Gorączki krwotoczne

jako potencjalna broń

biologiczna

Dr n. med. Janusz Kocik

VHF JAKO POTENCJALNA

BROŃ BIOLOGICZNA

WIRUSOWE GORĄCZKI

KRWOTOCZNE STANOWIĄ GRUPĘ

SCHORZEŃ ODZWIERZĘCYCH,

POWODOWANYCH PRZEZ

NIESPOKREWNIONE ZE SOBĄ

BEZPOŚREDNIO WIRUSY RNA.

SYSTEMATYKA WIRUSÓW

WYWOŁUJĄCYCH GORĄCZKI

KRWOTOCZNE



RODZINA FILOVIRIDAE

(

WIRUS EBOLA,

WIRUS MARBURG) ;



RODZINA BUNYAVIRIDAE

( WIRUS

HANTA, WIRUS GORĄCZKI DOLINY RIFT, WIRUS

GORĄCZKI KRWOTOCZNEJ KONGO) ;



RODZINA ARENAVIRIDAE

(WIRUS

GORĄCZKI LASSA, WIRUS JUNIN, WIRUS

MACHUPO, WIRUS GUANTARIO, WIRUS SABIA) ;



RODZINA FLAVIVIRIDAE

(WIRUS

DENGUE

WIRUS ŻÓLTEJ GORĄCZKI) ;

WIRUSOWE GORĄCZKI
KRWOTOCZNE

1.FILOVIRIDAE



WIRUS MARBURG - CHOROBA MARBURSKA



WIRUS EBOLA - ZAKAŻENIE WIRUSEM EBOLA

2.BUNYAVIRIDAE



WIRUS HANTA - HANTAWIRUSOWY ZESPÓŁ

PŁUCNY

I ZESPÓŁ NERKOWY



PHLEBOVIRUS - GORĄCZKA DOLINY RIFT



NAIROVIRUS - KRYMSKO-KONGIJSKA GORĄCZKA

KRWOTOCZNA

WIRUSOWE GORĄCZKI

KRWOTOCZNE

3.ARENAVIRIDAE

ARENAVIRUS -

GORĄCZKA LASSA;

WIRUS MACHUPO - BOLIWIJSKA GORĄCZKA KRWOTOCZNA;

WIRUS JUNIN

–

ARGENTYŃSKA GORĄCZKA KRWOTOCZNA;

WIRUS GUANTARIO

– GORĄCZKA WENEZUELSKA;

WIRUS SABIA – GORĄCZKA BRAZYLIJSKA;

GORĄCZKI BRAZYLIJSKA, ARGENTYŃSKA, WENEZUELSKA,

BOLIWIJSKA NAZYWANE SĄ POŁUDNIOWOAMERYKAŃSKIMI;

4.FILOVIRIDAE

-FLAVIVIRUS

- ŻÓŁTA GORĄCZKA, GORĄCZKA KRWOTOCZNA

DENGA;

WŚRÓD PATOGENÓW MOŻLIWYCH

DO ZASTOSOWANIA JAKO BROŃ

BIOLOGICZNA I DO CELÓW

BIOTERRORYZMU SZCZEGÓLNE

MIEJSCE ZAJMUJĄ FILOWIRUSY

FILOWIRUSY



Wirusy te uważa się za jeden z

najgroźniejszych czynników możliwych

do wykorzystania do celów

bioterrorystycznych;



Były one badane w ramach programu

rozwoju broni biologicznej w Związku

Radzieckim.

FILOVIRIDAE

(

WIRUS MARBURG I WIRUS EBOLA)

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE RODZINY

FILOVIRIDAE :

-DUŻA ZAKAŹNOŚĆ PRZY TRANSMISJI INFEKCJI

Z CZŁOWIEKA NA CZŁOWIEKA;

-BRAK SKUTECZNYCH METOD ZAPOBIEGANIA I LECZENIA;

DUŻA ŚMIERTELNOŚĆ.

CECHĄ CHARAKTERYSTYCZNĄ TEGO

RODZAJU ZAKAŻEŃ JEST NARUSZANIE

INTEGRALNOŚCI UKŁADU

NACZYNIOWEGO PRZEZ BEZPOŚREDNIE

DZIAŁANIE NISZCZĄCE NA ŚCIANY

DROBNYCH NACZYŃ KRWIONOŚNYCH

ALBO POŚREDNIO

PRZEZ MEDIATORY STANU ZAPALNEGO.

CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA PATOGENEZY

WIRUSOWYCH

GORĄCZEK KRWOTOCZNYCH

CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA PATOGENEZY

WIRUSOWYCH

GORĄCZEK KRWOTOCZNYCH

OBJAWY ZAKAŻENIA VHF ZWIĄZANE SĄ Z

DWOMA PROCESAMI:



ZWIĘKSZONĄ PRZEPUSZCZALNOŚCIĄ

NACZYŃ ;



ROZWOJEM SKAZY KRWOTOCZNEJ Z

LICZNYMI WYNACZYNIENIAMI, CZĘSTO NA

TLE ROZSIANEGO WYKRZEPIANIA

ŚRÓDNACZYNIOWEGO.

CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA PATOGENEZY

WIRUSOWYCH

GORĄCZEK KRWOTOCZNYCH



MECHANIZMY PATOGENETYCZNE

OBSERWOWANYCH ZMIAN KRWOTOCZNYCH

WYKAZUJĄ DUŻE ZRÓŻNICOWANIE

ZALEŻNE OD CZYNNIKA ETIOLOGICZNEGO.

UWAGA ! NAJCIĘŻSZA SKAZA KRWOTOCZNA

TOWARZYSZY ZAKAŻENIU FILOWIRUSAMII !!!

Wirusowe gorączki krwotoczne

stanowią grupę chorób odzwierzęcych.

Do zarażenia dochodzi na skutek

przejścia

czynnika zakaźnego z zainfekowanego

rezerwuaru zwierzęcego za

pośrednictwem stawonogów lub innych

(nieznanych) wektorów na człowieka.

EPIDEMIOLOGIA GORĄCZEK

KRWOTOCZNYCH

PODZIAŁWIRUSOWYCH GORĄCZEK

KRWOTOCZNYCH W ZALEŻNOŚCI

OD CECH

EPIDEMIOLOGICZNYCH

SZERZĄCE SIĘ DROGĄ BEZPOŚREDNIEGO

KONTAKTU Z GRYZONIAMI, ICH WYDALINAMI LUB

WYDZIELINAMI

(GORĄCZKA KRWOTOCZNA, GORĄCZKA

BOLIWIJSKA, GORĄCZKA BRAZYLIJSKA, GORĄCZKA

ARGENTYŃSKA, GORĄCZKA HANTAWIRUSOWA );

PRZENOSZONE PRZEZ KLESZCZE

(GORĄCZKA

KRYMSKO-KONGIJSKA, OMSKA, GORĄCZKA LASU KYASANUR);

PRZENOSZONE PRZEZ KOMARY

(GORĄCZKA ŻÓŁTA,

GORĄCZKA DENGA)

PRZENOSZONE DROGĄ BEZPOŚREDNIEGO

KONTAKTU (

TZW. GORĄCZKI ZACHODNIOAFRYKAŃSKIE

-WIRUS SUDAN

EBOLA I WIRUS ZAIR EBOLA ORAZ WIRUS

MARBURG );

OBRAZ KLINICZNY

WIRUSOWYCH GORĄCZEK

KRWOTOCZNYCH



Pomimo dużej liczby znanych wirusowych gorączek

krwotocznych charakteryzujących się pewnymi

patognomonicznymi objawami można zauważyć

cechy wspólne warunkujące ich przebieg kliniczny.



Okres wylęgania gorączek krwotocznych trwa

przeważnie od 2 do 21 dni.



Choroba ma przebieg dwufazowy. Najpierw pojawiają

się objawy ogólne, utrzymujące się zazwyczaj 3 dni

(są to – gorączka, dreszcze,zapalenie spojówek,

zaczerwienienie skóry, twarzy, nudności i wymioty).

Po krótkotrwałej remisji (od kilku godzin do 1- 2 dni)

następuje nagłe pogorszenie stanu pacjenta,

odpowiadające drugiej fazie choroby.

OBRAZ KLINICZNY GORĄCZEK

KRWOTOCZNYCH- c.d.



W drugiej fazie choroby występują typowe dla

tych jednostek objawy chorobowe – krwawienia.



Objawy krwotoczne warunkują nazwę tych chorób.



Krwawienia mogą dotyczyć różnych układów.

Najczęściej dochodzi do krwawienia z nosa,

dziąseł, miejsc wkłuć do żył. Pojawiają się

wybroczyny na skórze.Częste jest krwotoczne

zapalenie spojówek, krwawienia z układu

moczowego (krwiomocz). Mogą pojawić się

krwawe stolce i wymioty.U kobiet dochodzi do

krwawień z dróg rodnych.

OBRAZ KLINICZNY GORĄCZEK

KRWOTOCZNYCH – c.d.



Obok objawów krwotocznych występują również

zaburzenia funkcji wielu narządów i układów,

objawiające się żółtaczką, kwasicą, objawami

patologicznymi z ośrodkowego układu nerwowego.



W badaniach laboratoryjnych stwierdza się

leukopenię i trombocytopenię.



Wkrótce dołączają się wtórne zakażenia bakteryjne.



Ze strony układu sercowo-naczyniowego dochodzi

do wstrząsu, który może być odwracalny lub

nieodwracalny, prowadząc do zgonu.



1967 r.- PIERWSZY OPIS ZACHOROWANIA

NA GORĄCZKĘ MARBURG U

PRACOWNIKÓW LABORATORIÓW W

NIEMCZECH I JUGOSŁAWII, ZARAŻONYCH

PRZEZ MAŁPY SPROWADZONE Z UGANDY;



1976 r.- PIERWSZE EPIDEMIE GORĄCZKI

EBOLA (W ZAIRZE I SUDANIE );



1994-1996r.-EPIDEMIE NA POŁUDNIU

ZAIRU;



2000r.- KILKASET ZACHOROWAŃ W

UGANDZIE;

GORĄCZKA EBOLA I

MARBURG

FAKTY

GORĄCZKA KRWOTOCZNA

MARBURG I EBOLA

Spośród wymienionych kilkunastu postaci

gorączek krwotocznych tylko w chorobie

marburskiej i zakażeniu wirusem Ebola nie

są dotąd dokładnie ustalone źródła

pierwotnych zakażeń.

Przypuszcza się, że są to zwierzęta.

Zakażenia wtórne u ludzi szerzą się na

drodze człowiek – człowiek.

Gorączka krwotoczna
Ebola

Rezerwuar wirusa nie jest dokładnie poznany,

być może są to gryzonie i niektóre gatunki

małp.

Zakażenia występują w kontakcie z chorymi.

Wirusa wykazano w płynach ustrojowych,

wydzielinach i wydalinach chorego.

Prawdopodobnie najbardziej niebezpieczne jest

zakażenie przez krew (skaleczenie skażoną

igłą, strzykawka zabrudzona krwią chorego).

GORĄCZKA EBOLA I

MARBURG DROGI ZAKAŻENIA

Drogi szerzenia zakażenia:



poprzez kontakt bezpośredni między

ludźmi - poprzez krew i wydzieliny;



przez narzędzia chirurgiczne, strzykawki;



nie wyklucza się drogi wziewnej do

szerzenia choroby;



za wrota zakażenia przyjmuje się

skórę,przewód pokarmowy, spojówki,

drogi oddechowe.

GORĄCZKI KRWOTOCZNE EBOLA I

MARBURG



okres wylęgania choroby wynosi około 2 – 21

dni, przeciętnie 5 – 7 dni;

Charakterystyczne objawy i przebieg choroby:



początek zazwyczaj nagły, z dominującymi

objawami pseudogrypowymi (bóle mięśni, bóle

głowy podwyższona temperatura ciała),

wymioty, plamisto – grudkowa wysypka skórna;



następnie rozwija się zespół DIC; objawy

wewnątrznaczyniowego wykrzepiania

determinują ciężki, śmiertelny przebieg;

GORĄCZKI EBOLA I

MARBURG

KRWAWIENIA Z DRÓG ODDECHOWYCH,

PRZEWODU POKARMOWEGO, DRÓG

RODNYCH PROWADZĄ DO WSTRZĄSU,

ZESPOŁU ZABURZEŃ

NEUROLOGICZNYCH (ZABURZENIA

PAMIĘCI, ZABURZENIA ZACHOWANIA,

DEZORIENTACJA) ORAZ USZKODZENIA

NARZĄDÓW MIĄŻSZOWYCH.

GORĄCZKI KRWOTOCZNE

EBOLA I MARBURG

WIĘKSZOŚĆ CHORYCH UMIERA WŚRÓD

OBJAWÓW WSTRZĄSU (MIĘDZY 7 -16 DNIEM

CHOROBY) Z TOWARZYSZĄCYMI

MASYWNYMI KRWAWIENIAMI.

GORĄCZKI KRWOTOCZNE

MARBURG I EBOLA

DIAGNOSTYKA

W BADANIACH LABORATORYJNYCH

WYSTĘPUJĄ

NIECHARAKTERYSTYCZNE ZMIANY:

zwiększone stężenie transaminaz;

limfopenia, trombocytopenia;

odchylenie w parametrach krzepnięcia,

sugerujące aktywację zespołu DIC.

GORĄCZKI KRWOTOCZNE

EBOLA I MARBURG

DIAGNOSTYKA – C.D.

DIAGNOSTYKA:

-izolacja wirusa lub wykrywanie jego

antygenów w osoczu - jako

wiarygodniejsza i czulsza metoda niż

detekcja przeciwciał;

-wykrywanie kwasu nukleinowego wirusa

metodą PCR;

-wykonywanie prób biologicznych na

świnkach morskich i chomikach celem

rozpoznania choroby.

Gorączki krwotoczne

Ebola i Marburg

DIAGNOSTYKA –C.D.:

DETEKCJA SWOISTYCH PRZECIWCIAŁ:

-METODĄ IMMUNOFLUORESCENCJI

POŚREDNIEJ

-METODĄ IMMUNOENZYMATYCZNĄ (ELISA)

DIAGNSOTYKA IMMUNOLOGICZNA Z

WYKORZYSTANIEM PRZECIWCIAŁ OPÓŹNIA

ROZPOZNANIE, PONIEWAŻ PRZECIWCIAŁA

POWSTAJĄ DOPIERO W 8-10 DNI PO

ZAKAŻENIU!!!

GORĄCZKI KRWOTOCZNE

DIAGNOSTYKA – C.D.

UWAGA!

MATERIAŁ POCHODZĄCY OD CHORYCH

NALEŻY TRAKTOWAĆ JAKO WYSOCE ZAKAŹNY!

PEŁNA DIAGNOSTYKA WIRUSOLOGICZNA

PROWADZONA POWINNA BYĆ PRZEZ LABORATORIA

SPEŁNIAJĄCE WYMAGANIA CZWARTEGO POZIOMU

BEZPIECZEŃSTWA BIOLOGICZNEGO (BSL4)

LECZENIE ZAKAŻEŃ
WYWOŁANYCH PRZEZ WIRUS
EBOLA I MARBURG



NIE ISTNIEJE ŻADNE PRZYCZYNOWE

LECZENIE ZAKAŻEN FILOWIRUSOWYCH;



DOSTĘPNE OBECNIE METODY LECZENIA

OGRANICZAJĄ SIĘ DO ZWALCZANIA

OBJAWÓW CHOROBY (NIEWYDOLNOŚCI

KRĄŻENIOWO-ODDECHOWEJ I ZESPOŁU

WYKRZEPIANIA ŚRÓDNACZYNIOWEGO).

SZCZEPIONKA PRZECIWKO

WIRUSOWI EBOLA



NADAL W SFERZE BADAŃ;



ARMIA USA ZAKŁADA DOSTĘPNOŚĆ

SZCZEPIONKI PRZECIWKO

WIRUSOM EBOLA I MARBURG NA

ROK PODATKOWY 2008.

SZCZEPIONKA PRZECIWKO

WIRUSOWI EBOLA



Schemat szczepienia z użyciem szczepionki eksperymentalnej, badanej

dotąd u naczelnych, wymaga sześciomiesięcznego cyklu podań do

uzyskania pełnej odporności;



Pierwsze podanie szczepionki dna (dna priming *) „przygotowuje” układ

odpornościowy a podanie drugiej dawki, w której wektorem jest

modyfikowany genetycznie adenowirus (adv-gp boosting *), daje

oczekiwaną odporność;



Odpowiedź humoralna na immunizację tylko wektorem adenowirusowym

kodującym glikoproteinę wirusa Ebola (ADV-GP) jest indukowana szybciej

niż w przypadku schematu prime/boost ale i jej nasilenie jest mniejsze.

Nature 424, 681-684 (7 August 2003)

Abstrakt: http://www.Nature.Com/nature/journal/v424/n6949/abs/nature01876.Html



Uzyskanie szybkiej odpowiedzi odpornościowej na poziomie ochronnym jest

sprawą kluczową zarówno z punktu widzenia skuteczności indywidualnego

szczepienia poekspozycyjnego jak i z punktu widzenia zdrowia publicznego

( w aspekcie szczepień personelu wyznaczonego do działań w ognisku i

skuteczności strategii szczepienia pierścieniowego)

Patrz prezentacja nt.

Planowanie pandemiczne na wypadek ospy prawdziwej

RODZINA BUNYAVIRIDAE

WIRUSY HANTA



NAZWA POCHODZI OD OGNISKA

ZAKAŻEŃ W MIEJSCOWOŚCI

HANTAAN



INNE NAZWY WIRUSA WIĄŻĄ SIĘ

Z WYSTĘPOWANIEM

ZAKAŻENIA W

SZEREGU MIEJSC W WIELU

REGIONACH ŚWIATA, np. SEUL,

DOBRAWA, PUUMALA

ZAKAŻENIE
HANTAWIRUSOWE



Jest to ostra choroba zakaźna opisana w 1993r.

w południowo-zachodnich stanach Stanów

Zjednoczonych.



Osoby, u których wystąpiły objawy chorobowe

pochodziły z rejonów rolniczych, ale nie

wykazywały żadnych powiązań

epidemiologicznych ze sobą.



Wykryto u nich metodami

immunoenzymatycznymi obecność przeciwciał

w klasie IgM i IgG przeciwko wirusowi Hanta,

co potwierdzono z zastosowaniem metody PCR.

WIRUS HANTA



REZERWUAREM WIRUSA SĄ

GRYZONIE - SZCZUR

WĘDROWNY I MYSZ POLNA

HANTAWIRUSOWE

GORACZKI KRWOTOCZNE



ZAKAŻENIE NASTĘPUJE:



W WYNIKU UKĄSZENIA

PRZEZ GRYZONIA



DROGĄ POKARMOWĄ



POPRZEZ INHALACJĘ

ZAKAŻONEGO KURZU.

HANTAWIRUSOWE

GORĄCZKI KRWOTOCZNE

OKRES WYLĘGANIA JEST DŁUGI -

OKOŁO 2 - 5 TYGODNI

ZAKAŻENIE
HANTAWIRUSOWE

ZAKAŻENIE HANTAWIRUSOWE

WYWOŁUJE DWA GŁÓWNE

ZESPOŁY:

ZESPÓŁ PŁUCNY (HFPS

–

HANTA

FEVER PULMONARY SYNDROME);

ZESPÓŁ NERKOWY

(HFRS –

HANTA FEVER WITH RENAL

SYNDROME).

HANTATWIRUSOWY ZESPÓŁ

PŁUCNY

HANTAVIRUS PULMONARY SYNDROME

(HPS)



ZESPÓŁ OBJAWÓW WYWOŁYWANY

PRZEZ WIRUSY HANTA DOTYCZĄCY

UKŁADU ODDECHOWEGO;



CHARAKTERYSTYCZNE OBJAWY TO:



ciężkie zapalenie płuc

;



wysięk w jamie opłucnej.

HPS - patogeneza

Obserwowane są cechy rozlanego

zapalenia tkanki płucnej z licznymi

naciekami komórek jednojądrowych i

granulocytów obojętnochłonnych,

które uszkadzają pęcherzyki płucne,

pobudzając jednocześnie pneumocyty

do proliferacji.

Zmienia to całkowicie strukturę

anatomiczną pęcherzyków płucnych,

prowadząc do ciężkiej niewydolności

oddechowej.

HPS - patogeneza

W materiale sekcyjnym u chorych

rozwijających

HPS stwierdza się płyn w

pęcherzykach płucnych, oskrzelikach i

oskrzelach, jak również w jamie

opłucnej (jest to obraz tak zwanego

„utopionego płuca”)

HANTAWIRUSOWY ZESPÓŁ
PŁUCNY



Po kilkudniowym okresie objawów prodromalnych

narastają lawinowo niepokojące objawy upośledzenia

wydolności oddechowej;



Obniża się ciśnienie krwi, pojawia się duszność, narasta

liczba oddechów, przyspiesza tętno. Chory staje się

niespokojny, narastają objawy obrzęku płuc.



W badaniu przedmiotowym objawy osłuchowe są skąpe.



W RTG klatki piersiowej – widoczne są cechy

śródmiąższowego obrzęku płuc.



Jeśli w tym okresie pacjent nie będzie hospitalizowany i

intensywnie leczony na oddziale intensywnej opieki

medycznej, dochodzi w ciągu kilku godzin do stanu

krytycznego, ze wstrząsem włącznie.

HANTAWIRUSOWY ZESPÓŁ

NERKOWY



Zachorowania występują zarówno w Azji,

jak i w Europie, zanotowano także

przypadki w USA, Hawajach, Alasce,

Egipcie, Afryce.



W Europie ogniska choroby występowały

na Węgrzech, w Bułgarii, Francji, Grecji.

HANTAWIRUSOWY ZESPÓŁ

NERKOWY



obraz kliniczny gorączki krwotocznej

z zespołem nerkowym bywa różnorodny;



nierzadko choroba ogranicza się do

kilkudniowej niewysokiej gorączki z

białkomoczem i kończy się bez leczenia

wyzdrowieniem (nawet bez leczenia);



w niektórych przypadkach przebiega w

postaci pełnoobjawowej (są to zazwyczaj

przypadki z terenów Azji i Dalekiego

Wschodu);

HANTAWIRUSOWY ZESPÓŁ

NERKOWY



powstaje po około 3-6 dniach od

objawów prodromalnych;



W obrazie klinicznym dominują cechy

niewydolności nerek ze znaczną

hipotonią, skąpomoczem, bólami

brzucha;



w niektórych przypadkach występują

również objawy rozsianego

wykrzepiania wewnątrznaczyniowego;

HANTAWIRUSOWY

ZESPÓŁ NERKOWY



W w/w zespole narastają objawy

uszkodzenia nerek i ich niewydolności;



Narasta białkomocz, krwiomocz, we krwi

zwiększa się ilość azotu pozabiałkowego,

a ilość wydalanego moczu zmniejsza się,

prowadząc ,w ciężkim przebiegu choroby

do bezmoczu;



Objawem płucnym powyższego zespołu

są cechy obrzęku płuc.

HFRS



Okres krytyczny dla chorego może

trwać od 1-go do 5-ciu dni.



Pierwszym objawem pomyślnym

rokowniczo jest pojawienie się diurezy,

a także ustępowanie zaburzeń wodno-

elektrolitowych.



Ilość wydalanego moczu zaczyna

wzrastać i czasami

dochodzi do kilku litrów na dobę.

ZAKAŻENIA WIRUSEM HANTA

DIAGNOSTYKA LABORATORYJNA

Diagnostyka laboratoryjna w

HFRS:

-leukocytoza z przesunięciem w lewo

-trombocytopenia

-zwiększenie stężenia aminotransferazy

asparaginowej i dehydrogenazy mleczanowej

-zwiększenie stężenia kreatyniny

-proteinuria w moczu

HFRS

DIAGNOSTYKA

LABORATORYJNA



UWAGA!

We krwi występuje początkowo

leukopenia, która począwszy od

trzeciego dnia ustępuje leukocytozie,a

nawet hiperleukocytozie (pozorny

odczyn białaczkowy).

Taki oraz krwi w przebiegu HFRS należy

różnicować z białaczką !

Zakażenie hantawirusowe

c.d. diagnostyki



obecność swoistych przeciwciał

klasy IgM



lub czterokrotne zwiększenie

stężenia przeciwciał klasy IgG



Testem potwierdzenia zakażenia

jest immunoblot oraz badanie

techniką PCR

LECZENIE GORĄCZKI

HANTAWIRUSOWEJ

LECZENIE OBJAWOWE:

kluczowym zadaniem leczącego jest opanowanie

wstrząsu i objawów niedotlenienia ( w razie

konieczności prowadzenie mechanicznej wentylacji);

masywny przesięk włośniczkowy wymaga

natychmiastowego wyrównania niedoborów płynowo

– elektrolitowych;

LECZENIE PRZYCZYNOWE:

-zastosowanie w schorzeniach hantawirusowych

znalazła rybawiryna (lek przeciwwirusowy, analog

nukleozydowy);

BUNYAVIRIDAE

GORĄCZKA DOLINY RIFT



Gorączka Doliny Rift – czynnikiem etiologicznym

jest Phlebovirus, należący do rodziny Bunyaviridae.



Iest to wirus wysoce hepatotropowy, wywołujący

martwicę wątroby.



Rezerwuarem wirusa są owce i bydło.



Szerzeniu się choroby wśród zwierząt sprzyjają

ulewne deszcze, przyczyniające się do zwiększenia

populacji komarów Culex sp. Komary te nie są

jednak antropofilne.



Człowiek ulega zakażeniu wskutek kontaktu z

chorymi zwierzętami, a zwłaszcza z ich tkankami i

krwią.

RODZINA
ARENAVIRIDAE

GORĄCZKA LASSA

OBJAWY:



cechą charakterystyczną tej gorączki są stany gorączkowe

oraz nasilone owrzodzenia w obrębie jamy ustnej,

krwotoczne zmiany skórne, zapalenia płuc, często z

wysiękami do jamy opłucnej, niewydolność krążenia i nerek;



rezerwuarem wirusa jest gryzoń Mastomys natalensis;



rejonem endemicznym jest Afryka Zachodnia, gdzie rocznie

notuje się około 300 000 zachorowań i 5000 zgonów;



do zakażenia dochodzi najczęściej przez pokarm i wodę

skażoną wydalinami gryzoni, wirus może również znajdować

się na wdychanych, zakażonych cząstkach kurzu.

GORĄCZKA LASSA

DOMINUJE CIĘŻKI PRZEBIEG SCHORZENIA

( śmiertelność ok. 30 – 70 % )

GORĄCZKA LASSA



Na terenach endemicznych stwierdza

się obecność przeciwciał przeciwko

wirusowi Lassa u 8 – 52% populacji.



Śmiertelność średnio ocenia się na

około 40%, ale odnotowano ogniska

epidemiczne w szpitalach w Nigerii,

w których śmiertelność wynosiła 65 –

70%.

RODZINA FLAVIVIRIDAE

-WIRUS ŻÓŁTEJ GORĄCZKI

-WIRUS DENGUE

ŻÓŁTA GORĄCZKA



Choroba występuje w strefie tropikalnej

i subtropikalnej, głównie w Ameryce

Południowej i Środkowej oraz w Afryce.



Wyróżnia się dwie postacie żółtej gorączki:



klasyczną, miejską (rezerwuarem jest człowiek,

przenosicielem komar);



postać leśną (występującą wśród zwierząt

dżungli);

PRZECHOROWANIE DAJE TRWAŁĄ ODPORNOŚĆ !!!

WIRUS ŻÓŁTEJ
GORĄCZKI



W przebiegu schorzenia

wywołanego tym patogenem

dochodzi do martwicy komórek

wątrobowych wskutek

bezpośredniego działania wirusa;



Dominuje charakterystyczny

objaw, tj. Zażółcenie powłok

skórnych (stąd nazwa).

ŻÓŁTA GORĄCZKA

PRZEBIEG KLINICZNY



Okres wylęgania choroby trwa od trzech do

sześciu dni.



Choroba rozpoczyna się objawami prodromalnymi

(zwyżka temperatury, gorsze samopoczucie).



W ciągu kilku dni temperatura osiąga wartości aż

do 40

C. Towarzyszą jej dreszcze i bóle głowy.



Po kilku dniach temperatura ciała spada do

wartości prawidłowych, aby podnieść się

ponownie.



W końcu pierwszego tygodnia pojawia się

żółtaczka.

ŻÓŁTA GORĄCZKA-OBJAWY

KLINICZNE (c.d.)



CHARAKTERYSTYCZNE CECHY

ŻÓŁTEJ GORĄCZKI :

-gorączka

-żółtaczka

-objawy niewydolności nerek

-cechy skazy krwotocznej ( fusowate

wymioty, wybroczyny);

DIAGNOSTYKA ŻÓŁTEJ

GORĄCZKI



Przypadki pełnoobjawowe nie sprawiają

trudności diagnostycznych.



Przypadki lekkie i poronne mogą pozostać

nie rozpoznane.



O rozpoznaniu decyduje izolacja wirusa z

krwi oraz wzrost miana przeciwciał

swoistych w odczynach serologicznych.



W badaniach laboratoryjnych – wzrost

stężenia bilirubiny, AspAT, wydłużony czas

krzepnięcia i protrombinowy; w obrazie EKG

– zmiany załamka T.

WIRUS ŻÓŁTEJ
GORĄCZKI

Cechą charakterystyczną tego

patogenu jest duża zakaźność w

formie aerozolowej, ale szeroka

dostępność licencjonowanych

szczepień ogranicza zainteresowanie

tym czynnikiem jako potencjalnym

patogenem broni biologicznej.

Żółta gorączka-

szczepienia



Zaleca się szczepienia zależnie od

stopnia zagrożenia na danym terenie.



Obecnie obowiązuje reguła szczepienia

osób podróżujących na tereny

endemiczne (nawet w przypadku, gdy

służby epidemiologiczne danego kraju

zgłaszają, że żółta gorączka nie

występuje na danym terenie ).

Wirus żołtej gorączki występuje w tropikalnych i subtropikalnych regionach

Afryki & Płd. Ameryki. Od roku 1980 liczba epidemii wzrasta. Pozostałe kraje

zagrożone są ryzykiem wybuchu epidemii ze względu na obecność wektora

(włącznie z Azją, gdzie żółta gorączka nie była nigdy raportowana).

Ryzyko występowania

żółtej gorączki – sytuacja

na świecie

Regiony wysokiego ryzyka

Raportowane wybuchy epidemii

GORĄCZKA KRWOTOCZNA

DENGA



wywołują ją 4 typy serologiczne wirusów

Denga: 1 ,2 ,3 ,4 ;



choroba występuje endemicznie, rzadziej w

postaci epidemii w krajach strefy tropikalnej i

subtropikalnej ( płd. Azja, płd. Pacyfik i

Afryka), ale także w innych rejonach świata

(np.w niektórych stanach USA;



łańcuch epidemiczny stanowią człowiek,

niektóre gatunki małp oraz komar z rodzaju

Aedes;



nie dochodzi do zakażeń człowiek-człowiek.

ZAKAŻENIA WIRUSAMI
DENGA

Choroba przebiega w kilku postaciach

-bezobjawowo

-jako postać klasyczna

-jako postać atypowa

-gorączka krwotoczna Denga

DENGA

Postać klasyczna:

występuje jako postać łagodna; okres wylęgania trwa od 5 do 8

dni; choroba charakteryzuje się gorączką, bólami głowy, bólami

kostno-stawowymi i objawami żołądkowo-jelitowymi, czasem z

limfadenopatią i hepatomegalią; prawie zawsze pojawia się

wysypka o charakterze grudkowo - plamistym; choroba trwa

zazwyczaj krótko i kończy się całkowitym wyzdrowieniem;

Postać atypowa:

łagodniejszy i krótszy - do 72 godzin, okresem trwania i

niewystępowaniem limfadenopatii;

Gorączka krwotoczna Denga

GORĄCZKA KRWOTOCZNA DENGA



Gorączka krwotoczna Denga występuje przede wszystkim

w Azji Płd.-Wsch. i jest jedną z najczęstszych przyczyn

zgonów u dzieci.



Patogeneza gorączki krwotocznej z zespołem wstrząsowym

nie jest do końca wyjaśniona. Najprawdopodobniej są to

zaburzenia w układzie immunologicznym.



Stwierdza się kompleksy immunologiczne (wirus / IgG),

krążące we krwi i odkładające się w nerkach oraz wzrost

stężenia immunoglobulin, a spadek limfocytów T.



Gorączka krwotoczna z zespołem wstrząsowym występuje u

osób, które przebyły zakażenie jednym z serotypów wirusa

Dengi lub mają przeciwciała nabyte biernie (np. od matki).

GORĄCZKA KRWOTOCZNA DENGA –

OBJAWY



choroba przebiega dwuetapowo, z gorączką; po

jej spadku stan chorego nagle pogarsza się;

pojawiają się objawy wstrząsu;



część zakażeń może przebiegać bez wstrząsu, ale

z objawami skazy krwotocznej;



objawy skazy są następujące: wybroczyny do błon

śluzowych krwawienie z nosa, krwawe wymioty,

krwiste stolce;



po spadku gorączki może pojawić się wysypka;



Uwaga! Objawy skazy krwotocznej mogą pojawić

się już w czasie pierwszej fazy choroby, tj. w

trakcie trwania gorączki;

Gorączka Denga – diagnostyka
laboratoryjna

-potwierdzeniem rozpoznania jest izolacja wirusa

i wzrost miana przeciwciał;

-wydłuża się czas protrombinowy, następuje

spadek stężenia czynników II, V, VI, IX, XI;

-stwierdza się trombocytopenię,

hypoalbuminemię, wzrost stężenia

aminotransferaz i mocznika;

Gorączka Denga - leczenie



leczenie - objawowe



w zespole wstrząsowym – leczenie

wstrząsu



zapobieganie skazie krwotocznej

FILOWIRUSY JAKO

POTENCJALNA BROŃ

BIOLOGICZNA



SKUTKI EWENTUALNEGO UŻYCIA TYCH

PATOGENÓW JAKO BRONI BIOLOGICZNEJ

SĄ TRUDNE DO PRZEWIDZENIA



NALEŻY JEDNAK LICZYĆ SIĘ Z DUŻĄ

ŚMIERTELNOŚCIĄ WŚRÓD OSÓB

EKSPONOWANYCH ORAZ Z MASOWYMI

WTÓRNYMI ZACHOROWANIAMI.

GORĄCZKI KRWOTOCZNE

JAKO BROŃ BIOLOGICZNA

WARUNKIEM OPANOWANIA SKUTKÓW

UŻYCIA WIRUSÓW GORĄCZEK

KRWOTOCZNYCH JAKO BRONI

BIOLOGICZNEJ JEST MOŻLIWIE

SZYBKIE ROZPOZNANIE

GORĄCZKI KRWOTOCZNE

JAKO BROŃ BIOLOGICZNA

WPROWADZENIE IZOLACJI CHORYCH I

STOSOWANIE ODPOWIEDNICH ŚRODKÓW

OCHRONNYCH PRZEZ PERSONEL

MEDYCZNY TUŻ PO ROZPOZNANIU TO

KLUCZOWE DZIAŁANIA W ZAPOBIEGANIU

DALSZEMU SZERZENIU SIĘ EPIDEMII

ZAPOBIEGANIE

GORĄCZKOM

KRWOTOCZNYM



izolacja pacjenta (w przypadku wirusa

Lassa, wirusa Marburg, wirusa Ebola ); w



gorączkach południowoamerykańskich

mniej restrykcyjnie: osoby, które miały

kontakt z chorym podlegają nadzorowi

zdrowotnemu przez 3 tygodnie;



izolację pacjenta od stawonogów

(przenosicieli wirusów);



zwalczanie gryzoni, komarów, kleszczy;



szczepienie ludzi i zwierząt.

Profilaktyka – c.d.



pracownicy służby zdrowia opiekujący się pacjentem

winni stosować odzież i sprzęt ochronny ( maski,

rękawice, fartuchy ).



wydzieliny i wydaliny chorych powinny być odkażane;



izolacja pacjentów od przenosicieli wirusów,

szczególnie ważna w okresie wiremii pacjenta

(stosowanie środków odstraszających owady,

moskitiery);



zwalczanie komarów i osuszanie miejsc ich wylęgania

(szczególnie ważne w kontroli żółtej gorączki i

gorączki denga);



tępienie gryzoni zapobiega szerzeniu

południowoamerykańskich gorączek krwotocznych.

Profilaktyka – c.d.



W odniesieniu do zwierząt, stanowiących

potencjalne źródło zakażenia u ludzi

stosuje się kwarantannę (np. małpy

sprowadzane z Afryki poddawane są

obserwacji przez 6 tygodni w celu ochrony

pracowników laboratoryjnych przed

zakażeniem wirusem Marburg).



Rozpowszechnianie szczepień ochronnych

ludzi przeciwko żółtej gorączce.

WIRUS EBOLA

POSTĘPOWANIE Z CHORYM I

ZAPOBIEGANIE:



POZA IZOLACJĄ CHOREGO I

ZACHOWANIEM REŻIMU SANITARNEGO

WŚRÓD PERSONELU SZPITALNEGO



NIE SĄ DO KOŃCA POZNANE INNE

SPOSOBY ZAPOBIEGANIA.



DOTYCHCZAS SZERZENIU EPIDEMII

ZAPOBIEGANO POPRZEZ ŚCISŁĄ

IZOLACJĘ CHORYCH.

Wirusowe zapalenie

mózgu



Wirusowe zapalenie mózgu ,zwane inaczej

zachodnim końskim wenezuelskim

zapaleniem mózgu jest chorobą wywołaną

przez alfa-wirusy z rodziny Togaviridae,

zawierające RNA.



Rezerwuarem są dziko żyjące konie, świnie,

gryzonie i ptaki.



Choroba przenoszona jest przez komary.



Możliwość rozprzestrzeniania wirusa drogą

powietrzną stwarza sposobność użycia go

jako broni biologicznej.

WIRUSOWE ZAPALENIE MÓZGU –

c.d.



Obraz kliniczny:

-dominują bóle głowy, gorączka,

różnorodnie nasilone objawy

neurologiczne (zaburzenia

świadomości, drgawki, śpiączka

mózgowa);

Choroba obarczona jest wysoką

śmiertelnością ( około 60%).

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55
Slide 56
Slide 57
Slide 58
Slide 59
Slide 60
Slide 61
Slide 62
Slide 63
Slide 64
Slide 65
Slide 66
Slide 67
Slide 68
Slide 69
Slide 70
Slide 71
Slide 72
Slide 73
Slide 74
Slide 75
Slide 76
Slide 77
Slide 78
Slide 79
Slide 80

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
EPIDEMIA GORĄCZKI KRWOTOCZNEJ EBOLA W KRAJACH AFRYKI
Gorączka krwotoczna Ebola, mikrobiologia
Gorączka krwotoczna Ebola, Choroby zakaźne
SEM[1].07 - wirusowe goraczki krwotoczne, Medycyna, Choroby zakaźne
VHF, Czym są gorączki krwotoczne (VHFs)
Wirusowe gorączki krwotoczne, Patologia urazu
gorączka krwotoczna DOC
Definicja i podzia skazy krwotocznej
Podstawowe zasady udzielania pomocy przedlekarskiej rany i krwotoki
skazy krwotoczne
Krwotok, krwawienie, rany
medyczne czynności ratunkowe krwotoki
Udar krwotoczny
KRWOTOK ZYLAKI
Krwotoki i nieprawidłowe krwawienia w ginekologii

więcej podobnych podstron

Goraczki krwotoczne

Document Outline