Monika Socha

Oznaczanie zawartości polisacharydów.

15.04.2010r.

1. Polarymetryczne oznaczanie zawartości skrobi w suszu ziemniaczanym.

Metoda oznaczania: Oznaczenie to polega na zmierzeniu kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła dla klarownego roztworu skrobi i obliczeniu jej stężenia według wzoru. Roztwór uzyskuje się przez dodanie do próbki roztworu chlorku wapnia z wodą destylowaną i lodowatym kwasem octowym. Aby sklarować roztwór należy dodać do niego odczynników Carreza I i II oraz przesączyć

Wyniki:

l=1,9 dm

m_naczyńka=28,3824 g

m_{naczyńka z próbką}=29,3235 g

w=13,28%

p=0 g

Obliczenia:

m _próbki= m_{naczyńka z próbką} - m_naczyńka

m _próbki= 29,3235 g - 28,3824 g

m _próbki=0,9411 g

Wzór 1 Zawartość skrobi w suchej substancji

Ponieważ zawartość suchej masy w ziemniaku powinna wynosić około 20%, w tym skrobi co najmniej 14% do 18% to:

20g suszu 14 g skrobi

100 g suszu x g skrobi

x= 70%

20g suszu 18 g skrobi

100 g suszu x g skrobi

x= 90%

Wnioski: Zawartość skrobi w badanym suszu ziemniaczanym wynosi 78,15%. Jest to wartość mieszcząca się w granicy zawartości skrobi dla ziemniaka, jednak jest ona dość niska. Ewentualne błędy pomiarowe mogły wynikać z niedokładnego przeniesienia ilościowego próbki do kolby miarowej, powstania pęcherzyków powietrza w rurce polarymetrycznej lub niedokładnego odczytania wartości kąta ze skali polarymetru.

2. Oznaczamnie zawartości błonnika surowego w groszku zielonym metodą Scharrera i Kürschnera.

Opis metody: Metoda ta polega na gotowaniu próbki z mieszaniną kwasów octowego, azotowego (V) i trichlorooctowego oraz na zważeniu sączka z osadem.

Wyniki:

m_naważki=1,0179 g

m_sączka=1,6927 g

m_{sączka z błonnikiem}=1,8439 g

m_popiołu=0 g

Obliczenia:

Wzór 2 Zawartość błonnika surowego

14,85%

Wnioski: Zawartość błonnika surowego w groszku zielonym wynosi 14,85%. Statystycznie błonnik pokarmowy występuje w groszku w ilości do 10%, więc uzyskana wartość jest wiarygodna, niestety nie znalazłam danych dotyczących średniej zawartości błonnika surowego w groszku zielonym.

3. Oznaczanie zawartości pektyn w marmoladzie.

Opis metody: Oznaczenie polega na zważeniu pektynianu wapnia wytrąconego z próbki w skutek zmydlenia, zakwaszenia i dodania chlorku wapnia.

Wyniki:

m_naważki=5,16 g

m_sączka=1,4489 g

m_{sączka z osadem}=1,7217 g

Obliczenia:

m_osadu=1,7217 g -1,4489 g = 0,2728 g

Aby obliczyć zawartość pektyny powinnam otrzymaną wartość pomniejszyć o 0,0833g, więc:

m_pektyny= 0,2728 g - 0,0833 g = 0,1895 g

100% 1,032 g naważki

x% 0,1895 g pektyn

x= 18,36%

Zalecany dodatek pektyn do dżemów truskawkowych wynosi 3,5g/100g produktu. Wychodząc z tego założenia do naszego produktu powinno być dodane:

100g 3,5 g pektyn

5,16 g x g pektyn

x=0,1806 g

Wnioski: Na zawartość pektyn w marmoladzie składają się pektyny naturalnie występujące w owocach, jak i te które zostały dodane w celu poprawienia konsystencji produktu. Pektyny dodawane do żywności kryją się pod symbolem E440. Dla badanego produktu otrzymaliśmy wartość 0,1895 g pektyn, czyli stanowią one 18,36%. Uważam, że wynik jest mocno zaniżony ponieważ sam zalecany dodatek pektyn wynosi 0,1806g, a należy uwzględnić jeszcze te, które występują w owocach. Błąd w wyniku może wynikać z błędu pomiarowego w trakcie ważenia, Zyt krótkiego czasu pozostawienia roztworu do wydzielenia pektynianu wapnia lub niedokładnego przeniesienia ilościowego.

1

---