Układ zależności
oferent - klient (najważniejszy i najbardziej bezpośredni kierunek zależności):
oferent odbiera impulsy od klienta, wskazujące na jego wymogi i preferencje, co pozwala z kolei temu pierwszemu tworzyć oczekiwaną ofertę,
oferent jest głównym kreatorem produktu, z którym wychodzi do klienta;
władza lokalna - klient (stroną dominującą jest władza lokalna):
stanowi naturalne zaplecze dla miejscowej aktywności, nakierowanej na klienta,
kształtuje społeczny i gospodarczy klimat uzdrowiska,
klient poprzez m.in. przywilej opiniotwórczy oddziałuje na miejscowy establishment;
oferent - władza lokalna:
oferentem powinna kierować świadomość, że atrakcyjność produktu turystycznego trzeba budować odwołując się nie tylko do trendów światowych, ale tez biorąc pod uwagę pewne wartości niszowe, które mają znaczenie dla lokalnej społeczności,
miejscowa ludność dostarcza informacje o gotowości świadczenia pracy, ale też o swoich preferencjach i posiadanych zasobach,
informuje o poziomie akceptacji oferenta;
władza lokalna - społeczność lokalna:
wychodząc naprzeciw oczekiwaniom oferenta, władza lokalna musi uwzględniać także miejscowe interesy,
stały monitoring oczekiwań społecznych pozwoli ograniczać obszary konfliktu na linii władza - mieszkańcy oraz oferenci - mieszkańcy;
klient - społeczność lokalna:
znaczące wzajemne wpływy i oddziaływania kulturowe - w tej zależności kryją się procesy kulturowego otwarcia i tolerancji;
władza lokalna - oferent (w tym przepływie mieszczą się organiczne szanse rozwoju miejscowości uzdrowiskowej):
władza tworzy warunki dla działalności - od niej w dużej mierze zależy, czy oferent będzie miał preferencje w zakresie uzyskiwania zezwoleń oraz czy uruchomiona zostanie dla niego szybka ścieżka proceduralnej obsługi,
oferent przedstawia swoje potrzeby i oczekiwania, biorąc pod uwagę to, co leży w interesie lokalnych władz, a za ich pośrednictwem i lokalnej społeczności.
Turystyka uzdrowiskowa to bardzo specyficzna i zindywidualizowana, przy czym wysmakowana i zrytualizowana forma pobytowa. O powodzeniu działań i kreowaniu ofert na bardzo już wymagającym i konkurencyjnym rynku decydują daleko szersze względy niż postrzegane oddzielnie warunki przyrodnicze i klimat, podstawowa infrastruktura techniczna i społeczna, przyjęte priorytety gospodarcze czy interesująca przeszłość i bogate tradycje. Tu odgrywa rolę cały splot uwarunkowań, wtopiony w różne obszary ludzkiej aktywności i wyrastających z kulturowego podglebia.
Klient - pacjent od zawsze rdzeń każdego uzdrowiska czy kurortu. Od jego zainteresowania miejscowością czy konkretnym obiektem oraz chęci korzystania z proponowanych tam usług zależały rozgłos i prestiż, a co za tym idzie rozwój danego ośrodka. Przykładem może być spektakularny awans Lądka Zdroju na przełomie XVIII i XIX stulecia, do którego przyczyniły się niewątpliwie pobyty tak znakomitych pacjentów, jak królowie pruscy Fryderyk II i Fryderyk Wilhelm II, car Aleksander I, Johann Wolfgang Goethe czy Iwan Turgieniew.
Oferent, zarówno wytwórca, jak i dystrybutor produktu związanego z turystyką uzdrowiskową, to drugi - obok klienta - filar funkcjonowania każdego uzdrowiska czy kurortu. Od przygotowania ofert i zapewnienia im oczekiwanych przez klientów standardów zależeć będzie w dużej mierze powodzenie działalności. Oferent jest tym podmiotem, który spina oczekiwania zarówno ze strony klienta, jak też władzy lokalnej i społeczności lokalnej. Jego poziom myślenia i przewidywalności, umiejętność szybkiego reagowania na bodźce, wrażliwość na miejscową specyfikę, wynikającą zarówno z dziedzictwa kulturowego, jak i bieżącej aktywności, czy wreszcie umiejętność wrastania w miejscowe środowisko posiada równie duże znaczenie, co zdolności czysto biznesowe.
Władza lokalna - z nią wiąże się myślenie o produkcie w turystyce uzdrowiskowej zarówno na poziomie strategicznym, jak i operacyjnym. To strategia określa, czy nawet przesądza, jakie produkty wspierać, a jakie pomijać. Od poziomu otwarcia i determinacji czynników decyzyjnych zależy, czy opracowywane plany będą skutecznym stymulatorem rozwoju i czy przełożą się na realizację konkretnych przedsięwzięć. Aktywna polityka turystyczna niweluje bariery rozwoju miejscowości.
Kurort, mając zdolność przyciągania znamienitych turystów z najwyższej półki polityki, kultury, nauki, czy gospodarki posiada silniejszy potencjał wabienia, niż miejscowości związane z innymi formami turystyki pobytowej. W dużej mierze od miejscowych czynników decyzyjnych zależeć będzie, jak ta zdolność zostanie wykorzystana.
Społeczność lokalna - integrowanie turystyki ze społecznością lokalną kończy się zazwyczaj wówczas, gdy stali mieszkańcy odkrywają korzyści z funkcjonowania tej dziedziny gospodarki, dostrzegają celowość i sens jej rozwijania, nie zawsze do końca uświadamiając sobie, jak głęboko wdziera się ona w pokłady ich codziennej egzystencji, mentalności, zachowań czy nawyków, jak powoli i nieustannie dokonuje zmian w ich kulturowym modelu. Turystyka uzdrowiskowa wykazuje szczególnie znaczący wpływ na kształtowanie poziomu kultury lokalnej społeczności.