Higiena w domu. Jakimi pasożytami można zarazić się od zwierząt domowych Wymień je, opisz ich biologię i objawy jakie występują u człowieka.
Najczęściej spotykanymi zwierzętami domowymi są psy i koty.
Najczęstszymi pasożytami psów oraz kotów są:
PCHŁY
Pchły są pasożytami zewnętrznymi ssaków i ptaków. Odżywiają się ich krwią. Opisano dotychczas 2000 gatunków pcheł, z których aż 95% pasożytuje na ssakach, a tylko 5% na ptakach
Pchła nie ma skrzydeł. Jest bocznie spłaszczona, drobna, od długości ciała od 1 do 2 mm Na każdym segmencie ciała znajdują się odchylone do tyłu szczecinki, które utrzymują pchłę w sierści ssaka, zapobiegając wypadnięciu jej. Ma aparat gębowy kłująco - ssący, którym przebija skórę ssaka, aby pobrać krew, która stanowi jedyny jej pokarm. Odnóża są przystosowane do wykonywania dużych skoków. Pchła może skoczyć na wysokość 25 cm.
Zagrożeniem dla zdrowia i dobrego samopoczucia ludzi są pchły pasożytujące na zwierzętach domowych, z których przenoszą się na ludzi. Na zwierzętach domowych, psach i kotach, żerują dwa gatunki pcheł: pchła psia i pchła kocia.
Kolejną bardzo niebezpieczna chorobą zwierząt domowych jest GLISTNICA PSÓW ORAZ KOTÓW
(toksokaroza)
Glistnica u psów jest wywoływana przez glistę psią - Toxocara canis, a glistnica u kotów przez glistę kocią - Toxocara cati. Jest to często występujący pasożyt z grupy obleńców. Stadia inwazyjne są bardzo powszechne w środowisku, zwłaszcza w dużych hodowlach psów, w parkach, na osiedlach i terenach wiejskich. Glista psia jak i kocia może być niebezpieczna dla ludzi.
Objawy zarażenia u ludzi:
Człowiek może przypadkowo ulec zarażeniu inwazyjnymi jajami glist występujących u psów i kotów. Inwazja może przebiegać bezobjawowo, bądź w postaci uogólnionej (zespół
larwy wędrującej trzewnej) , ocznej (larwa wędrująca oczna) lub mózgowej. Niekiedy, przy braku jakichkolwiek objawów klinicznych, eozynofilia może być jedynym wskaźnikiem zarażenia.
W postaci uogólnionej obserwuje się pogorszenie samopoczucia, spadek apetytu i masy ciała, gorączkę, ból brzucha, powiększenie wątroby, wysypki skórne, obrzęki i kaszel. Z czasem może pojawić się zapalenie płuc, mięśnia sercowego, astma oraz nasilenie objawów alergicznych, niekiedy zagrażające życiu. Postać oczna stwierdza się najczęściej u starszych dzieci oraz młodzieży. Towarzysza jej zaburzenia widzenia, bielmo, zez, a także całkowita utrata wzroku. W inwazji bierze udział jedna lub kilka larw, które atakują jedno, rzadziej oboje oczu. Postać mózgowa najczęściej obserwuje się u dzieci. Objawia się ona zaburzeniami w zachowaniu i śnie, rozdrażnieniem oraz nadpobudliwością. W cięższych przypadkach może dojść do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgowia, niedowładów, porażeń. Leczenie toksokarozy jest trudne i długotrwałe.
TASIEMIEC PSI
W Polsce notowany u 10-51% psów i 51-71% kotów. Długość ciała dorosłego pasożyta wynosi 13-80 cm. Człony maciczne, które nie tylko z kałem mogą opuszczać organizm żywiciela, lecz także samoczynnie wypełzać
z odbytu, swoim kształtem przypominają pestkę ogórka lub dyni. Zwierzęta zarażają się tym pasożytem przypadkowo zjadając pchłę, w której znajduje się postać larwalna tasiemca. Po 2-3 tygodniach od chwili zarażenia zwierzę wydala z kałem pierwsze człony.
Objawy zarażenia u ludzi:
U osób dorosłych choroba najczęściej przebiega bezobjawowo. Objawy niestrawności, utrata apetytu, bóle brzucha, a nawet wymioty, obserwowane sa zwykle
u dzieci. Inwazję tasiemca wykrywa się badając kał. W kale zarażonego człowieka znajdują się charakterystyczne człony, bądź jaja skupione w grupy po 3-30 sztuk (macica tasiemca tworzy torebki wypełnione jajami).
TASIEMIEC BĄBLOWCOWY
Bardzo niebezpieczne, choć rzadko notowane w Polsce tasiemce, występujące w dojrzałej postaci u psów, lisów i kotów. Długość ich ciała nie przekracza kilku milimetrów. Żywicielami pośrednimi dla tych tasiemców są zwierzęta hodowlane i towarzyszące, gryzonie oraz człowiek. W ich narządach wewnętrznych (najczęściej w wątrobie)
rozwijają się larwy typu echinococcus.
Objawy zarażenia u ludzi:
W przewodzie pokarmowym człowieka z jaja wykluwa się larwa zwana onkosfera, która przedostaje się do układu krwionośnego i z krwią wędruje najczęściej do wątroby, choć może lokalizować się także w płucach, nerkach, śledzionie lub w mózgu.
Ta choroba najczęściej kończy się śmiercią zarażonego człowieka. Larwa E. multilocularis wzrasta w wątrobie w sposób naciekowy, przypominający rozwój nowotworu (zresztą jest z nim często mylona). Objawy, które towarzyszą echinokokozie, wynikają z lokalizacji postaci larwalnej.
TOKSPOLAZMA
Zarażenia Toxoplasma gondii są powszechne zarówno u zwierząt, jak i u ludzi. Ten wewnątrzkomórkowy pasożyt , pełen cykl rozwojowy przechodzi jedynie u kotowatych.
Objawy zarażenia u ludzi:
Nabyta toksoplazmoza zwykle przebiega u ludzi bezobjawowo. Najczęściej powiększeniu ulęgają węzły chłonne szyjne i karkowe. Rzadko może wystąpić gorączka, uczucie osłabienia, bóle głowy i mięśni oraz stan zapalny gardła. U ludzi z wrodzonymi bądź nabytymi (AIDS) niedoborami immunologicznymi obserwuje się ciężki przebieg toksoplazmozy.
Bibliografia
1.Literatura
„Choroby pasożytnicze zwierząt domowych” - Furmaga Stefan
2. Internet
http://www.bayer.molosy.pl/robaki/robaki_zoonozy_bayer.htm