urazy emocjonalne z okresu dzieciństwa jak i nadmierne zabezpieczanie dziecka przed przeżywaniem sytuacji trudnych mają niekorzystny wpływ na kształtowanie się osobowości odpornej na stres. Stąd wydaje się, że korzystny wpływ na rozwój odporności wywierają sytuacje stresowe, które dziecko przeżywa we wczesnych latach życia w warunkach zabezpieczenia, stwarzanych przez obecność rodziców gotowych pomoc mu w przezwyciężaniu trudności ,umiejących nauczyć go, w jaki sposób może pokonywać przeszkody, zapewniających systematyczne zaspakajanie
potrzeb biologicznych i psychicznych.