plik

bliżej przedszkola  12.111 grudzień 2010

Metoda Dobrego Startu

Marty Bogdanowicz

Celem Metody Dobrego Startu Marty Bogdanowicz, prezentowanej
w kolejnych numerach BLIŻEJ PRZEDSZKOLA, jest jednoczesne
usprawnianie czynności analizatorów słuchowego, wzrokowego
i kinestetyczno-ruchowego. W założeniach taj metody leży także
koordynowanie czynności ruchowo-słuchowo-wzrokowych
oraz harmonizowanie wszystkich funkcji psychomotorycznych.
Cele te realizowane są przede wszystkim podczas zajęć właściwych.

Marta Bogdanowicz

ZaJęCIa WłaśCIWe – ćWICZeNIa rUChoWe

stępny etap zajęć właściwych, będących podsta-

wowym etapem w strukturze zajęć prowadzo-

nych Metodą Dobrego Startu (MDS), stanowią

ćwiczenia ruchowe, których zadaniem jest usprawnianie

motoryki dużej i małej, rozwijanie zmysłu równowagi oraz

doskonalenie koordynacji ruchów. Zajęcia właściwe zawie-

rają trzy rodzaje ćwiczeń:

ćwiczenia ruchowe;

ćwiczenia ruchowo-słuchowe;

ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe.

W tych trzech rodzajach coraz bardziej złożonych ćwiczeń

(na kolejnych etapach zajęć) aktywizowana jest integracja

percepcyjno-motoryczna. Wymienione ćwiczenia występu-

ją kolejno w każdym zajęciu.

Ćwiczenia ruchowe

Ćwiczenia ruchowe stanowią pierwszy etap właściwych

ćwiczeń w każdym z zajęć prowadzonych MDS. Jest to zaba-

wa ruchowa nawiązująca do treści piosenki lub wierszyka,

która ma charakter usprawniający i relaksacyjny. Podczas

zabawy dzieci wykonują ruchy całymi kończynami, dłoń-

mi, stopami, palcami. Proponując dzieciom w czasie kolej-

nych zajęć ćwiczenia ruchowe, należy pamiętać o zasadzie

przechodzenia od ćwiczeń łatwych do trudnych. Dlatego

też w trakcie ćwiczeń ruchowych zaczynamy od kształce-

nia ruchów całego ciała (tzw. motoryka duża), a następnie

prowadzimy usprawnianie ruchów rąk (tzw. motoryka

mała). Przechodzimy od ćwiczenia ruchów globalnych do

precyzyjnych (cała kończyna, dłoń, palce). Najpierw też wy-

konujemy ćwiczenia jedną kończyną (prawą, lewą), następ-

nie podnosimy stopień trudności zadania i wykonujemy je

obiema rękami, co kształci koordynację ruchów kończyn.

Zaczynamy od ćwiczenia ruchów wykonywanych obiema

kończynami jednocześnie, potem wykonujemy je na prze-

mian. Stosujemy też ruchy szybkie i powolne.
Oprócz ćwiczeń usprawniających precyzję i koordynację

ruchów, wprowadzamy także ćwiczenia ruchowe o charak-

terze relaksacyjnym. Ich celem jest zmniejszenie nadmier-

nego napięcia mięśniowego i ukazanie dziecku możliwości

świadomego regulowania poziomu napięcia mięśniowego

– za pomocą prostych ćwiczeń relaksacji aktywnej.
Dla uświadomienia dziecku, że samo może wpływać na re-

gulowanie napięcia mięśniowego, stosujemy na przemian

ćwiczenia ruchowe o charakterze aktywizującym i relaksa-

cyjnym, np. zaciskanie mocno pięści i rozwieranie dłoni,

ściskanie obu rąk i rozluźnianie uścisku, swobodny marsz

z luźnymi wymachami rąk stosowany na zmianę z ener-

gicznym marszem krokiem defiladowym, lekkie uderzanie

dłoni o siebie i głośne, silne klaskanie.

Przykłady

Podczas opracowywania z młodszymi

dziećmi wzoru 1B do piosenki Jeżyk

z programu Piosenki do rysowania

można zaproponować im, by wyobra-

ziły sobie, że są małymi jeżykami i bie-

gały po całej sali, stawiając małe kroki.

A na sygnał – klaśnięcie lub uderzenie

w instrument – żeby kucnęły i zwinęły się w kulki, tak jak

zachowują się jeże, które się czegoś przestraszyły. Jeżyki

bliżej przedszkola  12.111 grudzień 2010

wysuwają kolce – dłoń zwijają w pięść, a następnie prostują kolejno palce jednej

ręki, potem drugiej i wreszcie obydwu jednocześnie. Zabawy można powtórzyć

kilkakrotnie.

Opracowując wzór 1E do piosenki Dwie fale z programu Pio-

senki do rysowania, warto zaproponować dzieciom, aby wy-

obraziły sobie, że są falami morskimi i swobodnie biegały po

sali. Na umówiony sygnał dzieci dobierają się w pary, stają na-

przeciw siebie, chwytają się za ręce i na wzór dwóch fal z pio-

senki, pokazują ruchami rąk, jak falują, gdy wiatr wieje lekko,

a jak wtedy, gdy na morzu panuje sztorm, czyli burza z silnym

wiatrem. Dzieci powtarzają zabawę kilkakrotnie, za każdym razem w parze z kimś

innym. Na zakończenie proponujemy im, aby wysunęły ręce przed siebie i poru-

szały palcami, naśladując w ten sposób lekkie falowanie wody.

Pracując z dziećmi w oparciu o wzór 2C do piosenki Bal w przed-

szkolu z programu Piosenki do rysowania można zapropono-

wać im, aby chodziły w dowolnych kierunkach, najpierw powoli

i ciężko jak misie, a potem szybko i lekko jak laleczki. Następnie

można podpowiedzieć przedszkolakom ćwiczenie kroku polecz-

ki. Prosimy je, aby dłonie oparły o biodra, jedną nogę wysuwały

do przodu, a drugą dosuwały do niej. Na zakończenie zachęca-

my dzieci, żeby naśladowały gestami grę na trąbce, starając się poruszać wszystkimi

palcami najpierw jednej, a potem drugiej dłoni.

Podczas opracowywania wzoru 3B do piosenki Jawor, jawor

z programu Piosenki do rysowania można zaproponować

dzieciom tradycyjną zabawę ruchową do tej piosenki, polega-

jącą na tym, że dwoje dzieci staje naprzeciw siebie, chwyta się

za ręce i podnosi je do góry tworząc „most”. Pozostałe dzie-

ci parami przechodzą pod „mostem”. Co pewien czas (np. na

sygnał nauczyciela) dzieci tworzące most opuszczają ręce, aby

złapać jedną z par, która następnie tworzy most.
Starszym dzieciom podczas opracowywania litery U do piosenki Ulka i Ula z pro-

gramu Od piosenki do literki – część 1 można zaproponować, by idąc powoli toczyły

przed sobą piłki, czyli „śniegowe kule”. Prosimy je, by wykonały to ćwiczenie lewą

ręka, a potem powtórzyły tocząc piłki nogami. Następnie zwracamy się do dzieci,

żeby zrobiły śnieżki z papieru (gazety) i wykonały nimi kilka rzutów do celu, np. do

kosza lub obręczy.
Opracowując literę J do piosenki Zarozumiałe jajko z programu Od piosenki

do literki – część 2 można zaproponować dzieciom, żeby położyły się na podło-

dze, ugięły mocno nogi w kolanach, zgięte ręce przycisnęły do siebie i poturlały

się w jedną i drugą stronę tak jak jajko, które turla się po stole. Następnie można

zaprosić je do stolików i poprosić o uformowanie jajka z plasteliny, którą toczy się

obiema dłońmi.



Opracowała:
Aneta Wojnarowska

Bibliografia:

Bogdanowicz M., Metoda Dobrego

Startu, Warszawa 2004.
Bogdanowicz M., Barańska M.,

Jakacka E., Metoda Dobrego Startu.

Od piosenki do literki – część 1,

Gdańsk 2006.
Bogdanowicz M., Barańska M.,

Jakacka E., Metoda Dobrego Startu.

Od piosenki do literki – część 2,

Gdańsk 2010.
Bogdanowicz M., Barańska M.,

Jakacka E., Metoda Dobrego Startu.

Piosenki do Rysowania, Gdańsk

2006.

Świetny materiał szkoleniowy

dokształcający dla nauczycieli przedszkola,

który pokazuje drogi, sposoby

diagnozowania i zrozumienia niektórych

zjawisk wychowawczych

i trudności w pracy z dziećmi.

Edukacja przedszkolna wczesnoszkolna

216 stron:

39 zł

30 zł w pakiecie!

Wybrane zagadnienia edukacji

człowieka w dzieciństwie - 353 strony:

49 zł

36 zł w pakiecie!

Cena pakietu:

zł!

www.BlizejEdukacji.pl

tel. 12 257 43 35 fax. 12 262 50 34

e-mail: sklep@blizejedukacji.pl

POlecAMy

czyTelnIKOM

Aneta Wojnarowska– jest nauczycielem kontraktowym w Samo-

rządowym Przedszkolu nr 76 i asystentem w Instytucie Pedagogiki

Przedszkolnej i Szkolnej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.

Ukończyła studia podyplomowe w zakresie nauczania języka polskie-

go jako obcego na UP w Krakowie.
W pracy zawodowej najchętniej wykorzystuje elementy alternatyw-

nych metod nauczania, które pozwalają rozwijać potencjał twórczy

każdego dziecka.

Prof. dr hab. Marta Bogdanowicz – dziecięcy psycholog kliniczny,

dyrektor Instytutu Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego, założyciel-

ka, wieloletnia wiceprzewodnicząca Polskiego Towarzystwa Dysleksji,

wiceprzewodnicząca Europejskiego Towarzystwa Dysleksji, członek

międzynarodowych towarzystw naukowych.
Jej prace i badania dotyczą głównie psychologii klinicznej dziecka,

dysleksji rozwojowej, leworęczności, profilaktyki niepowodzeń szkol-

nych i terapii pedagogicznej.