Metoda Dobrego Startu.
Metoda Dobrego Startu to wszelkie zadania prowadzące do rozwijania funkcji percepcyjno-motorycznych. Jest modyfikacją francuskiej metody Bon Depart. Celem owej metody jest integracja spostrzeżeń wzrokowych, słuchowych, motorycznych, dotykowych. Dzięki ćwiczeniom kryjącymi się za tą techniką dziecko dosięga coraz wyższego poziomu rozwojowego, potrafi łączyć funkcje intelektualne i instrumentalne, tzn. mowę, myślenie i spostrzeżenia, ruch. Wyróżnia się trzy warianty : „Piosenki do rysowania”, „Piosenki i znaki”, „Piosenki na literki”. Organizacja zajęć Metody Dobrego Startu przebiega w myśl następującego schematu:
Zajęcia wprowadzające.
Zajęcia właściwe:
Ćwiczenia ruchowe,
Ćwiczenia ruchowo-sluchowe,
Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe.
Zajęcia końcowe.
Ćwiczenia ruchowe usprawniają motorykę dziecka, rozwój fizyczny. Ćwiczenia ruchowo - słuchowe polegają na uderzeniach dłonią w torebki z np. piaskiem wraz ze śpiewaniem piosenki. Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe oparte są na zestawie wzorów graficznych i dobranych do nich piosenek. Zajęcia końcowe są jak gdyby podsumowaniem zajęć. Polegają na prowadzeniu zabaw muzyczno-ruchowych w piosenką, z którą dzieci się zapoznają podczas zająć wcześniejszych. W trakcie tych zajęć dziecko uczy się odwzorowywać ruchem ciała rytm piosenki, utrwala w pamięci wzory graficzne, nauczyciel demonstruje ćwiczenia.
Metoda ta kierowana jest do pracy z osobami prawidłowo się rozwijającymi a także tymi, z różnorakimi zaburzeniami. Tak więc wybierając ćwiczenia i techniki stosowane w tej metodzie za priorytet należy wziąć dostosowanie do potrzeb rozwojowych dzieci i ich możliwości. Dzieci niepełnosprawne wymagają większej liczby ćwiczeń i dłuższego czasu trwanie poszczególnych elegantów zajęć. Ćwiczenia stosowane w ramach MDS pomagają wyrobić poczucie rytmu, doskonalić koncentrację, skupianie uwagi, rozwijać słuch, opanować prawidłowe kreślenie linii, usprawniają jednoczesne działanie oczu i rąk, podnoszą wiarę we własne siły, potrafią naprowadzać dzieci na prawidłową interpretację słów piosenek i wyciąganie z nich sposobów dobrego postępowania, wzbogacają przeżycia emocjonalne, motywują, rozwijają motorykę. Stanowią element edukacji ruchowej, która odgrywa kluczową rolę w rozwoju dziecka. Zabawy stanowią asumpt aktywnego udziału dziecka w zajęciach, kształtują poczucie celowości jakichkolwiek działań, a działając w grupie buduje i wyrabia w sobie normy społeczne i postawy ułatwiające kontakty międzyludzkie. Dziecko uczy się samokontroli oraz potrafi dzięki MDS projektować własne wzory graficzne do piosenek, jest małym twórcą własnej choreografii, samodzielnie komponuje teksty.