Wirusowe gorączki krwotoczne -uraz bojowy
4.12.07
Wirusowe gorączki krwotoczne są określeniami używanymi wobec grupy chorób powodowanych przez kilka rodzajów wirusów ,charakteryzujące się nagłym początkiem ,wysoką gorączka mniej lub bardziej nasilonym uszkodzeniem naczyń krwionośnych, wzrostem ich przepuszczalności dla krwinek i osocza.
Niektóre z nich powodują ciężkie wielonarządowe uszkodzenia i wstrząs, są wysoko zakaźne oraz obarczone duża śmiertelnością.
Patogenami są wirusy RNA należące do 4 rodzin:Arenavirus, Filoviridae, Bungaviridae, Flaviviridae.
Pokrewnymi chorobami są denga i żółta gorączka (żółta febra)które są wywoływane kilkoma serotypami Flavivirus.
Filoviridae-Ebola, Marburg
Arenaviridae-Lassa virus, limphacytic choriomeningitis virus(LCMV)Junin virus, Machubo virus, Guanarito virus, Sabia virus.
Bunyaviridae-Rift Velley Fever(RVF), hantavirus pulmonary syndom,haemorhaic fever with renal syndrome
Flavivirus-67 zidentyfikowanych wirusów
|
Wirus |
Przenoszenie między ludźmi |
Okres inkubacji |
Śmiertelność (%) |
Leczenie |
Kategoria CDC |
Ebola |
Filoviridae |
Tak |
2-21 |
50-90 |
objawowe |
A |
Marburg |
Filoviridae |
Tak |
2-14 |
23-70 |
objawowe |
A |
Lassa |
Arenaviridae |
Tak |
5-16 |
15-20 |
Ribavirin,objawowe |
A |
Junin Macubo Sabia |
Arenaviridae |
Tak |
7-14 |
15-30 |
jw |
A |
Choroby wywoływane przez te wirusy:
-są wysoce zakaźne dla człowieka(przenoszone z człowieka na człowieka przez wydzieliny)
-charakteryzują się dość dużą albo a niekiedy bardzo dużą śmiertelnością
-wywołują społeczną psychozę
-w okresie prodromalnym objawy są niecharakterystyczne-schorzenie trudne do zdiagnozowania
-nie ma swoistego leczenia
-brak szczepionek(z wyjątkiem żółtej gorączki)
-mają swoje rezerwuary zwierzęce(małpy )-są dostępne były już poszukiwane przez terrorystów
-niektóre z mniej groźnych gorączek są endemiczne(Lassa)-są dostępne
-prawdopodobnie istnieją w laboratoriach w byłym ZSRR(prowadzone badania nad wirusem Marburg)
-najbardziej śmiertelne są trudne w hodowli, ale można z nich uzyskać bardzo wysokie miano wirusa.
-nie są bardzo stabilne w aerozolu, dodanie glicerolu przedłuża infekcyjność preparatu.
Ebola- liczne wylewy krwawe, podobne do chorób wysypkowych, gorączka ,bóle głowy, wymioty, czerwone oczy, ból w brzuchu, odwarstwione pęcherze wypełnione krwią.
Wirus Ebola jest polimorficzny, zwykle ma kształt nitkowaty. Otoczony podwójna błoną lipidową (pochodzącą z komórki gospodarza)na której umieszczone są glikoproteidy,rozpoznaje liczne receptory komórki przy pomocy którego zakotwicza się do infekowanej komórki.
Cykl życiowy Ebola
-Zakotwiczanie na błonie komórkowej
-endocytoza
-połączenie się otoczki wirusa z błona wewnątrzkomórkową i uwolnienie nukleokapsydu
-transkrypcja wirusowego RNA na mRNA o zgodnej polarności przy pomocy polimerazy RNA
-akumulacja mRNA(kilka h)
-translacja i synteza białek wirusowych
-inicjacja syntezy transkryptów RNA genomu wirusowego
-po uzyskaniu równowagi białek i transkryptów pełnego genomu powstają cząsteczki wirusa(nukleokapsydy które są otoczone błona komórkowa gospodarza.
Wirus Ebola posiada szczególne powinowactwo do fibroblastów i komórek układu siateczkowo-śródbłonkowego (m.in. rec. Fc kom fagocytujących w tym FcgammaRIII czyli CD 16b granulocytów obojętnochłonnych)oraz do komórek wątroby, Powinowactwo do komórek fagocytujących jest jedna z przyczyn efektu immunosupresyjnego zakażenia. Zakażone komórki żerne są źródłem szybkiego rozsiewu wirusa i zjawiska”burzy cytokinowej”(wpływ toksyczny na śródbłonki-komórki śródbłonka ulegają martwicy i odwarstwieniu.
KASKADA
Uszkodzenie komórek śródbłonka
↓
Uszkodzenie połączeń międzykomórkowych śródbłonka
↓
Odwarstwienie śródbłonka od błony podstawnej
↓ ↓
Zakrzepica w mikronaczyniach obrzęk okołonaczyniowy
↓ ↓ ↓
Wieloogniskowe i skaza krwotoczna ← mikrowylewy wielonarządowe
Wielonarządowe (mikroangipatia,koagulopatia)
Martwice skrzepowe ↓
Krwawienia wewnętrzne i zewnetrzne
↓
Wstrząs septyczno-krwotoczny
Ponadto zupełne obniżenie odporności immunologicznej , brak reakcji zapalnej
Diagnostyka: diagnostyka immunohistochemiczna
Antygenów wirusa poszukuje się w skórze,(polecana biopsja diagnostyczna)
śledzionie
płucach
nerce
wątrobie
t. wieńcowych
W śródbłonku ujawniają się one 5 dni po zakażeniu.Nie stwierdza się go w kościach i mięśniach szkieletowych.
Obrazy makroskopowe i histopatologiczne nie są zbyt charakterystyczne ,obserwuje się:
-wieloogniskowe martwice skrzepowe komórek wątroby , śledziony, nerek, płuc, jąder
Mózgowie-intensywne przekrwienie
Śledziona-ubytek miazgi białej
Nerki-uszkodzenie kłębuszków, zakrzep naczyń okołokanalikowych
Płuca-poszerzenie przegród międzypęcherzykowych z powodu wysięku włóknikowego, obumarcie makrofagów płucnych, ogniskowa niedodma.