Zasady budowy zajęć ruchowych


Zasady budowy zajęć ruchowych

Zasady są to przyjęte normy postępowania. Pełnią funkcję porządkującą.

W działalności dydaktyczno-wychowawczej cele kształcenia i wychowania zajmują najwyższe miejsce. Aby jednak cele osiągnąć nauczyciel powinien kierować się określonymi zasadami, czyli normami postępowania dydaktycznego, one bowiem pełnią funkcję organizującą cały proces działania zmierzającego do celu, są kanonami strategii dydaktyczno-wychowawczej nauczyciela.

Podział zasad:

Zasada wszechstronności - w lekcji wf w równym stopniu powinny być uwzględniane zagadnienia natury wychowawczej, zdrowotnej - przekaz wiadomości, sprawnościowe - różnorodność bodźców i ćwiczeń.

Zasada racjonalnego natężenia wysiłku - w lekcji powinno wystąpić stopniowanie wysiłku poprzez odpowiedni dobór ćwiczeń i ich natężenia do poszczególnych punktów toku lekcyjnego. Natężenie krzywej wysiłku powinno stopniowo bez większych skoków wzrastać do pewnego poziomu, a następnie łagodnie opadać wraz z końcem lekcji.

Zasada zmienności pracy mięśniowej - nie należy obciążać pracą tych samych grup mięśniowych w kolejnych ćwiczeniach, lecz stosować zmienność (również rodzaju ćwiczeń, statyczne i dynamiczne)


METODY

Methodos - droga, sposób postępowania stosowany świadomie dla osiągnięcia określonego celu

Metody nauczania ruchu:

Metodę syntetyczną stosujemy przy nauczaniu prostych czynności ruchowych. Polega na prezentowaniu całego ruchu, ćwiczenia bez naruszania jego struktury, dzielenia na części.

Metoda analityczna - uczymy się krok po kroku kolejnych fragmentów ruchu. Warunkiem przejścia do nauki następnego kroku jest opanowanie wcześniejszego. Stosuje się do trudniejszych czynności ruchowych.

Metoda kombinowana - stanowi połączenie metody pierwszej i drugiej

SYSTEMATYKA METOD JAKO SPOSOBÓW REALIZACJI ZADAŃ RUCHOWYCH

Zadania realizowane w procesie wf ze względu na wymagany poziom aktywności wewnętrznej uczniów dzielimy na:

METODY REPRODUKTYWNE (odtwórcze, ścisłe)

METODY PROAKTYWNE (usamodzielniające)

METODY TWÓRCZE

Fazy rozwiązywania problemów:

    1. dostrzeżenie problemu

    2. analiza sytuacji problemowej

    3. wytwarzanie pomysłów rozwiązania (faza produktywna)

    4. weryfikacja pomysłów (faza oceny i kontroli)

FORMY

Umiejętność organizowania procesu WF należy do podstawowych powinności nauczyciela wf. Dobra organizacja lekcji pozwala zintensyfikować proces dydaktyczno-wychowawczy, stwarza warunki do skutecznego uczenia się i usprawniania, ma wpływ na zdyscyplinowanie uczniów i ich bezpieczeństwo.

FORMA - zewnętrzny kształt czegoś. Wg Szaniewskiego na formę nauczania składa się wiele czynników determinujących czasowo-przestrzenno-organizacyjne warunki, w których urzeczywistnia się wszelka metoda nauczania.

Formami nauczania , kształcenia i wychowania są:

Formy podziału uczniów na:

Formy porządkowe (wykorzystanie przestrzeni i bezpieczeństwo) :

Formy prowadzenia zajęć - dotyczą strony organizacyjnej przebiegu ćwiczeń w czasie oraz przestrzeni i są ściśle związane z metodami realizacji zadań:

Forma frontalna - wszyscy uczniowie w tym samym czasie wykonują ćwiczenia. Nauczyciel mając wszystkich uczniów w polu widzenia kieruje nimi.

Pozytywy:

Negatywy:

Z formą frontalną najczęściej łączymy metodę:

Forma indywidualna - każdy uczeń wykonuje zadania oddzielnie (po swojemu) np. uczniowie samodzielnie wykonują rozgrzewkę wg własnego pomysłu, rozwiązują samodzielnie zadania problemowe, samodzielnie opanowują zadania techniczne. Rola nauczyciela sprowadza się do przygotowania odpowiednich warunków (urządzenia, przybory).

Formę indywidualną stosuje się z metodą:

Forma obwodowo-stacyjna - służy do kształtowania sprawności ogólnej (rozwijanie zdolności motorycznych). Może być używana także do doskonalenia prostych umiejętności technicznych. Nie stosuje się do nauczania.

Na obwodzie Sali ustawia się miejsca do ćwiczeń zwane stacjami ( 8-12).

Ilość stacji zależy od ilości ćwiczących, wielkości obiektu.

Na stacji znajduje się 1-3 ćwiczących.

Czas ćwiczenia: 1-2 minuty.

Czas przerwy na odpoczynek: połowa czasu ćwiczenia.

Wydatkowanie energetyczne podczas ćwiczeń na stacjach (tan sam czas na stacjach) reguluje się określając tempo ćwiczeń (wolne, średnie, duże).

Zasadniczym warunkiem dobrego obwodu jest odpowiedni dobór zadań ruchowych na poszczególnych stanowiskach. Dobierając zadania należy przestrzegać zasad:

Formę obwodowo-stacyjną i obwodową w zastępach łączymy z metodą programowanego uczenie się lub programowanego usprawniania się.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zasady budowy zajęć ruchowych2
3 zasady budowy zajęć ruchowych, MNR
Zasady odbywania zajęć laboratoryjnych
METODYKA ZAJĘĆ RUCHOWYCH
9 (19.12.2007) - Zasady budowy kwestionariusza(1), STUDIA, PEDAGOGIKA, METODOLOGIA
konspekt zajęć ruchowych
Metodyka zajęć ruchowych
Metodyka zajęć ruchowych konspekt
Ćwiczenia oddechowe w czasie zajęć ruchowych
Konspekt zajęć ruchowych prowadzonych metodą ruchu rozwijającego Weroniki Shereborne w grupie dzieci
Systematyka ćwiczeń ruchowych Formy pracy z dziećmi i rozwiązania organizacyjne podczas zajęć rucho
SCENARIUSZ KONSPEKT ZAJĘĆ RUCHOWYCH - WODA, MATERIAŁY DO ZAJĘĆ, KONSPEKTY I SCENARIUSZE ZAJĘĆ
Zabawy ruchowe z gazetami, SCENARIUSZ ZAJĘĆ RUCHOWYCH
Zabawy ruchowe z gazetami, SCENARIUSZ ZAJĘĆ RUCHOWYCH
11 Zasady budowy wykopow i nasypow drogowych Kopia
metodyka zajęć ruchowych ocenianie
U zegarmistrza-scenariusz zajęć ruchowych, przedszkole, scenariusze zajęć

więcej podobnych podstron