FAS
Termin „Fetal Alcohol syndrome” (czyli alkoholowy zespół płodowy, FAS) wprowadzili w 1973 roku dwaj lekarze amerykańscy, Kenneth Lyons Jones i David W. Smith. FAS to szereg fizycznych i umysłowych zaburzeń, będących rezultatem działania alkoholu na dziecko w okresie prenatalnym. Zaburzenia te mogą się wyrażać jako opóźnienie umysłowe, dysfunkcje mózgu, anomalie rozwojowe, problemy w uczeniu się, a także o charakterze psychicznym i społecznym.
FAS występuje w wyniku nagminnego spożywania alkoholu przez przyszłą matkę. Rzadsze bądź sporadyczne picie alkoholu może wywołać FAE (Fetal Alcohol Effects), bądź ARND (Alcohol-Related Neurodevelopmental Disorder). FAE charakteryzuje się takimi samymi symptomami jak FAS, lecz o mniejszym natężeniu. Natomiast ARND to zaburzenie, w którym pojawiają się symptomy związane wyłącznie ze sferą umysłową (problemy w nauce, zła pamięć) i społeczną (nieprawidłowe kontakty społeczne), zaś objawy fizyczne zazwyczaj nie występują. FAS oraz zaburzenia pochodne: FAE, ARND, PFAS (Partial Fetal Alcohol Syndrome), ARBD (Alcohol-Related Birth Defects) są określane ogólnie terminem spektrum płodowych zaburzeń alkoholowych (FASD czyli Fetal Alcohol Spectrum Disorder). FASD nie jest terminem używanym w diagnozie klinicznej.
Na świat przychodzi więcej dzieci z FAS, niż z Zespołem Downa (1991, Journal of American Medical Association). Polsce co roku rodzi się ok. 900 dzieci z pełnoobjawowym FAS. Dziesięć razy więcej dzieci ma inne zaburzenia związane z alkoholem opisywane jako FASD (Fetal Alcohol Spectrum Disorder - Poalkoholowe Uszkodzenie Płodu). Większość przypadków pozostaje nie zdiagnozowana lub zdiagnozowana niewłaściwie.