C. Norwid, Szczesna.Powieść
Dedykacja: Nieszczęśliwym w dowód głębokiego poważania poświęca
Autor
Wstęp, czyli przed-pieśń
Do lutni
Składa się z 10 sześciowersowych zwrotek. Bezpośredni zwrot do lutni - odrzuci ją, czy też nie? Porównanie lutni poety do miecza Chrobrego i sameg0o poety do króla Chrobrego.
Lutnię (szeroko rozumiane natchnienie, dar tworzenia, etc.) traktuje jak osobę, personifikacja. Możliwość tworzenia poezji, samą poezję traktował (przez lata) jak przyjaciela / - kę. Chciał, aby poezja/natchnienie dała mu możliwość ucieczki przed prawdą, przed własnym sumieniem. Wspomnienie Laury - typowa bohaterka, kochanka w poezji - z sentymentalizmu. Czasem określa ją jako lutnię złotą - czyli coś dla niego cennego.
Wyrazy: Bóg i serce - znaczą bardzo wiele, sfera sacrum, Niedziela. Życie dzieli się na sacrum i profanum. Życie jest „prozą, polem jest praktyki, Nie zaplatanym w ciemne ogólniki”.
Sytuacja śmierci dziecka - jego pośmiertne dobre wspomnienie, „ust miało z pąsowych korali”
Szczesna Powieść Tło
Składa się z 10 sześciowersowych zwrotek. Pisanie dla czytelniczek jest dla poety/pisarza czynnością zwykłą. Czynność ta została porównana do konia, który wywodzi przed ganek po obiadku. Pióro i możliwość pisania jest cenniejsze niż życie.
„Czysta wieku marzycielka” - to poezja, wzywa ją, gdyż chce „uniknąć prozaicznego kału” - chyba chodzi o to, że wzywa poezję, natchnienie, aby nie żyć zwykłym życiem - prozaicznym. W świecie poezji uniknie krwi, łez i potu, tutaj pokalać się może tylko atramentem.
Sytuacja śmierci matki - jak się zachować, o śmierci powinno się mówić wprost/bezpośrednio.
Autotematyzm - pisze o tym jak tworzy.
Grecja - być może powieści ojczyzna, poeta sam do końca nie wie. Żyje sobie tutaj rodzina z dziećmi. Jedno z rodzeństwa wzięło worek i odeszło z domu? - chyba
Szczesna
Składa się z 10 sześciowersowych zwrotek. Wspomnienie najpiękniejszej kobiety - Felicji, podmiot liryczny był w niej nieszczęśliwie zakochany. Ona za bardzo go nie chciała, bawiła się nim: raz go chciała a raz nie. Nieszczęśliwa miłość dla poety- p. lirycznego została porównana do krzyża. Szczesna była piękna jak Cherubin.
Spotkanie
Składa się 10 sześciowersowych zwrotek. Młodzieniec Szczesny poznał Felicję.
„O! nieszczęśliwy, kto kochał szczęśliwa!” - przesłanie całego utworu
Smutek może rodzić zawiść - czyli grzech
Pojawia się motyw świat-teatr, a dokładniej dzieje, życie = drama
Szczesny - straszny kłamczuch, cały czas kłamał w celu uzyskania ręki Felicji.
Listy
Szczesny wyjechał, pisał listy do dziewczyny. Był w Berlinie, Paryżu, Rzymie, etc.
Rozłąką czyni człowieka nieszczęśliwym - tęsknota
Bohater szuka nieszczęścia, a filozofia ma mu pomóc cieszyć się po smutkach.
Felicja wyszła za mąż - ale bohater nadal ją kocha. Wybrała „rozsądne”, spokojne życie.