Zapalenie płuc
(łac. Pneumonia)
Zapalenie płuc widoczne na zdjęciu klatki piersiowej
Nieprawidłowy obraz z zacienieniem w prawym płucu z powodu zapalenia płuc z obecnością płynu wysiękowego w jamie opłucnowej
Definicja
Stan zapalny miąższu płucnego występujący u ludzi i zwierząt
Podział
Dla ułatwienia rozumienia i leczenia zapalenie płuc może być dzielone w zależności od:
czynnika etiologicznego:
bakteryjne - wywołane przez:
bakterie tlenowe Gram dodatnie, Dram ujemne
bakterie beztlenowe
wirusowe
Grypy, Paragrypy,
atypowe
Mycoplasma pneumoniae
Chlamydia pneumoniae
Legionella pneumophila
grzybicze
Candida albicans
pneumocystoza
alergiczne
chemiczne
kliniki (podział kliniczny):
pozaszpitalne
Streptococcus pneumoniae (dwoinka zapalenia płuc)
Haemophilus influenzae
szpitalne
dominują bakterie Gram ujemne:
Staphylococcus aureus (Gronkowiec złocisty)
Streptococcus pneumoniae
beztlenowce z grup: Bacteroides, Fusobacterium, Actinomyces
anatomiczny
Odoskrzelowe
Śródmiąższowe - atypowe
płatowe
Etiologia
Najczęstszą przyczyną zapalenia płuc jest dwoinka zapalenia płuc (Streptococcus pneumoniae).
Dwoinka wyizolowana w roku 1880 w tym samym czasie niezależnie przez Sternberga i Pasteura, już w roku 1886 uznana została przez Weichselbauma za przyczynę płatowego zapalenia płuc.
Do dzisiaj jest najczęściej stwierdzanym drobnoustrojem u osób z zapaleniem płuc i to niezależnie od wieku. Uważa się, że jest ona przyczyną 70% pozaszpitalnych zapaleń płuc
Czynniki ryzyka
Najważniejszymi czynnikami ryzyka rozwoju zapalenia płuc są:
wiek (okres niemowlęcy, a także u osób po 65 roku życia)
alkoholizm
niedożywienie
palenie tytoniu.
Czynniki sprzyjające występowaniu zapaleń płuc to:
zaburzenia immunologiczne (cukrzyca, leczenie glikokortykosteroidami, radioterapia, HIV)
uszkodzenie błon śluzowych i skóry (przewlekłe zapalenie i rozstrzenie oskrzeli, wziewne podawanie leków, intubacja, wentylacja mechaniczna)
inne choroby układu oddechowego, krążenia, nerek, zaburzenia neurologiczne
Objawy
Przy typowych objawach choroba zaczyna się:
osłabieniem
bólami mięśni
nagłą wysoką gorączką, która spada po 7-9 dniach
dreszczami
zlewnymi potami
kaszlem, najpierw suchym, a następnie wilgotnym z odkrztuszaniem śluzowej lub ropnej wydzieliny
bólem klatki piersiowej przy oddychaniu
dusznością o różnym stopniu nasilenia
niekiedy krwiopluciem
osłuchowo
szmer oddechowy oskrzeli lub szmer pęcherzykowy zaostrzony.
początkowo we wczesnej fazie choroby występują trzeszczenia, a kolejnym objawem jest rzężenia, dźwięczne świsty, furczenia.
stłumiony odgłos opukowy a także wzmożenie drżenia piersiowego.
gdy w jamie opłucnej pojawia się większa ilość płynu >300 ml - wystąpi przytłumienie lub stłumienie odgłosu opukowego i osłabienie szmerów pęcherzykowych.
Badanie dodatkowe
badanie krwi - podwyższony OB, CRP i leukocytoza i odmłodzenie granulocytów, czasem niedokrwistość, zaburzenia utlenowania krwi.
RTG - plamiste i zlewające się zaciemnienia, jednolite zacienienia płata, obecność płynu w jamie opłucnej.
Leczenie
antybiotykoterapia o szerokim zakresie działania, a w późniejszym okresie leczenia antybiotykoterapia celowana na podstawie antybiogramu
leki zmniejszające inne objawy:
leki przeciwbólowe
leki przeciwgorączkowe
leki wykrztuśne i przeciwkaszlowe
Atypowe zapalenie płuc
Objawy
stan ogólny dobry
początek jest mniej gwałtowny niż w typowym zapaleniu płuc.
dominują objawy z górnych dróg oddechowych:
suchy kaszel, długo utrzymujący się, meczący
ból gardła
temperatura do 38 stopni, utrzymujące się długo stany podgorączkowe
objawy spoza układu oddechowego:
bóle stawów
bóle mięśniowe
objawy ze strony przewodu pokarmowego
duszność, o różnym stopniu nasilenia
skąpe objawy osłuchowe: zaostrzony szmer pęcherzykowy, trzeszczenia
Badanie dodatkowe
rozpoznanie postawione głównie na podstawie badania radiologicznego lub na podstawie posiewu i badań plwociny. W przypadku podejrzenia zakażenia pałeczką Legionella pneumophila warto wykonać badanie moczu na obecność antygenu Legionella spp.
Leczenie
W leczeniu stosowane są antybiotyki
Wirusowe zapalenie płuc
Wirusowe zapalenie płuc najczęściej jest wywołane przez wirusa grypy, rzadziej przez innego rodzaju wirusy.
Leczenie jest objawowe
Szpitalne zapalenie płuc
Szpitalne zapalenie płuc (ang. HAP Hospital Acquired Pneumonia) - to zapalenie płuc, które wystąpiło powyżej 2 dób od przyjęcia niezaintubowanego chorego do szpitala.
W ostatnich latach wyszczególniono ten typ zapaleń płuc, gdyż spowodowane są one takimi samymi drobnoustrojami, ale bakterie szpitalne charakteryzują się opornością na wiele leków, a przebieg szpitalnego zapalenia płuc w 20% obarczony jest ryzykiem zgonu chorego
Szczególną postacią jest respiratorowe zapalenie płuc (ang. VAP Ventilator-Associated Pneumonia) pojawiające się u zaintubowanych chorych w przeciągu 2 - 3 dni od momentu rozpoczęcia sztucznej wentylacji.
Ryzyko rozwoju zapalenia płuc szacuje się na 3% na dobę w ciągu 5 pierwszych dni wentylacji, następnie 2% w dniach 6-10 i po 1% na każdy kolejny dzień sztucznej wentylacji po dniu 10.
W wypadku tego zapalenia płuc śmiertelność dochodzi do 50% chorych.
W wypadku szpitalnych zapaleń płuc obowiązuje bezwzględna konieczność badań bakteriologicznych i określenie lekowrażliwości czynnika etiologicznego.
Do momentu uzyskania wyników tych badań stosuje się antybiotykoterapię w oparciu o antybiotyki o szerokim spektrum działania, a następnie stosuje się je zgodnie z wynikami uzyskanych badań bakteriologicznych.
1