Przyczyny choroby niedokrwiennej serca
Organiczne zmiany w tętnicach wieńcowych
najczęstszą przyczyną choroby niedokrwiennej jest miażdżyca, która powoduje uszkodzenie ściany naczyń wieńcowych (zmiany miażdżycowe dotyczą także innych tętnic), a następnie powstanie zmian powodujących zwężenie światła naczynia wieńcowego - mówimy wtedy o chorobie wieńcowej; wymienione poniżej inne przyczyny choroby niedokrwiennej serca są bardzo rzadkie;
zwężenia naczynia w przebiegu: kiły, reumatoidalnego zapalenia stawów, tocznia układowego, guzkowego zapalenia tętnic, zapalenia zakrzepowo-zarostowego tętnic, twardziny układowej (sclerodermia - choroba tkanki łącznej), skrobiawicy, idiopatycznego młodzieńczego zapalenia tętnic;
zatory naczyń wieńcowych w przebiegu: infekcyjnego zapalenia wsierdzia, zakrzepów w lewym przedsionku i komorach oraz na sztucznych zastawkach, śluzaka przedsionka, koronarografii i pomostowania aortalno-wieńcowego;
wady anatomiczne tętnic wieńcowych - ujście lewej tętnicy wieńcowej od tętnicy płucnej, tętniaki, przetoki wieńcowe.
Bez istotnych zwężeń w tętnicach wieńcowych
stany skurczowe, zaburzenia hemodynamiczne w przebiegu wad serca, niedociśnienia, zaburzeń rytmu, nadciśnienia, kardiomiopatii przerostowej (HCM).
Objawowy okres miażdżycy tętnic wieńcowych nazywa się chorobą wieńcową (Coronary Artery Disease - CAD).
Objawy choroby niedokrwiennej serca
ból, uczucie dławienia, ucisku odczuwalny za mostkiem; ból często prowokowany jest często wysiłkiem fizycznym lub stresem; ból wieńcowy z reguły promieniuje do lewego ramienia, czasem całej kończyny górnej, do żuchwy, gardła, szyi; często ból wieńcowy mylony jest z bólem w wyniku niestrawności;
uczucie ucisku z reguły ustępuje po zaprzestaniu wysiłku fizycznego lub przyjęciu podjęzykowo nitratów w sprayu lub tabletce;
nie ma swoistości co do pory występowania bólu wieńcowego; może się on powiać o każdej porze dnia i nocy; często jest tak, że ból wieńcowy budzi pacjenta ze snu;
napad bólu dławicowego prowokowany jest często przez wyjście na zimne powietrze, emocje, itp.
Postępowanie w chorobie niedokrwiennej serca
gdy pojawia się ból wieńcowy, należy zaprzestać wysiłku lub ograniczyć emocję; jeśli ból nie przechodzi, przyjąć (w pozycji siedzącej nitroglicerynę w tabletce pod język lub w aerozolu (może być inny działający szybko tzw. azotan); chory z chorobą wieńcową powinien wcześniej, w gabinecie lekarskim, wypróbować działanie nitrogliceryny (czy toleruje lek, przede wszystkim czy nie obniża on nadmiernie ciśnienia krwi;
dawkę nitrogliceryny można powtórzyć jeszcze 2 razy, a gdy nie pomaga i ból przedłuża się ponad 15-20 minut, szczególnie, gdy występuje pierwszy raz w życiu, trzeba bezwzględnie udać się do szpitala karetką;
ważne, aby chory z już rozpoznaną chorobą wieńcową przyjmował regularnie leki, które wcześniej przepisał lekarz;
pacjenci z niestabilną chorobą wieńcową, gdy leki nie skutkują lub z wysokim ryzykiem zawału serca wymagają wykonania koronarografii i ewentualnego leczenia inwazyjnego lub chirurgicznego.
Według raportów WHO w 2020 r. to właśnie choroba wieńcowa i depresja będą stanowiły najczęstszą przyczynę niepełnosprawności na świecie.
Dane opublikowane w 2003 r. przez Europejskie Biuro Regionalne Światowej Organizacji Zdrowia wskazują, że przedwczesna umieralność z powodu chorób układu krążenia w Polsce była 2,5 razy większa niż w innych krajach Unii Europejskiej.
Oparte są na zmianach przyzwyczajeń i nawyków mających znaczenie w rozwoju choroby, a szeroko obecnych w danym społeczeństwie. W Polsce szczególnie ważne są następujące zalecenia główne:
propagowanie zdrowego odżywiania i aktywności fizycznej
walka z paleniem papierosów i nadmiernym spożyciem alkoholu.
Zalecenia dietetyczne:
zmniejszenie spożycia tłuszczów poniżej 35% całkowitej dobowej dawki energii, w tym energii pochodzącej z nasyconych kwasów tłuszczowych poniżej 10%, unikanie tłuszczów trans
spożycie cholesterolu poniżej 300 miligramów na dzień
skrobia jako źródło energii powyżej 50% dobowego zapotrzebowania
obniżenie spożycia węglowodanów prostych (glukoza)
obniżenie spożycia sodu poniżej 6 gramów na dobę
zwiększenie spożycia ryb jako źródła białka, a ograniczenie spożycia mięs tłustych, zwłaszcza wieprzowiny.
Zaprzestanie palenia tytoniu. Dym tytoniowy, niezależnie od jego źródła (fajka, cygaro, papieros) uznany jest za czynnik ryzyka miażdżycy. Czynnikiem ryzyka jest także bierne palenie.
Obniżenie stężenia cholesterolu LDL w prewencji pierwotnej poniżej 130 miligramów/dl, w prewencji wtórnej poniżej 100 miligramów/dl (według najnowszych wskazań nawet poniżej 70 mg/dl u osób po zabiegach na tętnicach wieńcowych i u osób z cukrzycą).
Podwyższenie poziomu cholesterolu HDL powyżej 35 mg/dl u mężczyzn i 40 mg/dl u kobiet. Nie ma aktualnie skutecznych leków podwyższających stężenie poziom HDL. Prace nad torcetrapibem[14] zostały przerwane, natomiast apolipoproteina A-I Milano[15] jest w fazie badań klinicznych. W pewnym zakresie można wykorzystać fibraty i estrogeny.
Adekwatna kontrola ciśnienia tętniczego krwi - wartości optymalne 120/80 mm Hg.
Adekwatna kontrola poziomu glukozy we krwi poprzez odpowiednie postępowanie w razie występowania cukrzycy lub innych zaburzeń tolerancji glukozy.
Ograniczenie spożycia alkoholu. Spożycie alkoholu w ilości powyżej 70-80 g na dobę zwiększa ryzyko zgonu sercowego. Umiarkowane spożycie alkoholu (w ilości 1-2 standardowych dawek alkoholu) zwłaszcza pod postacią czerwonego wina (z uwagi na zawartość polifenoli) ma działanie korzystne.
Zwiększona aktywność fizyczna, która powoduje obniżenie stężenia cholesterolu LDL i wzrost HDL.
Obniżenie poziomu trójglicerydów poniżej 150 mg/dl.
Leczenie nadwagi lub otyłości celem przywrócenia optymalnego BMI w zakresie 20-25 kg/m².