EGZAMIN

1) Skalar: wartość - masa, czasWektor: wielkość - kierunek, zwrot, punkt przyczepienia, siła, droga, pęd Statyka - bada zależności między siłami gdy ciało jest w spoczynku Kinematyka-zmiana wzajemności położenia-ruch bez wyjaśnienia jego przyczyn Dynamika-wyjaśnia jego przyczyny Siła-wzajemne oddziaływanie na siebie ciał powodujące zmiany jego stanu spoczynku, ruchu czy też kształtu. Prawa statyki-1.Dwie siły liczbowo równe, działające wzdłuż jednej prostej, mające przeciwne strony stanowią układ równoważny.2.Działanie układu sił na ciało sztywne nie ulega zmianie jeżeli do niego dodamy lub odejmiemy układ sił równoważ 3.Jeżeli na pewien punkt ciała sztywnego działają jednocześnie dwie siły o różnych prostych działania to wypadkowa ich zarówno co do kierunku jak i wielkości= jest przekątnej równoległoboku zbudowaneg na wektorach tych sił jako bokach. Ma punkt przyłożenia w tym samym miejscu co siły składowe, a zwrot w stronę drugiego końca przekątnej. Zasada składania sił równoległych-wypadkowa dwóch sił równoległych o zgodnych zwrotach równa jest sumie sił składowych. Jest do nich równoległa, ma ten sam zwrot, a prosta jej działania przechodzi między siłami składowymi dzieląc odcinek między tymi punktami w stosunku odwrotnie proporcjon --alnym do wielkości sił. Działanie siły na ciało sztywne nie ulega zmianie jeżeli przesuniemy ją do innego punktu ciała wzdłuż jej prostej działania.

2) Moment siły - iloczyn siły i jej ramienia M = F • r Ramię siły - najkrótsza odległość od osi obrotu do prostej działania siły Ramię dźwigni-od osi obrotu do punktu przyłożenia Dźwignia - ciało sztywne osadzone obrotowo na osi, na które działają siły usiłujące wywołać ruch w przeciwne strony.Dźwignie jednostronne - działające siły są po tej samej stronie w stosunku do osi obrotu.Dźwignie dwustronne - działające siły są po przeciwnych stronach w stosunku do osi obrotu. Wielkości: droga - s [m] czas - t [s] Pochodne: prędkość - V [m/s] przyspieszenie - a [m/s^2]Ruch jest pojęciem względnym - trzeba mieć punkt odniesienia. Linia kolejne położenia rozpatrywanego punktu poruszającego się ciała-nazywana jest Torem.Odcinek toru-Drogą.Ruchy dzielimy:ze względu na tor 1Postępow 2.Obrotowe 3.Przestrzennie złożone Ciało porusza się ruchem postępowym gdy wszystkie jego punkty zakreślają jednakowy tor.Ruch obrotowy- poszczególne punkty ciała zakreślają koła współśrodkowe, a ich środki tworzące linię prostą nie biorącą udziału w ruchu nazywamy osią obrotu.Ruch przestrzennie złożony - wynik złożenia ruchów obrotowych i postępowych. ­- ze względu na prędkość: 1.Jednostajne 2.Zmienne Ruch jednostajny - ruch w którym przebywana droga jest wprost proporcjonalna do czasu ruchu, stosunek drogi ( s ) do czasu ( t ) ma wartość stałą.

3) Ruch zmienny: 1.Przyśpieszony 2.Opóźniony W ruchu przyspieszonym zachodzi różnica prędkości końcowej i początkowej ΔV = Vk - Vp Δ-przyrost prędkości W ruchu jednostajnie zmiennym przyrosty prędkości są wprost proporcjonalne do czasu w którym to nastąpiło. W ruchach postępowych - przyczyną jest siła W ruchach obrotowych M = F • r Wielkości: masa-waga Pochodne:siła 3 Zasady zachowania dynamiki Newtona I.Jeżeli na ciało działa układ sił równoważn to pozostaje ono w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostolinijnym II.Jeżeli niezrównoważona siła ( F ) działająca na ciało nadaje mu przyspiesz, które jest wprost prop do siły, a odwrotnie prop do masy, to skierowane jest tak samo jak siła.Newton-jest to siła, która nadaje masie 1 kg przyspi 1m/s^2 III.Jeżeli ciało Adziała na ciało Bsiłą,to zawsze jednocześnie ciało B wywiera na ciało A siłę równą poprzedniej mającą tę samą linię działania a skierowaną przeciwnie.Zasad dla ruchu obrotow I.Jeżeli na ciało osadzone obrotowo na osi działa układ sił, którego moment wypadkowy=0 to ciało pozostaje w spoczynku. II.Niezrównoważ moment obrotowy działa na ciało osadzone obrotowo na osi obrotu nadając mu przyspieszenie kątowe Σ które jest wprost proporc do momentu siły, a odwrotnie proporcjonalne do momentu bezwładności Σ=n/j. Pęd B = m • V moment pędu K = I • ω

4)Zas zach krętu-nie ma kontaktu z podłoż-faza lotu,kręt w wielkościach swobodnych jest wielkością stałą 2m/s h=2^2/2*10=0,2mPodział ruchów:acykliczne-3fazy-początkow-stworzenie jak najlepszych warunków do fazy główn,główna-rozwinięcie maxym lub optymal impulsu siły,końcowa-stworzyć jak najlepsze zachow równowagi po zakończ ruchu i nie dopuściś do uszkodz stawów, cykliczne 2fazy-przejściowa-zawiera w sobie fazę początk i końcową z ruchu acyklicznego,głów. Równowaga-Statyczna-wyst wtedy gdy rzut osc pada na pole podparcia,pole podparcia nie zmienia się;Dynamiczna-gdy wyst zmiana pola podparcia a osoba się nie przewraca.OSC-teoretyczny pkt w którym przyłożona jest wypadkowa sił ciężkości wszystkich części ciała.Rodz równow-stała-ciało wytrącone z równowag powraca do tego miejsca w tej samej pozycji(wahadło) obojętna-ciało wytr z równow przemieszcza się w inne miejsce w tej samej pozycji (energ pot nie zmienia się a kinet rośnie)chwiejna-ciało wytrąc z równowagi nie powróci na swoje miejsce.Warunki równow-1kąt stabilności-kąt zawarty między odc łączącym OSC i jego rzut na pole podparcia a odc łączącym osc ze skrajnym pktem płaszczyzny poa podparcia.2kąt równow-odcinki łączące osc ze skrajnymi krawędziami pola podparcia 3moment stabiln-moment siły ciężkosci wzgl skrajnego pkt pola podparcia 4moment utr równ-moment sił zew dział na ciało.

5)Ruchy lokom-celem rl jest przemieszcz w przestrzeni(środka ciężk)mięśnie nadaja ruch,wyst zmiany miejsca podparcia,w lokomocji istnieje rownow dynamiczn ruchy lokomoc muszą być ruch cyklicz raczej nie używa się nazy rl gdzie niezbędny jest przyrząd.Podz chodu na fazy-1pojed podparc2podwój podpar:fazy dla nogi odbijaj:1postaw pięty,2prztocz,3odbicie;fazy dla nogi zamach:1wahadł tylne,2.wah przednie.Skok w dal:1.cel-skoczyć w dal jak najdalej, dlaego bierzemy pod uwagę drogę jaką pokonamy w fazie lotu 2.określ parametr 1rzędowe(od jakich parametr w pierwsz kolejn będzie zależeć droga pokon w fazie lotu)-w pierwszej kolejn na drogę będzie wpływać prędkość wylotu i kątά Prędk wylotu-kąt zawarty między poziomem a kierunkiem wektora v. Prędkość odbicia kąt zawarty między poziom a prostą przeprowadząną z pkt osc do pkt ostatniego kontaktu z podłożem3.określ parametry od których zależą nasze parametry Irzędowe-F*t(imp siły);m.-masy; Vprędk;kątάs-droga;równanie pędu i popędu p=b, m*V=f*t V=f*t/m. 4.dobieranie metody(np. film)-jeżeli wiem co chcę analizować muszę dobrać metodę Zas siły początk-zamach-siła reakcji spada poniżej poziomu-odbicie-powyżej. Impuls siły-przyczyna ruchu postępow,faza zamachu-służy po to aby na początku głównej fazy lotu

6)Praca statyczna-utrzymujaca wyst.gdy na staw dziala moment obrotowy a zadaniem tych miesni jest rownowazenie tych momentow,prace te najczesciej wykonuje 1 grupa miesni w kazdym stawiewzmacniajacasila znajduje się pod osia obrotu,mm.dzialaja tak aby wzmocnic dany staw, s.c. czesci ciala rozciagaja mm. nie wywołując odpowiedniego momentu sil ciezkosci ustalajaca-nie ma momentu obrotowego,celem mm.jest ustalenie okreslonej pozycj,wyst.jeśli napięcie mm. przeciwdziała nap.mm.antagonistycznych i ustala razem z nimi polożenie czesci cialaPraca dynamiczna-koncentryczna(dodatnia)-przyczepy zbliżają się do siebie, moment oporu jest mniejszy od momentu siły mm,ekscentryczna(ujemna)-przycz oddalają się od siebie, moment oporu jest większy od momentu siły mm Współdział mięśni-Agonistyczne-mm jednakowego działania np. mm prosty brzucha, M Synergistyczne-mm wspólnego działania np. m piersiowy,najsz grzbietu, część siły jest potrzebna aby wykonać odpow kierunek a część żeby wykonać ruch M antagonistyczne-mm przeciwnego działania, zmiana funkcji mm przywodząc uda przy pośrednim położeniu uda są anagonistami a przy udzie wyprostowanym współdziałają ze sobą.Biomechaniczne zasady ruchu1.optymalnej drogi przyspiesz 2.sily poczatkowej 3.optymalnego przebiegu przyspieszenia 4czasowej koordynacji pojedynczych impulsow sil 5przeciwdzialania 6.zachowania kretu

7)Niewydolność mięśnia-Pasywnawystęp wówczas gdy w stawach ponad którymi przechodzi mm.wielostawowy odbywaja się ruchy rozciagajace dany mięsień, okazuje się on zbyt krotki w stosunku do mozliwosci stawu dlatego ogranicza zakres ruchu we wszystkich stawach nad którymi przechodziNp.mm.na grzbietowej stronie reki przy ugietych palcach bardziej ogranicza zgiecie dłoniowe w st.nadg.niż przy palcach wyprostowan Aktywnawystepuje gdy zgiecie max.w stawie nastapi w kierunku dzialania m.wielostawowego.M.ten okazuje się za dlugi aby wykonac ugiecie w drugim stawie(m.jest za dlugi aby wykonac ruch wpelnym zakresie, dotyczy to miesni które znajduja się po tej samej stronie w która wykonywany jest ruch Koordynacja-wg.Bobera-to kombinacja ruchow z dowolnym(świadomym) i we wlasciwej kolejnosci wykonywanym nap.mm w celu plynnego przebiegu calej zlozonej czynnosci ruchowej wg.Fidelus'a-proces miesniowo-nerwowy zapewniajacy wykonanie konkretnego i jednego(zgodnego z mozliwosciami)ruchu zgodnie z jego zalozeniem (podst.dobrych ruchow jest nawyk)wg.Beustein'a-pokonywanie braku jednoznacznosci coto osrodkami ruchu w ukl.nerwowym a odpowiedzią na obwodzie(ośrodkami motorycznymi)oraz pokonywanie nadmiernej liczby stopni swobody.

8)Warunki przekazania siły mm: warun anatomiczne-od przekr fizjologicz(przekroju mm) od ułoż włókien, od tego czy jest dwugłow czy trrójgł; Warunki fizjolog mm może się skracać (wstęp dług mm, ułożenie przyczepów,) im mm jest bardz rozciąg tym jest lepszy stopień wytrenowania; Warunki mechaniczne wiążą się z działaniem mm na belkę kostną- Formy pracy mm: izometryczna-długość nie ulega zmianie, zwiększa się napięcie; izotoniczna-długość ulega zmianie (mm skraca się) i napięcie nie zmienia się; auksotoniczna-mm się skraca zmienia się napięcie, Rys:Przy zmianie kąta natarcia na belkę zmienia się wart sił składowych a wart siły mm Fm pozostaje taka sama. Kątβ-stawowy,α-natarcia scięgnowo-stawowy. Fm siła mięś,Fs-składowa staw,Fo-składowa obrot,rFm-ramię siły Fm. Jeżeli mm działa na belkę kostną pod kątem innym niż 90^o to siła Fm rozkłada się na dwie siły składowe Fo i Fs. Jeżeli mm działa prostopadle do belki kostnej siła nie rozkłada się. Kierunek siły mm wyznaczmy: od środka pola pow jednego przyczepu do śr pola pow 2 przycz. Np. kolano wyznacz od środ pola pow jednego przyczepu do miejsca nad występem kostnym w miejscu jego zginania. Dźwignie jednostronne: szybkościowe: Mn=Mz Fm*rFm=Fz*rFz Mz-mom sił zew Jeżeli moment siły powstaj od siły mięśn * ram siły jest większy od ciężaru kuli wtedy podniesie.Siłowa:Jeżeli Fz jest bliżej osi obrotu to jest dźwignia siłowa-ruch wolny, ciężar duży

9)Idea treningu siłowego- gdy ćwicz dużym ciężarem ilość zaangaż włókien mm jest. Przy dużych obciąż potrafimy pobudzić 1-2% więcej włókien. Ramię siły-najkrótsza odległ od osi obrotu do kier dział siły. Ramię dźwigni-odległość od osi obrotu do punktu przyłożenia siły.. Kierunek siły mm wyznaczmy: od środka pola pow jednego przyczepu do śr pola pow 2 przycz. Np. kolano wyznacz od środ pola pow jednego przyczepu do miejsca nad występem kostnym w miejscu jego zginania. Siły mm nie da się zmierzyc trzeba by go było oderwać od przyczepu. Zdolność siłową określają Testy sprawności:podciąg na drążku,rzut piłki lekarskiej, pompki, na wynik ma wpływ technika wys ciała. Ruch towarzyszący-ruch w jednym ze stawów pociąga za sobą ruch w innych stawach(łańcuch biokinematyczny otwarty)Ruchy kompensacyjne-ruch w stawie łokciow pociąga za sobą ruch w stawie ramiennym (biceps jest rozciąga-ny) wzrost jego napięcia powoduje cofanie się jego końca do tyłu i następuje ruch w stawie ramiennym np. dźwiganie krzesła. Łańcuch biokinemat-2 stawy i 3 człony, spójny zespół członów połączony w pary biokinematyczne:otwarty -ostanie ogniwo nie łączy się z następnym np. kończ górna w poszczeg stawach ruchy są niezależne, zamknięty-nie ma ostatniego ogniwa tylko wszystko jest zamknięte-nie ma zależności. W biomech stos się pomiar max mom sił.

10)Waruki związ z techniką pomiaru:Równowaga między moment sił zewn a momentem mięśniowym , Mom siły mięś - siła mm * ramię siły tego mm Mz=Mw Fz*rFz=rFm. Specyf warunki:kąty proste(nie ma rozkładu Fm na składowe,łatwiejszy pomiar,nie ma zmiany długości mm)Niespecyf warunki:pomieszcz z odp temp,wilgotn,ta sama pora dnia,ubiór, rozgrzewka,motywacja do badań,przyrząd pomiarowy wyskalowany, zawsze to samo urządzenie. Pomiary mom sił robimy po to aby znaleźć najsilniejszego,najsłabszego, przed i po obozie przygotowawczym zawodnika, Przy pomiarze musi być pozycja izolowana. Czynności które wykon przy pomiarze:wyskalowanie dynamometr,umieścić osobę w konstrukcji,ułożyć ramię 90^0(kąt ramien do przedram),łączymy dynamom z odp cz ciała, dokonujemy pomiaru dług ramienia siły oporu, dokon pomiaru w momenci max napięc mm,zapisujemy wynik pomiar wykon 3x. Stukałowaoparta na współ.brauna i fischera, oraz na zasadzie dzwigni dwustr., przyrzad składa się z trzonu z rowkiem, 9metalowych plytek,suwnicy obejmujacej linijke,trzon ma ten sam ciezar co tułów,plytki wsuniete w rowki przyrządu odpowiadają masom poszcz.cz.ciala. sporzadza się rys.lub fotogr.czl.dostosow do wielk. przyrz.i ustala się SC poszcz cz.ciala przesuwajac plytki

11)Sterowanie-kierowanie ruchem, dotyczy czasu przestrzeni i siły, obejmuje: synchronizację czasu, włókien mięśniowych i jednostek motorycznych. Sprzężenie proste-sygnał i odpowiedź, zwrotne: dodatnie(kichnięcie), ujemne w sterowaniu ruchami dowolnymi- x(t)sygnał wejściaRegulator(ukł nerw)-u(t)-obiekt regulacji (ukł kostno mięśniow)z(zakłócenie wewnętrzne)y(t)sygnał wyjścia. Kryteria jakości sterowania: stabilność-powrót do równowagi po jakimś zakłóceniu, maxymalne pasmo przenoszenia-właściwa regulacja nawet przy bardzo szybkich ruchach, dokładność sterow-sygnał na wejściu i wyjściu ma być jak najmniejszy, czas regulacji-czas obiegu informacji ma być jak najmniejszy. Synchronizacja zgranie w czasie, najw.gdy wszystkie włókna będą działać razem(pobudzane przez ten sam neuron) co do wielkości jak i kierunku jest równa przekątnej równoległoboku zbudowanego na wektorach tych sił jako bokach ma punkt przył w miejscu przył sił składowych a zwrot w stronę drugiego końca przekątnej

12)Met wyznacz OSC-Bezpośred-dotycz organ, stosujemy dźwign jednostr i dwustr;Pośrednie-na modelu. Zastos dźw jednostr-deskę-dźwignię o znanej długości stawiamy jedną ostro zakończoną podporą na podłożu, drugą podporę stawiamy na wadze. Badany o ustalonym wcześniej ciężarze ciała kładzie się na dźwigni tak, aby stopy przylegał do podpórki.Każdy badany pozostaje w bezruchu-równoważymy nacisk dźwigni na wagę i odczytujem wynik R.Gdy dźwig jest w równowadze możemy napisać, że: Qx=Rl zatem x=Rl/Q gdzie Q-cięż badanego,R-wskazanie wagi,l-dług dźwig,x-odległ od OSC do 0; Qx=(-Rl)=0,Qx=Rl x=Rl/Q.Wyznacz ciężar cz ciała: 1)q*y+(Q-q)*x-R1*l=0 [2] q*(y+∆y)+(Q-q)*x-R2*l=0 [3] q*y+(Q-q)*x=R1*l [4] q*(y+∆y)+(Q-q)*x=R2*l [5] R2*l-R1*l=[q(y+∆y)+(Q-q)x]-[qy+(Q-q)x] [6] l(R2-R1) = q∆y q=l(R2-R1)/ ∆y R1-reakcja wagi w pozycji 1,R2-w pozycji 2; Q-S.C. ciała, q-S.C. kończ górnej; x-ramię F ciężkości ciała, y-ramię F ciężk koń górnej; ∆y-promień wodzący sc koń górn wyprostowanej.Wg Fishera i Brauna-wskaźnikami rozmieszczenia mas w każdej cz ciała są środki ciężkości tych cz ciała. SC.długich cz ciała leżą w przybliżeniu na ich osiach długich, bliżej proxymalnego połączenia. I tak odległ od proxymal położ do SC stanowi dla uda 0,44 jego całkow dług, dla poudzia 0,42. Tzn że SC danej cz ciała obliczmy mnożąc dług tej części przez ten współczynnik i otrzymaną dług odmierz od proxymal stawu(bliższego).

13) Met graficzna-(zas skład sił równoległ)Współczynniki dla: głowy(siodełko tureckie)7%,tułów0,49,43%;ramię-0,47,3%;przedramię-0,42,2%;ręka1%(1cm proxim od 3k śródręcza), udo-0,44,12%,podudzie-0,42,5%;stopa-0,44,2%Wagowe. WZÓR x=P1*l/P1+P2 Met analityczna-opiera się na twierdzeniu że: Suma momentów sił względem początku danego układu, równa jest momentowi sumy sił tego układu(Varignon). Jeżeli mamy środki ciężk i ciężar poszczególnych części ciała,można otrzymać sumę momentów sił ciężkości wszystkich części ciała względem danej osi.Suma ta równa jest momentowi sił ciężkości całego ciała względem tej osi. Dzielimy sumę momentów sił ciężkości wszystkich cz ciała przez ciężar ciała i otrzymujemy i otrzymujemy współrzędną OSC względem danej osi.To samo robimy ze współrzędną drugiej osi.Obie współrzędne określają położenie OSC ciała. ∑Mr=r*∑F1, r=∑M/∑F. Metoda Abałakowaoparta na zast.modelu ciała człow. skonstruowan tak ze stosunki wagowe poszcz.cz.modelu odpowiad współcz. brauna fischera. model ustawiamy jak chcemy,kladziemy go wraz z fotogr.na zrównoważ platform przesuwamy aż platf uzyska równowag,w srodku platfo jest igla ze spreżyna którą przyciskamy w odpow.momencie wyznaczajac SC na fotogr

14) Dynamograf-zapis zmian sił reakcji w czasie.Dynamogr-przedstaw przebieg siły w czasie w formie zapisu, z tym że przeniesienie zmiennej wielkości siły na urządzenie rejestrujące odbywa się poprzez przekładnie mechaniczne na drodze zmian ciśnienia lub oporu elektrycznego. Celem metody dynamograf jest badanie siły w funkcji czasu. Podczas ruchów zapoczątkowanych na podłożu z godnie z III zas dynam Newt, siła reakc podłoża równa jest sile akcji ciała człowieka ale o przeciw kier i zwrocie. Składowa pion siły akcji tworzy siła ciężkości (s=mg) i siła bezwładności Fi=ma związ z niejednostajnym ruchem ciała. Siła reakc podłoża jest więc zależna od aktywn ciała. Podczas stania na podłożu V=0, siłę akcji stanowi tylko SC, a więc R=G. W fazie związ z aktywn obniżeniem OSC ciała i wymachem kończyn- tj. początek zamachu wyst siła bezwład skierow ku górze, a więc nacisk na podłoże maleje. Jest to faza odciążenia w której R=G-Fi . zmiana przyspieszenia na zwrot przeciwny (w górę) wywoła siłę bezwładności o zwrocie zgodnym z S.C. , siła rekc wzrośnie R=G+Fi.R-siła rekc podłoża zależnie od S.C. i siły bezwładn, Fi-siła bezwładn, a-przyspiesz. Siła bezwład-powstaje ze względu na zmianę wartości przyspieszenia, jest związ z niejednostajnym ruchem ciała im większa masa tym większa siła bezwł, przeciwnie skier jest w stos do przyspiesz. Hamowanie-zmiana zwrotu przysp. F*t=m*V zas zach pędu.

15)Stanow do pomiaru siły rekc skład się z: platformy dynamograf, przetwornika siła-napięcie, rejestratora, komputera drukarki. Podczas wyboru pltfor do rejestr ruchu w czasie należy zwócic uwagę na zast przetworn odkształceń mechan platfor na sygn elektr.Często wykorzyst się tensometry (czujniki naklej na elem sprężysty, zmieniają swój opór pod wpływ naprężeń ściskaj lub rozluź tensometry, stanowia układ mostka pomiarowego zasilanego stałym napięciem. Pod wpływ zmian obciąż platformy nast. zmiana napięcia w obwodzie i na wyjściu mostka otrzymujemy napięcia proporcjon do zmian działającej siły zew. Po odpow wzmocn sygnał ten może być bezpośr rejestr. W zależ od zainstalow programu obliczeniow możemy uzyskać przebiegi: siły reakc, drogi S.C.,mocy rozw podczs wyskoku; Oprócz wykres można otrzym wart liczbowe nast. parametrów: wys unieś SC, moc max podczas odbicia, stopień obniż SC przed odbiciem w stos do wys ciała, czas odbicia, moc średnia, wskaźnik jakość odbicia. Oblicz wys unieś OSC-h=?, mgh=mV^2/2*mg -zas zachow energ mech, h=V^2/2g, m*V=F*t V=F*t/m V=r*t/m h=(r*t/m)^2/2g C=A'+B; B=C-A; A=A', B-impuls siły(F*t), m-masa badanego

16)EMG-pozwala na wnioskowanie o koordynac nerwow-mięśniowej. Sposoby opracowania wart pomiarowych.Najczęściej stos jest Amplituda i Częstotl Miopotencjałów. Amplituda zależy głów od liczby jedn motorycz pobudzaj podczas skurczów, a częstotliw od synchronizacji ich pobudzenia. (synchroniz zależy od precyzji ruchów pobudzonych mm oraz od siły pobudzenia) Zapis globalnej czynności mięśnia można opracować kilkoma sposobami: 1.liczenie załamków na emgramie-przy małym napieciu mięsnia zapis impulsów jest wyraźny i o stałej amplitudzie co ułatwia liczenie ich w jedn czasu. Najprostszy sposób opracowania EMG. Z uzyskanych danych wylicza się wart amplitudy bieżących miopotencjałów mięśnia Vi, oraz oraz wart z maxym amplitudy uzyskanej w teście dla tego samego mięśnia Vimax. Następnie oblicza się współczynnik udziału w tego mm przy założeniu że Vimax odzwierciedla napięcie wszystkich włókien mięśn tego mięśnia. Vi/Vimax ≤1 Wzór na wskaźnik bioelktr mm Vi/Vimax=Wa Vi-średn napięcie bioelektr w dowolnym ruchu z dowoln obciąż, Vimax-śred napięc bioelektr przy max obciąż w warunkach statycznych (Vimax otrzymuj przy okazji mierzenia maxymal momentów sił mięśniowych, Mnożąc Vi/Vimax*100 to otrzymamy stopień zaangażowania mięśnia w ruchu. Zapis testowy- znana wartości prądu podawana na urządzenie zapisujące w celu wyskalowania tego urządzenia.

17) Rodzaje elektrpowierzchowne-zapis asynchr.umieszcza się je na skorze(wykonane ze srebra,wkłówane-zapis synchr.odbieramy bioprądy z jednostki elektromotor, koncentryczne-mierzymy roznice nap.miedzy platynowym drucikiem i izolowana od niego stalowa pochewka,2biegunow-mierzym roznice nap.miedzy 2platynow drucikami wew.stalowej igly,1biegun-mierzymy roznice miedzy pozbawionej izolacji oslonki metal.igly a plytkowa elektr.skorn3)Kinematografia-pozwala na analizę ruchu dzięki utrwalonym na przesuwającym się z określ szybkością materiale fotograf. Pozwala on na uchwycenie szeregu zjawisk analiza toru ruchu OSC lub innego pkt. Warunki db filmu-dobry film pozwala na obliczenie parametrów 1. Pkt odniesienia-optym możliwość rozróżnienia poruszaj się pkt. Na tle otoczenia. 2. Znana i stała częstotl filmow 3. Oś optyczna obiektywu prostopadła do płaszczyzny ruchu.. Tok postępowania: 1.kratownica (tło) znana dług boku, 2.dobór i ustaw kamery(stałe) 3. obróbka chem filmu 4.opracow kinogramu ruchu na podst filmu 5.analiza kinogramu(pomiar s, oblicz t, analiza przemieszcz pion i poziom bocznego pkt., oblicz wypadkowych: V, a, sił wyst w czasie ruchu) 6. Graf przedstaw warunków 7.analiza efektywn techniki filmow ruchu, wskazanie błędów. Wady:niestabilna częstotliw kamery, niezbyt precyz ustal skali wykonyw kinogramu, nieprecyz oznacz obserwow pkt na kinogramie, niedokład pomiar drogi na kinogr, podczas procesu obliczeń pewne przybliżenia wart liczbowych, czasochłonny czas obróbki. Zalety: nie wymaga żadnych dodatkow oznaczeń na ciele zawodnika, wykonyw przy pełnym oświetleniu, bez wiedzy zawodnika (zawody)

18)Uzyskanie dobrego filmu 1zapewnienie optymalnych mozliwosci rozroznienia poruszajacego się pkt na tle otoczenia 2stabilna czest-wyk.zdjec przez kam.w celu uzysk.dokladnychwart.czasu pokonywania przez badany pktposzcz.odc.drogi3stworzenie podczas filmow war.pozwalajacych pozniej na dokl.pomiar drogi War.dobrego filmu1pkt.odniesienia-optymalna mozliwosc odroznienia porusz.się pkt.na tle otoczenia2znana i stala czestotl.filmowania 3os optyczna obiektywu prostopadla do plaszcz. ruchu 4czestotl. stabilna T=1/f5 ukl.odniesienia rownolegly do pl.ruchu i prostopadl.do osi optycznej kamery Tok post.filmu1przygotow.film.obiektu 2ustaw.kamery 3obrobka chem.filmu 4opracow.kinogr.ruchu na podst.filmu 5analiza kinogramu6graf.przedst.warunkow7analiza aktywn.techniki film.ruchu,wskaz.bledowBłąd przypadkowy wynika ze sposobu rejestr Blad perspektywyduzo odl.powoduje Błędne odwzor.katowOSCprzemieszcza się w plaszcz.prostopadl.kamery wart.kątowa jest obarczona duzym bledem Strobografia-przebieg ruchu utrwalony na1zdjeciu za pmoca stroboskopu-aparat fot,tarcza obr z wycietymi na obw.otworami, silnik. zasada dzialania-przeslona obiekt.otwarta przez czas trwania ruchu,ruchoma tarcza powoduje przeslanianie i odsl.obiektywu-na1klatke filmu otrzymujemy zdjecie poszcz.faz ruchu

19)Błędy:Błędy soczewek: Aberracja sferyczna, chromat;astygmatyzm,dystorsja; błąd przypadkowy wynikający ze sposobu pomiaru, skrót perpektywiczny,błędne odwzorowanie kątów. Aberracja sferyczna-zamiast 1 wspólnego ogniska na wierzchołku jednolitego stożka, promienie powstają dla każdej sfery oddzielnie, ognisko, obraz rozciąga w głąb wzdłuż osi, kontury nieostre. A chromatyczna-wyst gdy ta sama wada soczewki wynika z większego współczynnika załamania dla światła o małej długości fali niż o dużej. Astygmatyzm-gdy na soczewkę pada ukośnie wiązka promieni równoległych tworząc duży kąt z osią soczewki zbieżność poszczególnych przekrojów będzie niejednakowa, zamiast 1 ogniska ukośna wiązka tworzy duże leżące w różnych płaszczyznach i kierunkach linie obrazowe. Dystorsja-obraz linii prostej przechodzącej przez obrzeże soczewki nie jest linią prostą, a zakrzywioną do wewnątrz lub na zewnątrz,

1.Skalar, Wektor, Statyka, Kinematyka, Dynamika, Siła, Prawa statyki, Zasada skład sił równol. 2.Moment siły, Ramię siły i dźwigni, Dźwignia i rodzaje, Tor, podział ruchu, Droga. 3.Ruch zmienny przysp i opóźniony, Zasady zachow dynamiki Newtona 4.Zasada zachow krętu, Ruch acykliczny i cykliczny,OSC, Równowaga rodzaje warunki, 5.Ruchy lokomocyjne, Chód-podział, Skok w dal, Zasada siły początkowej, Impuls siły, 6.Praca mm statyczna: utrzymująca, wzmacniająca, ustalająca, Praca dynamiczna-koncentryczna i ekscentryczna, Współdziałanie mm: Agonistyczne, Synergistyczne, Anatagonistyczne, Biomechaniczne zasady ruchu 7. Niewydolność mm pasywna i aktywna, Koordynacja, 8.Warunki przekazania siły mm, Formy pracy mm izometryczna, izotoniczna i auksotoniczna, Dźwignia szybkościowa i siłowa, 9.Idea treningu siłowego, Ramię siły i dźwigni, Wyznaczanie kierunku siły mm, Zdolność siłowa, Ruch towarzyszący, Kompensacyjny, Łańcuch biokinematyczny, 10. Warunki związane z techniką pomiaru, OSC Stukałowa 11.Sterowanie, Synchronizacja 12. Metody wyznaczania OSC: bezpośrednie, pośrednie, Zastosowanie dźw jednostronnych, Wyznaczanie ciężaru cz ciała, Fischer i Braun, 13. Metoda graficzna, Analityczna, Abałakowa, 14. Dynamografia, Siła bezwładności, Hamowanie, 15. Stanowisko do pomiaru, Oblicz wysokości uniesienia OSC, 16. EMG, 17. Rodzaje elektrod, Kinematografia, Warunki db filmu, Tok postępowania18, 19. Błędy

---