BIOCHEMIA

SPRAWOZDANIE

ĆWICZENIE 6

WPŁYW AKTYWATORÓWI INHIBITORÓW NA AKTYWNOŚĆ AMYLAZY ŚLINOWEJ

Sabina Spyrka

Natalia Wiśniewska

Biotechnologia II

Gr. 5

OPOLE

WPROWADZENIE

Inhibitor - związek chemiczny powodujący zahamowanie bądź spowolnienie reakcji chemicznej. Proces ten nazywa Si inhibicją. Inhibitorem można nazwać zarówno substancję powodującą spowolnienie lub zatrzymanie reakcji niekatalizowanej jak i substancję obniżającą aktywność katalizatora w reakcji katalizowanej.

Amylaza - enzym hydrolityczny z grupy hydrolaz rozkładający skrobię i inne wielocukry. Występuje w soku trzustkowym (jest produkowana przez zewnątrzwydzielniczą część trzustki) i w ślinie (jest produkowana przez ślinianki). Zapoczątkowuje proces trawienia skrobi.

Enzymy - wielkocząsteczkowe, w większości białkowe biokatalizatory przyspieszające specyficzne reakcje chemiczne wskutek obniżenia ich energii aktywacji. Badaniem enzymów i ich działania zajmuje się enzymologia.

CEL ĆWICZENIA

Poznanie wpływu aktywatorów i inhibitorów na aktywność amylazy śliny podczas hydrolizy skrobi.

PRZEBIEG DOŚWIADCZENIA

CZĘŚĆ I - Przygotowanie roztworu amylazy ślinowej

1. Przepłukałem kilka razy usta wodą destylowaną z butelki, używając kubka plastikowego.

2. Ponownie pobrałem do ust kilka cm³ wody i po 2 minutach wyplułem wodę do zlewki o pojemności 250 cm³.

3. Zabieg ten powtórzyłem kilkakrotnie, aż do otrzymania około 100 cm³ roztworu amylazy.

CZĘŚĆ II - Rozkład skrobi przez amylazę ślinową

1. Do czterech ponumerowanych probówek wprowadziliśmy po 1 cm³ 1% roztworu skrobi i 1 cm³ roztworu amylazy.

2. Do pierwszej probówki natychmiast dodaliśmy 2 krople roztworu jodu, wstrząsnęliśmy i zanotowaliśmy zabarwienie roztworu.

3. Pozostałe 3 probówki umieściliśmy w łaźni wodnej w temp. 40 ^oC.

4. Po 30 sekundach wyjęliśmy 1. po 1 minucie 2. i po 2 minutach 3 probówkę, do wszystkich tych probówek dodaliśmy po dwie krople roztworu jodu, wstrząsnęliśmy i zanotowaliśmy zabarwienia poszczególnych roztworów.

WYNIKI I WNIOSKI:

Roztwór pierwszej probówki zabarwił się na ciemno granatowo, z drugiej na jasno granatowo, z trzeciej na bordowo ,a z czwartej na jasno brązowo (pomarańczowo). Im barwa jest jaśniejsza tym proces rozkładu skrobi jest bardziej zaawansowany. Barwa ostatniego roztworu oznacza, iż skrobia uległa znacznemu rozkładowi (dochodzi do maltozy i do glukozy)...

CZEŚĆ III - Wpływ aktywatorów i inhibitorów na aktywność amylazy śliny

1. Do trzech probówek wprowadziliśmy po 2 cm³ roztworu śliny.

2. Do 1. probówki dodaliśmy 0,3 cm³ wody destylowanej, do 2. 0,3 cm³ 1 % roztworu chlorku sodu NaCl, do 3. wprowadziliśmy 0,3 cm³ 1 % roztworu siarczanu miedzi CuSO₄.

3. Zawartość wszystkich probówek dokładnie wymieszaliśmy.

4. Do każdej probówki dodaliśmy 0,5 cm³ 1 % roztworu skrobi.

5. Pozostawiliśmy probówki w temp. Pokojowej na około 5 minut.

6. Następnie przy pomocy jodyny sprawdziliśmy stopień rozłożenia skrobi (wprowadziliśmy po jednej kropli jodyny do probówek).

7. Na podstawie obserwacji barwy roztworów stwierdziliśmy, który z badanych związków jest aktywatorem amylazy ślinowej (przyśpiesza rozkład skrobi), a który hamuje jej rozkład (inhibitor amylazy ślinowej).

WYNIKI I WNIOSKI:

H₂O - brązowy

NaCl - żółty

CuSO₄ - granatowy

W wodzie destylowanej proces rozkładu skrobi zachodzi z normalną szybkością. Barwa żółta roztworu wskazuje, iż proces rozkładu skrobi zachodzi szybciej (NaCl jest więc aktywatorem tego procesu). Barwa granatowa wskazuje, iż proces rozkładu skrobi nie zaszedł (CuSO₄ jest więc inhibitorem tego procesu), metale ciężkie denaturyzuje białko enzymatyczne.

Aktywator przyśpiesza, a inhibitor spowalnia, bądź całkowicie zatrzymuje proces.

---