Leczenie wstrząsu kardiogennego uzależnione jest przede wszystkim od przyczyny i czynników patogenetycznych.

W ostrej niewydolności mięśnia sercowego w celu obniżenia obciążenia następczego stosuje się leki rozszerzające naczynia:

• nitroprusydek sodu;

• nitroglicerynę;

celem zaś zwiększenia siły skurczu serca leki o działaniu inotropowo dodatnim np.:

• dopaminę.

Lewokomorowe ciśnienie napełniania (odpowiadające ciśnieniu zaklinowania) należy utrzymać poprzez podaż płynów

• koloidy;

• krystaloidy;

w górnych granicach normy, dopóki będzie to tolerowane bez dekompensacji krążenia.

W przypadku hiperwolemii należy wdrożyć leczenie lekami rozszerzającymi naczynia i diuretynami.

Dalsze postępowanie: podaż tlenu, normalizacja stężenia elektrolitów i równowagi kwasowo-zasadowej, leczenie zaburzeń rytmu serca, zmniejszenie pracy serca.

---