Spotkanie modlitewne

Spotkanie modlitewne gromadzi wspólnotę próbującą żyć głębokim życiem chrześcijańskim we współczesnym świecie. Spotkanie modlitewne stanowi uzupełnienie zasadniczych aktów uwielbienia Boga, jakimi są Eucharystia i modlitwa Kościoła. Dzięki spotkaniu modlitewnemu mamy możliwość nie tylko chwalić wspólnie Boga, ale także rozwijać dary charyzmatyczne, które zostały nam udzielone po to, by budować Kościół.

Spotkania modlitewne opierają się na specjalnej obietnicy Jezusa: Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię Moje, tam jestem pośród nich (Mt 18,20) i praktyce Kościoła pierwszych wieków, o której możemy przeczytać, na przykład w Dziejach Apostolskich (zob. Dz 2,42) czy w Pierwszym Liście do Koryntian (l Kor 14,26).

Celem spotkania nie jest stworzenie ciepłej atmosfery, dostarczenie zadowolenia i pobudzenie emocjonalne uczestniczących w nim ludzi czy też ułatwienie spotkania osobom, które nigdy by się ze sobą nie spotkały... Mówiąc inaczej - spotkanie modlitewne nie jest celem samym w sobie. Ono ma służyć pogłębieniu wiary, rozwojowi prawdziwej modlitwy - modlitwy sercem i budowaniu dojrzałej wspólnoty chrześcijan, którzy znaleźli swoje miejsce w zamierzonym przez Boga dziele odnowy całego Kościoła. Taka wspólnota może skupiać różne grupy osób, niezależnie od tego, co robią i skąd pochodzą - świeckich i duchownych, młodych i starych, mężczyzn i kobiety, żonatych i samotnych, wszystkich żyjących codziennym życiem chrześcijańskim, oddanych osobistej modlitwie i aktywnemu apostolstwu.

Uczestnictwo w spotkaniu modlitewnym zakłada nie tylko gotowość do czerpania łaski, ale także pragnienie służenia innym. Uczestnicy spotkania nie mogą być zamknięci i skoncentrowani na sobie. Oni wnoszą do wspólnej modlitwy swoją osobistą gorliwość wobec Boga i Kościoła, troszcząc się o siebie nawzajem. Spotkanie modlitewne jest tylko jednym z ważnych elementów życia w Chrystusie.

Po co się spotykamy?

Spotkania modlitewne nie są kołem dyskusyjnym, rodzajem wykładu lub kursu, czy sesją terapeutyczną. Podstawowym celem spotkania modlitewnego jest uwielbienie. Uwielbienie musi stanowić centrum spotkania, musi być „sercem”, które ożywia spotkanie i wyznacza kierunek tego wszystkiego, co podejmujemy na spotkaniu (zob. Ef 5,18-20).

Chociaż śpiew stanowi ważną część spotkania modlitewnego, należy rozróżnić między śpiewaniem dla samego śpiewania a śpiewaniem stanowiącym modlitwę i uwielbienie Boga. Śpiew winien stać się częścią modlitwy - nie może dominować lub przytłaczać samego spotkania, nie może zamieniać go w koncert. Chociaż każdy z członków grupy może zaproponować zaśpiewanie tej czy innej pieśni w trakcie spotkania, to jej wybór musi wypływać z wcześniejszej modlitwy i z szukania woli Boga. Tylko w ten sposób dobrana pieśń będzie stosowna i odpowiednia w danym momencie. Wystrzegajcie się ulubionych hymnów i pieśni!

Drugim z celów spotkania modlitewnego jest wspólne budowanie Ciała Chrystusowego. Nie sprowadza się to wyłącznie do tworzenia grupy modlitewnej. Spotkanie jest nie tylko dziełem uczestniczących w nim ludzi, ale także dziełem Boga. Ono musi być otwarte na to, co zamierzył Bóg. W czasie spotkania Bóg przemawia na różne sposoby - przez słowa Pisma Świętego, przez dzielenie, przez dar proroctwa, przez posługę innymi charyzmatami: Różne są dary laski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich (l Kor 12,4-6).

Każda posługa w mocy Ducha Świętego, sprawowana dla budowania Królestwa Chrystusowego jest darem łaski. Lista darów i charyzmatów jest nieograniczona i nie można ich policzyć. Charyzmaty otrzymują ludzie stosownie do posługi, jaką wykonują, a każdy charyzmat wypływa z daru miłości, który sprawia, że ludzie korzystają z darów służąc innym. Charyzmaty takie jak: proroctwo, uzdrawianie, tłumaczenie języków (ale również posługa ubogim, praca na rzecz sprawiedliwości i pokoju na świecie, codzienna praca w domu, w szkole, biurze, itd) są narzędziami otrzymanymi od Boga dla budowania Kościoła i odnowy całego stworzenia.

Obecność Ducha

Oto niektóre znaki obecności Ducha Świętego podczas naszej wspólnej modlitwy:

1. Postawa słuchania - słuchania Boga i słuchania siebie nawzajem.

2. Zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy modlitwą głośną i ciszą - uczestnicy spotkania muszą nauczyć się poddawać własne poruszenia Bogu i czekać w ciszy, aż On poprowadzi modlitwę: Dusza moja spoczywa tylko w Bogu, od Niego przychodzi moje zbawienie (Ps 62,2).

3. Korzystanie w czasie spotkania z darów duchowych, takich jak: proroctwo, uzdrawianie, tłumaczenie języków, modlitwa w językach. Bóg udziela nam darów nie dla naszej chwały, lecz po to, byśmy prawdziwie uwielbiali Jego samego, byśmy trwali w dialogu z Nim, byśmy wciąż się nawracali.

4. Dzielenie się - uczestnicy spotkania modlitewnego powinni poddawać się działaniu Ducha Świętego, współpracować z Nim i z wiarą dzielić się tym, do czego Duch Święty ich pobudza.

5. Przewaga modlitwy uwielbienia - uwielbienie i dziękczynienie są bramą prowadzącą do wszystkich Bożych łask i błogosławieństw. Jeżeli wielbimy Boga, możemy być pewni, że nasza modlitwa koncentruje się na Nim, a nie na nas samych czy na naszych potrzebach i problemach.

6. Obecność owoców Ducha Świętego - obecność ta przejawia się w umiłowaniu słowa Bożego, w głębokim pragnieniu modlitwy, w postawie wyciszenia i spokoju, w wewnętrznym nastawieniu pełnym wiary i nadziei, w oddaniu siebie w służbie dla Kościoła połączonym z pragnieniem umniejszania samego siebie, w głębokiej wewnętrznej radości i miłości połączonej z życzliwością dla innych (zob. Ga 5,22).

Struktura spotkania

Spotkanie modlitewne jest spotkaniem nieformalnym, o luźnej strukturze. Rozpoczyna się powitaniem i wezwaniem do modlitwy (czyni to ktoś, kto został wcześniej do tego wyznaczony). Przykład tego, jak może wyglądać spotkanie modlitewne znajdujemy w Pierwszym Liście do Koryntian: Kiedy się razem zbieracie, ma każdy z was już to dar śpiewania hymnów, już to laskę nauczania albo objawienia rzeczy skrytych, lub dar języków, albo wyjaśniania: wszystko niech służy zbudowaniu (l Kor 14,26-33).

Podczas spotkania ktoś może podzielić się wydarzeniem z tygodnia, ktoś przeczytać fragment Pisma Świętego, wypowiedzieć proroctwo, ktoś inny może zacząć śpiewać, a jeszcze inny spontanicznie rozpocząć modlitwę. Jedyną zasadą jest, aby wszystkie te rzeczy były czynione na chwałę Bożą i dla budowania Ciała Jezusa Chrystusa. Oznacza to, że nie powinno się zabierać głosu lekkomyślnie, lecz należy najpierw przemodlić to, co chce się powiedzieć. Podczas spotkania muszą też być okresy głębokiej (lecz nie „pustej”) ciszy, w trakcie której ludzie modląc się, wsłuchują się w głos Ducha, który prowadzi, pociesza, rozjaśnia ciemności...

Modlitwy prośby i modlitwy wstawiennicze z reguły znajdują swoje miejsce w dalszej części spotkania. Na początku spotkania wszyscy obecni powinni (przez modlitwę uwielbienia) skoncentrować się na obecności Jezusa, a dopiero potem przedstawiać Mu swoje sprawy.

Kierunek, w jakim podczas spotkania rozwija się modlitwa zależy w dużej mierze od tych, którzy w nim uczestniczą. Czasami kierunek modlitwy wyłania się z głoszonego słowa Bożego, czasami prowadzi do przyjęcia słowa. Modląc się wspólnie musimy być wrażliwi na natchnienia Ducha i rozeznawać drogę, którą wskazuje On przez czytania z Pisma Świętego, pieśni i spontaniczną modlitwę.

Prowadzenie spotkania

Prowadzenie spotkania modlitewnego jest bardzo ważne. Jeżeli osoba prowadząca spotkanie odpowiada na natchnienia Ducha Świętego i potrafi pomóc w tym uczestnikom spotkania, grupa wzrasta w darach i owocach Ducha.

Prowadzenie spotkania nie może przerodzić się w dominację, ale z drugiej strony spotkanie nie może bezwładnie dryfować z powodu braku prawdziwego prowadzenia. Najlepiej, gdy prowadzenie spotkania zostaje powierzone nie jednej osobie, ale zespołowi ludzi. Jedna osoba nie jest w stanie sprostać wszystkim obowiązkom związanym z prowadzeniem spotkania. Dobrze, aby uczestnicy mający więcej doświadczeń wspólnotowej modlitwy podjęli razem odpowiedzialność za spotkanie próbując poprzez swoją wrażliwość na Ducha Świętego, swoją modlitwę, swoje dzielenie się wiarą, nadać spotkaniu ton, pobudzić wiarę i skłonić do odpowiedzi Jezusowi tych, którzy na spotkaniu są pierwszy raz lub tych, którzy przeżywają trudności.

Przygotowanie spotkania

Spotkanie modlitewne powinno być przygotowane. Nie należy sądzić, że potoczy się samo. Najważniejszym sposobem przygotowania spotkania jest indywidualna modlitwa ludzi, którzy w nim uczestniczą. Jeśli spotkania modlitewne mają być owocne, każdy, kto w nich uczestniczy powinien regularnie, w ciągu tygodnia modlić się za spotkanie, za prowadzących, za wszystkich, którzy przyjdą. Można też w tej intencji ofiarować własne wyrzeczenia lub pokutę.

Uczestnicząc w spotkaniu powinniśmy być przygotowani na wszystko, co Bóg chce nam ofiarować. Trzeba przychodzić na spotkanie z darami dla Boga i innych, z miłością, z pragnieniem dzielenia się i umacniania siebie nawzajem. Nie bójmy się pytać Boga w naszych osobistych modlitwach i w trakcie spotkania: „Co powinienem dzisiaj zrobić? Czy chciałbym podzielić się z innymi jakimś fragmentem Pisma Świętego? Czy w moim życiu zaszło coś, o czym pragnąłbym opowiedzieć braciom i siostrom?”

Jeżeli spotkania modlitewne stają się czasami martwe, nudne lub zbyt powierzchowne, przyczyną może być to, że ludzie nie przychodzą na nie z miłością, aby przede wszystkim wielbić Boga, dzielić się wiarą i starać się pomagać sobie wzajemnie.

W osobistym przygotowaniu się do spotkania modlitewnego mogą nam pomóc pytania, które warto postawić sobie tuż po spotkaniu modlitewnym lub modląc się przed kolejnym spotkaniem. Oto one:

1. Czy na początku spotkania modlitewnego staram się wyciszyć wewnętrznie i otworzyć na obecność Boga?

2. Czy słucham modlitwy innych, czy też raczej myślę o „następnym punkcie programu”, o tym, co mam mówić, przeczytać lub zaśpiewać, gdy mój przedmówca skończy?

3. Czy modląc się głośno czynię to dla Boga, czy też mam na uwadze wrażenie, jakie sprawię na uczestnikach spotkania?

4. Czy podczas spotkania wypowiadam to, do czego wzywa mnie Duch Święty? Jak zachowuję się, gdy odczuwam wewnętrzne przynaglenie do mówienia, śpiewu, przeczytania fragmentu Pisma Świętego, wypowiedzenia proroctwa? Czy poddaję się temu wewnętrznemu, uprzednio rozeznanemu natchnieniu czy też przeciwnie - powstrzymuję się z powodu nieśmiałości, obawy, niepewności, nieuwagi?

5. Czy modląc się podczas spotkania koncentruję się na chwaleniu Boga i na Jego dobroci, czy też na sobie, na moich własnych problemach i troskach?

6. Czy w ciągu tygodnia przygotowuję się do spotkania modlitewnego poprzez swoją osobistą modlitwę i dążenie do tego, by w życiu pełnić przede wszystkim wolę Bożą?

7. Czy nie jestem zbyt skupiony na sobie, oddalony od świata i społeczeństwa, w którym żyję?

1. Dlaczego przychodzisz na spotkania modlitewne?

2. Jakie „rzeczy” pomagają Ci uczestniczyć w spotkaniu modlitewnym?

3. Co utrudnia Ci modlitwę podczas wspólnego spotkania?

4. Czy pamiętasz „bardzo piękne” spotkanie modlitewne?

5. Co możesz powiedzieć o tzw. „ciężkim” czy „trudnym” spotkaniu modlitewnym?

6. Czy cele spotkania sformułowane w konferencji są dla Ciebie jasne?

7. Czy widzisz jakieś inne sprawy związane ze spotkaniem modlitewnym?

1. Dlaczego przychodzisz na spotkania modlitewne?

2. Jakie „rzeczy” pomagają Ci uczestniczyć w spotkaniu modlitewnym?

3. Co utrudnia Ci modlitwę podczas wspólnego spotkania?

4. Czy pamiętasz „bardzo piękne” spotkanie modlitewne?

5. Co możesz powiedzieć o tzw. „ciężkim” czy „trudnym” spotkaniu modlitewnym?

6. Czy cele spotkania sformułowane w konferencji są dla Ciebie jasne?

7. Czy widzisz jakieś inne sprawy związane ze spotkaniem modlitewnym?

1. Dlaczego przychodzisz na spotkania modlitewne?

2. Jakie „rzeczy” pomagają Ci uczestniczyć w spotkaniu modlitewnym?

3. Co utrudnia Ci modlitwę podczas wspólnego spotkania?

4. Czy pamiętasz „bardzo piękne” spotkanie modlitewne?

5. Co możesz powiedzieć o tzw. „ciężkim” czy „trudnym” spotkaniu modlitewnym?

6. Czy cele spotkania sformułowane w konferencji są dla Ciebie jasne?

7. Czy widzisz jakieś inne sprawy związane ze spotkaniem modlitewnym?

1. Dlaczego przychodzisz na spotkania modlitewne?

2. Jakie „rzeczy” pomagają Ci uczestniczyć w spotkaniu modlitewnym?

3. Co utrudnia Ci modlitwę podczas wspólnego spotkania?

4. Czy pamiętasz „bardzo piękne” spotkanie modlitewne?

5. Co możesz powiedzieć o tzw. „ciężkim” czy „trudnym” spotkaniu modlitewnym?

6. Czy cele spotkania sformułowane w konferencji są dla Ciebie jasne?

7. Czy widzisz jakieś inne sprawy związane ze spotkaniem modlitewnym?

1. Dlaczego przychodzisz na spotkania modlitewne?

2. Jakie „rzeczy” pomagają Ci uczestniczyć w spotkaniu modlitewnym?

3. Co utrudnia Ci modlitwę podczas wspólnego spotkania?

4. Czy pamiętasz „bardzo piękne” spotkanie modlitewne?

5. Co możesz powiedzieć o tzw. „ciężkim” czy „trudnym” spotkaniu modlitewnym?

6. Czy cele spotkania sformułowane w konferencji są dla Ciebie jasne?

7. Czy widzisz jakieś inne sprawy związane ze spotkaniem modlitewnym?

1. Dlaczego przychodzisz na spotkania modlitewne?

2. Jakie „rzeczy” pomagają Ci uczestniczyć w spotkaniu modlitewnym?

3. Co utrudnia Ci modlitwę podczas wspólnego spotkania?

4. Czy pamiętasz „bardzo piękne” spotkanie modlitewne?

5. Co możesz powiedzieć o tzw. „ciężkim” czy „trudnym” spotkaniu modlitewnym?

6. Czy cele spotkania sformułowane w konferencji są dla Ciebie jasne?

7. Czy widzisz jakieś inne sprawy związane ze spotkaniem modlitewnym?

1. Dlaczego przychodzisz na spotkania modlitewne?

2. Jakie „rzeczy” pomagają Ci uczestniczyć w spotkaniu modlitewnym?

3. Co utrudnia Ci modlitwę podczas wspólnego spotkania?

4. Czy pamiętasz „bardzo piękne” spotkanie modlitewne?

5. Co możesz powiedzieć o tzw. „ciężkim” czy „trudnym” spotkaniu modlitewnym?

6. Czy cele spotkania sformułowane w konferencji są dla Ciebie jasne?

7. Czy widzisz jakieś inne sprawy związane ze spotkaniem modlitewnym?

1. Dlaczego przychodzisz na spotkania modlitewne?

2. Jakie „rzeczy” pomagają Ci uczestniczyć w spotkaniu modlitewnym?

3. Co utrudnia Ci modlitwę podczas wspólnego spotkania?

4. Czy pamiętasz „bardzo piękne” spotkanie modlitewne?

5. Co możesz powiedzieć o tzw. „ciężkim” czy „trudnym” spotkaniu modlitewnym?

6. Czy cele spotkania sformułowane w konferencji są dla Ciebie jasne?

7. Czy widzisz jakieś inne sprawy związane ze spotkaniem modlitewnym?

5

Spotkanie modlitewne

---