Wykład 15
BULIMIA + PRAWO MEDYCZNE
KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE BULIMII WG DSM-IV
Wyróżnia się dwa typy chorych
stosujących środki czyszczące
nie stosujących środków czyszczących
Nawracające epizody nadmiernego objadania się (żarłoczność) charakteryzują się:
konsumpcja pożywienia w ilości znacznie przekraczającej ilość spożywaną przez zdrową osobę w danym czasie i okolicznościach
utratą kontroli nad jedzeniem podczas epizodu
Nawracające nieprawidłowe zachowania mające na celu uniknięcia zwiększenia masy ciała, takie jak: prowokowanie wymiotów, używanie środków przeczyszczających a także intensywne ćwiczenia fizyczne
Epizody objadania się i inne nieprawidłowe zachowania występują razem co najmniej dwa razy w tygodniu w ciągu trzech miesięcy
Masa ciała i wygląd nadmiernie wpływają na samoocenę chorego
Zaburzenia te nie istnieją w przebiegu jadłowstrętu psychicznego (anorexia nervosa)
CZYNNIKI RYZYKA BULIMII
Osobowościowe:
negatywna samoocena
osobowość graniczna (w wywiadzie nadużycia seksualne)
skłonność do innych zachowań impulsywnych
Rodzinne
alkoholizm
uzależnienie od leków
zaburzenia afektywne
wysokie oczekiwania
otyłość w rodzinie
Społeczne:
komentarze odnośnie wyglądu
diety stosowane w otoczeniu
ZWIĄZEK RECEPTORÓW UKŁADU SEROTONICZNEGO Z ŁAKNIENIEM
Aktywacja szlaków serotoninergicznych w pośredniej części podwzgórza wiąże się z uczuciem sytości (Samanin i Sarattini, 1996)
Podanie agonistów 5HT (2A/2C) np. mCPP powoduje spadek apetytu u zwierząt( Anlateh, 1995)
Spadek łaknienia i wagi obserwowano u myszy z transgenicznym ubytkiem receptora 5HT (2C) (Tecott i wsp., 1997
Odpowiedz prolaktyny po podaniu agonisty receptora serotoninergicznego (fenfluraminy) wyrazem wrażliwości receptora postsynaptycznego 5HT (2c), 5HT( 1a) (Anlateh, Metcew, Maes, 1995)
Odpowiedz prolaktyny i kortyzolu po podaniu L-tryptofanu ( zmiany reaktywności 5HT1) (Cowen, 1993)
Sezonowość epizodów bulimicznych (pózna jesień, zima) związana ze spadkiem aktywności receptorów podwzgórzowych serotoniny
Spadek preferencji do pokarmów wysokokalorycznych po lekach serotoninergicznych
Zmniejszenie płytkowego wskaźnika agregacji koreluje z wagą (Holmi, 1993; Mc Bride, 1998)
Spadek poziomu 5HIAA w płynie mózgowo - rdzeniowym u pacjentów z bulimią
DIETA BOGATA DIETA BOGATA
W WĘGLOWODANY W BIAŁKO
INSULINA NISKI POZIOM TRYPTOFANU
WYSOKI POZIOM LNAA
NISKI POZIOM
LNAA,
TRYPTOFAN
EZ ZMIAN
WZROST WSKAŻNIK TRYPTOFAN LNAA ZMNIEJSZA SIĘ
WZROST TRYPTOFAN W OUN ZMNIEJSZA SIĘ
WZROST SYNTEZA SEROTONINY ZMNIEJSZA SIĘ
WSPÓŁCHOROBOWOŚĆ
Nadużywanie substancji psychoaktywnych - 22,9%
Depresja - 25 - 80%
Zaburzenia lękowe - 13-70% (lęk społeczny, OCD, fobie izolowane)
Otyłość - większa w napadach objadania się - do 30%
POWIKŁANIA SOMATYCZNE W PRZEBIEGU BULIMII
zaburzenia metaboliczne (hypokalemia, hypochloremia, alkaloza)
obrzęk i stany zapalne ślinianek
zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
zapalenie gardła i błon śluzowych przełyku, owrzodzenia przełyku
torbiele jajników, zaburzenia miesiączkowania
niedokrwistość
DIAGNOZA RÓŻNICOWA BULIMII
Zespół Prader - Willi
Zespól Kluver - Bucy
Zespół Kleine - Levin
Uszkodzenie podwzgórza
Otyłość prosta
Padaczka
Guz OUN
LECZENIE PSYCHOTERAPEUTYCZNE BULIMII
- Terapia poznawczo - behawioralna: istotnie potwierdzona skuteczność
- Terapia interpersonalna
- Terapia zorientowana psychodynamicznie
- Terapia grupowa: psychoedukacyjna, wspierająca
- Terapia zorientowana na ciało
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA FARMAKOTERAPII W BULIMII
Brak efektu po psychoterapii
Bardzo częste napady jedzenia
Współistniejąca depresja
Niechęć udziału do psychoterapii
Łączenie psychoterapii i farmakoterapii - bardziej efektywne
LECZENIE FARMAKOLOGICZNE BULIMII
1977 - Krzyżowa próba z placebo i fenytoiną
1983 - podwójnie ślepa próba z imipraminą
1985 - L - tryptofan 3 mg/die, dl- fenfluramina 60 mg
Czas trwania leczenia 6-24 tygodnie, kryteria poprawy - redukcja częstości napadów o 70 %
FARMAKOTERAPIA BULIMII
Mianseryna -
Imipramina +
Dezimipramina +/-
Amitryptylina -
Fenelzina + (objawy uboczne)
L-tryptofan -
Izokarboksazyd +/-
Bupropion +/-
Trazodon +/-
Fluoksetyna +
Fenytoina +/-
Karbamazepina +/-
d-fenfluramina +/-
Nalokson +/-
Lit +/-
STANDAED LECZENIA BMJ
# Fluoksetyna - do 60 mg/dobę + terapia poznawczo - behawioralna
# Fluoksetyna jw.
# Terapia behawioralna
# Terapia poznawcza
#Inne leki z grupy SSRI (fluwoksamina, paroksetyna)
rysunek w wykładach a nawet dwa
HOSPITALIZACJA OSÓB Z ZABURZENIAMI JEDZENIA ZALEŻY OD:
Poziomu wagi
Powikłań choroby
Współwystępowania innych zaburzeń psychicznych
Motywacji do wyzdrowienia
Zdolności do samokontroli w jedzeniu
Możliwości leczenia
Uwarunkowań środowiskowych (sytuacja rodzinna, stres)
WSKAZANIA DO HOSPITALIZACJI OSÓB CHOEUJACYCH NA BN
Nadużywanie leków przeczyszczających i moczopędnych, częste wymioty
Hypokalemia - ryzyko zaburzeń rytmu serca (K<2.5 mEq/l)
Zaburzenia psychiczne tj. ciężka depresja, myśli samobójcze, autoagresja
OPIEKA AMBULATORYJNA
PZP
Poradnie Odwykowe
FORMY POŚREDNIE
Oddziały dzienne/nocne
Oddziały/ zespoły leczenia środowiskowego
Hospitalizacje domowe
Oddziały opieki domowej (rodzinnej) przy szpitalach
Hostele
OPIEKA STACJONARNA
Oddziały przyjęciowe
ZOL
Zakład Leczenia Odwykowego
USTAWA O OCHRONIE ZDROWIA PSYCHICZNEGO
Art.18. Przymus bezpośredni
Art.21. Badanie przymusowe (bez zgody)
Art.23. Przyjęcie wbrew woli nagłe po badaniu osobistym i zasięgnięciu opinii drugiego
lekarza psychiatry lub psychologa(warunkowe)
Art.24. Przyjęcie wbrew woli z podejrzeniem choroby (10)
Art.29. Tryb warunkowy
Art.50-51 Tajemnica lekarska
OPINIOWANIE W SPRAWACH KARNYCH
Art.31
&1. Nie popełnia przestępstwa, kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem
&2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.
&3. Przepisów &1 i 2 nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nietrzeźwości lub odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał lub mógł przewidzieć