Scenariusz zajęcia terapeutycznego z wykorzystaniem technik parateatralnych
Temat: „W krainie baśni”
Cele
Dziecko:
- Rozwija sprawność ruchową
- Rozwija inwencję twórczą
- Prawidłowo reguluje oddech
Pomoce
Opaska z sylwetką Koziołka Matołka, kukiełki wykonane przez dzieci, przyrząd do puszczania baniek mydlanych.
Przebieg zajęć:
1.Powitanie. Powitanie piosenką śpiewaną na melodię „Panie Janie”.
Dzieci siedzą w kole i ilustrują piosenkę ruchem:
Witaj (imię dziecka) - machamy
Jak się masz /2x
Wszyscy cię witamy- wskazujemy dłońmi
Wszyscy cię kochamy - krzyżujemy ręce na piersi
Bądź wśród nas - podajemy dłoń
2.Lubimy mówić miłe słowa. Dzieci siedzą w kręgu i mówią na powitanie każdemu uczestnikowi coś miłego.
3. „Koziołek Matołek” zabawa ruchowa.
Jedno dziecko zakłada na głowę opaskę przedstawiającą sylwetkę Koziołka Matołka.
Dziecko to odwraca się plecami do pozostałych dzieci. Inne dzieci biegają po całej sali. Gdy Koziołek Matołek odwróci się, dzieci stają w bezruchu. Dziecko, które się poruszy odpada z zabawy.
4. „Moje ulubione bajki i baśnie” - teatrzyk kukiełkowy.
Dzieci samodzielnie wymyślają scenariusze bajek bawiąc się w teatrzyk. Wykorzystują do tego celu kukiełki znajdujące się w przedszkolu, oraz wykonane samodzielnie. Ich inwencja twórcza nie może być niczym ograniczona.
Po zakończeniu zabawy prowadzący omawia z dziećmi jej przebieg z uwzględnieniem próby oceny, dlaczego dana sytuacja rozwinęła się tak, a nie inaczej.
5. „Bańki mydlane” - zabawa odprężająca
Dzieci siedzą na swoim miejscu. Każde z nich ma w dłoni przyrząd do puszczania baniek mydlanych. Prowadzący stopniowo udziela instrukcji.
Wprowadzenie:
Spróbuj teraz zrobić szczególnie dużą bańkę mydlaną, wypuszczając powietrze z płuc.
Niech bańka ta unosi się w powietrzu, spróbuj utrzymać ją w górze, łagodnie w nią dmuchając. Kiedy bańka pęknie zrób sobie nową.
Potem prosimy dzieci o powtórzenie tego ćwiczenia w wyobraźni:
A teraz zamknij oczy.
Oddychaj spokojnie i równomiernie.
Wdech, wydech, wdech, wydech.
A teraz wyobraź sobie,
że wypuszczając powietrz z płuc, robisz
szczególnie dużą bańkę mydlaną.
Im dłużej wypuszczasz powietrze z płuc,
tym większa będzie twoja bańka mydlana.
Ale może wolisz wiele małych baniek mydlanych?
Wszystkie bańki unoszą się teraz w powietrzu.
Możesz utrzymać je teraz w górze,
łagodnie w nie dmuchając, gdy będziesz wypuszczał powietrz z płuc.
Przy każdym wydechu uważaj na to, by bańki mydlane wciąż
unosiły się przed tobą w powietrzu.
Kiedy nabierasz powietrz do płuc,
rób to ostrożnie, abyś ich nie zassał.
Zrób głęboki wdech, abyś mógł potem
znowu spokojnie i długo wypuszczać powietrz z płuc.
6. Pożegnanie „Iskierką”
Opracowała mgr W.Puz