Lacanowski podmiot, Filologia, Współczesne teorie kulturoznawcze, kolokwium


Lacanowski podmiot: niemożliwość tożsamości i centralność identyfikacji

  1. Alienacja w Wyobrażeniowym: „ego to z istoty alter ego”.

- faza lustra wprowadza dziecko w porządek Wyobrażeniowy.

- porządek Symboliczny utożsamiany jest z wymiarem językowym, prawnym. Dziecko już przed narodzinami zostaje wplątane w sieć symboliczną (np. rodzice wymyślają imię dla dziecka, planują kim zostanie w przyszłości itp.)

- faza lustra wprowadza dziecko w porządek Wyobrażeniowy, ale ma też swój moment Symboliczny. Po identyfikacji swego odbicia z samym sobą dziecko zwraca się do Wielkiego Innego, by uznał ten obraz i ostatecznie go potwierdził.

2. Alienacja w Symbolicznym: „podmiot przyjmujący strukturę od znaczącego”.

- Relacja zachodząca między `significant' a `signifie' nie zachodzi na tym samym poziomie.

- Lacan ulokował znaczone (`signifie') pod znaczącym (`significant') [odwrotnie niż Saussure].

- Znaczenie jest wytwarzane przez znaczące, wypływa ze znaczącego ku znaczeniom.

- Jeśli mówimy o znaczonym, to tylko dlatego, że chcemy wierzyć w jego istnienie. Wiara ta jest zasadnicza dla naszej konstrukcji rzeczywistości jako spójnej „obiektywnej” całości- wiara w coś, co gwarantuje obowiązywanie naszej wiedzy, podtrzymując fantazję o prawdzie między językiem a światem. Świat znaczonych jest światem języka. Znaczące wytwarza pole znaczeń.

- wymiar Symboliczny determinuje znaczenie

- zawsze brakuje czegoś w porządku języka, a to dlatego, że znaczone zawsze się „wymyka”,

3. Od tożsamości do identyfikacji: Wymiar wyobrażeniowy i symboliczny

4. Polityka podmiotu: identyfikacja z czym?

POLECAM PRZECZYTAĆ: http://neoconsrevolt.blox.pl/2008/12/Lacanowska-faza-lustra.html

Z notatek Beaty M. (dziękuję!)

- nie jest tożsamy z jednostką,

- nieredukowalny do ego,

- artykulacja przedmiotu w wyobrażeniowym oraz symbolicznym Innym nie zachodzi oddzielnie,

- ego pojawia się w Wyobrażeniowym, podmiot wyłania się w Symbolicznym,

- znaczące determinuje podmiot, który przyjmuje od niego strukturę,

- podmiot jest reprezentowany przez znaczące,

- podmiot jest naznaczony brakiem,

- podmiot może istnieć pod warunkiem, że akceptuje prawa Symbolicznego,

- pierwszeństwo znaczącego, jako wyartykułowanego w symbolicznym,

- podmiot jest skazany na symbolizację pogoń za samą tożsamością,

- zasadniczy punkt - brak,

- wg Lacana nie istnieje podmiot, który nie byłby już zawsze z góry podmiotem społecznym,

- podmiot rozstrzępiony, przekreślony

Z notatek Kingi K. (dziękuję!)

1- PODMIOT - istotą podmiotowości jest brak; podmiot to brak,pustka, jest nieświadomością, rysuje się podział pomiędzy podmiotem i ego.Lacanowska teoria podmiotowości ma zaradzić niedostatkom lub uzupełnić poststrukturalizm, teorię ideologii,kultury itp.

2- EGO - należy do rejestru wyobrażeniowego (podmiot do symbolicznego), ego jest sedymentacją-polega na iluzji, koncentracji

3- SEDYMENTACJA: proces, w wyniku którego w roztworze wytrącają się frakcje stałe i osadzają się na dnie

4- Faza lustra (mirror stage) w lacanowskiej psychoanalizie pierwotnie obrazowała przełomowy moment w rozwoju dziecka między 6 a 18 miesiącem życia, w którym na mocy autoidendyfikacji z własnym lustrzanym odbiciem dochodzi do ukształtowania podmiotowości Ego. Owo odbicie jest jednocześnie nami i Innym ( nasze wyobrażeniowe przedstawienie tak zwany „mały Inny"). Od samego początku życia dziecko doświadcza swego ciała jedynie w jego Realnym bezpośrednio dostępnym wymiarze, jako chaotyczny zbiór różnych autonomicznych części ciała (częściowych obiektów), które nie tworzą żadnej spójnej całości. Dopiero dostrzeżenie swego odbicia w lustrze pozwala dziecku na pierwsze uchwycenie swego ciała w jego całościowym syntetycznym wymiarze. Dziecko tworzy swój Wyobrażeniowy całościowy wizerunek. Nowe całościowe przedstawienie swego ciała kontrastuje z dotychczasowym postrzeganiem go jako konglomeratu „rozczłonkowanych" częściowych obiektów. Co może prowadzić do agresji dziecka wobec postrzeganego obrazu. Zwykle jednak dziecko dokonuje autoidendyfikacji z lustrzanym odbiciem, co prowadzi do „zakochania" się we własnym obrazie (dziecko całuje lustro), wytwarza się wyobrażeniowe przedstawienie samego siebie jako pewnej spójnej całości co prowadzi do powstania podmiotowości i Ego. Z czasem podmiot może próbować się identyfikować z Ideałem Ja (idealną i wymarzoną wersją naszego zwykłego niedoskonałego Ja), którego ucieleśnieniem może byc aktorski, muzyczny bądź polityczny idol, z którym podmiot chce się identyfikować, aż do całkowitego zanegowania własnego Ja. Ideał Ja trzeba odróżnić o Ja Idealnego i Nad-Ja. Upraszczając Ja Idealne to instancja zakazująca nam pewnych pragnień bądź zachowań. Nad-Ja to nic innego jak obsceniczna i okrutna wersja Ja Idealnego, która „złośliwie" bombarduje nas zakazami niemożliwymi do utrzymania. Wracając jeszcze bezpośrednio do momentu akceptacji swego lustrzanego wizerunku przez dziecko, które „świętując" i wpadając w euforyczne samozadowolenie, z czasem zaczyna odczuwać poczucie władzy, kontroli nad własnym ciałem, które jednak szybko może zostać brutalnie zakłócone przez porównanie do omnipotentnej władzy matki. Faza lustra wprowadza dziecko w porządek Wyobrażeniowy, ale ma też swój moment Symboliczny (wymiar Symboliczny jest utożsamiany z wymiarem językowym, prawnym). Po identyfikacji swego odbicia z samym sobą dziecko zwraca się do opiekuna, matki (Wielkiego Innego), by uznał ten obraz i ostatecznie go potwierdził. Kwestia relacji Ciało-Obraz powraca przy analizie takich filozoficznych fenomenów jak problem alienacji podmiotu od jego obrazu, problem rozdziału podmiotu na różne alter ego. Trzeba wspomnieć także o kwestii narcyzmu (polecam ciekawą wypowiedź Derridy na temat zagadkowej miłości między Narcyzem a Echem), a także o heglowskiej idei obrazu, który jest bardziej nami niż my sami.

5- PSYCHOZA: u Lacana związana jest z niemożliwością wejścia w obszar języka, w obszar symbolicznego. W związku z tym, że żyjemy w świecie symbolicznym, to jesteśmy NEUROTYKAMI- niemożność realizacji seksualnych pragnień za względy np. na zakazy prawne.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
O gatunkach zmąconych - streszczenie, Filologia, Współczesne teorie kulturoznawcze, kolokwium
kultura, Filologia, Współczesne teorie kulturoznawcze, kolokwium
spółdzielnia spożywców - opracowanie, Filologia, Współczesne teorie kulturoznawcze, kolokwium
Współczesne teorie kultury, polityka kulturalna
Współczesne Teorie Socjologiczne - kolokwium 2, Opracowania moje
Współczesne Teorie Socjologiczne - kolokwium 1, Opracowania moje
opracowanie pytań na kolokwium, SOCJOLOGIA UJ, Współczesne teorie socjologiczne
Semiotyka i współczesne teorie informacyjne - Sylabus-anglistyka, kulturoznawstwo
Teorie Kultury Wspolczesnej, Politologia i Dziennikarstwo
03 WTK JA JAKO PODMIOT, KULTUROZNAWSTWO, WSPÓŁCZESNE TOŻSAMOŚCI KULTUROWE
Inwokacja Odyseja, FILOLOGIA POLSKA, Łacina i kultura antyczna
Bourdieu - Struktury, WSPÓŁCZESNE TEORIE SOCJOLOGICZNE(1), Referaty
Ralph Dahrendorf - teoria konfliktu, WSPÓŁCZESNE TEORIE SOCJOLOGICZNE
Współczesne teorie temperamentu, Psychologia różnic indywidualnych, psychologia różnic indywidualnyc
Antropologia, Filologia polska, Antropologia kultury
04 WTK Współczesne tożsamości kulturowe TŁUM MASA, KULTUROZNAWSTWO, WSPÓŁCZESNE TOŻSAMOŚCI KULTUROWE
wariacje na temat jednego paktu, Filologia, Teoria dzieła literackiego, kolokwium

więcej podobnych podstron