CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA
Charakterystyka: - duża liczba klas funkcjonalnych i semantycznych
- niewielka ilość wykładników derywacji
Podstawy słowotwórcze: a) czasowniki
b) przymiotniki
c) rzeczowniki
Wykładniki derywacji: a) formanty prefiksalne (derywacje odczasownikowe)
b) formanty paradygmatyczne (formacje odczasownikowe i
odimienne)
c) formanty sufiksalne- sufiksy powstałe drogą absorpcji
morfologicznej (np.-ow- w usyn-ow-i-ć)
- sufiksy powstałe drogą zapożyczeń
(-iz-||-yz-; np. biurokrat-yz-owa- ć )
d) formant postfiksalny się (np. prosić się)
e) formant ujemny- ucięcie morfemu się od podstawy
(np. palić się - palić )
f) formanty złożone
WARTOŚC KATEGORII ASPEKTU W DERYWATACH:
Aspekt dokonany : formant: a) prefiks (oprócz współ-, re-, de(z)- )
b) sufiks tematyczny -ną-:-n-
Aspekt niedokonany: formant: - formant paradygmatyczny
KLASY DERYWATÓW ze względu na na typ funkcji słowotwórczej formantu:
1. transpozycyjne
2. semantyczne
3. aspektowe
TRANSPOZYCYJNE- efekt przekształceń wyrażeń predykatywnych nieczasownikowych w wyrażenia predykatywne czasownikowe, ze zmianą dyspozycji formalno- składniowych w porównaniu z podstawami; posiadają to samo znaczenie co podstawa; dotyczy czasowników odprzymiotnikowych i odrzeczownikowych.
SEMANTYCZNE- formanty pełnią funkcje znaczeniowe tzn. wnoszą do derywatów obok znaczenia podstaw, nowe znaczenie, przez co derywaty są jednostkami znaczeniowo bogatszymi od swoich podstaw.
SPOSOBY WZBOGACENIA SEMANTYCZNEGO PODSTAWY:
1. uściślenie znaczenia- cecha derywatów modyfikacyjnych
wniesienie nowego znaczenia- derywaty mutacyjne
D. MODYFIKACYJNE: a) tylko czasowniki odczasownikowe
b) podstawa- czasownik opisujący stan lub akcję
c) formant ze znaczeniem determinacji czasowej, ilościowej,
przestrzennej, intensywnościowej
d) brak zmiany właściwości składniowych podstawy
e) formanty prefiksy
f) wymiana sufiksów tematycznych; postfiks się
D.MUTACYJNE: a) czasowniki odczasownikowe i imienne
b)zespolenie: predykat wyrażony formantem i:
inny predykat wyrażony postawą,
struktura predykatowo-argumentowa,
jeden z argumentów predykatu głównego wyrażony podstawą;
c) formanty: -derywaty odczasownikowe- prefiksy
-derywaty odimienne- wymiana końcówek imiennych na czasownikowe sufiksy tematyczne lub sufiksy tematyczne z prefiksami
D. ASPEKTOWE: człony par aspektowych (czasowniki dokonane i niedokonane)
cz. niedokonany od dokonanego: -wymiana sufiksów tematycznych
cz. dokonany od niedokonanego. -prefiksy
Bliskie derywatom modyfikacyjnym z różnicą, że formanty nie są wykładnikami nowych predykatów, lecz aktualizują dwa różne stadia akcji;
cz. niedokonany: akcja w toku, prowadzi do zmiany subiektu lub obiektu;
cz. dokonany: stan końcowy akcji zmiana stanu subiektu lub obiektu;
Derywat można odróżnić dzięki złożoności formalnej.
formanty prefiksalne posiadają znaczenie;
formanty paradygmatyczne nie posiadają znaczenia, włączają derywaty do klas czasowników
CZASOWNIKI ODCZASOWNIKOWE:
prefiksacja
postfiks się- współformant
formanty obce de(z)- i re- opierają się na tematach obcego pochodzenia z istniejącymi w polszczyźnie czasownikami bezprefiksalnymi (np. dezintegrować )
prefiksy rodzime cechuje wielofunkcyjność i wieloznaczność
formant paradygmatyczny -wymiana sufiksów tematycznych podstawy na inne sufiksy tematyczne (z towarzyszącymi obocznościami)
podstawami derywatów paradygmatycznych są często derywaty prefiksalne
ASPEKT współformant -prefiks, derywat ma aspekt dokonany, formant paradygmatyczny- niedok.
OPEROWANIE MORFEMEM SIĘ W PARACH
relacja :czasownik i morfem, czasownik i zaimek, a odpowiadający mi im czasownik bez się
większa złożoność semantyczna niezależna od złożoności formalnej decyduje o uznaniu jednego z członów pary za derywat.
procedury derywacyjne: a) dodanie postfiksu się- derywat pseudozwrotny
b) odjęcie morfemu się (składnika tematu) derywat kauzytywny
np. martwic