Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego⁶ i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. 16 A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. (1Pt 3,15-16).

Serce nie może radować się tym, co umysł uznaje za nieprawdę. Naszym zadaniem nie jest nawracania. Nawrócenie jest wyłącznym dziełem Boga. Naszym dziełem jest dawanie świadectwa oraz obrona wiary: gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami⁶ w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi». (Dz 1,8).

Wiara to życie wieczne: A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa² (J 17,3).

W Obrzędzie chrztu dorosłych szafarz chrztu pyta katechumena: "O co prosisz Kościół Boży?" Odpowiedź: "O wiarę!" "Co ci daje wiara?" - "Życie wieczne!".

Życie wieczne zaczyna się wraz z nabyciem poznania Boga, czyli od nawrócenia.

I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa (Flp 3,8).

Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie. 2 Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem... Chyba żebyście uwierzyli na próżno. Przekazałem wam na początku to, co przejąłem:¹ że Chrystus umarł - zgodnie z Pismem - za nasze grzechy, 4 że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: 5 i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, 6 później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. 7 Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom. 8 W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi². 9 Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży³. 10 Lecz za łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną. 11 Tak więc czy to ja, czy inni, tak nauczamy i tak wyście uwierzyli. (1Kor 15,1-11).

Bóg jest święty.

Gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty (1Pt 1,16). Któż jest pośród bogów równy Tobie, Panie, w blasku świętości, któż Ci jest podobny, straszliwy w czynach, cuda działający! (Wj 15,11). I wołał jeden do drugiego:
«Święty, Święty, Święty³ jest Pan Zastępów. (Iz 6,3). Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś⁴, aby tak jak My stanowili jedno. (J 17,11). Cztery Zwierzęta - a każde z nich ma po sześć skrzydeł - dokoła i wewnątrz są pełne oczu, i nie mają spoczynku mówiąc dniem i nocą: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg mogący⁷, Który był i Który jest, i Który przychodzi. (Ap 4,8).

Człk jest grzeszny: wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, (Rz 3,23). Choćby ktoś przestrzegał całego Prawa, a przestąpiłby jedno tylko przykazanie, ponosi winę za wszystkie (Jk 2,10).

Bóg

Człowiek

Są to linie równoległe. Człk ma swoją skalę grzechu (nie zabiłem, nie zdradziłem, nie ukradłem...). Bóg inaczej postrzega stan człka. Bóg jest tak dalece doskonały, że każdy, kto nie sięga Jego poziomu (nikt z ludzi) jest dla Boga niedoskonały. Bóg stworzył człka na swój obraz i podobieństwo: A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami po ziemi!» Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył:
stworzył mężczyznę i niewiastę. (Rdz 1,26-27). Grzech rani naturę człka i oddala go od Boga. Dlatego też jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli...(Rz 5,12). Bóg domaga się od człka świętości, by znajdować się z nim w relacji. Bóg sam troszczy się o świętość, jakiej się od człka domaga w Jezusie Chrystusie: miłujemy [Boga], ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował (1J 4,19). Jezus staje się człkiem: A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. 19 Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, 20 aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa (Dz 3,18-20). Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, 5 aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. (Ga 4,4-5). On, istniejąc w postaci² Bożej, nie skorzystał ze sposobności², aby na równi² być z Bogiem, lecz ogołocił³ samego siebie, przyjąwszy postać sługi³, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej⁴. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył⁵ i darował Mu imię ponad wszelkie imię⁵, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano⁶ istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał⁷, że Chrystus jest PANEM⁷ - ku chwale Boga Ojca⁷. (Flp 2,6-11). =

Bóg

Człowiek

Chrystus składa ofiarę doskonałą: Rz 5,15-19; Hbr 9,26-28; 1Pt 3,18; 1J 2,2. Bóg przyjmuje ofiarę Chrystusa jako zastępczą z nas: 2Kor 5,21

Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie (Rz 3,23-24). J 3,16. Ef 2,8-10.

Cztery prawa duchowego rozwoju.

1. Bóg stworzył ciebie, ponieważ ciebie miłuje i pragnie nawiązać z tobą relację → J 3,16. Jezus przyszedł na ziemię, aby dać nam życie w obfitości → J 10,10. J 17,3.

2. Grzech osobisty uniemożliwia nawiązanie tejże relacji. Rz 3.6,23. Is 59,2.

3. Jezus Chrystus, obecny w swoim Kle jako Jedyny przezwycięża grzech. Hbr 4,15; 1J 2,2; 4,15; Mk 16,6; Is 50,3. 1Pt 3,18; Rz 5,8. W Kle → Mt 16,18. Jezus Zmartwychwstały: Dz 2,24; jest Symem Bożym Rz 1,4; zapłacił za nasz grzech → Dz 13; 34-39. Jezus jedyną drogą: J 14,6.

4. Człk musi przyjąć Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Ef 2,8-9; J 1,12; 1J 5,13.

Pochodzenie zła.

Pytanie o zło zakłada istnienie dobra. Skoro tak, to istnieje koniecznie prawo rozróżniające między jednym a drugim. Prawo to ma swojego Autora. Jeśli Go nie ma, nie ma prawa moralnego, nie ma dobra ani zła. Skoro prawo moralne funkcjonuje jedynie mocą sumienia, to jakże potępiam kanibali, działających zgodnie ze swoim sumieniem?

Zanim się powie, że Bóg czyni zło/dobro, trzeba poznać Boga. Stoję na czerwonym świetle. Przede mną samochód. Kierowca samochodu przede mną rozmawia przez komórkę. Światło zielone. Kierowca dalej gada. Daję sygnał klaksonem. Kierowca przestaje rozmawiać ale nie rusza. Uważam działanie kierowcy przede mną za wykroczenie. Nie wiem, że otrzymał on co dopiero wiadomość o tragicznej śmierci bliskiej osoby. Wiedząc to, zmieniam moje nastawienie do tegoż kierowcy. Dlaczego zmieniam? Otrzymałem bowiem nową wiedzę nt. zajścia. Ludzie wypowiadają się, jak ma działać Bóg, Boga jednak nie znają.

Na problem zła istnieją trzy odpowiedzi:

Panteizm → Bóg jest wszystkim i wszystko jest Bogiem. Panteizm przyjmuje istnienie Boga i nie przyjmuje istnienia zła. Ono jest iluzją. Dlaczego jednak zło jest tak realne? Panteizm jest nierealistyczny.

Ateizm → przyjmuje istnienie zła, nie przyjmuje istnienia Boga. Clive Staples Lewis, autor Opowieści z Narni wspomina: Moje rozumowanie jako ateisty opierało się na tym, że wszechświat wydawał się okrutny i zły. Skąd jednak pojawiła się we mnie idea słuszności niesłuszności? Żaden człk nie będzie mówił o krzywej linii nie mając idei linii prostej. Oczywiście mogłem odrzucić ideę sprawiedliwości jako moje osobiste przekonanie. Gdybym tak jednak postąpił, upadłyby także moje opinie nt. Boga. Ateisty twierdzący o nieistnieniu Boga musi dysponować nadludzką wiedzą.

Chrześcijaństwo → przyjmuje istnienie Boga i przyjmuje istnienie zła.

Natura zła.

Bóg stworzył wszystkie rzeczy. Nie możemy tego nie powiedzieć. Ani też nie możemy zaprzeczyć realności zła. Św. Augustyn (400) uczy:

1. Zło nie jest rzeczą.

2. Zło jest zepsuciem jakiejś rzeczy.

3. Tegoż zepsucia Bóg nie stworzył.

Pochodzenie zła.

Bóg jako doskonały niczego niedoskonałego stworzyć nie może. Stworzenie doskonałe nie może postępować niedoskonale. Zło nie może pojawić się w doskonałym kontekście. Jest ono jednak obecne. Człkwi stworzonemu jako dobry Bóg udzielił wolnej woli. Wolna wola pozwala miłować, czyniąc możliwym także nie-miłowanie. Czynie czegoś innego niż dobro jest złem. Stworzenie doskonałe może w sposób wolny czynić zło. Nie jest przecież robotem, robot bowiem ani nie miłuje ani nie wybiera między dobrem a złem. Bóg umożliwił (nie stworzył) zło poprzez wolną wolę. To my tę możliwość czynimy realnym/aktualnym aktem. Założyciel firmy produkującej samochody nie jest winnym wypadku spowodowanego przez mnie samochodem wyprodukowanym przez firmę przez niego założoną. To my ponosimy odpowiedzialność za zło.

Jak jednak można chcieć czegoś nie istniejącego? W raju nie było zła... Dobre stworzenie, aktem swej wolnej woli, stawia swoje niedoskonałe dobro (nie jest przecież Stwórcą, lecz tylko stworzeniem), na poziomie wyższym niż nieograniczone dobro Stwórcy. Zło nie jest chciane dlatego, że jest złem. Złem jest pragnienie dobra mniejszego niż to najwyższe.

Istnienie zła.

Czemu Bóg nie zniszczy zła? Zło nie zostało jeszcze zniszczone. Zwycięstwo to gwarantuje natura Boga. On jest dobry i wszechmogący, dlatego też to uczyni. Bóg oddzieli dobro od zła → Mt 25,31-41. Bóg pokonał śmierć i szatana → Kol 2,14-15; Ebr 2,14-15. Obecnie zło jest związane w oczekiwaniu na powtórne przyjście Chrystusa → Ap 19,11; 21,1-4. Skoro w związku z pierwszym przyjściem Chrystusa spełniło się ponad 100 zapowiedzi, zrealizują się także te związane z Jego powtórnym przyjściem.

W jakim celu Bóg dopuszcza zło?

Trudno dopatrzeć się dobrego celu czy zamiaru w niewinnym cierpieniu. To jednak, że go nie dostrzegamy nie przesądza o jego braku. Nie wiemy wszystkiego. Ani też nie znamy celu każdej rzeczy. Rzeczy ukryte należą do Pana, Boga naszego, a rzeczy objawione - do nas i do naszych synów na wieki, byśmy wykonali wszystkie słowa tego Prawa. (Pwt 29,28). Nie wiem, dlaczego wydarzają się pewne rzeczy, ale wiem, dlaczego tego nie wiem. Rz 11,33-36. Bardziej uczy cierpienie niż przyjemność. Cierpienie jest głośnikiem Boga (Lewis). Bóg szepce w chwilach przyjemności; mówi w sumieniu; krzyczy w cierpieniu (idem). Rdz 50,20 → Wy niegdyś knuliście zło przeciwko mnie, Bóg jednak zamierzył to jako dobro, żeby sprawić to, co jest dzisiaj, że przeżył wielki naród.

Hbr 12,11 → Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości. 2Kor 4,17 → Niewielkie bowiem utrapienia naszego obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku. Ziemia to może nie jest najlepszy świat, ale jest najlepszym sposobem na dotarcie do najlepszego świata. Na zło trzeba przyzwolić, aby je pokonać. Nie można pokonać boksera nie wkraczając na ring.

Prz 18,17 → Pierwszy ma rację w swej sprawie,
lecz przyjdzie przeciwnik i poprawi go.

Joz 6,21 → I na mocy klątwy przeznaczyli na [zabicie] ostrzem miecza wszystko, co było w mieście: mężczyzn i kobiety, młodzieńców i starców, woły, owce i osły.

---